چین با DeepSeek کل بازار سهام ایالات متحده را به حمام خون تبدیل کرد

1 تریلیون دلار ضرر کرد
چین به تازگی به دره سیلیکون سیلی زد و پیشرفت های هوش مصنوعی خود را منبع باز کرد تا انحصار فناوری آمریکا را به چالش بکشد. در حالی که پکن نوآوری را افزایش می دهد، ایالات متحده به فانتزی های Stargate خیره می شود. چه کسی واقعاً آینده را می سازد؟
@BooF60

@SoltaniBusiness

ترامپ در این مدت چند اقدام معنادار داشت:

۱.اخراج برایان هوک که در ایران ستیزی شهره عام و خاص بود
۲.انتصاب مایکل پی. دیمینو که مخالف حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران است در پست حساس رئیس سیاستگذاری پنتاگون در خاورمیانه
۳. آرزوی موفقیت برای رهبر ایران
۴. حرامزاده خواندن نتانیاهو و عدم سفر او به مراسم تحلیف
۵.وادار کردن اسرائیل به پذیرش آتش بس با حماس
۶. عدم اشاره و یا تهدید ایران در سخنرانی مراسم تحلیفش، برخلاف چین و حتی تمسخر عربستان
۷. عدم امضای فرامین اجرایی در روز اول در خصوص ایران، در حالی که ۸۰ فرمان را امضا کرد
۸. ابراز علاقه برای سفر به ایران و پاسخ سیگنال مذاکره
۹. دیدار مخفیانه ایلان ماسک و نماینده ایران در سازمان ملل

آیا می‌توان از جمع جبری این گزاره‌ها به این نتیجه رسید که ترامپ قصد دارد دست اول بازی با ایران را متفاوت از دست اول دور قبل بازی کند؟
پاسخ به این پرسش هم زود و هم سخت است اما آنچه از آرایش بازیگرانش در زمین مشخص است او آماده شروع یک بازی ترکیبی است که احتمالا تلفیقی از چماق اسرائیل با حمله به تاسیسات نظامی، هویج مذاکره و شربت تلخ لفاظی‌های تند وزیر خارجه‌اش خواهد بود. در این میان خودش ترجیح خواهد داد برخلاف دور قبل در میانه و بازیگری تعادل‌ساز ایفای نقش کند.
حال دو سناریو پیش روی ایران است که به نظر بخشی از آن از تردیدهای ترامپ نیز ناشی می شود
سناریو اول حاکی از این است که دست اول را خودش بازی کند و در دست دوم با برگ نتانیاهو و تندروها وارد میدان شود.

سناریو دوم هم این است که دست اول را به نتانیاهو و مارک روبیو وزیر خارجه‌اش بسپارد و در راند دوم چون ناجی به صحنه بیاید.

🎯 چه مشکلی دارد که همه دربارۀ همه‌چیز نظر بدهند؟

🔴 هر کس چندوقتی در شبکه‌های اجتماعی پرسه زده باشد، با ‌پدیده‌ای عجیب و باورنکردنی مواجه شده است: «همه دربارۀ همه‌چیز حرف می‌زنند». مسئله وقتی ترسناک‌تر می‌شود که نه‌تنها این کار نهی نمی‌شود، بلکه تحت فشار عمومی، از آن‌هایی که چنین کاری نمی‌کنند هم خواسته می‌شود که دربارۀ هیچ موضوعی ساکت نباشند و نظرشان را بگویند. اگر مقاومت کنند و حرفی نزنند هم با تعابیری مثل «ترسو»، «بی‌مسئولیت» یا «محافظه‌کار» تنبیه می‌شوند. جراد هندرسن، پژوهشگر فلسفه، می‌گوید باید فکری به حال این وضعیت بکنیم.

