? گناه صادق بودن ....

? پس از اعلام تعویق انتخابات نظام مهندسی، بسیاری از افراد و چهره های سیاسی و فعالین صنفی بدنه مهندسی کشور نسبت به موضوع واکنش نشان دادند.

? قبل از هر چیز با نگاهی به تاریخ انتخابات های ادوار گذشته نظام مهندسی در می یابیم که در اکثر این انتخابات ها، دوره هیات مدیره های سازمان نظام مهندسی ساختمان استان ها دقیقا سه ساله برگزار نشده است.
برای مثال دوره چهارم در خرداد ماه ، دوره پنجم در مرداد ماه ، دوره ششم در شهریور ماه و .... برگزار شد.حال اگر تعویق یک یا دو ماهه انتخابات در نظام مهندسی قانونی بوده است به همان استناد میتوان تعویق سه ماهه آن را نیز قانونی دانست و اگر تعویق سه ماهه غیر قانونی بوده ، پس چرا در ادوار مختلف این انتخابات هیچ کس فرجام خواهی از وزیران اسبق ننموده است؟؟؟

? در ماده ۱۳ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و همچنین ماده ۶۲ آیین نامه اجرایی همین قانون ،نظارت این انتخابات را به عهده وزارت راه و شهرسازی قرار داده است، چگونه میتوان مسئولیت یک موضوع را به عهده فردی قرار داد ولی اختیاری در این خصوص به او نداد؟؟؟

?آیا حق مسلم وزارت راه و شهرسازی نیست ، با توجه به مسئولیت خود،  نظارت انتخاباتی را که فرایند آن در دولتی دیگر تدوین گردیده ، بررسی نماید تا بتواند در خصوص آن پاسخگو باشد؟؟

? این در حالی است که بسیاری از پیام ها مبنی بر حمایت وزیر محترم راه و شهرسازی سر کار خانم دکتر فرزانه صادق  در خصوص تعویق و برگزاری  صحیح انتخابات به دفتر ارمغان واصل گردیده است.

لینک دعوت به ارمغان مهندسی

https://t.me/armaghanengineriing

حمایت انجمن توسعه مهندسی از اقدام وزیر راه و شهرسازی

انجمن توسعه مهندسی با صدور پیامی از اقدام قاطعانه دکتر فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، در تعویق انتخابات هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان و رسیدگی به ابهامات موجود در این فرآیند قدردانی کرد.

این انجمن در بیانیه‌ای، اقدام وزیر را منطقی و آگاهانه دانست و از وی درخواست کرد برای احقاق حقوق کاندیداها و مهندسان و با توجه به چالش‌های پیچیده سازمان نظام مهندسی طی سال‌های اخیر، کمیته‌ای مجرب و حرفه‌ای در وزارت راه و شهرسازی تشکیل دهد.

انجمن توسعه مهندسی همچنین بر ضرورت انجام کار کارشناسی و ایجاد تغییرات در ترکیب هیئت‌های اجرایی و نظارت تاکید کرد و خواستار بررسی مجدد کاندیداهای تأیید یا رد صلاحیت شده و پیگیری احکام معلق مانده شورای انتظامی شد.

این انجمن ابراز امیدواری کرد که با پیگیری‌های وزیر راه و شهرسازی و تیم مدیریتی جدید وزارتخانه، شاهد ارتقای نظام مهندسی ساختمان کشور و افزایش مشارکت و همدلی مهندسان در توسعه صنعت ساختمان باشیم.

اینک دعوت به ارمغان مهندسی
https://t.me/armaghanengineriing

? اقدام شجاعانه مقام وزارت  قابل تقدیر است.

امام على عليه السلام: لا عَدْلَ اَفْضَلُ مِنْ رَدِّ الْمَظالِمِ؛
هيچ عدالتى بهتر از بازگرداندن حقوق پايمال شده نيست.

امروزه، سازمان نظام مهندسی ساختمان و اعضای مظلوم آن، با چالش‌های فراوانی مواجه هستند لذا تصمیمات شجاعانه مدیران ارشد ذیربط میتواند نقش بسزایی در پیشبرد و توسعه این سازمان داشته باشد.

