🔷 #کیهان_شناسی جدید با مقالهٔ ۱۹۱۷ #اینشتین با عنوان ملاحظات کیهان شناختی درباره نسبیت عام شروع شد اینشتین #نسبیت_عام را برای کل جهان به کار برد معادلات اینشتین، بسته به شرایط جواب های مختلفی دارند؛ اما خود نسبیت عام نمی تواند این شرایط را انتخاب کند.

🔶 در ۱۹۲۹ #هابل توجه کرد که طیف نوری که از #کهکشان ها به ما می رسد به طرف قرمز تمایل دارد و این انتقال به طرف قرمز متناسب با فاصله هر کهکشان از ما است این پدیده بر حسب انبساط جهان تعبیر شد و منتهی به مدل #مهبانگ جهان گردید که حاکی از آن است که جهان در زمانی در گذشته خلق شده است.

🔘 در دهه ۱۹۴۰ #فرد_هویل و همکارانش مدل جهان ماندگار را عرضه کردند که طبق آن جهان ابتدای زمانی ندارد و همواره بوده است. این نظریه برای برخی از فیزیک دانان جاذبه داشت؛ زیرا از نظر آنان مسئله وجود خالق برای جهان با این نظریه منتفی می شد. به قول #واینبرگ: «این ایده که جهان ابتدایی نداشته است برای بسیاری از فیزیک دانان از لحاظ فلسفی جاذبه دارد؛ زیرا آن از [مطرح کردن] عمل فوق طبیعی خلق پرهیز می کند.»

💢 #هاکینگ نیز همین نظر را دارد بسیاری از مردم این ایده را که جهان ابتدایی داشته است دوست نمی دارند؛ زیرا آن احتمالاً حاکی از دخالت الهی است. اما كشف اشعه #ریز_موج زمینه کیهانی در ۱۹۶۵، مدل مهبانگ را تقویت کرد.

📖 کتاب #خداناباوری_و_دانشمندان_معاصر_غربی به کوشش #مهدی_گلشنی

📌@canoon_org

📚کتاب فلسفه و فیزیک
با ارائه شهید محسن فخری زاده (استاد فیزیک و فلسفه)

سلسله نشستهای "فلسفه و فیزیک" با پیشنهاد دکتر شهید فخری زاده، با مشارکت جمعی از فیزیکدانان و اساتید فلسفه و فلسفه علم و به اهتمام حجت الاسلام خسروپناه طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ در پانزده جلسه برگزارشد.
کتاب حاضر تحریر و تنظیم این گفتگوها در قالب شش گفتار است. این کتاب اولین بار در اولین سالگرد دانشمند حکیم شهید فخری زاده (آذر ۱۴۰۰) به عنوان یادنامه به اهتمام دانشگاه آزاد اسلامی منتشر گردید.

⭐ @prof_golshani 🌹

نشست علمی پروفسور #مهدی_گلشنی و حجت الاسلام احمد ملکی

آسیب شناسی و بازسازی رابطه فیزیک و متافیزیک

🗓شنبه 1403/08/26

⭐ @prof_golshani 🌹

بخشی از متن گفتگو:

