┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈
#اعلام_برنامه
جشــن بعثـت پیامبــر اعظـم (ص)

سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
از سـاعـت ۱۹ تـــا ۲۱

زیارت آل‌یــس: حاج حسین ارضـی
سـخنـرانی : استـاد علــوی تهــرانـی
مــــداحـــی : حــاج علــی تــرابـــی

خیـابـان کـارگــــر شـمـــالـــی
مسجـــد حضـرت امیــــر (ع)

@Fares_ir

تبعیدهای مکرر امام موسی کاظم(ع)
دوران امامت حضرت امام موسی کاظم(ع) مصادف با چهار خلیفه عباسی (منصور، مهدی، هادی و هارون الرشید) بود. در دوران این خلفاء چندین بار امام از مدینه تبعید و زندانی شدند.
نخستین تبعید امام در دوران خلافت منصور عباسی صورت گرفت که ایشان را از مدینه به بغداد فراخواند اما اینکه این تبعید (احضار اجباری) چقدر به طول انجامیده است، دقیقا مشخص نیست.
در دوران خلافت مهدی مجددا امام را از مدینه به بغداد آوردند.
اما در دوران خلافت هادی که قصد داشت مجدد امام را به بغداد فرابخواند با وساطت یکی از فقهاء پیرامون خلیفه که از آزار رساندن به امام ناراحت شده بود، تبعید صورت نگرفت.
امام در دوران هارون نیز به بغداد تبعید شدند.

از جمله دلایل تبعید امام می‌توان به وحشت خلفاء عباسی از نفوذ اجتماعی امام؛ جلوگیری از دسترسی آسان شیعیان به ایشان و محدود کردن گسترش بینش و نگرش و اندیشه‌ی شیعی اشاره کرد.
در این میان رویدادهایی نظیر شهرت گسترده امام و توجه بی‌سابقه مردم؛ پاسخ هوشمندانه امام به هارون در کنار مزار پیامبر که موجب خشم خلیفه شد، و بدگویی افرادی مانند علی بن اسماعیل علیه امام، به تمایل بیشتر خلفاء به تبعید ایشان دامن می‌زد.

در نهایت این تبعیدها به شهادت امام کاظم(ع) در بغداد منجر شد و مزار مطهرشان در کاظمین قرار گرفت.

افزون بر این تبعیدها و احضارها، امام در بسیاری از ایام زندگانی خویش در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حضرت را به زندان‌هایی مخوف می‌بردند که این مساله در زیارت‌نامه ایشان نیز آمده است:
«وَ الْمُعَذَّبِ‏ فِی‏ قَعْرِ السُّجُونِ‏ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِیرِ ذِی السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیود؛ و به ظلم ظالمان و در قبور محبس‌هاى ستمكاران گرفتار بود و معذب در قعر زير زمين‌ها و زندان‌هاى تاریک بود و پاهاى مباركش در حلقه‌هاى زنجير مجروح بود»
نقل شده است که شرایط زندان امام موسی کاظم(ع) بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود. زندان‌های تاریک و مخوف موسوم به سیاه‌چال‌ها همراه با محدودیت شدید در ارتباط با نور و هوای آزاد و ایجاد محدودیت در دیدار با خانواده و اصحاب؛ قید و بند با زنجیرهای آهنین که بدن را زخمی می‌کرد و استخوان‌های امام در اثر سختی زندان نرم شده بود.
در این میان امام از آزارهای روحی نظیر برپایی مجالس لهو و لعب در کنار زندان و تحقیر مداوم توسط زندانبانان نیز مصون نبودند.