🔴 هندرسن می‌گوید فقط این فشار بیرونی نیست که ما را ترغیب یا مجبور می‌کند که دربارۀ همه‌چیز حرف بزنیم، بلکه بخش مهمی از این فشار، درونی شده است: خودمان را با دیگران مقایسه می‌کنیم که دربارۀ هر اتفاقی موضعی دارند و به خودمان می‌گوییم چرا ما موضع نگیریم؟

🔴 بااین‌حال، نتیجۀ این فرایند واقعاً مأیوس‌کننده است. واقعیت این است که وقتی تلاش می‌کنیم دربارۀ هر چیزی نظر بدهیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه مزخرف ببافیم. و وقتی در سطح جمعی همه همین‌کار را می‌کنند، کل فضای عمومی پر می‌شود از مزخرفات. آن‌وقت اگر بخواهی از حقیقتِ موضوعی سر در بیاوری، تقریبا امکان ندارد بتوانی موفق شوی. هندرسن برای توصیف این وضعیت، از نظریۀ مشهور هری فرانکفورت دربارۀ «مزخرفات» استفاده می‌کند. مزخرف چیزی است خارج از دوگانۀ حقیقت و دروغ.

🔴 فرانفکورت می‌گوید مزخرف از «عدم توجه» آب می‌خورد. موقعیتی که مسئله دیگر حقیقت‌داشتن، یا حقیقت‌نداشتن نیست، بلکه از اساس حقیقت بی‌اهمیت است. از این جهت بین مزخرف‌گو و دروغ‌گو تفاوتی هست: برای دروغ‌گو حقیقت اهمیت دارد، هرچند انکارش می‌کند. اما برای مزخرف‌گو صدق و کذب فرقی با هم ندارند.

🔴 اگر می‌خواهید بهتر بفهمید سازوکارِ مزخرفات چطور است، به کلمۀ «وایب» که این روزها خیلی مد شده است توجه کنید. وقتی آدم‌ها در شبکۀ اجتماعی حرف می‌زنند، دیگر به درست‌بودنش فکر نمی‌کنند؛ همه‌چیز فقط وایب است. وقتی آدم‌ها چنین کاری می‌کنند، عملاً خودشان را در لاکی محافظ قرار می‌دهند که از هر انتقادی مصون است. اگر از آن‌ها بپرسی بر چه مبنایی حرف می‌زنند، لبخندزنان جواب می‌دهند: «چرا من رو جدی می‌گیری؟ من خودمم خودم رو جدی نمی‌گیرم!».

🔴 مزخرف‌گوها ظاهراً آسیبی به ما نمی‌زنند، صرفاً بامزه و سرگرم‌کننده‌اند. اما در واقع هزینۀ سنگینی بابت کارشان پرداخت می‌کنیم: «به آن‌ها عادت می‌کنیم.» و با عادت‌کردن به راه و رسم آن‌ها، به آدم‌های بدتری تبدیل می‌شویم. این خطر جدی است و ای بسا لازم باشد فعالانه در برابر آن مقاومت کنیم.

🔴 هندرسون می‌گوید باید برای خودمان مقرراتی سختگیرانه بگذاریم تا از وسوسۀ فراگیر مزخرف‌گویی جان به در ببریم. روش پیشنهادی او «کوچک‌فکرکردن» است. کوچک‌فکرکردن یعنی تمرکز بر یک موضوع مشخص و تلاش برای سردرآوردن از حقیقتِ آن. باید مثل آدم‌هایی رفتار کنیم که حقیقت را جدی می‌گیرند، یعنی شواهد جمع می‌کنند، به جزئیات استدلال‌ها توجه می‌کنند و تمام ارجاعات را بررسی می‌کنند و از همه مهم‌تر، دربارۀ چیزهایی که نمی‌دانند، حرف نمی‌زنند. حتی اگر این کار باعث شود برچسب بخورند و از جمعِ آدم‌های باحال کنار گذاشته شوند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «این روزها اهمیت‌دادن به حقیقت کاری افراطی به شمار می‌رود» که در سی‌وسومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۸ آذر ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ جراد هندرسن است و محمد مهدی‌پور آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/r67667

@tarjomaanweb

خلاصه کتاب 1348 پادکست مداخله

?پنجمین قسمت پادکست «مداخله» را می‌توان به‌نوعی خلاصه‌ای از بخش‌هایی از کتاب «۱۳۴۸» در نظر گرفت.

