گفته بودم که ازم کمک نخوا
گفته بودم‌نمیشه  کاری کنم
پای آرامش من وسط بیاد
نمیشه از تو طرفداری کنم

نمیخوام زیادی معطلت کنم
چمدوناتو خودم جم کردم
معذرت میخوام اگه شرایطو
واسه رفتنت فراهم کردم
.
خودتو خسته نکن
من همیشه تو عشق
خیلی ترسو بودم....

من و وابسته نکن
منی که توو زندگی
ماجراجو بودم

واسه دلواپسیات شرمندم
نمیشه دیگه مراعات کنم
طبق عادتم باید یه مدتی
با خودم فقط ملاقات کنم

روی این قبری که گریه میکنی
خیلی وقته مرده ای نیس،که نیس
همیشه حساب من صافه بدون
حتی خرده برده ای نیس،که نیس

خودتو خسته نکن
من همیشه تو عشق
خیلی ترسو بودم....

من و وابسته نکن
منی که توو زندگی
ماجراجو بودم

#هلن
@helenrahmani_lyric

#تیکه_کتاب

خندیدن، خطر دیوانه قلمداد شدن را دارد.
گریستن، خطر احساساتی قلمداد شدن را دارد.
ابراز احساسات، خطر برملاشدن شخصیت را دارد.
عشق ورزیدن، خطر این را دارد که متقابلا به ما عشق نورزند.

زیستن، خطر مردن را دارد.
تلاش کردن، خطر شکست را دارد.
ولی با خطر نکردن، برده ای خواهید بود که گرفتار زنجیر قاطعیت شده است و آزادی را به اسارت داده است.

تنها یک نفر آزاد است: آن که خطر کند.

#ریچارد_لیدز

@helenrahmani_lyric

اگه قرار باشه پاهام رو از دست بدم، ترجیح میدم در اثر سقوط، بعد از صعود به قله‌ی یه کوه باشه؛ اگه قرار باشه قلبم بایسته ترجیح میدم از شوق بغل کردن یه موفقیت باشه؛ اگه قرار باشه چشمام رو از دست بدم ترجیح میدم به خاطر یه شب مستی ناب با یه شراب دست ساز خونگی باشه؛ اگه قرار باشه باورم رو از دست بدم ترجیح میدم بعد از یه همدستی ماجراجویانه با خود شیطان باشه؛ و اگه قرار باشه عشق رو از دست بدم ترجیح میدم بعد از یک تجربه سیر و پُر عاشقانه و شورانگیز باشه. از دست دادنِ با شکوهی که یه تجربه ناب تو حافظه‌ش ثبت شده باشه، قشنگ‌تر از در دست داشتنِ خنثی و بودن تو بهشت یخ‌زده‌ست….
@helenrahmani_lyric

راه رفتن خوب است. همیشه خوب بوده است. همیشه به درد می خورد. وقتی که فقیری و کرایه ی تاکسی گران تمام می شود. وقتی ثروتمندی و چربی های بدنت با راه رفتن آب می شود. اگر بخواهی فکر کنی می توانی راه بروی.اگر هم بخواهی از فکر خالی بشوی باز هم باید راه بروی.

برای احساس کردن زندگی در شلوغی خیابان ها باید راه بروی و برای از یاد بردن آزار و بی مهری مردم باز هم باید راه بروی. وقتی جوانی. وقتی پیری. وقتی هنوز بچه ای. هر توقف یعنی یک چیز خوشمزه و برای توقف بعدی باید راه رفت...

#فريبا_وفی

@helenrahmani_lyric

پیرمرد می‌گفت: یک فرق شهرهای کوچیک با بزرگ اینه که تو شهرهای کوچیک و روستاها، مرگ جزئی از زندگیست ولی در شهرهای بزرگ، زندگی جز کوچکی از مرگ است.

راست می‌گفت در تهران برای کمی زندگی باید ده‌ها مرگ را تجربه کنی: مرگ دقیقه‌ها درون ترافیک‌ها، مرگ ساعتها میان فاصله‌ها، مرگ ریه‌ها درون دودها، مرگ اندیشه‌ها میان تبلیغ‌ها، مرگ لذتها میان تعجیل‌ها، مرگ رویاها میان حسرت‌ها، مرگ خلوتها میان آشوبها، مرگ درخت‌ها میان شعله‌های آزها، ....

