You.

من میدونم چه کاری درسته چه کاری غلطه من قبل از تو به این فکر کردم که قراره چه اتفاقایی بیفته من قبل از تو این مسیرو یه بار تنهای تنها رفتم تا ببینم جایی از مسیر مانعی نباشه که به تو آسیب بزنه .من تمام دردسرای این راهو به جون میخرم توفقط پشت سر من راه بیا .ولی قول بده همیشه پشت سرم هستی قول بده وقتی برگردم برای اخرین بار نگاهت کنم میتونم ببینمت و میتونم مطمعن باشم بین انبوه ادما گم نشدی .تو لبخند بزن زندگی کن .من به جای تو تلاش میکنم ؟ نه فقط برای خودم برای توهم تلاش میکنم. من شبا برات لالایی میخونم وقتی خسته ای بغلت میکنم موهاتو ناز میکنم و میگم یه روز همه این خستگیا تموم میشن البته مهم نیست که خسته شی مهم اینه باکی خسته شی میدونی که چی میگم؟

اگه امروز یه روز بارونی بود توی یه نوار برات ضبط میکردم حرفامو، برات پست میکردم.مینوشتم اگه بودی الان لابه لای یه نامه قشنگ که نقاشی کوچیکی از چهره تورو لای رُبان نارنجیش نگهداشته برات یه برگ از درخت بزرگ وسط حیاطمون گذاشتم .چایی دم کن ؛آخ نمیدونی چقدر چایی توی این سرمای استخون سوز میچسبه .نمیدونی چقدر دلم میخواست هنوزم قالی کوچیکه رو برداری بریم بشینیم روی سکوی حیاط و به پروانه هایی که دل بوته های رزی که باهم کاشتیمو بردن نگاه کنیم.توهم هی غر بزنی که چرا تهرون بزرگو ول کردیم و اومدیم وسط این روستای قدیمی .منم بگم تو که خبر نداری چقدر آدمای اونجا پر از دودن مثل آسمونش ؛تو قلبت صاف بود پاک بود نخواستم مثل اونا آلوده شی . نمیدونم چند بار این فکرو خیالا از سرم گذشته اما وقتی به اینجا نگاه میکنم میبینم خیلی وقته توی یه چاردیواری وسط تهرون گیر کردم .توای وجود نداره و خبری از بوته های رز پر از گلمون نیست .سخته بنویسی از چیزایی که هیچوقت قرار نیست وجود داشته باشن .برای همین همیشه روی پیشونی من یه خط اضافی تر از تو وجود داره چون من حسرتامو میبافم میذارم بین این متنا تا یه وقت فراموش نکنم که دیگه نمیتونم از دنیای خیال فرار کنم.همه جا یه ردی از اون هست؛گره خورده به تاروپودم. فرار کردن از اون مثل اینِ که بخوای با دستای خودت شالگردنی که سالها طول کشیده ببافی رو گره به گره باز کنی تا بالاخره تموم شه .اما مطمعنی تو تموم میشی اما خیال اون هرگز...

سکوت با دوتا دستاش گلوی من رو گرفته بود؛ فقط میتونستم نگاهت کنم و قسم بخورم هر چیزی توی چشمای من میبینی عین حقیقته.

من حقیقتا دلتنگ میشم برای تو کاش اینو میفهمیدی کاش میدونستی حداقل

همه چیز‌ منطقی و درعین حال خالی از منطق بود .

فراموش‌ می‌شوی ، گویی هرگز نبوده‌ای.

درگیر یک رنج بلاتکلیفم