https://www.facebook.com/ghabel.ahmad/

https://telegram.me/shariat_aghlani

برای احمد قابل، فقیه دلیر

به نام خدا

به یادگار کسی، دامن نسیم صبا
گرفته ایم و دریغا که باد در چنگ است

می نویسم مجتهد مجاهد احمد قابل در گذشت، اما قلم سرکشی می کند و نمی پذیرد که این خبر را بر زبان آورد . گویی از دل من خبردار است؛ که او هم این خبر را باور نکرده است. « دست کاری می کند پنهان ز دل ؟»

امروز به تلخی گریستم چون براستی کمتر کسی را در پاکی و پارسایی و بی تعلقی و سبک باری وآزادگی و دلیری چون او دیده بودم. اولین دیدار من با وی در شهر مشهد بود، وقتی که هنوز مسافرت و مجالست با دوستان ممکن بود. گفتگویمان بر سر روشنفکری و ایدئولوژی بود و البته ناقص و ناشکافته ماند. او بیشتر به معنای ایدئولوژی می اندیشید تا به تاریخ آن و من به عکس .

آخرین بار هم او را در محضر مرحوم آیت الله منتظری در قم دیدم. آقای کدیور و چند تن دیگر هم حضور داشتند. سخن از حکمت و مصلحت در احکام شرعی می رفت. آیت الله منتظری گفت که در نجف به آیت الله خمینی گفتم: احکام شرع که گزاف نیست، پس چرا با زوال عینِ نجاست، بدن حیوان طاهر می شود و بدن آدمی نه؟ آیت الله خمینی در جواب گفت: نکته ی نیکویی است. گفتم ان را در رساله ی عملیه تان بنویسید. گفت نمی نویسم، مصلحت نیست. آقای قابل به میان سخن دوید. و به آیت الله منتظری پیشنهاد کرد: حالا شما بنویسید. ایشان گفت نه! من هم نمی نویسم. مجلس با تبسم همگان ختم شد. پیدا بود که آیت الله منتظری به آن رای تمایل دارد.

مرحوم صالحی نجف آبادی هم قبلا و صراحتا بر این رای رفته بود، گویی آن را از استادش آموخته بود.

نوشته های مرحوم قابل را من به دقت دنبال می کردم و آرا او را در باب ازدواج شریعت و عقلانیت می خواندم و به خاطر می سپاردم. بحث حجاب او را که فقهیانه و دلیرانه بود پسندیدم. تعریضی هم به منِ فقیر داشت که گفته بودم حجاب پرچم پیامبر اسلام است. باری آن فتوای فقیهانه روزی به کار من آمد که دختر خانمی در آمریکا به نزد من آمد . ازداشتن حجاب خسته شده بود و میخواست آن را ترک کند. گفتم از سرِ «نافرمانی» چنین مکن! بگو با فتوای احمد قابل چنین می کنم، تا همچنان در دایره ی اطاعت باشی.

به قول مولانا :

نه قبول اندیش نه رد ای غلام
امر را و نهی را می بین مدام

دریغا گویان .... بر جان پاک و شیفته ی او درود می فرستم و رحمت و رضوان حق را برای او می طلبم و در گوش نسیم ها می خوانم که شوق مرا تا مزار او برسانند.

ای صبا ای پیک دورافتادگان
شوق ما را تا مزار او رسان

عبدالکریم سروش
اول آبان ماه ۱۳۹۱
@Haghighatznu

@ahmadeghabel

به بهانه سالروز درگذشت قابل،منادی اسلام رحمانی و شریعت عقلانی

سروش:
امروز به تلخی گریستم چون براستی کمتر کسی را در پاکی و پارسایی و بی تعلقی و سبک باری وآزادگی و دلیری چون او دیده بودم.
@Haghighatznu

راه فردا ✌:
✅ ✅ ناگفته هایی از احمد قابل (۲)

چکیده هایی از اندیشه احمد قابل در مباحثه تلگرامی فردای سبز خراسان

?مرحوم قابل به جرئت جزو معدود روحانیونی بود که تلاش در جهت درک بهتر و شناخت به روزتر دین داشتند.

