یادداشتی برای شریفه محمدی

نویسنده: زهره اسدپور

متن ارسالی به بیدارزنی

«زنگ زده‌ای تا برای عیادت مازیار بیایی، یک هفته پیش از آن بازداشت عجیب در خیابان، بازداشتی که در بدبینانه‌ترین حالت فکر نمی‌کردیم حتی به یک هفته برسد... گلدانی از زاموفیلیا در دست داری، گلدان هنوز همانجا است که خودت گذاشتی، روی کانتر آشپزخانه و عجب رشدی دارد! در چشم به‌هم‌زدنی پاجوش‌ها از گوشه و کنار گلدان سر برمی‌آورند و قد می‌کشند، هربار نگاهشان می‌کنم تو را تصور می‌کنم، آزاد شده‌ای و آمده‌ای و با حیرت زاموفیلیا را نگاه می‌کنی و با شوقی کودکانه از سرعت رشدش کیفور می‌شوی...بیش از بیست سال است که می‌شناسمت شریفه!

روز اولی که دیدمت را به یاد می‌آورم، با آن موهای بلند بافته‌ی خرمایی، چهره‌ی زیبای بی‌آرایش و سادگی و مهربانی رفتارت ... و آن لهجه‌ی زیبای ترکی که بیش از هر چیز دوستش می‌دارم ... چشمهایم را می‌بندم و تو را می‌بینم با آن پیراهن بلند و ساده‌ی آبی و سربند ترکی که همچون پروانه‌ای آرام می‌رقصی.... با همان طرح لبخند زیبایی که همیشه بر لب داشتی ...

زنگ زده‌ای، می‌گویی دلت برای کوه‌ها و قله‌ها، برای کوهنوردی تنگ شده است، می‌گویی قدم به قدم خود را کنارتان تصور می‌کنم...شگفتا که دلتنگی، اما همچنان صدایت پر از انرژی و شادمانی است ...شگفتا که چه سرسختی و مهربان، تو که رویایت جهانی است که در آن "قفل افسانه‌ای است و قلب برای زندگی بس است".

زنگ زده‌ای، از مواجهه‌ات با حکم اعدام می‌گویی، از اینکه چگونه  همه‌ی ناباوری و حیرتت از چنین حکم ناعادلانه‌ای، همه‌ی حجم خشم و وحشتت، در برابر کودکی که به همراه مادرش در زندان است و به سوی تو آمده تا در آغوشش بگیری و با او بازی کنی، دود شده و به هوا رفته است...تعریف می‌کنی که حتی در آن وضعیت، نتوانستی کودک را پس بزنی، او را بر شانه‌هایت نشانده‌ای، با او بازی کرده‌ای برایش قصه گفته‌ای ... و من به یاد می‌آورم که چه سخاوتمندانه به همه‌ی  کودکان عشق می‌ورزیدی و به یاد می‌آورم که چه صبور و جدی و مهربان برای آیدین همیشه آنچنان مادری کردی که همه‌ی اسطوره‌های مادری را در دسترس و واقعی کرده‌ای...و از یاد نخواهم برد که برای دومین‌بار حکم اعدام تو را در روز تولد فرزندت ابلاغ کردند، در همان روزی که تو با همان نداشته‌های زندان، به مناسبت تولد آیدین کیک درست کرده بودی...
زنگ زده‌ای، می‌گویم قلب میلیونها نفر در تمام جهان با تو است... می‌گویم جهان می‌داند که تو بی‌گناهی، می‌گویم به تو افتخار می‌کنیم و در کنارت هستیم ... و می‌خندی و می‌دانیم اینها همه کیفر ایمان ما است به دنیایی که در آن " قفل افسانه ای است و قلب برای زندگی بس است". »

بیدارزنی

#نه_به_اعدام
#اعتراضات_سراسری

@Shbazneshasteganir

سقوطی بنام رشد دستمزد( بخوانیم رشد فقر)