فلسفه تا زمان نیوتن و لایب نیتس بر علوم حاکم بود. مکاتب تجربه‌گرا از آن زمان به بعد حاکم شدند. مکاتبی که معتقد بودند فقط علم تنها مبتنی بر تجربه و برگرفته از حواس است. این مکتب هرچه جلوتر آمد، بیشتر تقویت شد. نیمۀ اول قرن نوزدهم، به آگوست کنت رسیدیم که به طور رسمی پوزیتیویسم به راه افتاد و در نیمۀ دوم همان قرن تقویت شد. در ادامه نیز در نیمۀ اول قرن بیستم با ظهور کوانتوم، مکانیک تقویت شد.
بنابراین، دیگر فلسفه شأنی در علوم نداشت. البته بدون اینکه متوجه باشند که دارند فلسفه را به کار می‌برند، فلسفه را به کار می‌بردند! بنده وقتی در دهۀ 1960 در برکلین، دورۀ دکتری فیزیک را می‌گذراندم، نمی‌شد در کلاس‌های فیزیک اسم فلسفه را برد؛ فلسفه مطلقاً مطرح نبود؛ ولی در دو دهۀ آخر قرن بیستم و به‌خصوص در دهۀ اخیر، مسائل فلسفی علوم به شدت اوج گرفت و گروه‌های مشترک از فیزیک و فلسفه تشکیل شد. چهار دانشگاه آمریکایی در شرق آمریکا مانند ییل، کلمبیا و… حتی یکی از دانشگاه‌های غرب آمریکا که یکی از شعب دانشگاه کالیفرنیا در سنتاکروز، ائتلافی از اساتید فیزیک و فلسفه تشکیل دادند. بلافاصله یک سال بعد، آکسفورد کمبریج نیز ائتلافی تشکیل دادند و این مسائل راه افتاد.
حدود چهل سال است درس مبانی فلسفی مکانیک کوانتوم را در ایران داریم؛ اما همواره علیه آن مقاومت می‌شد. سی و سه نفر از دانشجویان فیزیک، بعد از بازنشستگی من تقاضا کردند یک درس مبانی فلسفی مکانیکی کوانتومی تأسیس شود؛ اما رئیس دانشکده با این عنوان که فلسفی است، مخالفت کرد! اینجا اهمیت تفکرات و تأملات این شهید بزرگوار روشن می‌شود.

درحالی‌که این مسائل در جو دانشگاهی و علمی ایران و حتی در جو بین‌المللی هم مطرح نبود، ایشان مقداری این مباحث را مطرح کردند. الان جو علمی غرب بسیار تغییر کرده است. چیزی که مرا به حیرت وا می‌دارد، این است که برخی اساتید جوان، اصلاً حاضر نیستند بفهمند و ببینند که جو علم در غرب تغییر کرده است. برخی از بزرگ‌ترین فیزیک‌دانان و کیهان‌شناسان غربی، بحث‌های فلسفی بسیار شدیدی دربارۀ خلقت و دنیای کوانتوم و… دارند. حتی بعضی از آن اساتید که در ظاهر با فلسفه مخالفت می‌کنند، به طور رسمی آن را به کار می‌برند! برای مثال ریدبرگ یک کتاب دارد که فصلی از آن به مخالفت با فلسفه اختصاص دارد. یکی از بزرگان فیزیک که مثل یوهانس ریدبرگ برندۀ جایزه نوبل در فیزیک است و کتاب ریدبرگ را داوری کرده، ضمن تعریف از آن می‌گوید: «او علی‌رغم ادعای خودش، در حال فلسفه‌بافی است».

? متن کاملتر ?

#گفتگو
⭐ @prof_golshani ?

?۲۰ صفحه اول #کتاب
آیا علم می تواند دین را نادیده بگیرد؟

?مجموعۀ حاضر حاوی پاسخ 62 تن از دانشمندانی است که عقیده دارند هم علم و هم دین جنبه‌های مهم زندگی انسان‌ها هستند و هیچ‌یک نباید فدای دیگری شود. برخی افراد پاسخ‌گو عبارت‌اند از: محمد کمال حسین، سرگی گریب، رضا داوری اردکانی، انور نسیم، جورج ال مورفی، و ابراهیم کالین و #علامه_حسن_زاده_آملی و سید حسین نصر. در هر مورد نخست دانشمند مورد نظر معرفی و سپس آثار، فعالیت‌ها و شغل وی بیان شده است.

#فهرست

?کانال دکتر مهدی گلشنی?
@prof_golshani

? #گفتگوی_علمی

✅موضوع:
ایده علم بومی
خوانشی تاریخی از #خوارزمی تا امروز

?گفتگو با:
دگتر #جعفر_آقایان_چاووشی ؛اهمیت ایران در سطح جهانی 1:05
چرایی پرداختن به این بحث 3:10
علم به تعریف واقعی 9:40
الگوریتم خوارزمی 12:35
فلسفه اروپایی به بن بست رسیده 25:30
متاسفانه علم دستخوش سیاست‌بازی شده 31:05
دانشگاه شریف سکوی پرتاب نخبگان به غرب شده 32:40
کشورهای بزرگ مثل چین و هند عناصر تمدن‌سازی ندارند 43:00
انتقاد به وزارت علوم 48:40
سلطه علم کشورهای استعماری 52:10
خودتحقیری در فضای علمی کشور 56:28
? اهمیت کار پرفسور گلشنی 57:30

*?فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛* ?وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

پیرامون جلسه ?

