لعنت بهت امباپههههه لعنتتت

زن، دلم برای بودنت تو خونه‌مون خیلی تنگه.
برا اینکه وقتی وارد خونه‌ می‌شم، ببینم همون جای همیشگیت نشستی…

هرچی جلوتر می‌ریم قدر همه‌ی چیزهای کوچیک زندگیم رو بیشتر می‌دونم و بیشتر دوستشون دارم. این خیلی قشنگه نه؟!

میگه : رشد مجدد، همیشه از رشد اولیه با کیفیت‌تره.

کاش حداقل شام خوش‌مزه داشته باشیم!

یک‌جور غریبانه و بغض‌داری دلم گرفته دمِ خوابیدن…
ای آقاااا… الان وقتش نبود‌ ها!

موضوع بر سر امید بود، چیزی بسیار مقدس‌تر از زندگی.