🟪افزایش حقوق‌ها از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۳

1391 = 15%
1392 = 20%
1393 = 25%
1394 = 14%
1395 = 11%
1396 = 10%
1397 = 6%
1398 = 18%
1399 = 15%
1400 = 25%
1401 = 10%
1402 = 20%
1403 = 20%

جمع افزایش حقوق در ۱۳ سال «۲۰۹» درصد با میانگین حدود ۱۶ درصد و بصورت مرکب (نقطه به نقطه) می‌شود ۶۴۶درصد

تورم سالیانه براساس اعلام مرکز آمار و بانک مرکزی از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۴۰۳
1391 = 41%
1392 = 32%
1393 = 16%
1394 = 12%
1395 = 10%
1396 = 10%
1397 = 31%
1398 = 41%
1399 = 49%
1400 = 40%
1401 = 39%
1402 = 41%
1403 = 35%

جمع افزایش تورم در ۱۳ سال «۳۹۷» درصد با میانگین حدود ۳۱ درصد و بصورت مرکب (نقطه به نقطه از ۱۳۹۱تا۱۴۰۳) می‌شود ۲،۸۷۲درصد

یعنی؛ نه تنها افزایش حقوقی اتفاق نیفتاده بلکه قدرت خرید ما حقوق بگیران در این ۱۳ سال، حدودا از عدد ۱۰۰ به عدد۲۲  کاهش پیدا کرده
۶۴۶÷۲,۸۷۲ = ۲۲.۵
توجه داشته باشیم که این آمار نرخ تورم از منابع دولتی اعلام شده و قطعا نرخ واقعی رشد قیمت‌ها در سفره مردم بسیار بیشتر از این اعداد است.
ما را با هزار حیله و توجیهات دروغین، چهار برابر فقیرتر کرده اند و خودشان هزاران برابر غنی تر.#حقوق_سبدمعیشت_افزایش_با_نرخ_تورم

@Shbazneshasteganir

بیانیه انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، سقز و زیویه، سنندج) در اعتراض به لایحه حجاب اجباری: ایستادگی در برابر سرکوب و دفاع از کرامت انسانی

به نام آزادی و برابری،

#انجمن_صنفی_معلمان_کوردستان، با قاطعیت تمام تصویب و اجرای لایحه حجاب اجباری را اقدامی سرکوبگرانه، تجاوز به حقوق بنیادین انسان‌ها و توهین به شعور ملت می‌داند. این لایحه، که هدفی جز تثبیت سلطه و کنترل بر بدن و انتخاب‌های زنان و شهروندان ندارد، نقض آشکار اصول حقوق بشر و اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

لایحه حجاب اجباری تنها یک قانون نیست؛ بلکه ابزاری برای سرکوب و تحمیل اراده حاکمیت بر مردم است، با این هدف که هرگونه صدای آزادی‌خواهی را خاموش کرده و جامعه‌ای تسلیم‌شده و بی هویت بسازد. اما تاریخ نشان داده است که آزادی هیچ‌گاه با اجبار خاموش نمی‌شود. حق انتخاب در پوشش و حریم شخصی، بر اساس مفاد مواد ۱، ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، غیرقابل انکار است و هرگونه تعرض به آن تجاوزی آشکار به کرامت انسانی و توهین به شعور ملت محسوب می‌شود.

ما معلمان، به‌عنوان وجدان بیدار جامعه، نمی‌توانیم در برابر این اقدام ضدانسانی سکوت کنیم. اجرای چنین قوانینی در مدارس و محیط‌های آموزشی، نه تنها آینده‌ای تاریک و سرکوب‌شده برای دانش‌آموزان رقم خواهد زد، بلکه نهاد آموزش و پرورش را به ابزار تبلیغ ایدئولوژی و اجبار تبدیل خواهد کرد. این لایحه تلاشی است برای تبدیل مدارس به اردوگاه‌های ایدئولوژیک، که در آن خلاقیت، آزادی اندیشه و تفکر انتقادی قربانی مطامع حاکمیت می‌شود.