شخصیت امام موسی بن جعفر(ع) در داخل زندان نیز «شخصیت مشعل روشنگری بود که اطراف خود را روشن می‌کرد»
این روشنگری به حدی بود که افراد خانواده سِنْدی بن شاهِک، زندانبان امام، که در خانه او زندانی بودند تحت تاثیر حضرت قرار گرفته بودند تا جایی‌که یکی از فرزندان وی با نام کشاجم از «بزرگترین ادباء و شعراء و از اعلام تشیع» در زمان خویش شده بود.
نکته مهم آنکه شیعیان با وجود فشارهای حکومتی، همچنان پیوند معنوی خود با امام را حفظ کرده بودند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین
به‌مناسبت شهادت حضرت امام کاظم(ع)

@Fares_ir

? #فایل_صوتی

? #مداحی
*✅ جلسه هفتگی سه‌شنبه‌ها | ۱۴۰۳*? سه‌شنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۳
? سید محمدرضا اسدی
? مسجد حضرت امیر (ع)

@Fares_ir

? #فایل_صوتی

? #مداحی
*✅ جلسه هفتگی سه‌شنبه‌ها | ۱۴۰۳*? سه‌شنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۳
? حاج سعید خرازی
? مسجد حضرت امیر (ع)

@Fares_ir

? #فایل_صوتی

? #روضه
*✅ جلسه هفتگی سه‌شنبه‌ها | ۱۴۰۳*? سه‌شنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۳
? استاد علوى تهرانى
? مسجد حضرت امیر (ع)

@Fares_ir

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈
#اعلام_برنامه
جـلســه هفـتـــگی ســـــه‌شنبــه‌ها

سه‌شنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳
از سـاعـت ۱۹ تـــا ۲۱

زیارت آل‌یس: حاج حسین ارضی
سخنرانی : استـاد علــوی تهـرانی
مــداحــی : حـاج سـعید خــرازی

خیـابـان کـارگــــر شـمـــالـــی
مسجـــد حضـرت امیــــر (ع)

@Fares_ir

خلاصه سخنرانی
استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی
موضوع : #آداب_ورود_به_ماه_رمضان | جلسه ۴
از سلسله جلسات هفتگی سه‌شنبه‌هاسه‌شنبه ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۲
مسجد حضرت امیر علیه‌السلام

@Fares_ir

.
ضیافت إلهی در ماه رمضان از سنخ معراج رسول اکرم و میقات حضرت موسی است
در جلسۀ قبل گفتیم که روح انسان است که به مهمانی خدا دعوت می‌شود. چون باید بین میزبان و میهمان سنخیت وجود داشته باشد. ضیافت إلهی در ماه مبارک رمضان از سنخ معراج رسول اکرم و میقات حضرت موسی در کوه طور است. مگر حضرت موسی در آن چهل شبی که میهمان حضرت حق بود چقدر غذا خوردند‌ و چه مقدار خوابیدند؟
خداوند انسان‌ها را به ضیافت خود دعوت می‌کند و آن‌ها را از خوردن و آشامیدن بازمی‌دارد‌. معلوم می‌شود که جسم دعوت ندارد و روح است که دعوت دارد و سیر روحانی‌اش هم به‌واسطۀ قلب انجام می‌شود.

توبه‌، تلاش انسان برای آشتی با خداست
قلب لطیفه‌ای روحانی‌ست که مرکز ارتباط با حضرت حق است. اما گناه مانع بزرگی بر سر این راه است. لذا اولین گام برای ورود به ضیافت إلهی توبه است. توبه تلاش‌ انسان برای آشتی با خداست. اگر می‌خواهیم برای آشتی با خدا قدمی برداریم راه آن توبه است. توبه راه ورود به کانون محبت و محبوبیت خداوند است.
می‌گویند گسترده‌ترین آیۀ قرآن در بعد محبت و مهربانی آیۀ ۵۳ سورۀ زخرف است. ما با خداوند قهر کرده‌ایم آن وقت او به ما می‌گوید: بندگان من!

شرایط پذیرش توبه از نظر قرآن کریم
بر اساس آیات قرآن توبه به سه شرط پذیرفته می‌شود. (نساء: ۱۷ و ۱۸)

شرط اول: گناه بر اساس جهل اتفاق افتاده باشد. یعنی بر اساس طبیعت انسان اتفاق بیفتد نه بر اساس نفاق و عناد و انکار خداوند.

شرط دوم: توبه سریع اتفاق بیفتد.