تصمیمات شجاعانه یعنی یک مدیر در زمان مواجه شدن با چالش‌ها، حتی در شرایط پیچیده و نامعلوم،انتخابی صحیح ودرست داشته باشد

قاطعیت ،تدبیر و شجاعت مدیران هنگامی جلوه می نماید که با در نظر گرفتن تمام جوانب امر تصمیم مناسب را اتخاذ نمایند

لذا ما جمعی از مهندسین عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان از اتخاذ تصمیم شجاعانه وزیر محترم راه و شهرسازی در خصوص تعویق انتخابات هیات مدیره این سازمان در راستای شفافیت و برگزاری انتخاباتی درست که انشالله بدون نقص انجام خواهدگرفت و در این تصمیم نه تنها حق هیچ کاندیدایی تضییع نخواهد شد، بلکه میتواند در برگزاری هرچه بهتر و حضور و مشارکت بیشتر اعضا نیز موثر باشد،حمایت و قدردانی می نماییم.

جمعی از مهندسین عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان

لینک دعوت به ارمغان مهندسی

https://t.me/armaghanengineriing

**یادداشت

به قلم
علیرضا کبیری رهنی

مهندسان جوان بدانند
انتخابات رياست جمهوری و انفعال جامعه مهندسی**

انتخابات ریاست جمهوری در آخرین روزهای تبلیغات خود قراردارد و انتخاب رئيس جمهور محترم در روز هشتم تیرماه در کشور برگزار خواهد شد و از این رهگذر یکی از نامزدها، انتخاب خواهد شد.

افراد جامعه مهندسی معمولا در انتخابات‌ها بی توجه به شرایط سیاسی جامعه کمتر وارد این فضا می‌شوند که این روند خود آسیب‌های زیادی درگذشته به مهندسان و جامعه مهندسی کشور وارد کرده است. همانطور که میدانید در چند سال گذشته کمتر سیاستمداری از جامعه مهندسی در میان نامزدها در انتخابات های مختلف بوده ویا اگر حضور داشته دغدغه همکاران مهندس خود را نداشته ویا جامعه مهندسی هیچ گاه مطالباتی از ایشان نداشته است .رفتارهایی از این دست به نوعی پاشنه آشیل جامعه مهندسی به شمار می آید.

چه بخواهیم و چه نخواهیم انتخابات ریاست جمهوری در کشور برگزار و رئيس جمهور منتخب مردم انتخاب خواهد شد ولی آسیبی که به جامعه مهندسی از حیث عدم حضور پررنگ در این زمینه که سالها است برگرده خسته جامعه مهندسی سنگینی می‌کند برجای می‌گذارد، قطعا به صرفه و صلاح این قشر نخواهد بود.

امروز جامعه مهندسی مظلوم تر از همیشه نماینده ای در انتخابات ریاست جمهوری که هیچ در کمیسیون عمران مجلس نیز ندارد واین یعنی جای مهندسان ساختمان در قوای مقننه و مجریه کماکان خالی است و دیگر اقشار جامعه در نبود مهندسان در تمام جایگاههای تصمیم گیر و تصميم ساز حضور دارند و مهندسان متاسفانه از داشتن نماینده ای جدی ،دلسوز و به اصطلاح پا به کار در نهادهای ذی ربط محروم هستند .

ناگفته پیدا است که با چنین شرایطی و درصورت استمرار شرایط موجود قطعا نمی‌توان برای این جامعه آينده روشنی متصور بود و به قطع وضع موجود مولود موارد مذکور است.

نگارنده بر این باور است که تا زمانی که جامعه مهندسی در فضای انتخاباتی کشور به صورت مؤثر وارد نشود،همانند دیگر اصناف از جایگاهش دفاع نکند،مصائب و مشکلات همکاران مهندس خود را با صدای بلند فریاد نزند و نماینده ای شایسته‌ در نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز نداشته باشد و همین‌طور از فردی که حمایت میکند مطالبه جدی نکند،محکوم به شکست است .بنابراین اتفاق خاصی که به صلاح صنعت ساخت باشد، به کیفیت ساخت کمک کند و به تبع آن معیشت مهندسان را بهتر کند،نخواهد افتاد و این واقعیت تلخی در جامعه مهندسی است که با آن سالهاست که دست به گریبان است .

