فقط یه نکته که در توضیحات تیم هکر جای سوال داره و برای من عجیبه نحوه ی بدست آوردن آدرس و آی پی سرور اون ربات هاست. چون به صورت عادی امکان بدست آوردن این آدرس وجود نداره و این موضوع یه مقدار ذهن من رو قلقلک میده که موضوع ممکنه چیزی که به نظر میاد نباشه. آپدیت:…

به بهانه‌ی اتفاقی که افتاده میخوام کمی در مورد روال کار ربات‌ها بهتون اطلاعات بدم. ۱ - بیاید از اولین مرحله شروع کنیم. شما یه اکانت تلگرام ساختین. شماره تماستون به همراه یه سری اطلاعات اختیاری مثل نام و نام خانوادگی، یوزرنیم، تاریخ تولد،‌تصویر پروفایل و ...…

به بهانه‌ی اتفاقی که افتاده میخوام کمی در مورد روال کار ربات‌ها بهتون اطلاعات بدم.

۱ - بیاید از اولین مرحله شروع کنیم. شما یه اکانت تلگرام ساختین. شماره تماستون به همراه یه سری اطلاعات اختیاری مثل نام و نام خانوادگی، یوزرنیم، تاریخ تولد،‌تصویر پروفایل و ... رو هم ثبت کردین. در خوشبینانه‌ترین حالت حواستون به بخش امنیت تلگرام بوده و دسترسی نمایش اطلاعات رو محدود کردین یا شایدم اصلا براتون مهم نبوده و این کارو نکردین.

۲ - تصمیم گرفتین از یکی از ربات های تلگرام استفاده کنین. اولین مرحله ارسال دستور start یا کلیک کردن روی همون دکمه‌ی start هست. وقتی این دستور رو برای ربات ارسال میکنین چه اتفاقی میافته؟ اول از همه ربات به تمام داده‌های اکانت تلگرامتون که شما اجازه دادین دسترسی پیدا میکنه. (به صورت پیشفرض نام و نام خانوادگی و یوزر نیم). بعدش برای چت بین شما و ربات یک telegram chat id منحصر به فرد ایجاد میشه که از اون برای ارسال پیام از طرف ربات به شما و برعکسش استفاده خواهد شد. نکته‌ی جالب اینجاست که این chat id مخصوص شماست و بین ربات‌های مختلف ثابته و تغییر نمیکنه. یعنی چی؟ یعنی اینکه من اگر به ۱۰ تا ربات پیام داده باشم مقدار chat id من برای همه‌شون یکی خواهد بود. (نکته ی مهم اول). اتفاق دومی که میافته اینه که پیام ارسالی شما به ربات از طریق سرورهای تلگرام و با فرمت مشخص برای آدرس اینترنتی‌ای (سرور) که صاحب اون ربات در تنظیمات مخصوص ربات معرفی کرده ارسال میشه. چون هدف اینه که بسته به پیام شما ربات پاسخ مناسب بده. مثلا ما تو ربات پرتوک دستورات اجرایی مثل جستجوی کتاب، ثبت کتاب و ... رو از کاربرا میگیریم و با توجه به اون، پیام مناسب رو براشون ارسال میکنیم. (نکته ی مهم دوم)

حالا اتفاقی که افتاده چیه؟ یه سری ربات پیام ناشناس مدت زمان زیادی هست که فعالیت میکنن و کارشون این هست که پیام ها رو به صورت ناشناس رد و بدل کنن. مثلا من ربات رو استارت می‌کنم و با استفاده از امکاناتی که برنامه‌نویس ساخته یه لینک منحصربه‌فرد می‌سازم و اون لینک رو به اشتراک میذارم. (دسترسی به اطلاعات من به ربات داده شد). حالا شما میخواین با استفاده از اون لینک برای من پیام ناشناس بفرستین. ربات رو استارت می‌کنین. (دسترسی به اطلاعات شما هم به ربات داده شد) (نکته اول). وقتی که پیامی برای من ارسال میکنین در واقع برای ربات ارسال کردین. ربات اون رو به سرور چت ناشناس فرستاده و برنامه ی تحت وبی که اونجا نوشته شده پیغام شما رو از طریق وب سرویس‌های تلگرام برای من ارسال کرده. پس اطلاعات چت و پیام شما رو سرور داره. انتظار این بوده که اطلاعات این پیام هیچ جا ذخیره نشه و نرم افزار تحت وب فقط وظیفه ارسال پیام رو انجام بده. اما این اتفاق نیافتاده و تمام پیام‌های ارسالی رو ذخیره کردن. این پیام‌ها شامل متن، عکس، ویدیو، ویس و .... بوده و فرستنده و گیرنده هم کاملا مشخص. خدا میدونه چه پیام هایی اونجا ارسال شده. (نکته ی دوم).
تیم هکر بررسی های بیشتری انجام داده و فهیمده که برنامه نویس امکانی رو فراهم کرده که برای یک سری از کاربرا وقتی در ربات پیامی ارسال میشه و جوابی میده، محتوای اون پیام ها برای اکانت تلگرام خودش هم ارسال بشه تا در جریان قرار بگیره. (موضوع فلگ کردن کاربر). همچنین وب سرویسی رو نوشتن که با وارد کردن یوزرنیم و یا chat id یک نفر تمام پیام های ارسالی و دریافتیش در ربات رو در قالب فرمت JSON خروجی میده. مثل پرونده هایی که وقتی گذرتون به یه سری جاها میافته یهو جلوتون میذارن ?

