مهمترین تفاوت بین مغز حیوانات اندازه، وزن، و حجم (۱۳۰۰ سانتیمتر مکعب در انسان) نسبت به وزن و‌حجم‌ بدن و تعداد نورون ها در قشرنو نسبت به بقیه مغز است. از ۸۶ میلیارد نورون‌مغز انسان ۷۰ میلیارد در مخچه (۱۶٪ و زن) و ۱۶ میلیارد در قشرنو (۸۰٪ وزن مغز) و بقیه در ساختارهای تحت قشری قرار دارند. مغز شمپانزه ۲۸ میلیارد نورون دارد که ۷/۴ میلیارد آن در قشر نو (اکثریت در قشر بینائی) و ‌۳۳۷ سانتیمتر حجم دارد. یعنی قشر نو مغز انسان کمی بیشتر از دو برابر نورون اما چهار برابر حجم دارد. یکی از علت های این تفاوت عمده حجیم‌ بودن فضاهای بین سلولی در مغز انسانها است که نه تنها باعث افزایش حجم‌ و وزن نیمکره های مغز انسان شده، بلکه این فضاهای گسترده ایجاد ارتباطات بیشتر نورونی، تولید دندریت ها و خارهای دندریتی بیشتر و متراکم تری را ممکن ساخته که به مجموعه این فضاها و محتویات آنها نوروپیل می گویند، که همراه با توزیع بیشتر نورونی در قشر جلوبشانی (۳۰٪ حجم کل نیمکره ها) با شبکه های پیچیده تر برای فرایند افزاینده بیشتر اطلاعات، دلیل توان یادگیری، خلاقیت، ابداعات، تفکرات، فرهنگ ها، اجتماعات، توان سخن گفتن و هر ویژگی ای است که مغز انسانها را برتر از حیوانات دیگر کرده است. انسان ها برخلاف ایده ی خودساخته و بی پایه امثال دکارت، و ادیان مختلف با فرض داشتن دو روح انسانی و‌حیوانی (برخلاف حیوانات که فرض شده روح انسانی ندارند)، نه تنها روح از هر نوعی ندارند، بلکه مغز فرگشت یافته متفاوتی دارند. البته نباید فراموش کرد که تعداد ژنهای فعال در داخل نورون ها و تنوع پروتئینی در نورون های قشرنو انسان ها بیش از هر حیوان دیگری است که مطالعه این تفاوت ها بسیار مشکل است، در نتیجه ما میکروکامپیوترهای متفاوتی از حیوانات و از یکدیگر داریم. شکل گیری های مختلف ژنتیکی، تربیت انفعالی و فعال، و شانسکی این سیستم پیچیده ی قشرنو عامل تفاوت‌انسان ها با هم هستند.

دکتر کیمیایی اسدی

@modern_cogitation

بقایای گونه‌ی جدیدی از بندپایان اولیه متعلق به ۵۰۰ میلیون سال قبل در کوه‌های راکی کانادا کشف شده است.

این گونه جدید که Titanokorys gainesi نام دارد در دوره‌ی زمین‌شناسی کامبرین در اقیانوس زندگی می‌کرده است و در حالی که بیشتر موجودات این دوره بسیار کوچک و به اندازه انگشت کوچک دست بودند این گونه حدود ۴۸ سانتی‌متر بوده است.

بقایای این گونه‌ی جدید توسط دیرینه‌شناسان موزه "رویال انتاریو" در کوه‌های راکی کانادا کشف شد.

این موجود دارای چشم‌ مرکب، یک جفت پنجه خاردار و  باله‌هایی برای شنا بود.

جین برنارد کارون، نویسنده‌ی اصلی این مقاله از موزه "انتاریو" می‌گوید: اندازه‌ی این موجود بسیار گیج‌کننده است. این یکی از بزرگ‌ترین موجودات یافت شده متعلق به دوره کامبرین است که قطعاً تاثیر زیادی بر اکوسیستم اقیانوس‌های عصر کامبرین داشته است.

این گونه متعلق به گروهی از بندپایان اولیه به نام radiodonts است و بزرگ‌ترین نمونه کشف شده از این دسته، موجودی به نام Anomalocaris با طول یک متر بوده است.

جو موسیوک، یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: سر این موجود نسبت به بدن آن به قدری بزرگ است که می‌توان آن را یک سر شناور دانست. علت آن که چرا این دسته از موجودات با سرهای بزرگ فرگشت یافته‌اند هنوز مشخص نیست. به گفته‌ی محققان بدن آن‌ها برای زندگی نزدیک بستر اقیانوس به صورت پهن فرگشت یافته است.