مهندسان به عنوان بزرگترین جامعه فرهیخته و فنی کشور که تنها در سازمان نظام مهندسی ساختمان آن، قریب ۶۰۰ هزار عضو حضور دارد که این خود گویای پتانسیل بالقوه جامعه مهندسی است، ظرفیتی بزرگ که می‌تواند در تمامی انتخابات‌ها به خصوص ریاست جمهوری جریان ساز باشد به گونه ای که‌ جهت و سمت وسوی انتخابات را نیز عوض کند. بنابراین بایسته است که پررنگ تر از گذشته این جامعه فرهیخته در صحنه انتخابات حضور یابد و متفق القول باتوجه به برنامه نامزدهای محترم ریاست جمهوری و نزديکي و ودوری آنها به جامعه مهندسی و با انتخابی صحیح، به فردی رای دهد که دلواپسی جامعه مهندسی را درک کند، به مطالبات جامعه مذکور توجه ویژه داشته باشد تا در وقت متقتضی برای ان چاره اندیشی کند و این جامعه فرهیخته را از گرفتاربهای امروز برهاند.

امروز و با وجود وضع موجود ودرکوتاه مدت این مهم برعهده مهندسینی است که در ستادهای انتخاباتی نامزدهای محترم ریاست جمهوری فعال هستند تا نماینده شایسته ای از طرف همکاران خود باشند و با بیان مطالبات به حق جامعه مهندسی ساختمان و پیگیری آن در صورت انتخاب فرد مورد نظرشان، قدمی هرچند کوچک در راستای ارتقای جایگاه صنعت ساخت ،جامعه مهندسی ساختمان و اعضای فرهیخته آن بردارند.

به امید ارتقا جایگاه جامعه مهندسی و اعضای فرهیخته آن

علیرضا کبیری رهنی
تیرماه ۱۴۰۳

لینک دعوت به ارمغان مهندسیhttps://t.me/armaghanengineriing

?صلح میرزایی از واحد صدور پروانه نظام مهندسی تهران رفت...

بر اساس اخبار واصله، محمد صادق محمد حسینی، به عنوان مسئول واحد عضویت و صدور پروانه منصوب شد.

ارمغان مهندسی برای مدیر جدید واحد عضویت و صدور پروانه نظام مهندسی تهران آرزوی موفقیت دارد.

لینک دعوت به ارمغان مهندسی
https://t.me/armaghanengineriing

**یادداشت

به قلم
علیرضا کبیری رهنی**

مهندسان جوان بدانند
بانیان وضع موجود در جامعه مهندسی چه کسانی هستند ؟

جامعه مهندسی ساختمان می‌بایست به عنوان جامعه ای فرهیخته و صاحب دانش فنی که جان ومال جامعه در حوزه ساخت در دستان توانمند ایشان است همواره در کانون توجهات ونیز رفع موانع و مشکلات آن شاخصی بر عملکرد مدیران سازمانی و دولتمردان باشد.

جامعه مهندسی ساختمان از گستردگی بالایی برخوردار است و دامنه حضور و نفوذ آن هرچند محدود شده است ولی عملا وجود این قشر فرهیخته در تمام نقاط آن به شدت احساس می‌شود ولی متاسفانه به دلایلی که در ادامه‌ به آن خواهیم پرداخت تا کنون میسر نشده است و اعضای جامعه مهندسی ساختمان از خدمت رسانی در برخی از زوایای عمرانی کشور محروم شده اند و محدودیتی خودساخته را شاهد هستیم که نه مطلوب سیاستگذار صنعت ساخت است ، نه مورد پسند بهره‌بردار نهایی آن ونه به صرفه و صلاح سیاست‌های کلان اقتصادی و اجتماعی کشور .

حضور مهندسان در تمام قسمتهای مورد نیاز صنعت نه هزینه که یک سرمایه گذاری بلند مدت در جهت حفظ منافع و منابع ملی کشور است که اگر نیک بیندیشیم در کلان شهرها وبه ویژه در پایتخت به نوعی حفظ امنیت ملی کشور را نیز در آن خواهیم دید .

حال سوال اینجاست که با این حجم از حساسیت حضور مهندسان ساختمان در جامعه، چرا جامعه مهندسی و صنعت ساخت با چالش های عدیده ای دست و پنجه نرم می‌کند؟بانیان وضع موجود چه کسانی هستند که می‌بایست نه تنها به جامعه مهندسی که در مقابل مردم و جامعه پاسخگو باشند،چرا که متضررین وضع موجود تک تک افراد جامعه خواهند بود.در واقع کشور از این شرایط نامطلوب در حوزه ساخت دچار خسران خواهد شد.