⭐ @prof_golshani ?

?️علم مدرن و بنیان هستی‌شناختی جهان

✍استاد #مهدی_گلشنی

هر قدر هم که علم پیش برود، همواره چیزی بدون توضیح می‌ماند و همواره جا برای تعبير الهی جهان طبیعت هست. فلاسفه قرون‌وسطی، زمین را مفروض می‌گرفتند، و وجود آن را به کار خلقت خدا نسبت می‌دادند. در قرن نوزدهم متوجه شدند که وجود منظومه شمسی به طور طبیعی از قانون ثقل و وجود کهکشانها نتیجه می‌شود، و در این قرن ما یافته‌ایم که وجود کهکشانها نتیجه انفجار بزرگ است. در هر مرحله، نکته‌ای بود که می‌توانستند بگویند: دانش عملی ما را تا این حد آورده است و برای آن را می‌توانیم بك خلقت خاص فرض کنیم. اکنون به نظر می‌رسد که کشف قوانینی که بر طبیعت ذرات بنیادی حاکم هستند، به ما اجازه می‌دهد که مرز را به خود حقیقت جهان برسانیم. تأثیر این عمل آن است که توجه ما را از جهان مادی به قوانینی که بر رفتار آن حاکمند معطوف می‌دارد. چیزی که فیزیک‌دانان معاصر کمتر به آن توجه کرده‌اند این است در حالیکه یک نظریه علمی باید داده‌های تجربی را پیش‌بینی کند، حصول این مطلب برای تایید آن کافی نیست. به دیگر سخن: توفیق نظریه‌های موجود در مرحله عمل شرط کافی برای صحت آنها نیست؛ از این رو نمی‌توان بر مبنای آنها اظهارنظرهای هستی‌شناختی و کیهان‌شناختی کرد، و ورای فيزيك را منتفی دانست. این نیوتون متواضع است که اذعان می‌کند: «من نمی‌دانم که نسبت به جهان چگونه ظاهر می‌شوم، اما از نظر خودم کودکی هستم که در کنار ساحل دریابازی می‌کنم و گاهی خود را به دریا می‌اندازم و سنگریزه‌ای هموارتر با صدفی زیباتر از حالت عادی می‌یابم، در حالی که اقیانوس بزرگ حقیقت کشف نشده در برابرم قرار دارد. و این انیشتین متفکر است که می‌پذیرد: «ما در وضعيت يك طفل خردسال هستیم که وارد یک کتابخانه بزرگ می‌شود که تمام دیوارهای آن از زمین تا سقف با کتاب‌هایی که به زبان‌های مختلف نوشته شده‌اند، پوشیده است. کودک می‌داند که باید کسانی آن کتابها را نوشته باشند، اما نمی‌داند که چه کسانی یا چگونه آنها را نوشته‌اند، و نیز زبان‌هایی را که در نوشتن آن کتابها به کار رفته نمی‌فهمد. كودك يك طرح مشخص در ترتیب کتاب‌ها می‌بیند، يك نظم اسرارآمیز که او آن را درک نمی کند، ولی به طور مبهم حدس می‌زند. این به نظر من وضعيت عقل انسان نسبت به خدا است.»

جهت تفصیل مباحث منابع ذیل معرفی می گردد:
?کتاب "تحلیلی از دیدگاههای فلسفی فیزیکدانان معاصر" نوشته دکتر مهدی گلشنی
?کتاب "خداباوری و دانشمندان معاصر غربی" نوشته دکتر مهدی گلشنی
?کتاب "علم ، دین و فلسفه" نوشته دکتر مهدی گلشنی

⭐ @prof_golshani ?

? #مقاله

✅ متن رساله‌ی دکتری پروفسور لگنهاوزن با عنوان Matters of Substance در دانشگاه رایس ایالت تگزاس

? پروفسور حاج محمد لگنهاوزن
? eitaa.com/legenhausen_ir
? ble.ir/legenhausen_ir
? t.me/legenhausen_ir