ما تاکید می‌کنیم: تحمیل حجاب اجباری نه تنها نقض حقوق زنان است، بلکه اعلان جنگی آشکار علیه آزادی‌های اساسی و اصول بنیادین یک جامعه مدرن و مترقی به شمار می‌رود. هر حکومتی که خود را مجاز به کنترل بدن و ذهن شهروندان بداند، مشروعیت خود را در برابر مردم از دست داده است.

⭕️ مطالبات ما صریح و غیرقابل مذاکره است:

1⃣ لغو فوری و بی‌قید و شرط لایحه حجاب اجباری و تمامی قوانین مرتبط با آن.
2⃣ پایان دادن به استفاده از نهادهای آموزشی و فرهنگی به‌عنوان ابزار سرکوب و تحمیل ایدئولوژی حکومتی.
3⃣ پایبندی کامل حاکمیت به تعهدات حقوق بشری، به‌ویژه کنوانسیون‌های بین‌المللی که بر آزادی‌های فردی و برابری تأکید دارند.
4⃣ آزادی بی‌قید و شرط تمامی معلمان، دانش‌آموزان و فعالانی که در اعتراض به این قوانین غیرانسانی بازداشت شده‌اند.

ما هشدار می‌دهیم که تحمیل این‌گونه قوانین سرکوبگرانه، نتیجه‌ای جز افزایش خشم عمومی و گسترش نافرمانی مدنی نخواهد داشت. ما به‌عنوان معلمان این سرزمین، اعلام می‌کنیم که در برابر هرگونه سرکوب ایستادگی خواهیم کرد و با تمام توان از آزادی‌های اساسی شهروندان، به‌ویژه دانش‌آموزان و زنان، دفاع خواهیم کرد.

این لایحه، نه از سر قدرت، که از سر هراس است؛ هراسی از آگاهی، اتحاد و مقاومت مردم.
ما معلمان، در کنار دانش‌آموزان و خانواده‌ها، اعلام می‌کنیم که آزادی انتخاب و کرامت انسانی را به هیچ‌وجه به معامله نمی‌گذاریم و در برابر هرگونه تلاش برای محدود کردن این حقوق، ساکت نخواهیم نشست.

انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، سقز و زیویه، سنندج)
آذرماه ۱۴۰۳

@Shbazneshasteganir

گزارشی از صف‌آرایی نیروهای سرکوبگر امنیتی و جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت محمد مختاری و محمدجعفر پوینده

جمعه ۱۶ آذر ماه امسال مأموران امنیتی نه فقط گورستان که خیابان‌های منتهی به آن و پارک مجاور گورستان را نیز محاصره کردند و راه‌های رسیدن مردم به مزار محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را مسدود و از برگزاری مراسم آن دو ستم‌کشته‌ی سرفراز جلوگیری کردند. 

چند تن از اعضای کانون نویسندگان ایران پیش از ساعت ۱۵ به نزدیکی گورستان رسیدند و مورد تهدید نیروهای سرکوبگر امنیتی قرار گرفتند. دقایقی بعد مأموران ماشین مریم حسین‌زاده، همسر محمد مختاری، را دوره کردند و ضمن تهدید او به بازداشت، مانع پیاده شدن او از ماشین شدند. با رسیدن هر گروه، مأموران امنیتی آن‌ها را دوره و تهدید به برخورد و توقیف ماشین می‌کردند. این شرایط با عکسبرداری از پلاک ماشین‌های حاضران و تهدید آنها به ضرب و شتم ادامه یافت و سرانجام به متفرق کردن کامل جمعیت انجامید. 

۲۶ سال پس از قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، صف‌کشی حکومت در مقابل اعضای کانون نویسندگان ایران و سایر دادخواهان همچنان ادامه دارد.

نیروهای امنیتی، امسال هیچ ابایی از صف‌آرایی در خیابان و نمایش قدرت سرکوب نداشتند. انبوه نیروهایشان در کمین هر فردی بود که قصد شرکت در مراسم سالگرد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را داشت. امسال بار دیگر حاکمیت نشان داد که هرجا سخن از دادخواهی باشد، عمله اکره‌ی امنیتی‌اش را بسیج می‌کند. حضور هرساله‌ی اعضای کانون نویسندگان ایران، مردم آزاده و سایر دادخواهان بر مزار دو جانباخته‌ی راه آزادی بیان، پاسداشت آرمان‌ها آزادی‌خواهانه است.

