انسان شناس و گرایشات رمانتیکی اش

تمام انسان شناسان ویژگی های رمانتیک را در خود دارند و رمانتیک‌های امروزی همیشه سرخورده هستند، زیرا دنیا دیگر آنطوری نیست که آن‌ها انتظار داشتند.....

1.شکل «قوم‌کره» یا «مجموع فرهنگ‌های جهان» در سال‌های آینده بدتر از این خواهد بود واضح است که پیوند بین آسیب پذیری محیطی و فرهنگی واقعی است و این دو در هم تنیده شده اند.
انواع شیوه های فرهنگی متنوع در جهان(همچون اسکیموهای قطبی و الی آخر) بر اساس تاریخچه استراتژی های بقا است. زبان و «شیوه صحبت کردن» آنها نشان دهنده آن است. هنگامی که یخ دریا ناپدید می شود، داستان آنها در نهایت با آن ها محو می شود.
.
2. روند های کنونی زندگی انسانی توسط نیروی همگن جهانی‌شدن و مصرف‌گرایی هدایت می‌شود که غیرقابل توقف به نظر می‌رسد و زبان آن به زبان جهانی جدید، است.... مصرف گرایی اکنون به هر گوشه از جهان راه یافته است. از آنجایی که جهان از تک‌فرهنگ مصنوعی پوپولیسم و مصرف‌گرایی استقبال می‌کند، تنوع فرهنگی در سرتاسر جهان به خطر می‌افتد.

3.. ترکیب جمعیت پرشتاب جهان و منابع محدود دستور «ناپایداری» را در پیش دارد.. رشد به یک امر اجتناب ناپذیر تبدیل شده است که بشریت را به سمت نابودی اکوسیستمی که زندگی به آن وابسته است سوق می دهدکه روی خوشی به «محلی» و پایداری ندارد.

1. وقتی زبان ها می میرند، ما فقط کلمات را از دست نمی دهیم، بلکه روش های مختلف چارچوب بندی مفهومی چیزها را از دست می دهیم. از طریق تمایزات مختلف در معنا، زبان‌ها بینش‌هایی در مورد اینکه چگونه گروه‌هایی از گویندگان «جهان را می‌شناسند» ارائه می‌کنند با انقراض های زبانی مجموعه‌ای غنی از آه‌ها و ناله‌ها و ترکیبی خاص از الگوهای لحنی و حرکات همراه با کلمات و عبارات خاص.از بین می روند.

2. وقتی زبانی را از دست می دهیم، ارکستری از صداهایی را که در ذهن نفوذ می کند از دست می دهیم. علاوه بر دانش و ادراکات جهان که در انواع زبان‌های محلی ساخته شده است، موسیقی و شعر و کلام را از دست می‌دهیم که لذت بسیاری را برانگیخته است. بدون آن، جهان کاملاً کسل کننده خواهد بود. بالاخره چه کسی می‌خواهد فقط به بتهوون گوش دهد، وقتی می‌توانید از راخمانینوف و شوستاکویچ هم لذت ببرید؟

به قول مارگارت مید...ترس ام از آن است زمانی از مرگ پاخیزم و در آن صورت ببینم امکان های متنوعی که بشر ایجاد کرد و تجربه کرده است را از دست داده است...امکان هایی از تنوع زبان، فرهنگ، و تنوعی از زیستن های متکثر در این زیست/فرهنگ کره

در هم آمیزی سه مولفه ضروری در انسان شناسی_

1.حقیقت به مثابه دقت شناخت
2.حقیقت به مثابه اخلاق
3.روشنفکری

از نظر انسان شناسی، حقیقت به مثابه دانش/شناخت/معرفت و حقیقت به عنوان اخلاق همپوشانی دارند و می تواند در زمان تحقیق با هم ادغام شوند - که عمیقاً این دانش را از دانش فیزیکدانان یا زیست شناسان متمایز می کند که پرسش از حقیقت را برای خود به عنوان یک پیشرفت خطی به سمت دقت نشان می دهند. ، برای انسان شناسی پرسش های اخلاقی را نیز مطرح می کند (مثلاً در مورد پیوندهای بین "علم و جامعه"). ایده‌آل حقیقت‌گویی که انسان‌شناس باید به آن دست یابد، هم‌زمان علمی/ساینتیک (حقیقت به مثابه دقت معرفت) و اخلاقی/اتیک (حقیقت به مثابه فقدان دروغ، صحت توصیف‌ها و شهادت‌ها و به عبارتی سیاسی) است...