ناگفته پیدا است که چنین شرایطی نه یک‌شبه که در طول زمان از گذشته تا به امروز ایجاد شده است و راه‌حل آن نیز نه یک شبه که مستمر و پیوسته خواهد بود .

عدم حضور نمایندگانی از بدنه جامعه مهندسی در دوره‌های مختلف در رأس مدیران تصمیم گیر و تصمیم ساز جامعه مهندسی ، یکی از بزرگترین دلایل وضع موجود است.اگر مدیران ارشد جامعه مهندسی از جنس اعضای آن و آشنا با معضلات و مصائب ایشان و البته توانمند در رفع و پیگیری آنها در تعامل با حاکمیت بودند امروز شاهد این آشفته بازار در این عرصه مهم و حساس نبودیم .

دلیل دیگری که می‌توان برای این آشفته بازار در جامعه مهندسی بیان کرد اختلافات درون سازمانی فی مابین منتخبین اعضا که بعضا از جنس منافع طلبی و تمامیت خواهی هایی است که منافع اعضا در آن مدنظر نیست که بعضا در تقابل با آن نیز قراردارد. این اختلافات و بازخورد بیرونی آن چیزی جز تنزل جایگاه جامعه مهندسی نخواهد بود.چگونه انتظار توجه و پذیرش از طرف جامعه را داریم در صورتی که در داخل دچار اختلاف هستیم .مدیرانی باارزش هستند که برای منافع اعضا از خود بگذرند و برای انتفاع اعضای خود و رفاه و امنیت جامعه آمادگی پرداخت هزینه را داشته باشند .

نگارنده براین باور است که حاکمیت نیز در این وادی بی تقصیر نیست چرا که به نظر می‌رسد این حوزه به ویژه جامعه مهندسی را به حال خود رها کرده و حمایتی قاطع و قابل توجه از جامعه مهندسی نداشته است و در بازنگری قوانین گذشته و خواسته به حق همکاران مهندس کوتاهی نموده است.

بنابراین می‌بایست یک بار برای همیشه به این حوزه ورود جدی داشته باشد تا برای حفظ منافع و منابع ملی کشور که در مقابل آن طبق قانون اساسی متعهد میباشد و نسبت به رفع کلیه مشکلات این بخش با نگاهی کلان اقدام نماید و با سپردن بخش ساخت به یک متولی واحد ، احصاء تضادها ،حذف روزنه‌های انحصار طلبی ،جلوگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت با هر اسم وعنوان به حوزه ساخت ،پررنگ کردن نقش مهندسان در تمام قسمتهای صنعت ساخت و هزاران مورد دیگر که در این مقال نمی گنجد حوزه ساخت را از این آشفتگی نجات دهد تا در سایه توجه به این بخش مصائب و مشکلات جامعه مهندسی ساختمان نیز یکبار برای همیشه مرتفع شود و آرامش بر جامعه ساخت و مهندسی ساختمان حاکم شود .

با آرزوی ارتقا جایگاه جامعه مهندسی کشور و اعضای فرهیخته آن.

علیرضا کبیری رهنی
خردادماه ۱۴۰۳

لینک دعوت به ارمغان مهندسی :https://t.me/armaghanengineriing

یادداشت

**به قلم
علیرضا کبیری رهنی

مهندسان جوان بدانند
پاشنه آشیل سازمان‌های نظام مهندسی چیست؟**

قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان درسال1374 در مجلس شورای اسلامی تصویب و به جهت وحدت رویه و اصلاح امور فنی در ساخت و ساز شهری ابلاغ شد. سازمان‌های نظام مهندسی ساختمان در طول این سال‌ها دچار افت و خیزهای فراوان بوده اند و آن چیزی که امروز شاهد آن هستیم به نوعی محصول عملکرد مدیران سال‌های گذشته و حال سازمان‌های نظام مهندسی است. سازمان‌های نظام مهندسی با گذشت زمان رفته رفته از رسالتی که برای آن در ابتدا تعیین شده بود فاصله گرفته به گونه ای که امروز نارضایتی اعضای آن در بالاتر سطح خود قرار داد تا آنجا که در مجامع سازمان‌های نظام مهندسی شاهد بروز و ظهور این نارضایتی ها هستیم.

