#مقاله اخلاق و حقوق استاد دكتر ناصر كاتوزيان https://t.me/publiclawthoughts

🔴کتاب صوتی عصر اصلاحات(رفرماسیون)
✍نویسنده: سارا فلاورز
📝مترجم: رضا یاسایی
🎙گوینده : اکرم پریمون
#کتاب_صوتی

🔴کانال علم سیاست:
🆔 @PoliticalScience_ir

‍ ‍ ✍ حکمران شایسته؛ علی عالی اعلاء

زاد روز حضرت امام علی علیه السلام، حکمران شایسته و عدالت جوی اسلام فرخنده باد.

هر چه در ژرفای حکمرانی امام علی پیش رفتم، بهتر دریافتم که مکتب او، پویایی عدالت و انصاف و منطق می باشد.

امام علی، هرگز برای رسیدن به حکومت نجنگید و با وجود «حقانی بودن»، «مشروعیت» حکومت خویش را به «مقبولیت» مردم گره زد. تا مردم سراغ ایشان نیامدند، او چنگی به قدرت نزد و چون بر مسند حکمرانی بنشست، کسی از علی، جز انصاف و عدالت ندید.

پس از ۱۴۰۰ سال، امام علی بن ابی طالب را تابنده تر از هر شخصیت ناب و تاثیرگذار جهانی می شناسم و حکمرانی او را جز بر مدار انصاف و طریقت عدالت نمی یابم.

دریغ که هنوز، علی در حسرت دل هاست و دوست داران واقعی و دلشدگان کوی علی در آرزوی آزادی، عدالت و حکمرانی شایسته به سر می برند.

علی علیه السلام، با آن که راد مرد پیوند خورده با خداوند و دل سپرده آفتاب عشق الهی بود، اما، طریقت و منش والای او، حکمرانی در روی زمین با قواعد طبیعی و در جویندگی حقیقت ناب، آزادی، توزیع برابر ثروت ها، رفع فقر و فراهم ساختن رفاه و آسایش ملت ها نهفته است.

مدعیان طریقت علی، باید بدانند که دروازه آرزوی عدالت او، از کوچه باغ های آزادی، برابری، انصاف، منطق، مدارا و پاک سیرتی می گذرد. منش علی را با دروغ، بی انصافی، تزویر، اندوختن ثروت حرام و چنگ یازیدن به ابزارهای متوهمانه قدرت، برای برآورده ساختن منافع نفسانی، فرقتی است دور دور و به اندازه ۱۴۰۰ سال!!!

به هوش باشیم، گویندگان و مدعیان نام علی، فراوان اند و بسیار؛ اما، پویندگان طریقت آزادی خواهی، مدارا جویی، انصاف و عدالت گستری علی، بسیار کم اند و کم.

امروز، هیچ آرزویی را به زیبایی طلوع آفتاب عدالت نمی توان به انتظار نشست. 🌺

#یا_علی_مدد

#علیرضا_محمدنژاد_داریانی
۲۴ دی ۱۴۰۳

#آموزه_های_حقوق_عمومی
@mohamadnezhad

لایحه الحاق دولت ایران به معاهده مراکش برای تسهیل دسترسی افراد نابینا و کم‌بینا به آثار منتشرشده | https://t.me/povertylaw/2684

? کتاب صوتی دولت عقل
?ده گفتار در فلسفه و جامعه‌شناسی سیاسی
✍حسین بشیریه
? گوینده: نسرین مکری

?کانال علم سیاست:
? @PoliticalScience_ir
https://t.me/aliakbargorji2

سیستم پشتیبان هوشمند (هوش مصنوعی) قانون‌گذاری | https://t.me/mohamadsadeghi_ir/2190

اعتبار انتصابات رئیس‌جمهوری قبل از تحلیف

? محمود پوررضائی فشخامی
? دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبائی

#تنفیذ

#تحلیف

مسعود پزشکیان در نخستین ساعات پس از تنفیذ حکمش به عنوان چهاردهمین رئیس‌جمهوری، معاون اول و رئیس‌دفتر خود را منصوب کرد و این در حالی است که هنوز مراسم تحلیف برگزار نشده است.

