شبا وقتی چشم میخوام روی هم بذارم با آگاهی به اینکه ارزش هیچی ندارم میخوابم و بهونه کمالگرایی "کمال‌زدگی درواقع" منطقی ترین چیزیه که میتونم به خودم بگم و ناخودآگاهمو ازینکه ممکنه دلایلی که من نمیبینم وجود داشته باشه که ارزشی داشته باشم، آگاه کنه

اما تا ته خودشو فرو کرده تو روح روانم
یهو به پشت سر نگاه میکنم و میبینم روزی نبوده که از خودم بیزار و متنفر نبوده باشم
روزی نبوده که توی بدن خودم کلافه نباشم

شاید من با یه ورژن خیلی قدیمی ای که فقط خودشو حفظ کرده و گاهی هم زورش نمیرسه ادامه بدم

دو دیقه استوریتو پاک نکن شاید خوشت اومددششدس

وارد دانشگاه میشی میفهمی هیچی تغییر نمیکنه آدما در هر ابعاد و سنی کسخلن.

شما‌ رو نمی‌دونم؛ ولی من نیاز دارم یه روزایی از ماه رو اختصاص بدم به هیچ‌ کاری نکردن، هیچ کسی رو ندیدن، هیچ چیزی نشنیدن و هیچ حرفی نزدن.

رفتارتون امروزیه اما ذهنیتتون تو خیلی عقب تر ازینا گیر کرده

من قبل ازینم حوصله جنگ نداشتم. هرچی شد، شد.

رفتارتون امروزیه اما ذهنیتتون تو خیلی عقب تر ازینا گیر کرده

نمی‌دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم ، چرا تحمل زندگی فامیلی را ندارم ، تا دور هستم دلم می‌خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می‌شوم می‌بینم اصلا استعدادش را ندارم…