حکایت خارپشت و مار

خارپشتی رفت یک شب سوی کوه
لانه ی   ماری   بدید  او  با  شکوه

در زَد ورخصت گرفت گفت اَلصّلا
گفت   مهمانم  در این  شهر   شما

گر  پناهم  تو  دهی  در  این سرا
بی گمان اَجرت  بُوَد  پیش  خدا

گفت مار:این خانه باشد مال تو
شاد  گشتم   از صفا  و حال تو

خانه   بی مهمان  ندارد   رونقی
اندر آ  ای چشم من چون  لایقی

خانه اش گرم وصفا بودو قشنگ
نزد مارآسوده گشت آن  تیزچنگ

بر  سر و آن سینه و پهلوی صاف
تکیه زدهمچون عروس اندرزفاف

مارگفتش گرچه مهمان شدعزیز
تیغ   تیزت  با  تنم   کرده   ستیز

تیغ   تو  همچو   سوزن   بر  تنم
ازچه گشتی  تو رقیب و دشمنم؟

گفت خارپشت،جای من باشدنکو
رو تو  جای  دیگری  کن جستجو

جای من نیکو بُوَد خوب و ملنگ
منزل   دیگر   گزین،  مار  قشنگ

مار برسَر کوفت آن دست ومشت
گفت همچون خارشداین خارپشت

عادت منفی چوآن خاراست و تیغ
میخراشد   ذهن  ما  را   بی دریغ

چونکه عادت در دل و ذهنت رسد
خارپشت است و ز خانه کَی رود؟

عادت   منفی  ز   دل   بیرون  نما
صد  خراشی  بر  دلت  آرد   به پا

عادل آن  ذهنی که  دارد  فکر  بد
هر دمی  وسواس و پر آفت شود

✍عادل ویسی زاده
1403/ 11 /26
https://t.me/Veisizade

این سه دعای ویژه را در پانزدهم شعبان ماه هنگام نماز مغرب و عشا ان شاالله بخوان

دعای اول:برای برکت و افزونی رزق و روزی
دعای دوم: برای طول عمر باعزّت و عافیت
دعای سوم :برای دفع بلا و مصیبت در زندگی

روز پانزده،ماه شعبان توبخوان
این  دعاهای شریف  ای مهربان

سه دعا  کن  بینِ مغرب  تا عشا
التماسی کن    به    درگاهِ  خدا

یک دعا از بهر رزق است و غذا
از  خداوندت طلب   رزق  سما

رزقِ پاکیزه  بجو  زان ذاتِ رب
رزق پاک و هم حلال از اوطلب

تو  بگو نانم  فزون کن ای خدا
خانه ام با رزق  پاکت دِه  صفا

آن دعای  دیگرت  باشد  چنین:
عمرمن را تو فزون کن یامعین

عمر با عزّت بخواه از آن جلال
هم برای  کودکان  و هم  عیال

آن دعای سوّمین  گو  ای عزیز:
دور کن ازخانه ام جنگ وستیز

هرچه رنج است وبلاها درجهان
زندگیم  حفظ  کن  ای مستعان

سورهٔ یاسین بخوان بر هر دعا
حق اجابت می کند آن جمله را

عادل آن ذات خدابخشنده است
می پذیرد هردعا از هرکه هست

✍عادل ویسی زاده
1403/ 11/ 24
https://t.me/Veisizade

نیما یوشیج در جشن تولد یک سالگی فرزندش نوشت:
پسرم! یک بهار، یک تابستان، یک پاییز و یک زمستان را دیدی. از این پس همه چیزِ جهان تکراریست جز مهربانی.....

حرف  نیكو  بشنو  از  نیمای دل
حرف اوقندست وهم صهبای دل

کودکش  یکساله  شد  آن نازنین
سالروزش گفت بهرش این چنین

شادمانی کرد و  هم  شکر   خدا
کودکِ  سالم  به  من گشته عطا

گفت   فرزندِ    عزیز    و   دلربا
یادگاری  این سخن  بشنو  ز ما:

یک بهار وفصل پاییزت گذشت
هم زمستان دل انگیزت گذشت

وقت تابستان وآن گرمای سخت
با شتاب از پیش روی تو برفت

هر چه دیگر تو ببینی  در جهان
هست  تکرار  و  هم  تکرار   آن

کودکم بشنو که این اسرار هست
جزمحبّت،هرچه هست تکراراست

مهربانی در  جهان  اجبار نیست
هیچ گه این موهبت،تکرارنیست

هر چه   تکراری شود  آرد   ملال
زندگی  گیرد  به خود رنگ خیال

جز  محبّت،  بر  همه  خلق  خدا
هرچه هست تکراریست ای دلربا

هر چه تکرارش  ببینی، بی گمان
زان  ملالت خیزد  و  رنج  عیان

جز که  مِهرورزی  نباشد کودکم
دور  شو از کینه و جنگ و ستم

عادل آنکس تخم نیکی رابکاشت
با دو پایش نزد آن یزدان شتافت

✍عادل ویسی زاده
1403/ 11 /17
https://t.me/Veisizade

**پیام قرآن مجید:

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَآءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (١٧/ الملک)

آیا از كسی كه حاكمیت و فرمانروایی‌اش در آسمان قطعی است [چه رسد در زمین‌] خود را در امان دیده‌اید از اینكه توفانی سخت [كه با خود ریگ و سنگ می‌آورد] بر شما فرستد؟ پس به زودی خواهید دانست كه بیم دادن من چگونه است!

