گاهی شروع حرف ناممکن می‌شود اما همین که آغاز به گفتن می‌کنی، توقفش ناممکن است. این حال و تجربه از سخت‌ترین تجربه‌هایی است که در این زیست دنیوی خواهیم چشید.
از این پیام به‌عنوان آخرین پیام طریق آلام یاد می‌کنم مگر آن رمقی باشد که نیست، توانی باشد که نیست. قصد از خود گفتن ندارم، زندگی نگارندهٔ متن هیچ اهمیتی ندارد، بگذریم. اباعبدالله الحسین علیه‌السلام به قلب انسان آرامش می‌دهد، قمر بنی‌هاشم کفیل دل‌ها می‌شود. مدت‌ها پیش از آقای دال خواستم تا عبارتی را بگوید. ماجرا از این قرار است که در شب عاشورا جمله‌ای از قمر بنی هاشم نقل شده است. من نمی‌دانم این جمله را ایشان گفته‌اند یا نه اما یقین دارم از او برمی‌آید که صاحب آن باشد. به نظرم این جمله جان تمام کردن اینجا را دارد، جان تمام کردن من را هم دارد.

در شب عاشورا، قمر بنی هاشم در باب اتفاقات ظهر عاشورا که فردا او چه اموری را بر عهده خواهد داشت، فرمودند:

الْحَمْلُ الثَّقِيلِ لَا يَقُومُ الَّا باهله
بار سنگین را اهلش بر می‌دارند.

حضرت قمر بنی‌هاشم، دنیا بار سنگینی بر روی دوش ماست، دنیا را از روی دوش ما بردار، گرفتاری‌های دنیا سنگین است، دردها سنگین است، شما مدد بدهید و کفیل باشید.
والسلام
۱۱/ صفر

چندین روایت‌ در باب جسارت ابن زیاد به سر مطهر حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و آورده‌اند. در اغلب روایت‌ها یک لغت تکرار شده است.
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ، حَدَّثَنَا سُلَیْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَهَ، عَنْ عَلِیِّ بْنِ زَیْدٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ: لَمَّا أُوتِیَ بِرَأْسِ الْحُسَیْنِ یَعْنِی إِلَى عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ قَالَ: فَجَعَلَ یَنْکُتُ بِقَضِیبٍ فِی یَدِهِ [بقضیبه على ثنایاه- بقضیب على ثنایاه – ینکت ثنایاه بقضیب- ثنایاه بالقضیب] یَقُولُ: إِنْ کَانَ لَحَسَنَ الثَّغْرِ فَقُلْتُ: وَاللَّهِ لَأَسُوءَنَّکَ،[لا شؤونک] «لَقَدْ رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ (و آله)وَسَلَّمَ یُقَبِّلُ مَوْضِعَ قَضِیبِکَ مِنْ فِیهِ» .

از انس بن مالک روایت شده، هنگامى که امام حسین علیه السلام را شهید کردند، سر مبارکش را در برابر ابن زیاد نهادند. او با چوبى که در دست داشت به لب و دندان‌هاى آن حضرت می‌زد و آنگاه دندان‌هاى مطهّر آن جناب را توصیف می‌کرد. من با خود گفتم که خدا تو را به بیچارگى گرفتار سازد . من خود شاهد عینى جریان بودم که رسول خدا صلَّى اللَّه علیه و آله جائى را که اکنون چوب میزنى ، می‌بوسید.

نْکُتُ در لغت به معنای با دست یا چوبی روی زمین خط کشیدن در حالی که به فکر فرو رفته باشی دست. حتما دیده‌اید وقتی با چوب دستی روی زمین می‌کشند، آرام‌آرام با حالت بازی این کار را انجام می‌دهند. آن ملعون چوب دستی را به این حالت بر لبان مطهر می‌کشید.

طلب آب کرد

کربلا یک علی معرفی شد

کسی چیزی به سمتش پرت نکرد

یا حضرت علی اصغر

شب زیارتی اباعبدالله الحسین علیه‌السلام

غدیر خونین کربلا.

آیت‌الله العظمی جوادی آملی

یا حضرت علی اصغر علیه‌السلام