https://youtu.be/uZPc9Nj-LoQ?si=7SEAbWVsJyeMXvCO

Ես. 58:7: "Քաղցածների՛ն բաժանիր քո հացը և անօթևան աղքատներին տա՛ր քո տունը. եթե մերկ մարդ տեսնես՝ հագցրո՛ւ նրան, բայց քո ընտանիքի զավակին մի՛ անտեսիր։"

Լսեք Սուրբ Գրիգոր Տաթևացու մեկնությունը։

Այլևս չկան Հոգեկիր Սյուների նման մարդիկ, ովքեր ամբողջովին և անմնացորդ Աստծուն էին նվիրվել։ Հիշեք Եկեղեցու սրբերին և նրանց հոգեշահ խրատներով առաջնորդվեք, որպեսզի չընթանաք անկոխ անապատներով ու մոլորվեք։
⤵️
Թող քեզ համար որպես օրինակ լինեն նրանք, ովքեր սիրեցին Տիրոջն իրենց ամբողջ սրտով և միշտ հակված են բարի գործերի: Մի ամաչիր նրանցից խնդրել հոգևոր կյանքի ուսուցում (Սուրբ Անտոն Անապատական):

Հոգին կարող է հակառակվել մեղքին, բայց առանց Աստծո չի կարող հաղթել կամ արմատախիլ անել այն (Սուրբ Մակար Մեծ):

Աստծուն այնքան չեն բարկացնում մեր կատարած մեղքերը, որքան մեր չուղղվելու ցանկությունը, վաղվան մի թող այն, վաղը երբեք վերջ չունի (Սուրբ Հովհան Ոսկեբերան):

https://youtu.be/53YcOJPdyC0?si=Fpk_OawQ7EYovSpf

Եսայու մարգարեության մեկնությունից։

Բարին ընդ ձեզ։ Փառք Տիրոջը։⤵️
Ատի՛ր ուտեստեղենի տենչանքը։Ոչ մի տեսակի կերակուր՝ թե հասարակ, թե համեղ, ցանկասիրաբար մի կեր (Սուրբ Աբբա Եսայի):

Վախկոտ զինվորը դողում է փողի ձայնից, իսկ որկրամոլը` մոտակա պահքի ազդարարումից (Սուրբ Նեղոս Սինայեցի):

Ուստի աղաչում եմ՝ եթե անգամ շատ ուտելիք և ըմպելիք ունենաք ձեր ձեռքում և տանը, ձեր հոգիները խնայելով՝ ագահությամբ ու որկրամոլությամբ մի՛ վարվեք դրանց հետ, այլ ...պարկեշտությամբ և օրինավոր կերպով: Եվ ինչ ձեզանից նվազեցնում եք ըստ Աստծո պատվիրանի՝ ի սեր կարոտյալ և չքավոր եղբայրների, ծերերի և տկարների, նրա՛նց տվեք, որով ձեր հոգիների համար կրկնակի բարիք կամբարեք (Սուրբ Ներսես Շնորհալի):

https://youtu.be/sPUrqAjZJrw?si=FE79ybwquVG3bPqP

Անհնազանդության հետևանքները։

Սատանայի և Աստուծո հակառակությունն ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ՝ աշխարհի և Աստուծո հակառակությունը, որ ծագում է մարդկային կամքով աշխարհի սոսկական ընթացքը բռնելուց։ Եվ այս ընթացքի մեջ սատանան իշխանություն է ձեռք բերում նույնիսկ նրանով, որ յուր հոգևորությամբ միանում է նրա Հետ։ Իսկ եթե նա ինքնուրույնաբար լիներ Աստուծո հակառակորդ և աշխարհից դուրս, այն ժամանակ նա մի այլ աստված կնկատվեր․ իսկ այդ Մանիքեցիների աղանդն է, որ ընդհանրապես ջնջում է աստվածության ճշմարիտ գաղափարը, քանզի աստվածության ամենակարողությունից դուրս է երկաստվածության կարելիությունը։ Հետևաբար սատանայի իշխանությունն ու զորությունը միմիայն աշխարհի հետ միանալով է և կամ մարդու մեջ բնակվելով ու նրան դաշնակցելով: Նա առանձնապես գոյություն ունենալ չի կարող, ուստիև մարդուն դաշնակցում է, որպեսզի յուր գոյությունը պահպանի․ մարդով է նա ապրում, հարատևում ու սնվում։ Նա ամեն միջոցներով տարածում է կեղծ իմաստություն, թանձրացնում է մարդկանց սրտերը և բթացնում նրանց հոգու զգայարանները Աստուծո խոսքը չընդունելու և հակառակ գործելու համար և այդպես է հաստատում յուր իշխանությունը հեթանոսության մեջ Քրիստոսի դեմ ։ Այդ պատճառով և Քրիստոսին չհետևողը հանձնվում է սատանային հեթանոս աշխարհի կյանքով (Ա Կոր., Ե 5): Հայտ է, որ սատանան խավարի ու խավարամիտ անհատների և քայքայված անձանց մեջ է կարողանում բնակվել յուր գոյության պահպանության համար(հեթանոսների, աղանդների, կեղծ բարեպաշտների և այլն): Նրա կամքի ուղղության համեմատ բնակատեղի է հիշվում խավարը (Եփ., Բ 2. Զ 12), որտեղ լույս չկա, և խոզերն, որոնց մեջ անսրբություն ու կատարյալ մարմնասիրություն է տիրում (Մատթ., Ը 32): Այդտեղից նա ձգտում է առյուծի պես հարձակվել, խավար, անսուրբ ու մարմնասեր մարդկանցով կերակրվել ու նրանց մեջ պաշտվել։
Արդ՝ որովհետև սատանան յուր գոյությունը պահպանում է` միմիայն աշխարհի սկզբունքը դառնալով կամ աշխարհի միակողմանիության հետ միանալով, ուստի ո՛չ սատանան և ո՛չ էլ նրա չար կամքն աստվածային տնօրինության Համար անհրաժեշտ չէ. անհրաժեշտ է միմիայն աշխարհն, որ և Աստված ստեղծել է, ուստիև սատանան անհրաժեշտի հետ միանալով է ապրում: Այդպես և կամքի ազատության գաղափարի մեջ կա բանավոր արարածի փորձելու հնարավորությունն ու չարի մտածողությունը, սակայն ո՛չ այդ բանավոր արարածի անկումը և ո՛չ էլ բանավորապես չար մտածողությունն անհրաժեշտ չեն Աստուծո տնօրինության իրագործման համար, թեև չեն էլ կարող խափանառիթ լինել:
Բայց գիտենք, որ Աստծու նախախնամությունն ամենայնինչ ծառայեցնում է յուր տնօրինության իրագործման. ըստ որում, և սատանան յուր հակառակությամբ իսկ գործիք է դառնում Նրա Համար: Ուրեմն, սատանայի նշանակությունն այն է, որ նա, թեև ակամայից, [բայց] գործիք է դառնում Աստուծո արդարության հայտնվելուն մեղքի վրա։