حال سوال اینجا است که آیا اعضای این سازمان فرهیخته  زیاده خواه شده اند یا سازمان های نظام مهندسی ساختمان عملکردی ضعیف و بعضا بی اثری داشته و دارند ؟ ساخت و ساز شهری به دلایل اقتصادی امروز جامعه کمتر شده؟ یا کارکردهای سازمان‌ها نظام مهندسی ساختمان جوابگوی جامعه امروز مهندسی ساختمان نیست و یا به نوعی دچار انحراف از اهداف اصلی خود شده است؟
چرا اعضای سازمان اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی همگی به نوعی بر طبل نارضایتی می کوبند و هرکدام خود را مغموم شده می‌دانند؟چرا هرساله اعضای جامعه مهندسی تعرفه های سالیانه خدمات مهندسی را اجحاف در حق خود تلقی می‌کنند و این تعرفه ناچیز را ظلم در حق خود و همکاران خود می‌دانند؟ چرا برای رسیدن به یک کیفیت مناسب در صنعت ساخت و افزایش درآمد مهندسان ساختمان هیچ کس اقدام عملی نمی‌کند ؟ چرا سازمان‌های نظام مهندسی ساختمان در حل مشکلات و چالش‌های جامعه مهندسی عاجز و ناتوان است؟چرا سازمان‌های نظام مهندسی در جامعه ودر مراودات بین دستگاهی جایگاه واقعی خود را ندارد؟چرا مهندسی در کشور روبه افول است؟ چرا و چرا...

جواب تمام این سوالات را می‌توان در عملکرد ضعیف وبی تفاوت مدیرانی دانست که خواسته های به حق مهندسان و مشکلات ایشان را درک نکرده اند وبرای جامعه مهندسی برنامه مشخصی که بتواند هم درارتقاءجایگاه جامعه مهندسی و همچنین در افزایش درآمد ایشان موثر باشد نداشته اند و بی تفاوت از کنار مشکلات و مصائب اعضای خود گذشته اند.این افراد یا توان حل مشکلات را نداشته اند ویا همتی برای انجام آن ندارند.

نگارنده براین باور است که روزمرگی در سازمان های نظام مهندسی ساختمان، اختلافات درون سازمانی، منافع طلبی بعضی از افراد، عدم وجود برنامه، هدف و استراتژی مشخص از سوی مدیران، وجود فسادهای ریشه دار از گذشته و استمرار آن به اشکال مختلف، دور زدن قانون با قانون، بی توجهی اعضا به سرنوشت خود و عدم مطالبه گری ایشان تا حصول نتیجه و در آخر کوچک بودن سفره مهندسان و بی توجهی مدیران جامعه مهندسی به افزایش درآمد اعضا خود، به نوعی پاشنه آشیل سازمان‌های نظام مهندسی ساختمان  محسوب می‌شوند.

شاید امروز یکی از بزرگترین مشکلات جامعه مهندسی کشور را می‌توان عدم وجود یک متولی واحد در صنعت ساخت به شمار آورد. دوگانگی در ساخت و ساز شهری وصدور پروانه های ساختمانی، آنجا بیشتر می‌شود که وقتی صحبت از درآمد می‌کنیم , مرجع صدور پروانه(شهرداری) که ذیل مجموعه وزارت محترم کشور است خود را به رخ می‌کشد و آنجا که صحبت از مسولیتی سنگین با درآمدی ناچیز است، سازمان‌های نظام مهندسی که ذیل وزارت فخیمه راه و شهرسازی است خودنمایی می‌کند همینطور آنجا که صحبت از ساخت و ساز روستایی است بنیاد محترم مسکن متولی امور می‌شود.....
این پارادوکس ها مهمترین معضلات جامعه مهندسی کشور است که سیاست گذار می‌بایست برای آن چاره اندیشی نماید.