شرط سوم: توبه‌کننده از اهل ایمان باشد. مقصود از اینکه فرمود توبۀ کافر پذیرفته نیست توبۀ در حال کفر است نه توبۀ از کفر.

چرا نباید توبه را به تأخیر انداخت؟

دلیل اول: به‌خاطر اثرات سوئی که گناه بر جان انسان دارد.

دلیل دوم: مانع از رسوایی انسان می‌شود. حضرت امیر می‌فرمایند: به‌واسطۀ استغفار خودتان را معطر و خوشبو کنید! تا رایحۀ متعفن گناهان شما را رسوا نسازد.

دلیل سوم: انتظار خداوند برای بازگشت بندگان.
خدا به حضرت عیسی فرمود: چقدر چشم به راه باشم و فرصت بدهم در حالی که این قوم در غفلت به سر می‌برند و به سوی من بازنمی‌گردند؟
خداوند را از چشم‌انتظاری خارج کنید و توبه را به ماه مبارک رمضان موکول نکنید!

دلیل چهارم: مشخص نبودن زمان مرگ. خداوند توبه را تنها تا زمان مشاهدۀ آثار مرگ قبول می‌کند و این امکان وجود دارد که با مرگ ناگهانی فرصت توبه برای شخص پیدا نشود.

برای پذیرش تمام اعمال شرط ایمان وجود دارد
شرط پذیرش توبه ‌مسئلۀ ایمان است. اساسا عمل تنها از اهل ایمان پذیرفته می‌شود. (اسراء:۱۹)، (بقره: ۶۲)، (نور: ۳۹)

برای شناخت گناهان وقت بگذارید
نکتۀ بسیار مهم برای شما بحث گناه شناسی است. اینکه برای شناخت گناهان وقت بگذارید. عده‌ای می‌گویند: ما که گناهی نداریم تا بخواهیم توبه کنیم!
گناهان یا اخلاقی هستند یا رفتاری. اما یک سلسله گناهانی هم وجود دارد که ما آن‌ها را گناه نمی‌دانیم. مثلا: ترک کردن توبه ترک شب‌زنده‌داری ترک تهجد.
اکثریت افراد در جامعه یا گرفتار گناهان اخلاقی مانند: حسد هستند یا گرفتار گناهان رفتاری مانند: نگاه به نامحرم. مادامی که این افراد دنبال برطرف کردن این گناهان نباشند مرتکب به آن‌ها هستند و چگونه می‌توانند در حال انجام گناه از آن توبه کنند؟ پس گناهان باید شناخته شوند.

توبۀ حقیقی با تحقق دو عامل شکل می‌گیرد
دومین بحثی که بسیار عمیق و اساسی این است که توبۀ‌ حقیقی تنها با تحقق دو عامل شکل می‌گیرد. اگر این دو عامل وجود نداشته باشد توبه حقیقی نیست:

عامل اول: پشیمانی قلبی از انجام گناهان.

عامل دوم: اراده بر ترک همیشگی گناهان.
این دو عامل یکی در مرتبۀ علم است و دیگری در مرتبۀ حال. فلذا شما هم باید علم پیدا کنید و هم حال توبه. تا بتوانید توبۀ خودتان را عملی کنید. این استغفار مشهور توبة عبد ذليل خاضع خاشع ... مربوط به حال توبه است. آیا ما حقیقتا چنین حالی را در توبه‌هایمان داریم؟ آیا حقیقتا در مقابل ذلیل و خاشع هستیم؟ یا با یک حالت طلبکارانه با خدا مواجه می‌شویم؟

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گزیده سخنرانی
استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی
موضوع : #آداب_ورود_به_ماه_رمضان | جلسه ۴
از سلسله جلسات هفتگی سه‌شنبه‌هاسه‌شنبه ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۲
مسجد حضرت امیر علیه‌السلام

@Fares_ir

خلاصه سخنرانی
استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی
موضوع : #آداب_ورود_به_ماه_رمضان | جلسه ۳
جمعه ۶ بهمن ماه ۱۴۰۲
مسجد حضرت امیر علیه‌السلام

@Fares_ir