چهارم ربیع الثانی : ولادت سیدالکریم حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام در سال ۱۷۳ هجری قمری

حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام به ایشان فرمودند :

يَا عَبْدَ الْعَظِيمِ أَبْلِغْ عَنِّی أَوْلِيَائِی السَّلَامَ و ...
مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ ،
وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِمْ
وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَرَةِ ، فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَةٌ إِلَیّ .

ای عبدالعظيم سلام مرا به دوستانم برسان ...
و دستورشان ده كه راستگو وامانت دار باشند ، و دستورشان ده كه خاموشی گزينند ، و از مجادلات بيهوده بپرهيزند ، و به هم روى آورند و با يكديگر ديدار كنند ، كه موجب نزديكى به من است .

الاختصاص / ۲۴۷

(عکس مربوط به مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی در شهر ری میباشد)

@saamentv

فی الدِّعاءِ للحُجّةِ ابنِ الحَسَنِ صلواتُ اللّهِ علَیهِ :
و لا تَبتَلِنا فی أمرِهِ بالسَّأَمةِ و الکَسَلِ و الفَترَةِ و الفَشَلِ ، و اجعَلْنا مِمَّن تَنتَصِرُ بهِ لِدِینِکَ؛

امام رضا علیه السلام در دعا براى حضرت
حجة بن الحسن صلوات اللّه علیه فرمودند:
در کار او ما را به دلتنگى و تنبلى و سستى و ضعف مبتلا مفرما و ما را از کسانى قرار ده که به وسیله آنان دینت را یارى مى‌رسانى.

مکیال المکارم . ج۲ . ص ۱۲۷

@razavi_hadiths

|تلگرام| وب‌سایت|یوتیوب|اینستاگرام|اپارات|

‎هنگامی که فریاد العطش کودکان را شنید پس سوار اسبش شد و نیزه و مشک را برداشت و به سوی فرات تاخت پس چهار هزار نگهبان فرات او را محاصره و تیر بارانش کردند پس انان را کنار زد و هشتاد نفرشان را به درک رساند تا به اب رسید از مرکب پایین امد و مشتی اب برداشت پس یاد تشنگی امام علیه السلام و اولادشان افتاد و اب را ریخت و کفت به خدا قسم تا سرورم تشنه باشد ابی ننوشم:

‎یا نَفسُ مِن بعدِ الحسین هُونی               
‎و بعدَهُ لاکُنتَ أن تَکُونِی
‎هذا الحُسَینُ واردُ المَنُون                         
‎و تَشرَبینَ بارِدَ المَعین
‎هیهاتَ مَا هَذَا فِعالُ دِینِی                       
‎و لافِعَالُ صادِقِ الیَقِینِ

‎پس مشک را پر کرد و بر دوش راست خود انداخت و به سوی خیمه حرکت کرد پس راهش را بستند و بر او حمله کردند و شروع به حمله کرد و رجز میخواند:

‎لا أرهَبُ المَوتَ إذا المَوتُ رَقَا                  
‎حَتَّی اَواری فی المَصَالیتِ لَقَی
‎نفسی لِنَفس المُصطَفی الطُّهرِ وَقَا             
‎إنّی أنا العبّاسُ اُغدُو بِالسَّقا
‎و لا اَخَافُ الشَّرَّ یوم المُلتَقَی

‎پس انان را پراکنده کرد ، زید بن ورقا در پشت نخل به کمین او نشست و حکیم بن طفیل او را یاری می داد. پس به دست راستش ضربه ای زد و دستش جدا گشت .
‎شمشیر را به دست چپ گرفت و حمله میکرد و رجز میخواند :

‎والله إن قَطَعتُمُوا یَمِینی إنّی                   
‎اُحامی أبداَ عَن دینی
‎و عَن امام صادق الیقین                       
‎نجلِ النّبی الطّاهر الأمین

‎سپس حکیم بن طفیل بر دست چپ ضربه ایی زد و جدا نمود ،حضرت اباالفضل فرمود :

‎یا نفسُ لاتَخشَی مِنَ الکُفّار                
‎و اَبشری برحمة الجبّار
‎مع النّبیّ السّیّد المختار                
‎قَد قَطَعوا بِبَغیِهِم یَساری
‎فأصلِهِم یا ربّ حَرَّ النّار

‎مشک را بر دندان کرفت و بر اسبش تاخت
‎از هر طرف محاصره اش کردند و تیر بارانش کردند پس تیری به مشک خورد و ابش بر زمین ریخت و تیر دیگری بر سینه مبارکش نشست و تیری بر چشمشان زدند .
‎انگاه حکیم بن طفیل با عمود اهنین بر سرش کوبید و از روی اسب به زمین افتاد و بر سرشان ریختند و پاهایشان را قطع نمودند.
‎سپس فریاد زد یا اخا ادرک اخا
‎امام علیه السلام به بالای سرشان امدند و فرمودند :
‎الان انکسر ظهری و قلت حیلتی و انقطع رجائی و شمت بی عدوی

@saamentv