فردا اولین سالگرد پیانو خریدنمه. دقیقا چند ساعت قبل از شروع سال نوی میلادی پیانو رو آوردن خونمون. ویدیوی اولین هفته ای که پیانو میزدم رو نگاه کردم و خیلی خوشحالم از پیشرفتی که داشتم. اومدم پایین تر و پیام های چنلمو میخوندم. لبخند به لبم اومد. یه دوره ای از زندگیم بود که واقعا سحر موردعلاقم بودم. تازه شروع کرده بودم آهنگسازی کار کنم و ایتالیایی بخونم و خیلی جدی داشتم برای هدفام قدم برمیداشتم. باشگاه میرفتم و سعی میکردم سالم زندگی کنم. برای اولین بار سحر گذشته الهام بخش سحر آینده شد. باید از اون آدم یاد بگیرم. از سحری که فقط میرفت جلو با اینکه از جزئیات هیچی نمیدونست و فقط به قلبش و مسیرش اعتماد داشت.

تولدمون مبارک.

میدونی با خودم میگم هرچی هم بشه، تهش کلی زبان بلدم و با دوستام حرف میزنم و میتونم کلی کتاب و مجله مختلف بخونم. حتی اگه ایران من رو بیشتر از اون زمانی که پیشبینی کرده بودم من رو با خودش نگه داره. این پروسه خیلی طاقت فرساست و هر روز از خودم میپرسم که آیا درسته؟ اما تا اینجای کار هم چیز های زیادی به دست آوردم و بابتش راضی ام.

مغزم خیلی جالبه. سر یک نقطه ای به توافق نمیرسیم و یک هفته در‌به‌درم میکنه. بعدش دوباره برمیگردیم به همون نقطه قبلی و به زندگیمون ادامه میدیم.

تولدمون مبارک.

من و نیل انقد خسته ایم فقط دراز میکشیم گاسیپ میکنیم.

سه روز متوالیه برق استادمون میره و یه کلاس نتونسته برگزار کنه. کم کم واقعا به این نتیجه میرسوننش که نباید برمیگشت ایران🤡

درموردش با چت جی‌پی‌تی حرف میزنم.

تولدمون مبارک.