(Հայաստանյաց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու Քրիստոնեականը)

https://youtu.be/QAXb8JUfCFk?si=JXNi94ePhWpjYP2W
Աստվածաշունչ և Ավանդություն։

Սիրելիներ, Տեր Մեսրոպ քհն. Արամյանը, ծաղկաքաղ անելով մեր Եկեղեցու Սուրբ Հայրերի սքանչելի խոսքերը, դիպուկ համադրմամբ մեկտեղել է դրանք՝ կազմելով մեր Եկեղեցու ճշմարիտ ուղղափառ դավանանքը՝ մանրամասն բացատրություններով:

Յուրաքանչյուրիս է անհրաժեշտ լսել այս, հասկանալ և գիտենալ, որովհետև շատ բարդ է հատկապես Սուրբ Երրորդության և Քրիստոսի մարդեղության խորհուրդները ճիշտ ձևակերպելն ու ընկալելը: Դավանական անաղարտությունն այս 21-րդ դարում պահելը լրջագույն մարտահրավեր է մեզ համար, ուստի պարտավոր ենք կրթված և բանիմաց լինել՝ առաջնորդվելով միայն Եկեղեցու Սրբերի ճշմարիտ ուսուցումներով:
Աստված օրհնի բոլորիդ:

https://youtu.be/5s_nBHtuuuE?si=S2BtjMuLRdxG52OI

Մի՞թե քրիստոնեական ճշմարիտ հավատի հիմքը միայն Աստվածաշունչ մատյանն է:

Աստվածաշունչ մատյանը, որպես առանձին գիրք, երբեք հավատի հիմք չի հանդիսացել։ Ուղղափառ և Ընդհանրական եկեղեցին էր, որ ճշտեց Աստվածաչնչի կանոնը։ Առաքյալների մահվանից հետո կային շատ պարականոն և սուտ գրվածքներ, որոնց հեղինակներ նրանց էին համարում։ Եկեղեցին, համեմատելով այդ գործերը առաքյալների կտակած բանավոր ավանդության հետ, ճշտեց դրանց հարազատությունը բանավոր ավանդությանը։ Եթե Եկեղեցին չձեռնարկեր այս գործը, մենք այսօր զրկված կլինեինք Աստվածաշունչ մատյանից։ [Աստվածաշնունչ Մատյանը Եկեղեցու Ավանդության մի մասն է] ։

Հերձվածները և հերետիկոսական շարժումները առաջանում են այն ժամանակ, երբ Աստվածաշունչը անջատվում է Եկեղեցուց և կամ կամայականորեն է մեկնաբանվում։ Այդ սկզբունքը խորթ է Ընդհանրական եկեղեցու ավանդությանը (Հմմտ. Բ Պետրոս 3.16): Քրիստոս հայտնեց, թե Սուրբ Հոգին, որը ներշնչել է Աստվածաշնչի գրությանը, պիտի առաջնորդի նաև Եկեղեցուն և նրան զերծ պահի սայթա- քումներից (Հմմտ. Հովհաննես 16.13): Աստվածաչունչը և ավանդությունը պատկանում են Եկեղեցուն։

Ուրեմն Առանց Ուղղափառ Եկեղեցու ավանդության չի կարող լինել ճշմարիտ հավատ։ Ոչ ոք չի կարող Սուրբ Գիրքը հասկանալ առանց Եկեղեցու Սուրբ Ավանդության։

Աստվածշունչը չի կարող առանձին լինել Սուրբ Ավանդությունից։

https://youtu.be/b5DvqSwKVJs?si=zr50PfqiF_jB6XHF

Ինչու՞ է կանանց արգելվում խոսել Եկեղեցում։ Ինչու՞ կինը պիտի լռությամբ և հնազանդությամբ ուսանի, այլ ոչ թե քարոզի և ուսուցանի։ Ինչու կինը պիտի սովորի իր ամուսնուց(եթե իհարկե ամուսինը գիտելիք ունի)։ Շատ կանայք չեն հասկանում, որ կամաց֊կամաց հոգևորականների պարտականություններն են ուզում վերցնել իրենց վրա մոռանալով, որ իրենց փրկության պայմանն այլ է և նույնիսկ հատուկ նշված է։ Երբեք կնոջը չի պատվիրվել` ուսուցանել, դաստիարակել ժողովրդին, վարդապետել, քահանայագործել կամ հոգևորականի պարտականությունները վերցնել իր վրա։