?قابل شخصیتی تئوریک و دینی بود او یکی از رهبران جنبش روشنفکری در ایران پس از مرحوم آخوند خراسانی محسوب می شود که در جهت بسط اندیشه های آزادی خواهانه و قرائت های عدالت خواهانه ، صلح طلبانه و مردم سالارانه از دین تلاش نمود.

?مرحوم قابل را شاید بتوان ادامه راه مرحوم منتظری و البته مرحوم مطهری دانست، به نوعی سعی داشتند با اجتهاد در اصول، به جای اجتهاد در فروع به نتایج جدید و البته متعقل در فقه اسلامی برسند!

?بدیهیست که تغییر در گفتمان خصوصیت بارز انسان های اهل قلم و اندیشه است ، البته تغییری که میتوان آن را روبه جلو و تکامل دانست. بر این اساس نه تنها قابل بلکه همه انسان های آزاد اندیش بخش هایی را پشت سر می گزارند که جزئی از مراحل تکاملی اندیشه شان محسوب می شود.

?در حقیقت مرحوم قابل قدمی رو به جلوتر از حرکت آنها بود، به نوعی یک حرکت رو به جلو که سعی می کرد از فرم های معاصر عبور کند و البته در این تلاش و تفقه به آرا و نظریات پیشنیان خصوصا فقهای متقدم نظر داشتند! نگاه ایشون در خصوص حقوق زن وجه بارز این بکارگیری و استفاده از عقل می باشد، تفاوت نظر و فتوای ایشون نسبت به خیلی از فقهای دیگر را می توان از این دریچه درک نمود.

?روشن است که واکنش های توهین آمیز و تنش آفرین معلول تقدساتیست که بعضا در جامعه دینی باب شده اند ازاینرو تقدس زدایی معرفتی آن چیزی است که قابل را در زمره روشنفکران آگاه نسل امروز و دسته آگاهی بخشی قرار می دهد که در پی خشکاندن ریشه جهل و نفی فهم عوامانه از دین هستند و قابل از معدود دین پژوهانیست که توهین به غیر شیعه را بر اساس روایات مردود میشمارد و اصل حکومت دینی را برخاسته از عدلی تلقی می کند که مردم خواهان آن هستند.
@RahefardaCh

@ahmadeghabel‌

راه فردا ✌:
✅ ناگفته هایی از مرحوم احمد قابل
( به مناسبت چهارمین سالگرد عروج مجاهد نستوه خراسان)

✔️اﮔﺮ دستگاه قضا در ﭘﻲ دادرسی اﺳﺖ و ﻗﺼﺪ "داد" و "ﻋﺪاﻟﺖ" دارد، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺆوﻻن ﻛﺸﻮر را با اﺗﻬﺎﻣﺎت "اﻗﺪام ﻋﻠﻴﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻠﻲ" ﻳﺎ "ﻧﺸﺮ اﻛﺎذﻳﺐ" ﻳﺎ "ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت"ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻛﺸﺪ ﻧﻪ ﻣﻨﺘﻘﺪان دﻟﺴﻮزي ﻛﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﻛﻮب ﻫﺎ و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ ﻫﺎ درﭘﻲ اﺻﻼح وﺿﻌﻴﺖ ﻛﺸﻮر و اﺻﻼح ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎ و ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﻛﺸﻮر ﺑﻪ آزادي ﻫﺎي ﻣﺼﺮﺣﻪ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و ﺗﻌﻬﺪات ﻣﻠﻲ و ﺷﺮعی ﻣﺴﺆوﻻن ﻛﺸﻮرﻧﺪ .

✔️ هیچ گاه احکام شرعی مخالف عقل نیست، و خود شرع و قرآن، ما را به عقل ارجاع می‎دهند.

✔️در موارد زیادی قرآن بحث تعقل و تفکر و اندیشه را مطرح کرده است و مردم را به اندیشه کردن در امور تکوینی و غیرتکوینی سفارش نموده است.
ما در اسلام (لااکراه فی الدین) را داریم که معنی اش این است دین زوری قابل قبول نیست .

