بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها (۵)

یکی از بلاهایی که خداوند بنا به نقل تورات بر فرعونیان وارد نمود،بلای مگس ها بود.

در کتاب خروج درباره آن اینچنین آمده:

20 : وخداوند به موسی (ع) گفت : «بامدادان برخاسته پیش روی فرعون بایست. اینک به سوی آب بیرون می آید. و او را بگو: خداوند چنین می گوید: قوم مرا رها کن تا مرا عبادت نمایند.
21: زیرا اگر قوم مرا رها نکنی، همانا من بر تو و بندگانت و قومت و خانه‌هایت، انواع مگس ها فرستم و خانه‌های مصریان و زمینی نیز که بر آنند از انواع مگس ها پر خواهد شد.
22: و در آن روز زمین جوشن را که قوم من در آن مقیمند ،جدا سازم که در آنجا مگسی نباشد تا بدانی که من در میان این زمین یهوه هستم.
23: و فرقی در میان قوم خود و قوم تو گذارم ،فردا این علامت خواهد شد.»
24: و خداوند چنین کرد و انواع مگس های بسیار به خانه فرعون و به خانه های بندگانش و به تمامی زمین مصر آمدند و زمین از مگسها ویران شد.
25: و فرعون موسی و هارون را خوانده گفت: « بروید و برای خدای خود قربانی در این زمین بگذرانید.»
26: موسی گفت: «چنین کردن نشاید،زیرا آنچه مکروه مصریان است برای یهوه خدای خود ذبح می‌کنیم.اینک چون مکروه مصریان را پیش روی ایشان ذبح نماییم ، آیا ما را سنگسار نمی‌کنند؟
27: سفر سه روزه به صحرا برویم و برای یهوه خدای خود قربانی بگذرانیم چنانکه به ما امر خواهد فرمود.»
28: فرعون گفت: « من شما را رهایی خواهم داد تا برای یهوه،خدای خود ، در صحرا قربانی گذرانید،لیکن بسیار دور مروید و برای من دعا کنید.»
29: موسی گفت: «همانا من از حضورت بیرون می‌روم و نزد خداوند دعا می‌کنم و مگس‌ها از فرعون و بندگانش و قومش فردا دور خواهند شد. اما زنهار فرعون بار دیگر حیله نکند که قوم را رهایی ندهد تا برای خداوند قربانی گذرانند.»
30: پس موسی از حضور فرعون بیرون شده، نزد خداوند دعا کرد.
31: و خداوند موافق سخن موسی عمل کرد و مگس‌ها را از فرعون و بندگانش و قومش دور کرد که یکی باقی نماند.
32: اما در این مرتبه نیز فرعون دل خود را سخت ساخته، قوم را رهایی نداد.(تورات کتاب خروج 8: 20 الی 30 )

همچنین درباره مگس در قاموس کتاب مقدس اینچنین آمده:

(ماجرای آن در سفر خروج ) معروف است و بعضی از آنها بسیار موذی و مضر و مهلک می‌باشند و این حیوان در مصر و یهودیه بسیار بود. برخی از سیاحان که در ساحل نیل گردش نموده‌اند، گویند مگس‌هایی در آنجا یافت می‌شود بقدر زنبور و بسیار موذی،بحدی‌که حیوانات بزرگ را ضرر رسانند و ایشانرا بر ترک کردن چراگاه‌ها و علف‌زارها ناچار کرده بجاهائی گریزند که زیست توانند نمود و از شدت اثر آن مگس‌ها خود را بخاک و ریگ آلایند و آنها را مگس‌های حبشی گویند و البته بر مطالعه کننده شدت و سختی مگس‌هایی که در عصر موسی (ع)در مصر ظاهر شد مخفی نخواهد بود.