حال باید گفت در صورت مرتفع شدن تمام موارد مطروحه فوق که به مرور و در طول سالیان گذشته رفته رفته و با گذشت زمان به وجود آمده است می‌توان به آینده مهندسی در جامعه  و پذیرش آن از سوی مهندسان و عموم جامعه امیدوار بود. جامعه ای که نداند چه می‌خواهد و چگونه باید زمینه مقبولیت و پذیرش خودرا فراهم نماید و از آن بالاتر تصمیم گیران و مدیران آن با بدنه جامعه مهندسی همراهی نداشته باشند، محکوم به شکست است. پتانسیل جامعه مهندسی کشور فراتر از حد تصور است که متاسفانه با بی درایتی یا خودرایی به هدر می‌رود.

همکاران جوانی که با آمال و آرزو به خانواده مهندسی کشور می‌پیوندند سفیران ارتقا و همبستگی هستند که می‌بایست در راستای ارتقا صنعت ساخت و افزایش مقبولیت مهندسی در کشور تلاش کنند تا چهره غبار آلود گذشته صاف و شفاف شود و این شدنی است.
با امید به فردایی بهتر برای همکاران جوان و همینطور باتجربه وافزایش کیفیت ساخت و ارتقاء جایگاه مهندسی در کشور با چاشنی پذیرش جامعه و مقبولیت اجتماعی.

علیرضا کبیری رهنی
فروردین ماه 1403

لینک دعوت به ارمغان مهندسی :https://t.me/armaghanengineriing

یادداشت

به قلم
علیرضا کبیری رهنی

جشن روز مهندس را هرساله به جشن روز حل یک مشکل از مهندسان بدل کنیم ‌َ

زادروز خواجه نصیرالدین طوسی در تقویم کشور به نام روز مهندس نامیده می‌شود و هرساله این روز را همکاران به یکدیگر تبریک می‌گویند و جشن هایی به مناسبت آن برگزار می‌شود
مهندسان که از افراد فرهیخته و دانای جامعه محسوب می‌شوند قطعا مستحق چنین روزی جهت ‌تقدیر و تشکر هستد و این شاید کمترین کاری است که می‌بایست انجام شود.

ولی آیا صرفا نامگذاری چنین روزی برای مهندسان کفایت می‌کند؟ آیا جامعه مهندسی مشکلات و مصائب اش با یادبود روز مهندس قابل جبران است؟ آیا روز مهندس در این برهه زمانی که مهندسان در زیر بار مشکلات معیشتی کمرشان خم شده محلی از اعراب دارد؟ و آیا پرداختن به مسائل کاری ایشان و برطرف نمودن خواسته هایشان در چنین روزی اهمیت والا تری ندارد؟

ناگفته پیداست که امروزه خواسته جامعه مهندسی کشور پرداختن به مشکلاتی است که در طول زمان تلنبار شده و انتفاع مهندسان را نشانه رفته و با بی تدبیری مسولان در گذشته بر آن افزوده شده است به گونه ای که کار را به جایی رسانده که امروزه در روز مهندس، بسیاری از همکاران و نیز مسئولان ذی دخیل با بی تفاوتی از کنار آن می‌گذرند.

نگارنده بر این باور است که هرچند یادآوری روز مهندس و برگزاری جشن برای مهندسان شایسته این قشر نجیب و فرهیخته است و نیز برگزاری چنین جشن هایی قطعا دارای سختی های فراوانی است که جا دارد از تک تک برگزارکنندگان آن تشکر و قدردانی شود ولی شایسته تر آن است که به مناسبت این روز هرساله یکی از خواسته های جامعه مهندسی به نتیجه برسد و جشن روز حل مشکلات مهندسان برگزار شود تا شاید از این رهگذر خواسته جامعه مهندسی مطرح و در ادامه برطرف شود.

اولا تر آن است که روز جشن مهندسان را هرساله به روز جشن حل یک مشکل از مهندسان بدل کنیم تا شاید به نقطه ای برسیم که جامعه مهندسی عاری از مشکلات شود و فراقت از مشکلات را همه باهم جشن بگیریم، به امید آن روز.
.

روز مهندس برهمه همکاران عزیزم که وظایف خود را با وجود تمام مشکلات به درستی به انجام می‌رسانند مبارک و فرخنده باد.

علیرضا کبیری رهنی
پنجم اسفندماه 1402
(روز مهندسی کشور)

لینک دعوت به ارمغان مهندسی:
https://t.me/armaghanengineriing