📝 منبع:

https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-9966749/Fossils-Animal-500-MILLION-year-old-rocks-Canadian-Rockies-dwarfed-peers.html

🖇 پژوهش مربوطه:

http://dx.doi.org/10.1098/rsos.210664

@modern_cogitation

درود

آیا سیستم پاداش دهی و درد در مغز موجودات زنده صرفا بر پایه اصل بقا تکامل یافته؟ (یا به نوعی بیشترین سهم رو داشته)
حتی برای رفتارها و تجربیاتی که در واقعیت خوشایند نیستند پاداش در نظر بگیره (چون در جهت حفظ بقاست)

پاسخ👇👇

بله سیستم پاداشی شکل گرفته در فرگشت در واقع برای تعیین لذت بخشی و شدت لذات محرک ها برپا شده تا از این طریق بقاء و‌تولید مثل را تضمین کند. مثلا لذت جنسی خارج از دوران فحل سالانه که در حیوانات غیر اجتماعی دیده می شود،  در انسانها و میمون ها باعث تقویت پیوندهای زوج ها و شکل گیری خانواده می شود که‌در بقاء و تولید مثل و پرورش کودکان‌لازم‌ می آیند. برعکس سیستم درد و ناخوشایندی های دیگر سیستم دفاعی هستند تا جسم را در کوتاه و بلند مدت در برایر محرکات آسیب زا حفظ کنند. در انسانها و‌حیوانات اجتماعی شده که باید دارای صفت فداکاری باشند تا اجتماع انسجام پیدا کند،  حیوان ممکن است هزینه هائی برای مراقبت و‌نجات هم گونه های خود و هم ژنتیکی ها و خانواده بپردازد که ممکن است برخلاف بقاء و تولید مثل خودش باشند، مانند نزاع خونین برای حفظ سرزمین و دقاع از اعضاء گروه که اقلا در انسانها که خبر داریم، با ایجاد حس غرور و سرافرازی می تواند لذت بخش باشد. در اجتماع هنجار  انسانها کمک مالی و غذائی کردن به دیگران که هزینه بردار هستند و ظاهرا برخلاف اصل بقاء فردی اند  در انسانها، و حتی در مورد غذا در حیوانات اجتماعی شده، در مغز سخت افزاری شده و باعث تحریک سیستم پاداشی مغز و خوشایندی می شوند، که زیربنای اخلاقیات طبیعی و پاداش دنیوی برای احسان و فداکاری هستند که لزوم پاداش توهمی اخروی را نالازم می کند. فروریختن حس فداکاری و غلبه خودخواهان در اجتماع، مانند کشور گل و بلبل خودمان باعث فروریزی بافت اجتماعی می شود. در حیوانات اجتماعی اگر حیوانی رفتار خودخواهانه تکراری انجام دهد یا تنبیه می شود یا طرد. مثال های زیاد و شرح این ها در کتاب زیست شناسی مغز و اخلاقیات و سیستم پاداشی مغز مفصلا آورده شده اند.

پاسخ دکتر کیمیایی اسدی

@modern_cogitation

#خداحافظ_آفریقا_18

دکتر حامد وحدتی نسب

@modern_cogitation

**موضوع جلسه :  

چرا «تجربه فردی» در نشان دادن «اثربخشی درمان» بی اعتبار است؟

ارائه دهنده: دکتر کیارش آرامش، پزشک و متخصص اخلاق در مراقبت های سلامت، عضو هیات علمی و مدیر موسسه اخلاق زیستی دانشگاه پنوست (PennWest)

برگزار شده در گروه Modern Cogitation**@modern_cogitationhttps://t.me/+fBqB6q5jv3xmYzY0

سلام و درود
سپاس از دوستان برای اظهار نظر در مورد این ایلوزن

راستش هنوز بدرستی علت این نوع ایلوزیون شناخته نشده است ولی تئوریهایی برای ان پیشنهاد شده
یکی از این مکانیسمها face adaptation after effect است

ازمایشاتی ثابت کرده اند که درک ما از چهره ها تحت تاثیر یا تحت bias چهره دیده شده قبلی است
نمونه ای از ان به این صورت است که اگه مدتی به یک صورت distoted یا مختل شده نگاه کنید و سپس به یک چهره نرمال ، این چهره تغییری در جهت عکس تغییر در چهره اول نشان می دهد هم از جهت ابعاد فیزیکی و هم از جهت emtion که در اثر اداپتاسیون نورونی در سطوح بالاتر پروسس مغزی است

مکانیسم دیگر شاید کمبود اطلاعات باشد
از انجایی که تصاویر با سرعت و پی در پی  در محیط شبکیه نمایش داده می شود ، بعلت کمبود سلولهای مخروطی اطلاعات کمی به مغز ارسال می شود و مغز در تشخیص مستقل بودن چهره ها دچار اشکال شده ، اطلاعات حال و گذشته را سرهم بندی کرده چهره های کاریکاتوری خلق میکند (ایلوزیون)

دلیل سوم شاید مکان تجزیه و تحلیل اطلاعات محیط شبکیه در مغز باشد که با مکان سنترال شبکیه متفاوت است

اطلاعت مرکز شبکیه کمتر دچار تغییر و ایلوزیون می شوند چون منطبق بودن انها با واقعیت بسیار مهم است ولی مغز این صداقت را برای اطلاعات محیط شبکیه ندارد چون محیط پرازدحامی است و مغز کمی سرهم بندی می کند

محیط شبکیه و نیز نواحی مرتبطه در مغز ، برای تشخیص حرکت و flicking اختصاصی شده اند چون پاسخ سلول استوانه ای سریعتر از سلول مخروطی است  و از انجایی که محیط بینایی شلوغ و پلوغ است تحت تاثیر  visual crowding efect ،تشخیص یک تارگت در ضمینه ایتم های متفاوت هم جوار مختل می شود
به مرکز شکل پایین نگاه کنید کودک بین دو فلش قرمز ناپدید میشود

و چون تصاویر در محیط شبکیه نمایش داده میشود با این مکانیسم سرهم بندی کاریکاتورها بوجود می ایند

پاسخ دکتر شفیعیان فوق تخصص جراح چشم
@modern_cogitation