✔️ما می‎گوییم : “کلما حکم به الشرع حکم به العقل و کلما حکم به العقل حکم به الشرع”. حکم عقل و شرع با هم تلازم دارند و تضاد در آنها نیست، و اگر تضادی در جایی مشاهده شد در اینجا آنچه عقل می‎گوید مقدم است، چون ام الحجج است» (دیدگاه ها ۲/۳۵۲ و ۳۵۳).

◀️ یکم آبان ماه ، سالروز پیشرو شریعت عقلانی احمد قابل است.
@RahefardaCh

@ahmadeghabel‌

متن کامل آخرین #کتاب احمد قابل

@Mohsen_Kadivar_Official

#کتاب
خلاصه

به مناسبت اول آبان چهارمین سالروز درگذشت

مبانی شریعت
متن کامل آخرین کتاب احمد قابل

احمد قابل (۱۳۳۶-۱۳۹۱) را غالبا به نامه های انتقادی شجاعانه اش به مقام رهبری می شناسند. اما مهمتر از این نامه ها، نوشته های وی در فقه استدلالی است.
رساله ناتمام وی در «حکم رجم» (نقد مجازات سنگسار) و «استحباب پوشش موی بانوان» (نقد وجوب حجاب) از این قبیل است.

همت قابل در چند سال اخیر مصروف نگارش رساله «مبانی شریعت» بوده است. او این رساله را مهمترین اثر خود می داند. قابل رویکرد خود را «شریعت عقلانی» نام نهاده است.

احمد قابل مجتهدی بدون لباس روحانیت است. او عبا و عمامه را چند سالی پس از انقلاب اسلامی به کناری نهاد، در عین اینکه طلبگی حوزه علمیه را هرگز رها نکرد.

حکم اجتهاد را از مراد و مرشد خود استاد منتظری دارد. قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری.

بارها به اتهام دفاع و تبلیغ آراء استادش طعم زندان اوین و وکیل آباد مشهد را چشیده است.

از استبداد و ریاکاری و دین به دنیا فروختن بیزار است.
از استادش فقیه عالیقدر علاوه بر فقاهت و دیانت صفا و پاکبازی و اخلاق آموخته است.
مبلّغ اسلام رحمانی و شریعت عقلانی است.

وقتی دید از حق قانونی آزادی بیان و قلم محروم است، چند صباحی به تاجیکستان رفت.
دربازگشت استعلاجی گذرنامه اش را ضبط کردند.
در آخرین دور زندانش چندبار بیهوش شد.
زندان بانان می پنداشتند نقش بازی می کند.
اما بیماری آنقدر پیش رفته بود که پس از جراحی دیگر سودای بازگرداندش به زندان را از سر بدر کردند.

احمد قابل از تبار مجتهدان جوانی است که آبروی اسلام و تشیع و حوزه های علمیه است.

رساله مبانی شریعت مبتنی بر رویکرد عقلانیت نسبتا حداکثری است.

نویسنده با سپردن اکثر موازین شریعت بدست عقل و عقلای زمانه در پی ارائه سیمایی معقول و موجه از شریعت است.

این رساله نه تنها به اتمام نرسیده بلکه مورد بازبینی نهایی نویسنده نیز واقع نشده، هرچند با اذن او منتشر شده است.
مقصود او تدوین یک رساله جامع اصولی بوده که قبلا بحث کرده بوده است.

رساله مبانی شریعت حاوی نکات مهم متعددی است.
نویسنده با شجاعت با نقادی رویکرد سنتی، سخنان تازه ای مطرح کرده، کوشیده است با گزینش نقلهای فراوانی از فقها و مفسرین و محدثین گذشته و معاصر تاییداتی برای مدعیات خود ارائه کرده آنها را مستدل و مستند سازد.

واضح است که ویرایش و انتشار این رساله به معنی موافقت با روش و استدلالها و نتایج نویسنده نیست.

قسمتی از یادداشت ویراستار

@Mohsen_Kadivar_Official

متن کامل آخرین #کتاب احمد قابل

مبانی شریعت

اثری مبتنی بر رویکرد عقلانیت نسبتا حداکثری
سپردن اکثر موازین شریعت بدست عقل و عقلای زمانه در پی ارائه سیمایی موجه از شریعت

@Mohsen_Kadivar_Official