حالا غصه جونگهان رو بخورم یا خوشحالی کامبک رو داشته باشم؟🚶‍♀

برخیزین که تیزر دارییییم

برای نکته‌ی آخر، ووزی توی آهنگسازی این ترک از ۷تا از آهنگ‌های قبلی بعنوان سمپل استفاده کرده که شنیدنِ همه‌ش گوش واقعاً تیزی می‌خواد.
پ‌ن: سمپل یعنی استفاده‌ی دوباره از یه بخش از یه آهنگ توی یه آهنگ دیگه.
پ‌ن۲: جدای از ام‌وی و آهنگ‌سازی، توی کوریو هم از چندتا حرکت کوریوهای قبلی استفاده شده که اون‌ها رو توی کوریولوژیِ ترک جدا بررسی می‌کنیم.
@Theoryteen

•حالا این موضوع که اون‌ها توی کارشون حرف ندارن چیزیه که توی چندین کامبک توی این چند ساله تکرار شده. سون‌تین برای این آلبوم در کنار این‌ها مسئله‌ی ترند و سوال برانگیز هوش مصنوعی رو هم وسط میاره. این‌که آیا این یه تقابل بین انسان و ماشینه؟ آیا تکنولوژی برتری داره؟ یا نه اون هم در نوع خودش می‌تونه مفید باشه اگر تحت کنترل انسان استفاده بشه و خلاقیت و اصالت موسیقی‌ای که انسان می‌سازه رو فراموش نکنیم؟
از اون‌جایی ووزی خودش هم این داستان رو امتحان کرده، می‌تونیم بگیم که جواب سون‌تین دومیه.
@Theoryteen

اما چیزی که جالبه اینه که هیچ بخشی از کوریو یا لیریک مستقیماً به این اشاره نمی‌کنه منظور سون‌تینه. اون‌ها سوال می‌کنن که «توی واقعیت جاری ما که هر چیزی توسط هوش مصنوعی خلق می‌شه، اون مایستروی حقیقی کیه؟» و اینکه باید از اون پیروی کرد. اما اون‌ها نمی‌گن از ما پیروی کنین یا چیزی مثل این بلکه این رو با کوریو عیناً نشون می‌دن چون نیازی به گفتنش نیست وقتی همین الآن هم دارن انجامش می‌دن!
اون‌ها توی این سال‌ها بارها و بارها نشون دادن که که چه توانایی‌هایی دارن؛ از امتحان سبک‌های مختلف گرفته تا هماهنگی اجراها، از سالن‌های کوچیک تا تورهای استادیوم، از روکی‌هایی از یه کمپانی ورشکسته تا سونبه‌هایی که رو‌کی‌ها آهنگ‌هاشون رو کاور می‌کنن. حالا به همه‌ی این حرف‌ها این رو هم اضافه کنیم که سون‌تین جزو معدود گروه‌های self produce هست و خودش توی ساخت کل این ماجراها سهم بزرگی داشته.
The s in maestro strands for Seventeen. You know?
@Theoryteen

برگ‌ریزون‌ترین تئوری راجع به سینگل آلبوم تا این لحظه اینه که جونگهان هیپنوس یا خدای خوابه و ونوو تاناتوس خدای مرگه

از این رویاها قسمت همه