در میان نامه‌های بازمانده از فرگه به ویتگنشتاین، موضوع چهار نامه تراکتاتوس ویتگنشتاین است. ترجمه‌ی من از این چهار نامه را می‌توانید در سایت «جمهوری فلسفه و ادبیات» بخوانید:

نامه‌ی اول | نامه‌ی دوم | نامه‌ی سوم | نامه‌ی چهارم
.

دوست و همکار عزیزم، دکتر علیرضا کاظمی، در «جمهوری فلسفه و ادبیات» دوره‌ای چهار جلسه‌ای برگزار می‌کند درباره‌ی مباحث متافیزیکی فلسفه‌ی علم. به گمانم کلاس علیرضا به‌جز دانشجویان فلسفه، برای دانشجویان علوم پایه و مهندسی هم می‌تواند بسیار جذاب و مفید باشد. و البته علیرضا، گذشته از دانش فراوانش در این حوزه، مدرس بسیار خوب و خوش‌بیانی است.

.
امروز ساعت ۱۷ (به‌وقت تهران) نشست آنلاین معرفی و نقد کتاب «تفاوت: گفت‌وگو با ژاک دریدا دربارهٔ اسلام و غرب» برگزار می‌شود.

? لینک برگزاری در پلتفرم زوم (zoom):

https://us06web.zoom.us/j/86405071082?pwd=2xPRBNNeD7HKG7DRbp9Re3I0LiAWXR.1

Meeting ID: 864 0507 1082
Passcode: 5rcuiu

.
? **معرفی سخنران:

سمانه کهربائیان** دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران و پژوهش‌گر تحولات اجتماعی و فرهنگی تاریخ معاصر است.

برخی از پژوهش‌های پیشین او عبارت‌اند از:

- بازنمایی مفهوم «عشق» در ترانه‌های مردم‌پسند دهه‌ی‌ ۵۰ و ۸۰ خورشیدی (پایان‌نامه)

- بازنمایی فقر و ثروت در نوارهای قصه‌ی کودکان در دهه‌‌های ۵۰ و ۶۰

- بازنمایی «دیگری» طبقاتی در داستان‌های صمد بهرنگی برای کودکان

«زنان و اندیشه»

.
«زنان و اندیشه» برگزار می‌کند:

❇️ داستان چادر (نشست اول: از اواخر دوران قاجار تا پایان دوره‌ی پهلوی اول)

«داستان چادر» حکایت فراز و فرود این لباس است، نه از جنبه‌ی ترویجی یا انتقادی، بلکه از نگاه تاریخ اجتماعی؛ پاسخی است به این پرسش‌ها که چادر چه بود، چه شد، چگونه و با چه نشانه‌هایی میان اقشار اجتماعی تمایز ایجاد می‌کرد، چه امکاناتی داشت و چه فعالیت‌هایی را محدود می‌کرد، چه معانی سیاسی و فرهنگی‌ای بر آن بار شد، درک زنان چادری از این لباس چه بود و چگونه این ادراک تغییر کرد؟ «داستان چادر» توصیفی است تاریخی از تحولات این جامه، از اواخر دوره‌ی قاجار تا امروز، که بر بررسی داده‌های بصری، شامل ده‌ها هزار عکس، فیلم، تبلیغات محیطی، پوستر، و غیره تکیه دارد.

‌این پژوهش در دو نشست ارائه می‌شود:

- نشست نخست: از اواخر دوران قاجار تا پایان دوره‌ی پهلوی اول ( ۱۸ شهریور)

- نشست دوم: از ابتدای دوره‌ی پهلوی دوم تا امروز ( ۱ مهر)

سخنران: سمانه کهربائیان
دبیر نشست: مرضیه لطفی

? زمان برگزاری: یکشنبه، ۱۸ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۱۸-۲۰ (به‌وقت تهران)

? محل برگزاری: در پلت‌فرم زوم (zoom)، با مراجعه به لینک:

https://uni-freiburg.zoom-x.de/j/68996044158?pwd=nUJ4dz38hYzHXNLYo4aswK292JbkPI.1

Meeting-ID: 689 9604 4158
Kenncode: Z0ebi441n

?دوستانی که تمایل دارند اطلاعیه‌ی برگزاری نشست‌ها، دو روز پیش از هر نشست، برایشان ارسال شود لطفاً ایمیلی برای ما ارسال کنند، به‌ این آدرس:
[email protected]

مشتاق حضورتان هستیم.