@helenrahmani_lyric

من ترکت می‌کنم.
اگه باعث بشی دیدگاهم به خودم بد بشه، ترکت می‌کنم.
اگه خط قرمز هام رد بشه ترکت می‌کنم.
اگه احترام و ارزشم رعایت نشه ترکت می‌کنم.
اگه رفتارای سمی ببینم ترکت می‌کنم.
اگه دورو باشی و دروغ بگی، پشتم حرف بزنی و منو خر فرض کنی ترکت می‌کنم.
اگه همون اندازه ای که برات گذاشتم نذاشتی ترکت می‌کنم.
اگه مداوماً ازت انرژی منفی بگیرم ترکت می‌کنم.
مگه زندگی چند روزه که بخوام وقت خودمو با این چیزا هدر بدم؟ مگه آدم‌ کمه که منتظر درست شدن احتمالی یه نفر بمونم؟ مگه کی از خودم مهم تره که حالمو به خاطرش بد‌ کنم؟
@helenrahmani_lyric

من به این نتیجه رسیدم که زندگی بدون عشق خیلی جذاب تره.
اگه تونستین یه دوست داشتن خوب آروم ساده پیدا کنین، اگر نه هم بچسبین به دوست داشتن های نرم و لطیف خانواده و دوستان ...
دوستان عشق، مثل اکستازیه، می برتت بالا و بعد با سر می کوبونتت زمین و معنا رو از همه زوایای زندگیت پاک می کنه.
لذت عشق به سقوط بعدش نمی ارزه، چه وصال باشه چه فراغت ...
زندگی به تنهایی خیلی شگفت انگیز و جذابه نیازی نیست با ادویه مزه اش رو خراب کرد.
توصیه من به شما اینه که عاشق نشین. اگه داشتین می شدین فرار کنین.

@helenrahmani_lyric

چقدر رفیق از دست داده‌ام، چقدر رفیق به دست آورده‌ام.
چقدر آدم جدید شناختم و چقدر آدم قدیمی را از یاد برده‌ام.

دنیا چقدر عجیب و بزرگ و غیر قابل پیش‌بینی‌ست!
ناگهان به خودت می‌آیی و می‌بینی امروز و بعد از گذشت سال‌ها، درست در نقطه‌ای ایستاده‌ای که شاید هرگز تصورش را هم نمی‌کردی!

دنیا شبیه به قطار مارپیچی‌ست که سوارش که شدی، هیچ ایده‌ای نداری که بعد از عبور از تونل‌های تاریک، تو را تا کدامین سرزمین‌های
سبز خواهدبرد.

تونل‌ها، رنج‌های تو هستند و سرزمین‌های سبز، موقعیت‌ها، موفقیت‌ها و دستاوردهایی غیر قابل پیش‌بینی که پس از عبور از رنج‌ها، به آن‌ها دست پیدا می‌کنی.
پس هیچ رنجی و هیچ اندوهی بیهوده بر تو وارد نمی‌شود. تو به واسطه‌ی رنج‌هاست که بزرگ می‌شوی.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@helenrahmani_lyric

ساعت ده شب است. همه خوابیده‌اند و من تنهای تنها توی اتاقم نشسته‌ام و به تو فکر می‌کنم. اگر بگویم حالم خوب است، دروغ گفته‌ام؛ چون سرگردانیِ روح من درمان‌پذیر نیست و من می‌دانم که هرگز به آرامش نخواهم رسید.

در من نیرویی هست. نیرویی گریز از ابتذال و من به‌خوبی ابتذال زندگی و وجود را احساس می‌کنم و می‌بینم که در این زندان پایبند شده‌ام. من اگر تلاش می‌کنم برای اینکه از اینجا بروم، تو نباید فکر کنی که براى من دیدن دنیاهای دیگر و سرزمین‌های دیگر جالب و قابل‌توجه است؛ نه! من معتقدم که زیر آسمان کبود، انسان با هیچ چیز تازه‌ای برخورد نمی‌کند و هسته‌ی زندگی را ابتذال و تکرار مکررات تشکیل داده و مطمئن هستم که برای روح عاصی و سرگردان من در هیچ گوشه‌ی دنیا پناهگاه و آرامشی وجود ندارد.

نامه‌ هایی به پرویز شاپور
✍? #فروغ_فرخزاد
@helenrahmani_lyric