آقا من طرفدار سروش صحتم؛
یه بار تو برنامه شام‌ ایرانی سر میز شام نشسته‌بودن، با رامبد جوان و خطیبی و این بازیگر خوشگله، قرار شد آرنجشونو بذارن رو میز عکس‌بگیرن یا همچین چیزی، سروش صحت گفت نه، من اینجوری دوس ندارم، گفتن چرا، گفت چون پوست آرنج من خراب‌شده، خشک‌شده، همه شروع کردن حرف زدن درموردش، درمورد کرم‌زدن و مراقبت‌کردن و این چیزا، ولی واقعا نباید صحبت‌میکردن، من اونجا عاشقش شدم.
خیلی گوگولی داشت گوش‌میکرد، حتی با حرف هم تایید نمیکرد تا حرف‌ها زودتر تموم شه درموردش، انگار باز هم اتفاق افتاده بود.
اونجا یادگرفتم اگه جایی درمورد من صحبت میشه، در مورد چیزی از من که من دوس ندارم درموردش حرف زده بشه، اهمیت ندم، تایید و رد نکنم تا زودتر تموم شه.

کل بازارو گشتم، دنبال یه نوع پیچ، هیچ جا نداشت.
رفتم ته یه روستایی نزدیک شهرمون، کنار یه پل، ته یه پاساژ، یه مغازه بود تا سقف پر از پیچ؛ گفتم اوسا (چند تا پیچ ریخت زمین) از این پیچا داری؟
چند تا پیچ دیگه از سقف ریخت.
اومد یه نگاه کرد گفت چند هزار تا؟
گفتم سه تا دونه:|
یه نگاهی بهم کرد که روم نشد خدافظی کنم‌.
داشتم با غم میرفتم سمت ماشین، صدام‌کرد گفت: بیا خودت پیداکن.
انقدر بازی قشنگی بود :))
پول هم گرفت ولی :))

امشب از نظام وظیفه بهم زنگ‌زدن؛ گفتن شنبه ۶ صبح با برگه‌اعزام، برگه دوره، استعلام نظام‌وظیفه، موی‌کوتاه و یه خودکار بیا دژبانیِ پادگان.
نمیدونم اونا که گفت چی بود:)))))
من فقط یه خودکارشو دارم:))))

رفتیم روستامون (آقا من نمیتونم کلاس بذارم، دِه، رفتیم دهمون) فاتحه بخونیم‌.
یکی از دوستامو اونجا دیدم، از اون دوستایی که نه اسمشو میدونی، نه فامیلیشو ولی پیشش راحتی.
حالا این فامیلمون هم هستاا:))))))
سر خاک مامان‌بزرگم وایساده بودم، اومد پیشم کلی سلام‌علیک کرد، گرم گرفتیم، انگشتشو گذاشت رو سنگ‌ قبر، همینطوری که داشت پیس‌پیس میکرد گفت: "اقوام نزدیکتونه؟"
گفتم: مامان‌بزرگمه.
گفت: پدری؟
_نه؛ ننه مامانومه:))))
موقع پیس‌پیس جر خورد:))))

چیکااار کنم خب :)))))

بعضیا تراپی نرن بهتره بخدا.
من یه دوستی داشتم، همون موقعشم پسر خوبی نبودا:)) ولی لااقل میشد با دوتا زاناکس ساده تحملش کرد.
مشکل از جایی شروع‌شد که این تصمیم‌گرفت برای بهبود زندگیش تراپی رو امتحان کنه. دقیقا از فردای تراپی تبدیل‌شد به نچسب‌ترین و تفلون‌ترین آدمی که ممکن‌بود بشه.
دیگه نه اولِ مکالمه سلام میکرد، نه شعور داشت، نه عقل داشت، نه معرفت، نه مرام، نه درایت؛ همشم برمی‌گشت به اینکه تراپیستش گفته بود فقط خودتو اولویت قرار بده، هیچکس تو زندگی مهم‌تر از تو نیست، تو نقطه ثقل این جهانِ هستی‌ای.
زندگی مگه چیزی غیر از اهمیت‌دادن به آدم‌ها و مهربونی و توجه به عزیزانته؟
خاک‌توسرت احمد:)))
هرجایِ این راهِ تباهی، برگرد.

یه‌جای کانال سوراخ شده، ازش فاطمه میاد توو. هرچی لفت‌میدن تموم نمیشن :)))))

هرکسی یه استعداد و موهبت الهی داره، بعضیا هم لاسرن‌:))))

:)))))

‎
از بخش ادمینش??

این پست رو فوروارد کن و قشنگ‌ترین عکسی که تو کانالت گذاشتی رو مشخص کن، ما هم ببینیم :))