«زنان و اندیشه»

بی‌صبرانه منتظر شنیدنِ و لذت بردن از نتایج پژوهش درجه یک سمانه کهربیان درباره‌ی «داستان چادر» هستم.

علی صدر:
«مدتی پیش آبتین گلکار -مترجم برجسته و باسواد- در صفحه‌ی شخصی‌اش توصیه به نخریدنِ فرهنگِ روسی-فارسی کرد که به‌تازگی توسط "انتشارات دانشگاه تهران" چاپ شده بود. نظر به دانشِ مترجم در زبانِ روسی آن توصیه پیشاپیش قابلِ جدی‌گرفتن بود، با این وجود مثال‌هایی می‌زند تا پشتوانه‌ی ادعایش فقط اعتبار نام‌اش نباشد. ایرادِ ساختاری‌اش این است که فرهنگِ مذکور در واقع ترجمه‌ی فرهنگی روسی-تاجیکی‌ست و آن‌چه در فرهنگِ فارسی نوشته شده در حقیقت ترجمه‌ی معادل‌های تاجیکی از خط سیریلیک به فارسی‌ست. و بعد نمونه خطاهایی عجیب هم‌چون "کهن‌کیش" که به اشتباه "کهنه‌کش" آورده شده؛
به تعبیر گلکار "یک فرقه‌ی مذهب ارتدوکس مبدل شده به نظافت‌چی". هم‌شاگردی‌ها وقتی به معلم ریاضی اعتراض می‌کردند که چرا برای یک منفی که مثبت شده دونمره کم می‌کند، پاسخ می‌داد میان ۲۰- و ۲۰+ چهل عدد فاصله است. مشکل یک نیم‌خط نیست، مطلب را نگرفتی آقا.
فغانِ بلندِ خوانندگان از ترجمه‌های بد و تالیف‌های مهمل روزبه‌روز بلندتر می‌شود. نمونه‌ی دیگرش همین مطلبی که ساجد طیبی درباره‌اش نوشته و مجددا به عنوانِ آدمی مطلع در این حوزه مثال‌هایی در شرحِ آن آورده. سرازیرشدنِ ترجمه و تالیف‌های بی‌کیفیت برسرِ قشری محدود که کماکان حاضر است از سر و تهِ زندگی بزند تا برای خریدِ کتاب خرج کند ممکن است یک دلیل نداشته باشد اما یک پیامدِ قطعی دارد: نحیف‌ترشدنِ اقتصادی که قرار است پشتوانه‌ی کارهای باکیفیت باشد. بهرام بیضایی زمانی اعتراض می‌کرد از موثرترین شیوه‌های سانسورِ کارگردان‌ها بستنِ راه‌های مهیاشدنِ سرمایه برای ساختِ فیلم‌شان است. وقتی نتوانید برای فیلم‌تان سرمایه‌گذار بیابید، نه تنها کارِ بالادستی‌ها به بدنامیِ ندادنِ مجوز یا سانسورِ صحنه‌ها نمی‌کشد، بل‌که شخص هنرمند لازم است بکوشد تا در چشمِ دیگران به عنوانِ آدمی بی‌ربط و شکست‌خورده تصویر نشود.
کتاب در مقایسه با فیلم البته نیازی به سرمایه‌ی مالیِ عظیم ندارد اما نویسنده و مترجم لازم است برای اثری باکیفیت وقت و زمان بگذارد که تلویحا به معنای هزینه‌ی مالی‌ست. ترجمه‌ی سرسری که یک‌ماه زمان ببرد را می‌توان به بهایی کم به دست چاپ سپرد و نسبت به کم‌وزیاد‌شدنِ هیچ بخشی از آن حساس نبود؛
به همان طریق که بدیهی‌ست برای اثری که ترجمه‌اش یک‌سال زمان برده انتظارِ مالیِ بیشتری داشت و از تک‌تکِ خطوط و کلمات‌اش با تمام توان حفاظت کرد.
ساده‌لوحانه است اگر تصور کنیم در این زمانه‌ی دشوار، کماکان همان تک‌کلیشه‌ی مشهور پابرجاست: چه باک، کتابِ بی‌کیفیت فراموش می‌شود و کتابِ باکیفیت ماندگار خواهد شد. بسیار محتمل است آدم‌هایی چیزفهم سرخورده شده، کتاب‌هایی وزین و پرملات هرگز منتشر نشوند و آثاری بی‌مایه شکل‌دهنده‌ی سلیقه‌ی چند نسل شوند. مگر در سینما جز این شده است؟»
.