?در این کتاب سعی کرده‌ام توضیح دهم که برای درک تحولاتی که منجر به انقلاب ۵۷ شد، به‌جای تکیه بر گفتمان‌های رایجِ اقتصاد سیاسی مانند کودتای ۲۸ مرداد و افزایش قیمت نفت، باید به دگرگونی‌هایی پرداخت که از سال ۱۳۴۸ (که تاکنون به‌عنوان یک نقطه عطف تاریخی مورد توجه نبوده) به‌تدریج شکل گرفتند و زمینه‌ساز یکی از بزرگترین‌ترین و بحث‌برانگیزترین انقلاب‌های قرن بیستم شدند.

? سالار خوش‌خو و علی سلطان‌زاده که در قسمت چهارم پادکست «مداخله» نیز درباره کتاب «۱۳۴۸» صحبت کرده بودند، در قسمت پنجم، خلاصه‌ای جامع و قابل قبول از بخشی از این کتاب را ارائه می‌دهند که می‌تواند برای خوانندگانی که هنوز این کتاب را نخوانده‌اند، مفید باشد.

? بخشی از آن اینجا آورده شده است. برای شنیدن نسخه کامل می‌توانید به اینجا و اینجا مراجعه کنید

به دیدن بیا @BooF60

همچنین:

بخشی از گفتگو در مورد ایران با محوریت کتاب 1348نشست نقد کتاب 1348 در رادیو هفتستان
نسخه الکترونیک کتاب در سایت طاقچه

?سه دقیقه از بحث مسئله معادل گزینی و ضرورت به فارسی اندیشیدن

?سیامک مهاجری

♾️هایدگر در جایی می‌گوید «از این رو ممکن است ما واقعاً آلمانی صحبت کنیم و در عین حال به چیزی جز آمریکایی صحبت نکنیم! و این بدترین کار است، زیرا زبان هم بزرگ‌ترین دارایی و در عین حال خطرناک‌ترین دارایی است.»

? در حقیقت، به فارسی اندیشیدن مهم است و نه به فارسی تکلم کردن. زیرا هنگامی که واژه‌ها از معنا و ماهیت اصلی‌شان تهی می‌شوند و در منطق دیگر قرار می‌گیرند و فهم می‌شوند – منطقی که نیکفر آن را به درستی "جامعه‌شناسی در موقعیت جهانی شدن" می‌نامد – دیگر تفاوتی ندارد که از چه معادل‎هایی در زبان فارسی استفاده شود. مشکل اصلی این است که آن زبان دیگر به فارسی نمی‌اندیشد.

? شاید تنها راه مقابله با این سلطه فرهنگی و زبانی، که نه فقط در ایران بلکه حتی در اروپا نیز مطرح است، بازگشت به ادبیات در معنای اصیل آن باشد. زیرا قرار نیست تبدیل به قابله‌هایی شویم که مأموریت‌اش تبدیل زبان فارسی به ابزاری برای فهم جامعه‌شناسی در موقعیت جهانی شدن است.

? فایل صوتی کامل نشست

? مجموعه درسگفتارهای خرد ادبیات

به دیدن بیا @BooF60

? سخنرانی در جمع مدیران شرکت خالص سازان روی زنجان
ارزش کار یا کار ارزشمند؟ تولیدکننده یا کارآفرین؟

? سیامک مهاجری

⏰ 60 دقیقه

لینک بخش‌های مهم:

