اگه برای سلامتی پدربزرگم دعا کنید ممنون می‌شم.

از منش «برای کسی انرژی و وقتت رو بذار که ارزشش رو داشته باشه و انرژی رو بهت برگردونه» که ترند روابط امروزه متنفرم. کم‌کیفیت و سطح پایین. دشمن آزادگی.
همواره جنگ درونم اینه که مستقل از بقیه و بی‌‌چشم‌داشت زندگی و رفتار کنم. این ترید آف رو نمی‌پذیرم، نقطه‌ی عطفی نداره.‌

دوستان
از محصولات فقط این چند تا موندن تا محصولات جدید برسن (محصولات جدید شامل این گزینه‌ها نیست و تمرکز فقط روی ضدآفتابه)
به همین‌دلیل برای اینکه دیگه با دست و دل پاک بریم سراغ محصولات جدید، این موارد با تخفیف استثنایی "ده درصدی" به فردش می‌رسن

پس از دست ندید این فرصت رو🥁

کرم موضعی پارافین
https://t.me/Rozhmary/441

سوپر سرم Garnier
https://t.me/Rozhmary/500

ضدآفتاب Cetaphil
https://t.me/Rozhmary/506

سرم نیاسینامید Olay
https://t.me/Rozhmary/517

این روشن‌کننده پوست olay، برند آمریکایی
https://t.me/Rozhmary/524

این پذیرش چرا انقد سخته؟‌ پذیرش گذر عمر،‌ پذیرش از دست دادن فرصت‌ها، پذیرش نیاز به تلاش بیشتر.
بابا شاید یکی نمی‌خواد بپذیره. اصلا این بزرگسالی رو نمی‌خواد. هرکی رو هروقت دلش خواست برگردون به رحم مادرش ای خدای ناموجود.

«بالاخره» می‌شه و بعدش دیگه آخیششش.

یه وقت‌هایی نسبت به زندگیم احساس بلوغ می‌کنم. انگار دارم با دست‌های رها دوچرخه سواری می‌کنم. انگار دارم می‌رم کافه غذای موردعلاقه‌م رو سفارش بدم. انگار سؤالای امتحان دقیقا از همون بخش‌هاییه که خیلی خوب بلدم.
امروز از همون وقت‌هاست. بزرگم، قوی‌ام، زنده‌ام و زندگی تو دستامه.

بعضی وقتا خیلی بامزه به جزییات توجه می‌کنه
مثلا:

نمی‌دونم واقعا رو هر اکانتی یه جور رفتار می‌کنه

به‌طور کاملا اشتباهی فکر می‌کردم که آگاهی، از درد کم می‌کنه و داشتن چشم‌انداز باعث میشه برای بحران آماده باشی‌
ولی اشتباه بود
تو فکر کن می‌دونی قراره از اون پله‌های دوردست بخوری زمین و پات بشکنه (چشم‌انداز ایمنت نمی‌کنه)، وقتی رسیدی و اتفاق افتاد آیا از درد پای شکسته‌ت کم میشه؟ نه.... شوربختانه نه.

شما یادتون میاد چه کسی باعث شد به طور عمومی بنویسید؟