این  پیام  بشنو  از آن ذات خدا
از  " تَبارَک " سوره  آمد  بهر  ما

زان خدایی کو  بُوَد مالک، یقین
هم بُوَد سلطان  بحر و هم زمین

حاکم  است او بر جهان  و ماورا
عدل او  سایه    فکنده   بر  سَما

خویش راچون دیده اید ازاو امان
چون بخسبید از مَهابش هر زمان؟

چون شُدید  آسوده از خشم خدا
چون  نترسید  از   عذابِ  کبریا؟

چون نترسید  از عذاب و قهر ما
گر  فرستم  باد و توفان  بر شما؟

گر بخواهم،این جهان ویران کنم
یک اشاره   خاک  بر انسان  کنم

پس  بزودی پی بَرید  ای مردمان
بیم و قهرم سخت باشد هر زمان

عن قریب  بنمایم  آن  آیات دین
تا   بدانید  آن  جلالم  در  زمین

ایمن و  آسوده  چون باشد  بشر
گر   بخواهد   آن  خداوندِ  قَدر

از  زمین   و   آسمان    آرَد   بلا
زندگی  بحران  کند  بر  جان ما

راه  استغفار و  توبه  پیش  گیر
معذرت  خواه  از  خداوند  کبیر

عادل ازخشم خدا آسوده کیست
این همه ظلم بشر از بهرچیست؟

✍عادل ویسی زاده
1403/9/13**https://t.me/Veisizade

*?*?

عن عائشة رضی الله عنها أنَّ رسُول اللهِﷺ قالَ:{ مَن ظَلَمَ قِیدَ شِبرٍ مِنَ الأَرضِ طُوِّقَهُ مِن سَبعِ أَرَضِینَ}

?( متفق علیه)?

از عایشه رضی الله عنها روایت است که پیامبرﷺفرمودند:
هر کس در زمینـی به انـدازه ی یک وجب ظلــم کند، همـان ظلم در هفت طبقه ی زمین، طـوق گردن او میشود.☘

یک  حدیثی  نقل  آرم  چشم من
از    زبان  عایشه،    پاکیزه    زن

آن  که  قرآن  هژده  آیت  بهر او
کرد  نازل  بر   طهارت   هم  نکو

گفت   پیغمبر   بفرموده    چنین
هر حدیثش  مستند  باشد  یقین:

هر که در دنیا  کند ظلم  و  ستم
مال مردم  را   خورَد  دزدانه هم

یا زمینی  را  به  قَدر  یک  وجب
ظالمانه  او  بَرد  چون گرگ شب

آن زمین و ظلم و هر اجحاف او
طوق  آتش  می شود  بر ناف او

هفت   قشر  آن  زمین  داغ   را
می نهد  بر جان  ناپاکش،   خدا

تا  بداند  هر که   مال  خلق  بُرد
جان سالم از خدا  بی شک  نَبرد

رَو حلالیّت  طلب  در این جهان
چون  نداری فرصتِ  جبران  آن

هر که  بر سفره  نهد  مالِ حرام
آن حسابش حق ستاند هم تمام

ظلم گردد ظلمت و آتش به جان
دور شو  از ظلم  و نفرین کسان

عادل آن کس ظلم بر مردم  کند
در  قفایش  آه  و  لعنت می رَود

✍عادل ویسی زاده
1403/9/11**
https://t.me/Veisizade

**یک تعبیر زیبا از انسانیت

یک سمیناری بشد بر پا ز هند
با شکوه و با جلال زان رود سند

آن مهاتما گاندی نیکو زبان
اوسخنران بُد درآن جشن سران

بود مهمان و مدعو آن پر گهر
می دوید بهر قطار در آن سحر

تا ز کشور او کند از جان دفاع
با سخنرانی در آن مرز و بقاع

چون سوار آن قطار شد مردپاک
لنگه کفشش جابماندبر روی خاک

لنگه ی دیگر از آن کفش قشنگ
او زشیشه پرت کردآن راچوسنگ

چون به اجلاس سمینارش رسید
پابرهنه حاضران او را بدید

جمله خندیدند بر آن نیکوسرشت
خنده ی بی جابُوَد توهین و زشت

مرد انگلیسی ّبپرسید ای عمو
کفش هایت چون نپوشیدی بگو؟

پابرهنه می کنی از حق دفاع
بر چنین کشور کنم اکنون وداع؟

حسرتا بر کشور هند چو گور
پابرهنه رهبرش آمد حضور

بار دیگر حاضران، خنده زنان
خنده کردندآن زمان همچو زنان

گفت گاندی درجواب آن حضار
حرف نیکو که بمانده یادگار

تای کفشم روی رَیل جامانده بود
جهد من بر یافتن، بی فایده بود

تای کفش واحد اندر هیچ پا
هم به کار ناید برای پای ما

من دگر کفشم برون کردم ز پا
تا بپوشد آن دو لنگه، هر گدا

قصد ماخدمت بُوَد بر این زمین
یا به کفش و یا به نطق آتشین

یک سکوت مرگباری همچو مرگ
سایه افکند بر آن اجلاسِ ننگ

سر به زیرانداخت آن جمع خراب
چون شنیدندآن نکوحرف حساب

عادل آن مَرد بزرگ و مهربان
نام نیکش خوش بماند جاودان

✍عادل ویسی زاده
1403/8/26**https://t.me/Veisizade