هرشب افکارم درهم پیچیده و نمایانگرِ بزرگترین ترس‌هایم میشوند.تک‌تکِ استخوان‌هایم را درهم میکشنند و افکارم را با خون نقاشی میکشند.

وقتی آهنگ میفرستم دوست دارم به لیریکاش دقت بشه چون با اون لیریکا حرفامو میزنم(وقتی برام آهنگ میفرستید من به لیریکش دقت میکنم)

I love Dostoevsky’s books but sometimes idk who tf is talking.

مناسب برای هوای ابری:

گرما باعث میشه بتونم آدم هم بکشم.

توی روز جهانی استراحت و آرامش دست از سرم بردارید بذارید آرامش داشته باشم.

ریکشنای آبی و باز کردم بیشتر میاد به چنل??

بهم گفت، بجای مرهم گذاشتن، روی زخم هامو میبوسه تا وقتی خوب شن.
گفتم "یعنی یه روزی میرسه که خوب شن؟؟ زخم هام؟ جای زخم هام؟ یه روزی میرسه انقدر خوب شم که دیگه سمت چپ قفسه سینه ام لنگ‌ نزنه؟
چون من همیشه به خوب شدنم فکر میکنم ولی به نتیجه ایی نمیرسم و بعد افکارم تاریک میشن، میرسن به جایی که -تو خوب نمیشی،فقط مرگ باعث میشه این رنجِ بی پایان،به سرانجام برسه-
پس فکر نکنم،نمیشه،من امید ندارم.
روشنایی در این اطراف مُرده امیلی.