آیا اقدامات رئیس‌جمهوری در حد فاصل میان تنفیذ و تحلیف اعتبار دارد؟

1- به نظر می‌رسد که میان قانون اساسی و قانون عادی (قانون انتخابات ریاست‌جمهوری) در پاسخ به این پرسش مغایرت وجود دارد.

2- ماده 1 قانون انتخابات ریاست‌جمهوری مقرر کرده است که دوره چهارساله ریاست‌جمهوری «از تاریخ تنفیذ اعتبارنامه وسیلۀ مقام رهبری آغاز می‌گردد.»

بنابراین، اگر فقط قانون عادی مد نظر قرار گیرد، رئیس‌جمهوری منتخب، از لحظه تنفیذ، به رئیس‌جمهوری مستقر تبدیل می‌شود و به تبع، عهده‌دار همه مسئولیت‌های این سمت و برخوردار از همه اختیارات آن است.

در این چارچوب، انتصاب‌هایی را که امروز انجام شده است، باید معتبر تلقی کنیم.

3- چرا ماده 1 قانون انتخابات ریاست‌جمهوری قابل نقد است؟

با در نظر گرفتن تنفیذ به عنوان مبدأ آغاز دوره ریاست‌جمهوری، در عمل، مراسم تحلیف، با وجود تصریح به آن در اصل 121 قانون اساسی از شمار مراحلی که رئیس‌جمهوری منتخب برای به دست گرفتن قدرت باید طی کند، خارج و سوگند رئیس‌جمهوری با همه تشریفاتی که برایش در اصل 121 قانون اساسی مقرر شده است مبنی بر اینکه باید در مجلس و با حضور رئیس ‌قوه قضائیه و اعضای شورای نگهبان برگزار شود، به اقدامی نمادین و فاقد ضمانت اجرا تبدیل می‌شود.

روشن است که اگر آغاز دوره ریاست‌جمهوری با تنفیذ باشد، رئیس‌جمهوری بدون برگزاری مراسم تحلیف نیز می‌تواند به کار خود ادامه دهد و اگر این مراسم برگزار نشود، هرچند که مفاد یکی از اصول قانون اساسی اجرا نشده است، مانعی هم برای تصدی مسئولیت‌ها و اختیارات ریاست‌جمهوری به ‌وجود نخواهد آمد.

این در حالی است که بی‌گمان، خارج شدن تحلیف از مراحل تبدیل رئیس‌جمهوری منتخب به رئیس‌جمهوری مستقر، مغایر حکمت قانونگذار و البته مغایر روح قانون اساسی است.

4- قانون اساسی درباره حد فاصل میان تنفیذ و تحلیف چه می‌گوید؟

1-4- قانون اساسی به طور واضح و صریح، مشخص نکرده است که دوره ریاست‌جمهوری از تنفیذ ریاست‌جمهوری از تنفیذ یا همان امضای حکم ریاست‌جمهوری از سوی رهبری (بند 9 اصل 110) آغاز می‌شود یا تحلیف (اصل 121 قانون اساسی).

2-4- در قانون اساسی صراحتی به چشم نمی‌خورد که تنفیذ باید جلوتر برگزار شود یا تحلیف. در واقع، تقدم تنفیذ بر تحلیف، یک عرف اساسی است نه نص قانون اساسی.

3-4- قانون اساسی هر دو اقدام تنفیذ و تحلیف را به عنوان الزامات آغاز به کار رئیس‌جمهوری جدید در نظر گرفته است و ترجیح یکی بدون دیگری، به عنوان مبنای دوره آغاز دوره ریاست‌جمهوری، مصداق ترجیح بلامرجح است.

به بیان دیگر، مهم نیست کدام اول و کدام دوم انجام می‌شود، بلکه مهم آن است که هر دو اقدام قبل از تصدی ریاست‌جمهوری از سوی فرد منتخب انجام شود.

5- چرا تحلیف هم به اندازه تنفیذ برای آغاز دوره ریاست‌جمهوری شرط است؟

در این باره می‌توان دو استدلال ارائه داد:‌

1-5- اگر تحلیف شرط آغاز دوره ریاست‌جمهوری نباشد و رئیس‌جمهوری منتخب بتواند به صرف تنفیذ قدرت را در دست گیرد، هیچ ضمانت اجرایی برای تحلیف وجود نخواهد داشت و چنانچه به هر دلیلی این مراسم برگزار نشود، مانعی در کار رئیس‌جمهوری‌ای که حکمش تنفیذ‌شده به وجود نخواهد آمد.