0:00:48 واقعیت اجتماعی چیست؟
0:05:23 علم بهتر است یا ثروت؟
0:07:03 منظور از علم چیست؟ و چه تفاوتی با معرفت دارد؟
0:11:54 چهار تحول مفهومی در فهم کار و ثروت
0:17:26 چرا دهه 40 دهه رشد و دهه 50 به دهه فروپاشی و انقلاب بدل‌ شد؟
0:20:45 عالیخانی کارگردان رشد اقتصادی دهه 40
0:24:07 عوامل موفقیت تیم اقتصادی علینقی عالیخانی:
0:25:06 فسادستیزی
0:28:59 اهمیت دادن به علم و تخصص
0:43:56 انصاف و واقع‌گرایی در نقد خود و دیگران
0:46:07 وسواس در جزئیات و امر استثنایی
0:37:16 چرا افزایش درآمدهای نفتی به عوض رفاه بحران آفریده‌اند؟
0:38:16 چرا بدون دموکراسی توسعه پایدار ممکن نیست؟
0:41:02 چگونه رانت‌خوارنی چون هژبر یزدانی امکان‌پذیر شدند؟
0:44:26 از سرنوشت امثال هویدا چه می‌توان آموخت؟
0:49:52 عوامل ظهور بحران در دهه 50 شمسی
0:51:16 مکانیسم رشد شبکه‎های فساد در سیستم‌ها چگونه رقم می‌خورد؟
0:52:27 چند پیشنهاد مهم و نتیجه‌گیری

فایل متنی نشست

به دیدن بیا @BooF60

به بهانه خطابه محمد فاضلی در نشست گفتمان واکاوی گفتمان دولت چهاردهم

سه پیامد دیدگاه فاضلی برای سیاست‏ و جامعه‌مدنی در ایران

✍️سیامک مهاجری

?خطابه کوبنده فاضلی در نشست واکاوی گفتمان دولت چهاردهم (که ‏بارها حاضران را نیز به وجد آورد) بیشتر شبیه بیانیه پایانی معترضان و ‏مردم، خطاب به دولت جدید، پس از یک انقلاب سیاسی بود نه انتظارات از ‏دولتی جدید در نظم سیاسی موجود! آن‌هم توسط کسی که چند هفته ‏پیش به‌واسطه نگرانی از تحریم، تورم، محیط‌زیست، حقوق اقوام، ‏نسل زد و منافع ملی از رای دادن به این دولت سخن می‌گفت و اساساً برای ‏تحقق همین موارد دیگران را نیز به شرکت در انتخابات تشویق می‌کرد. البته ‏نباید فراموش کرد در آن زمان چه موازین راهگشایی را نیز طرح کرد، اما اینک در حال قرائت بیانیه‌ای بود که در مقام ‏تذکار، مطالبه و بعضاً توبیخ، همانی را طلب می‌کرد که وعده‌های تحققش را ‏با رای به همین دولت داده بود‎.‎

خطابه‎ دیروز که امروز خوانده شد

?خطابه‌‏ای که پس از شنیدن، این تصور را در من ایجاد کرد که علی‌الظاهر او ‏باید آن را قبل از انتخابات می‎خواند و می‎خواست نه بعد از آن! زیرا فحوای ‏آن نه از جنس راهبرد و هدایت که از جنس ضرورت و ضمانت بود و شاید ‏به کار دیروز بیش از امروز می‎آمد، تا دولتی چنین انباشته از تقاضا و ‏متقاضی، تکلیف خود را در پذیرش و یا عدم پذیرش آن مشخص می‎کرد، و ‏مردمانی که با تضامین نخبگانی چون او برای اجتناب از تحریم و تورم و...به ‏پای صندوق‎های رای رفته بودند، امروز با خود نگویند پس آن وعده‎ها نه نقد، ‏بل نسیه و چک‎های سفید را نه مبلغان که تماما باید کسانی نقد کنند ‏که از همان ابتدا گفته و شنفته بودند که قادر به این کار نیستند!‏

دستورالعملی بدون چگونگی و تعارض منافع

?در 16 فرمانِ فاضلی، یک دو جین از هر آنچه بتوان در تصور ‏آورد، از موانع در بند مجال تا آرزوهای در حد محال که برخی از آنها حتی ‏از ظرفیت حاکمیت و منطق حاکم بر ژئوپلیتیک ایران نیز خارج بود، به ‏چشم می‎خورد؛ جز دو فقره حیاتی که به رندی و ظرافت از قلم افتاده بود: ‏یکی «چگونگی تحقق» چنین انتظاراتی و دیگری شاه کلیدی که در تعریف ‏او از سیاست که بر پایه تفاهم، امنیت و رونق پایدار بنا شده بود به ‏کلی غایب بود و آن هم قصه پر آب چشم « تعارض منافع» در منطق موانع ‏بی‎شمار سیاست داخلی و خارجی ایران بود!‏
به طوری که در فرامین شانزده‎گانه حتی یک‎بار هم به این مساله دیرپا و ‏بغرنج عالم سیاست، که از قضا مواجهه با آن از وظایف دانشگاه نیز هست، ‏یعنی چگونگی تحقق و پیچیدگی مواجهه با تعارض منافع ذینفعان، اشارتی ‏به چشم نمی‎خورد، بلکه به عکس باز همان انتظارات و مطالباتی به میان ‏آمد و برجسته شد که طرح دوباره آن مصداق همان کرامات شیخ ما و شیره ‏شیرینش بود!‏