توانایی انتقال آنچه که شخص در فضای عمومی فهمیده است با کلمه ای که در حقیقت استوار شده است، می تواند با خطر ، انکار، سوء تفاهم، طرد همراه شود.انسان شناس نوع خاصی از جنبه روشنفکری را در کار خود در هم می آمیزد... این نقش خارج از تحقیق نیست. در واقع، مردم شناسان به محض پا گذاشتن به اولین میدان، «در درون میدان» هستند و برای آنها این سؤال مطرح می شود که چه چیزی را با صدای بلند بگویند و چرا از ابتدا تا پایان «به انجام رساندن کار خود» این سه رویکرد را در هم آمیزند....

کتاب از انسان‌شناسی تا رمان
به دو زبان انگلیسی و فارسی
قابل دسترسی

آنچه که انسان شناسی کاربردی انجام می دهد....

انسان شناسی کاربردی یک رشته واحد نیست. بسیاری از افرادی که در حوزه های کاربردی کار می کنند این کار را در تلاش های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی انجام می دهند - موزه ها و میراث، بحران ها و بلایای انسانی، پناهندگان و مهاجرت، بهداشت و آموزش، تجارت و ارتباطات. درک ما به‌عنوان انسان‌شناس، در معنا بخشیدن به صورت‌بندی‌های اجتماعی محلی و جهانی معاصر، همیشه انسان‌شناسی کاربردی است.

انسان‌شناسی ابزاری برای تحقیق فراهم می‌کند و درک تحلیلی از مشکلات متعددی را که انسان و سایر حیات با آن مواجه است، را امکان‌پذیر می‌سازد از جمله گرم شدن کره زمین و ناپایداری ها، فقر، تبعیضات، ناسازگاری ها، و بسیاری از مسایل انسانی...... شاید هر کاری که ما به‌عنوان انسان‌شناس انجام می‌دهیم، درک ما را از فرآیندها، آسیب‌ها و نقص‌های جهانی‌شدن، شرکت‌سازی، تغییرات آب‌وهوایی، نژادپرستی و سایر خشونت‌های اجتماعی و ساختاری تیزتر و دقیق تر کند. انسان شناسی با این تحقیقات بینشی ایجاد می‌کند که تنها از طریق تعامل طولانی‌مدت قابل دسترسی است، نوشتن مردم‌نگاری دسترسی به موقعیت ها را به روش‌های قابل دسترس و قانع‌کننده ارائه می‌دهد.

مردم‌شناسی به یافته‌های پژوهشی فوریت می‌دهد. همدلی و تعامل را پرورش می دهد. این پیامدهای مهمی برای نحوه رسیدگی ما در همه سطوح و در همه بخش ها به مسائل مربوط به بازنمایی ها، برابری و قدرت دارد. نگارش مردم نگاری و مردم شناسی زندگی مردم را قابل دسترسی می کند و آنها همراهی قدرتمند برای کارهای کاربردی هستند.

هنر دیدن با انسان‌شناسی

تسلط بر هنر دیدن مزایای زیادی فراتر از توانایی یادگیری دارد. واضح ترین مزیت این است که شما در ایجاد و حفظ روابط بهتر می شوید اما تسلط بر هنر دیدن چیزی حتی عمیق تر را ارائه می دهد. وقتی در هنر دیدن مسلط شوید هرگز خسته نخواهید شد. شما عجیب را در آشنا خواهید دید و آشنا را غریب. و شما این توانایی را خواهید داشت که پیش پا افتاده ترین لحظات را اهمیت دهید.

چهار هنر دیدن با انسان‌شناسی

1.دیدن خودت (SEEING YOUR OWN )

ما باید خودمان را ببینیم، یعنی ببینیم جهان را چگونه می بینیم، مفروضات بدیهی خود را تشخیص دهیم و بتوانیم آنها را کنار بگذاریم.

2.بزرگ دیدن (SEEING BIG)

از نظر انسان شناسی درک فرهنگ مستلزم این است که دیدگاهی الگویاب داشته باشیم. ما باید "بزرگ دیدن" را تمرین کنیم.باید «بزرگ ببینیم»، تا نیروهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی و سیاسی بزرگ‌تری را ببینیم که زندگی روزمره ما را شکل می‌دهند.این به ما مدل یا الگو می دهد.

1. کوچک دیدن (SEEING SMALL)

مردم شناسان، آگاهان پرشور چیزهای کوچک هستند. ما می خواهیم پیچیدگی زندگی را با تمام ظرافت ها و جزئیات آن درک کنیم. هیچ جزئیاتی بدون اهمیت نیست.کلیفورد گیرتز آن را «توضیح ضخیم» می نامد، ما باید "کوچک ببینیم"، به کوچکترین جزئیات توجه کنیم و اهمیت آنها را درک کنیم. انسان شناسی سراسر رمزگشایی های همین جزئیات است. به قول کلیفورد گیرتز فقید هدف ما انسان شناسان این است که "واقعیت های بزرگ"همچون "قدرت، تغییر، ایمان، ستم، کار، اشتیاق، اقتدار، زیبایی، خشونت، عشق، و اعتبار" را درجزییات روزمره ببینیم و رمزگشایی کنیم.