این یعنی بود و نبود اصل 121 در قانون اساسی یکسان است که خلاف حکمت تقنین اصل است.

2-5- روح قانون اساسی با تصدی سمت ریاست‌جمهوری پیش از تحلیف مغایرت دارد.

قانون اساسی‌ در اصل 67 مقرر کرده است، نمایندگان در نخستین جلسه هر دوره مجلس و پیش از هر اقدامی باید سوگند یادکنند، و آن‌قدر برای این سوگند به عنوان شرط تصدی سمت نمایندگی اهمیت قائل است که در ذیل همان اصل مقرر کرده: «نمایندگانی كه در جلسه نخست شركت ندارند باید در اولین جلسه‌ای كه حضور پیدا می‌كنند مراسم سوگند را به‏‌جای آورند.».

حال چگونه می‌توان پذیرفت قانونگذار اساسی که درباره سوگند نمایندگان به عنوان شرط تصدی سمت نمایندگی تا این اندازه حساسیت داشته، درباره سوگند رئیس‌جمهوری،‌ از یک سو تشریفات بیشتری قائل شده است و از سوی دیگر آن را شرط تصدی سمت ریاست‌جمهوری در نظر نگرفته است؟ و رئیس‌جمهوری تنفیذ‌شده، در حد فاصل تنفیذ تا تحلیف نیز از همه اختیارات این سمت برخوردار است؟

نتیجه: انتصاب معاون اول و رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری پس از تنفیذ و پیش از تحلیف، مغایرتی با قانون عادی ندارد، اما مغایر متن و روح قانون اساسی است.

پی‌نوشت: درباره متن حکم انتصاب معاون اول نیز نکاتی وجود دارد که شاید در یادداشت دیگری بیان کردم.

سند ملی هوش مصنوعی جمهوری اسلامی ایران

آیا پزشکیان اکنون نماینده مجلس است یا خیر؟

? محمود پوررضائی فشخامی
? دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبائی

رهبری در دیدار امروز (31 تیر 1403) با نمایندگان مجلس: «حالا خوشبختانه آقای رئیس‌جمهور [منتخب] هم به خاطر عنوان نمایندگی- که من نمی‌دانم از لحاظ قانونی ایشان نماینده هستند یا نیستند؟- بالأخره حضور دارند...»

مسعود پزشکیان تا روز تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری از لحاظ قانونی نماینده است؛ زیرا:

1- او در انتخابات 11 اسفند 1402 به عنوان نماینده حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو به مجلس دوازدهم راه یافت.

2- پزشکیان 7 خرداد 1402 در نخستین جلسه مجلس دوازدهم مطابق اصل 67 قانون اساسی، سوگند ادا کرد و در ادامه اعتبارنامه‌اش به تصویب رسید. بدین ترتیب او تمام مراحل نمایندگی را طی کرد.

3-مطابق نظریه تفسیری شماره 2708م مورخ 1360/02/27 شورای نگهبان از اصل 141 قانون اساسی، نماینده مجلس با عهده‌دار شدن یکی از مشاغل دولتی مذکور در این اصل (اولین شغل مذکور در این اصل رئیس‌جمهوری است)، در حکم مستعفی از نمایندگی شناخته می‌شود.

4- مطابق ماده 1 قانون انتخابات ریاست‌جمهوری، دوره ریاست‌جمهوری از تاریخ تنفیذ اعتبارنامه رئیس‌جمهور منتخب به وسیله مقام رهبری آغاز می‌شود.

5- در نتیجه پزشکیان تا روز تنفیذ که دوره چهارساله ریاست‌جمهوری‌اش آغاز می‌شود، همچنان نماینده مجلس است و پس از آن مستعفی شناخته می‌شود.

https://t.me/Eslahatnews/135953

Telegram

اصلاحات نیوز - رسانه

***🎥*** اشاره رهبر انقلاب همراه با مزاح به حضور رئیس جمهور منتخب در دیدار نمایندگان مجلس دوازدهم \_ اصلاحات نیوز ***✅*** @Eslahatnews ***🔗*** Eslahatnews.com