نسبی‎گرایی ویرانگر

?بدتر از همه در 16 فرمان فاضلی، نه تنها «هیچ راه‎حلی از پیش موجود ‏نیست» بلکه چنان در کلیدواژه کانونی گفتارش آن عبارت «بستگی دارد» ‏توی ذوق می‎زد، که اگرچه منطق آن کاملا قابل درک، اما به دلایلی که در ‏ادامه به آن بازخواهیم گشت قابل دفاع نیست، بطوری که می‎توان گفت ‏جناب دکتر فاضلی دولت مطلوبش را با یک نسبی‎گرایی ویرانگر (که پیش از ‏این نیز در فقدان یک راه‎حل از پیش موجود به بحران ناکارآمدی دچار شده ‏بود) در برابر باد بی‎نیازی خداوند رها می‎کند تا با خطابه‎ای پرشور و به ظاهر ‏راهگشا از همکنون حساب خود را از پیامدهای آتی اقدامات دولت جدا کند، ‏البته با قید این تذکر که منطق این جداسازی نه در کنش فردی ‏عافیت‌‏طلبانه فاضلی که بی‎شک از آن مبراست، بلکه در نوع نگرش او به ‏منطق و کارویژه سیاست نهفته است و می‎تواند پیامدهای وخیمی به دنبال ‏داشته باشد که در ادامه تلاش می‎کنیم با حسن نیت و برپایه مسئله‌‎ای ‏گفتگومحور آن را به تشریک مساعی بگذاریم.

دولت‌گرایی افراطی

?اولین تکانه‌های این منطق که فقدان راه‌حل از پیش موجود را بسته به شرایط می‌کند، این است که در باتلاق مسائل پرتیراژ ما وضعیتی تولید می‌شود که چگونگی تحقق حل مسئله جای خود را به ضرورت حل آن به هر قیمت و با هر وسیله‌ای می‌دهد. در نتیجه، در دوگانه دولت و بازار تفاوتی نمی‌کند که دولت از بخش خصوصی مدد بگیرد یا بازار آزاد یا حتی به رانت مولد متوسل شود، زیرا درگیر شدن در این منازعات چیزی جز اتلاف وقت نیست. مهم حل مسئله به هر صورت و به هر قیمت ممکن است. همچنان که تفاوتی ندارد توافق‌سازی همزمان با غرب و چین و روسیه چگونه و از چه راهی به سرانجام می‌رسد. آنچه مهم است تحقق آن است و می‌بایست از راه توافقی دیگر با فرادستان در اتاق‌های دربسته به سرانجام برسد، زیرا در منطق فاضلی حل هر مسئله‌ای بستگی دارد...به چی؟ به آنچه که دولت باید بداند اما...

1️⃣ ادامه مطلب

2️⃣ لینک کامل مطلب

به دیدن بیا @bOOF60

Telegraph

سه پیامد دیدگاههای فاضلی برای سیاست‏ و جامعه‌مدنی در ایران

ادامه از اینجا اما او در برکشیدن و تاسیس این دولت معامله‌گر و مُقاطعه‌کار، نتیجه امروز را می‌بیند و به نظر از پیامدهای مخرب آتی آن برای جامعه مدنی و سیاست حکمرانی غافل است. در نتیجه، توافق‌سازی با فرادستان، حل شکاف‌های فرودستان، حراست از محیط زیست و حتی ساختن…