1. همه چیز را دیدن (SEEING IT ALL)

ما باید «همه چیز را ببینیم»، همه اینها را کنار هم بچینیم تا ببینیم هر چیزی که می‌توانیم ببینیم چگونه از یک دیدگاه کل‌نگر تعامل دارد.

درگذشت هایلند اریکسون انسان شناس بزرگ در 7 آذر 1403 در سن 62 سالگی

هایلند اریکسن یکی از پرکارترین و پراستنادترین انسان‌شناسان نسل خود بود و به دلیل موفقیت چشمگیرش در ارائه دیدگاه مردم‌شناختی به مخاطبان گسترده‌تر و غیر آکادمیک شناخته می شد. توماس هایلند اریکسن را باید از برجسته ترین انسان شناسان اجتماعی زمان ما دانست. ایده‌های او نسل‌های متنوعی از انسان‌شناسان جهان و حتی فراتر از آن را تحت تأثیر قرار داد و مخاطبان گسترده‌ای در سراسر جهان در بر می گرفت .
او الهام بخش بسیاری چه در انسان شناسی و چه حوزه های دیگر علمی بود، روحی سخاوتمند و کنجکاو منحصر به فرد داشت، و همیشه مشتاق به اشتراک گذاری ایده ها و دیدگاه های جدیددر حوزه عمومی بود. کمک های او نه تنها برای رشته انسان شناسی در مقیاس جهانی، بلکه برای گفتمان عمومی نیز نقش عمده ای داشت.
او به‌خاطر نوشته‌های علمی و عامه فهم اش درباره جهانی شدن ، فرهنگ ، هویت ، قومیت و ملی‌گرایی و محیط زیست شهرت داشت .

پروژه جهانی با عنوان گرم شدن بیش از حد (Overheating Project)

در سال 2015، پروژه بزرگی را که توسط شورای تحقیقات اروپا تامین شد ، راه اندازی کرد . با تمرکز بر بحران های زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی، هایلند اریکسن و تیمش کار میدانی مردم نگاری را در کشورهای مختلف از جمله استرالیا، پرو، فیلیپین، کره جنوبی، سیرالئون، کانادا، بریتانیا، مجارستان و نروژ انجام دادند. در سال 2017، هایلند اریکسن جایزه تحقیقاتی دانشگاه اسلو را برای کارش در مورد گرمای بیش از حد دریافت کرد .

اریکسون را باید ادامه دهنده راه انسان شناس بزرگ نروژی فردریک بارث دانست...

از او کتاب هایی به فارسی نیز ترجمه شده است.....از جمله انسان شناسی چیست(2004) و قومیت و ناسیونالسیم (2010)

مردم نگاری انعکاسی(بازتابنده) : راهنمای تحقیق درباره خود و دیگران

معرفی کتاب :

مردم نگاری انعکاسی(بازتابنده) : راهنمای تحقیق درباره خود و دیگران
نویسنده: شارلوت دیویس

مردم نگاری انعکاسی(بازتابنده) یک راهنمای منحصر به فرد برای تحقیقات مردم نگاری برای دانشجویان انسان شناسی و رشته های مرتبط است. این راهنمای عملی و جامع برای روش‌های تحقیق مردم‌نگاری ارائه می‌کند، همچنین دانشجویان را تشویق می‌کند تا درک انتقادی از اساس فلسفی اقتدار مردم‌نگاری را توسعه دهند.

دیویس بررسی می کند که چرا بازتاب، در هر دو سطح شخصی و فرهنگی گسترده تر، باید در تحقیقات مردم نگاری ادغام شود و در مورد چگونگی انجام این کار برای انواع روش های تحقیق بحث می کند.
مردم نگاری انعکاسی از بینش های پست مدرنیستی استفاده می کند - ادغام دیدگاه های مختلف، افشای استبداد فکری فراروایت ها - اما پیشنهاد می کند که تحقیقات مردم نگاری بازتابی از منظری واقع گرایانه انجام شود. مردم نگاری انعکاسی به دانشجویان کمک می کند تا از شیوه های تحقیق مردم نگاری استفاده کنند و آن ها را درک کنند .

فهرست مطالب کتاب

فصل 1 بازتاب و تحقیق مردم نگاری; فصل 2 انتخاب موضوعات و روش ها. فصل 3 اخلاق و سیاست; فصل 4 مشاهده، مشارکت. فصل 5 مصاحبه; فصل 6 استفاده از روش های بصری; فصل 7 مردم نگاری اینترنتی; فصل 8 ساختار تحقیق; فصل 9 بسط اکنون مردم نگارانه. فصل 10 تحقیق در مورد خود. فصل 11 تجزیه و تحلیل. فصل 12 نوشتن، نتیجه گیری.