چاره چیه؟ هیچی. با تغییر شناسه و حتی شماره تماس اون مقدار chat id ثابت میمونه و بازم مشخصه که این کاربر کی بوده. (به اندازه ی اطلاعاتی که به صورت عمومی بهش دسترسی وجود داشته). تنها با حذف اکانته که دیگه اون ارتباط از بین میره و یه chat id کاملا جدید ساخته میشه.
اگر پیامی نفرستادین که لازم بشه بابتش نگران باشین فقط کافیه ربات رو بلاک کنین.

ببخشید اگر طولانی شد

سلام رفقا
ماری‌ام
خوبم فقط طی یه مشکل فنی اکانتام رو از دست دادم و دیگه فرصت رو غنیمت شمردم کمی ننویسم?

خبرهایی خوندم در رابطه با اینکه سر مباحث قومیتی و زبان و نژاد، یه عده سرازیر شدن پای صندوق رای که نکنه نماینده ی انتخابی همزبان اونا نباشه. یه کانال تلگرامی هم شدیدا در این آتش داشت میدمید و نفت میریخت روش که آی مردم چه نشسته اید که دشمن داره رای میاره و بریزید پای صندوق رای و نذارید اونا رای بیارن و هم زبونای ما باید رای بیارن.
خیلی دلم به حال ساده لوحی یه عده میسوزه، اما بیشتر از اون احساس تنفرم از پان هایی بیشتر میشه که افتخارشون زبان، نژاد، قومیت و مذهبیه که هیچ نقشی در انتخابش نداشتن و جبر اونها رو در این جغرافیا قرار داده. چه بسا ممکن بود در طرف مقابلی که باهاش دشمنن به دنیا میومدن و باز هم همین بساط بود. این آدما همیشه خودشون رو برحق میدونن. کیه که ندونه تنها طرفی که سود میبره از این وضعیت، کسیه که الان قدرت دستشه و بزرگترین ترسش اتحاد آدماست و هرکاری میکنه که آتش تفرقه شعله ور بشه. تنها فایده این تعصب بیجا اینه که حکومتا و افرادی که قدرت دستشونه یا به دنبال قدرتن از این ویژگی افسار و پالان درست میکنن و میندازن رو گردن و کول این آدما و سواری میگیرن ازشون.
وقت و انرژی خودتون و بقیه رو با این دسته بندی ها نگیرید لطفا.

مهندسی اجتماعی در واقع کاری هست که برخی از این افراد انجام میدن یا خواسته و ناخواسته باعث سواستفاده بقیه میشن
در همین راستا یه برنامه ساخته بودن با موضوع رمزعبورتون چقدر سخته؟ یا همچین چیزی. یه نفر با عنوان گزارشگر تو خیابون جلوی آدما رو میگرفت و ازشون در مورد رمزعبور ایمیل یا فیسبوکشون سوال میکرد. یکیشون خیلی جالب بود. گزارشگر از یه خانومی پرسید که رمزعبور ایمیلت راحته یا سخته؟ جواب داد فکر کنم سخته. اسم حیوان خانگیمه. گزارشگر با ذوق گفت عه چه جالب حیوان خانگی داری. منم خیلی حیوان هارو دوست دارم و میخوام برای خودم یه گربه بیارم ولی میترسم از پس مسئولیتش بر نیام. چون این حیوان ها خیلی حساسن و مراقبت و توجه نیاز دارن. تو چه حیوانی داری؟جواب داد یه سگ کوچولو. گزارشگر با ذوق بیشتر: واای یه سگ کوچولو. حتما خیلی هم نازو کیوته. اسمش چیه؟
خانومه با خوشحالی: آره اسمش کارلوسه ...
تازه تهش آدرس ایمیلشو ازش گرفت که باهاش در مورد نگهداری از حیوان خانگیش حرف بزنه :|

یه توییت خیلی جالب دیدم با موضوع ژانرهای توییتری. مثلا توییت میفرستن که "ریتوییت کن و اسم اولین حیوان خانگیت رو بنویس" یا "اسم اولین مدرسه و معلم ابتداییت رو بنویس همدیگه رو پیدا کنیم". معمولا هم کلی از کاربرا همراهی میکنن و با ذوق و شوق جواب میدن.
توی این توییت به یه موضوعی اشاره کرده بود که من به شخصه اصلا و ابدا بهش توجه نکرده بودم. توی خیلی از سرویس های اینترنتی که ثبت نام میکنیم، معمولا یه سری سوالات از پیش تعیین شده قابل انتخاب هستن و جواب رو از ما میگیره که بعدا در زمان فراموشی رمزعبور با جواب دادن به اونها از درست بودن هویتمون مطمئن بشه و رمزمون رو ریست کنه. سوالاتی مثل "اسم اولین حیوان خانگیت چی بوده؟"، "اسم محله ای که کودکیت رو در اون گذروندی چی بوده؟" و ...
متوجه موضوع شدید؟

یادمه اولین بار که شنیدم این شعر رو به حدی تحت تاثیر قرار گرفتم که اشک توی چشمام جمع شد.
تا حالا هیچ شعری نتونسته بود اینقدر فانی بودن انسان رو توی صورتم بکوبه. به حدی که حتی نمیدونیم آیا اونقدر زنده هستیم که این نفسی که توی سینه دادیم رو بیرون بدیم یا نه...
حقیقتا زندگی خیلی عجیبه