زندگي سوپرايزت ميكنه،
پس صبر داشته باش

بچه ها
غر نزنين
شكايت نكين
گله نكنين!
من خودم خيلي از وقتا، بخاطر سنگيني امتحانا يا فشردگي كلاسا خواستم غر بزنم
و يه جاهايي هم زدم
گريه هم كردم
ولي تهش چي ؟
ب خودت بگو كسي مجبورم نكرده بود بيام توي اين مسير
انتخاب خودم بود
با اختيار خودم بود
راه ديگه اي نبود
ميانبري نبود
خودم خواستم كه بيام پزشكي بخونم
خودم ميخواستم كه هرروز صبح ٥:٣٠ قبل طلوع بيدار شم و با قهوه م تست زيست بزنم
خودم خواستم همه سختيارو تحمل كنم تا بتونم به اون رضايت درونيه برسم!
اينا همشون خواست خودمون بوده
هيشكي تفنگ نذاشته بودم زير گلومون
پس هم من هم شما،
بياين كمتر گلايه كنيم
اگر از اوضاع الانت راضي نيستي،
تغييرش بده
ولي اگر انتخاب خودت بوده،
قبولش كن
و خودتو باهاش تطبيق بده
قبول كن اين قسمتي از زندگيته
و بايد طي بشه!!!
بايد !
باشه؟؟

داشت يه باد پاييزي ميومد
و يهو ياد سال ١٤٠٠ افتادم
سال ٩٩
سال ٩٨-٩٧-٩٦-٩٥-٩٤
ك من كنكوري بودم
چقدر اون روزا همه چيز وابسته ب شرايط قبول شدنم بود
حتي غذايي كه ميخوردم، اگ اون جمعه ازمونمو خوب داده بودم، همه حالشون خوب بود و غذا خوشمزه
و اگر افت كرده بودم، همه عصباني
و در حال سرزنش من
و غذا از تيغ هم بدتر گلومو ميبريد....
دووم مياريد بچه ها
به دلخوشي هاي كوچيك چنگ بزنين براي دووم اوردن،
و بدونين فقط شماها تو اين شرايط نبودين،
خيليا قبل و بعد شماهم قراره اينارو تجربه كنن!
وقتي بياين دانشگاه و از اون محيط سمي دور شين
ميفهمين چقدر مشكلات فرق ميكنه!

١١ ابان ١٤٠٣
#شِي

برا بار هزارم
درس بخونين
كار كنين
موفق بشيد
پيشرفت كنين
كه در نهايت بتونين خودتون گليم خودتونو از اب بيرون بكشيد
تو زندگي ماهم، قانون جنگل حاكمه!
ضعيف باشي
حذف ميشي!!!
پس حواست باشه داري چيكار ميكني

اصلا بحث ارزش داشتن نيست!
اين يه تفكر اشتباهه
كه هي ميپرسن ارزششو داشت يا نه!
خوشحالي و رضايت يه حس درونيه
مشكل اينجاست كه ماها خودمون اشتباه ميكنيم
من خودم كم كاري داشتم
من خودم از ازمون زدن فرار ميكردم
من خودم از تست زياد زدن ميترسيدم
و تاوانشو هم با ٧ بار كنكور دادن دادم
زماني كه سرم به سنگ خورد و متوجه شدم چي به چيه
اگر بحث ارزش باشه، اره
پزشكي ارزش داره
نه فقط اين رشته،
رشته اي كه تو دوسش داشته باشي، ارزششو داره
شغلي كه حالت توش خوب باشه
ارزششو داره
ولي نه اينكه بياي يه پروسه ي ٢ ساله رو با اشتباهاي خودت بكنيش ٦/٧ سال، بعدم بگي ارزششو داشت
قطعاااا داره
ولي تو اگر اينقدر بچه بازي در نميوردي، توي يكي دو سال اول تمومش كردي
اصل كار ، اينه!
كه اشتباه نكن
كه حواست ب مسيرت باشه
كه كم كاري نكن
ك اون گوشي لنتي رو بنداز اونور
و درستو بخون
واقعا اين ٧-٦ ماه
اصلاااااا زمان كمي نيست!

گاهي وقتا واقعا ناراحت ميشم از اينكه مسيري كه ميتونست يك سال يا نهايتا دو سال طول بكشه، برا من ٧ سال طول كشيد...
مقصر هم خودمم
خودم اشتباه كردم
اگر بيشتر مراقب بودم
بيشتر حواسم بود
و كم كاري نميكردم
همون دو ساله نهايتا قبول شده بودم.
و الان اينقدر خسته نبودم
و اينقدر دلگير
و اينقدر نگران براي اينده!