کانون نویسندگان ایران

@Shbazneshasteganir

نظر یک بازنشسته «رهام»

روی چه حسابی آخر امسال امیدواریم که حقوق کارگران و بازنشستگان لااقل سبد معیشت را پوشش بدهد تا کالری لازم را برای زنده ماندن و سلامت نصفه نیمه داشتن مهیا کنند؟؟

همه چیز برعلیه ماست ما هم بجای همبستگی گاهی بر علیه خودمان هستیم و باهم همراهی نداریم
سال آینده سختی هارو از الان برامون استارت زده خوش خیال نباید بود
بدون صدا ادامه بدیم قافیه رو بد جوری باختیم چون طبق شواهد هیچی به نفع حقوق بگیران نیست.

@Shbazneshasteganir

شش زندانی در زندان زاهدان اعدام شدند

خبرگزاری هرانا – سحرگاه امروز دوشنبه ۱۹ شهریور، حکم شش زندانی که پیشتر از بابت جرائم غیر سیاسی همچون اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان زاهدان به اجرا در آمد.

هویت چهار تن از این زندانیان که سحرگاه امروز به چوبه دار آویخته شدند، “سعید حسن‌زهی، ۳۰ ساله، فرزند تاج محمد، متاهل، پدر سه فرزند، اهل و ساکن زاهدان، (نام کوچک نامشخص) رودینی، اهل شهرستان زاهدان، نورمحمد نوری (نورزهی)، فرزند سیدمحمد، متاهل و اهل افغانستان، فرزاد سنچولی، ۲۹ ساله، فرزند غلام، متاهل و پدر سه فرزند، اهل زابل و ساکن زاهدان” گزارش شده است.
آنها صبح امروز برای آخرین بار با خانواده های خود ملاقات کردند.
بر اساس این گزارش، آقای حسن‌زهی در سال ۱۳۹۹ از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر در منزل شخصی خود بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب شهر زاهدان به اعدام محکوم شده بود.
آقای نوری نیز در مرداد سال ۱۴۰۱، در پایانه مرزی میلک شهرستان زابل به اتهام مشابه بازداشت و سپس توسط دادگاه انقلاب زابل به چوبه دار محکوم شد. او نهایتا در خرداد سال ۱۴۰۲، به زندان زاهدان منتقل شد.
در خصوص آقای سنچولی نیز گفتنی است، وی حدود چهار سال پیش از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر در زابل بازداشت و چندی بعد توسط دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شد. او حدود دو سال پیش به زندان زاهدان منتقل شده بود.
تا لحظه تنظیم این گزارش، اعدام این زندانیان توسط مسئولین زندان و نهادهای متولی اعلام نشده است.

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_ست

@Shbazneshasteganir

ترک تحصیل و یا تن دادن به هزینه های کمر شکن؟؟؟

آموزش طبقاتی تر میشود!

بر اساس گزارش‌های میدانی، کالاهای لوکس وارد بازار نوشت افزار شده تا جایی که کوله‌پشتی مدرسه با قیمتی بین ۳۰۰ هزار تومان تا هفت میلیون تومان عرضه می‌شود.

▪️غلط‌گیر هم ۲۰ تا ۳۰۰ هزار تومان قیمت دارد و پاک‌کن حدود ۱۵ تا ۷۹۰ هزار تومان در قالب پاک‌کن اتودی فروخته می‌شود.

▪️البته پاک‌کن‌های برقی هم در بازار هست که تا حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان هم قیمت دارد

پ.ن
آموزش کالا نیست . آموزش و نیازمندیهایش باید بیرون از حوزه سود و مستقل از وضعیت خانواده بطور رایگان در اختیار همگان قرار گیرد.

#آموزش_رایگان_برای_همگان

@Shbazneshasteganir