Demian.

داستان تو زود تموم شد(تمومش کردی) ولی داستان من هنوز ادامه داره، بی تو بی روح و سرده، ولی ادامه داره، فقط یکی از شخصیت های اصلیش حذف شده.

ولی متاسفم، متاسفم که هنوز بدون تو نفس میکشم، هنوز بدون تو میخندم، و هنوزم با بی رحمی رفتار میکنم، متاسفم که هنوز آدم سابقم فقط کمی بدتر از قبل.

Demian.

بیشترین چیزی که حالا دلم براش تنگ شده دریاست، خونه‌ست، حس فرو کردن انگشت هام داخل شن و ماسه های خیس، جیب هام که همیشه پر از صدف بود، درخت های نخل، شبگردی و پرسه زدن توی کوچه پس کوچه های شهر و بوی دریا.

اینبار با تمام دفعات قبل فرق میکنه، حالا من با من فرق میکنه، من آدمِ جدید تر و بهتری شده،حالا من بیشتر خودش رو میشناسه، هرچند روزهای متوالی از خودش دور میمونه، ولی باز هم به خودش نزدیکه.

دلم میخاد داد بزنم"I have become comfortably numb"

Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me

I was born sick, but I love it.