(قاموس کتاب مقدس، صفحه 830)

در کتاب فرهنگ نمادها در باره مگس اینچنین آمده است:

در میان بامیلکه و بامون ها (نجینجی ) [ جنوب غربی کامرون ] مگس نماد همبستگی است... در قلمرو حشرات کوچک بالدار ، همواره همبستگی و وحدت موجب قدرت می‌شود. (نظیر زنبوران عسل ، مورچگان ، موریانه ها ) یک مگس تنها بی دفاع است.
در میان یونانیان ،مگس حیوانی مقدس بود و بعضی القاب زئوس و آپولون از آن مشتق شده بود. شاید این شباهت اسمی از دوره گردی زندگی در اولمپ (کوه معروف خدایان یونان) و حضور دایم خدایان ناشی بود.
مگس‌ها بی وقفه در حال همهمه کردن ،چرخیدن و خوردن اند، آنها موجوداتی غیر قابل تحمل هستند، بر روی کثافت و عفن ، توالد و تناسل می کنند و مسبب بدترین بیماری ها هستند ، و هر نوع حمایتی را پس می زنند و حقیر می‌شمارند : مگس ها نماد سماجتی دایمی اند؛بر همین مفهوم بود که یکی از خدایان باستانی آشور ، موسوم به بعل زبوب ، لفظا به معنای ارباب مگس ها ، شاهزاده شیاطین شد.
از سوی دیگر مگس نشانه کارگری دروغین، جلد و چابک ، تبناک ، بی مصرف ، و پر ادعا است.

( کتاب فرهنگ نمادها، ترجمه‌ی: #سودابه_فضایلی، جلد پنجم، صفحه 292)

ادامه دارد...

Telegram

تذکرة العّشاق

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها (۴) فصلی از کتاب تاریخ جادوگری، ترجمه‌ی : #ایرج\_گلسرخی: راندن دیو مگس‌ها ادامه: ...اما عبرانی‌ها بعل زبوب را شاهزاده دیوها می‌نامیدند.(آیات متی 12:24 و لوقا 11:15). فریسی‌ها…

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها (۴)

فصلی از کتاب تاریخ جادوگری، ترجمه‌ی : #ایرج_گلسرخی:

راندن دیو مگس‌ها

ادامه:

...اما عبرانی‌ها بعل زبوب را شاهزاده دیوها می‌نامیدند.(آیات متی 12:24 و لوقا 11:15). فریسی‌ها عیسی مسیح (ع) را متهم می‌کردند که او به یاری بعل زبوب می‌تواند دیوهای دیگر را براند.
دانشمندان الهایات و دیوشناسان مغرب زمین هم بعل زبوب را خوب میشناختند.

Pierre le loyer(1550_1634)
مشاور پادشاه فرانسه و کارشناس این امور درباره زنی دیو زده از شهر لئون فرانسه تعریف می‌کند که چگونه بعل زبوب پس از مراسم رانش در هیئت مگسی از دهان زن دیو زده گریخت. می‌افزاید:«این قضیه به وسیله محضرداران و آدمهای معتبر گواهی شده است و کسی نمی‌تواند در وقوع آن شک نماید.» بسیاری از مسیحیان نیز ، بعل زبوب را سلطان قلمرو تاریکی می‌شمردند. بسیاری دیوهای مگسی دیگر نیز پس از بعل زبوب را سلطان قلمرو تاریکی می‌شمردند. بسیاری دیوهای مگسی دیگر نیز پس از بعل زبوب و به شکل او ظاهر شدند، مثل بچه جن‌هایی که ساحره‌های انگلیسی به آنها شیر می‌دادند و آنها را می‌پرورانیدند. و یا همان مگس بزرگی که کرینبرت شاه لمباردی را نیش زد. این واقعه هنگامی رخ داد که شاه با سوگلی خود درباره دو تن از نجیب زادگان درباری که با شاه مخالفت کرده بودند و اینکه چگونه می توان از دست آنها خلاص شد صحبت می کرد. درباریان به قصد شکار این مگس آن را تعقیب کردند، اما فقط موفق به بریدن پایش شدند. در این هنگام مردی یک پا ،خسته و رنجور به دو نجیب زاده نزدیک شد و آنها را از غضب شاه آگاه کرد. در نتیجه دو نجیب زاده به موقع گریختند.

(کتاب تاریخ جادوگری #ایرج_گلسرخی چاپ علم، صفحات ۵۵الی ۵۸)

نکته اول: مراسم و آداب زرتشتیان که مؤلف کتاب تاریخ جادوگری یاد می‌نماید در کتاب وندیداد وجود دارد و به طور کلی زرتشتیان برای ادرار گاو خواص بسیاری قائل بودند و در مراسم های مذهبی و راندن دیو از آن استفاده می‌نمودند.
استفاده از ادرار برای راندن دیو و یا باطل نمودن طلسمات در منزل در کتب علوم غریبه ای که در تمدن اسلامی نوشته شده است وجود دارد و هنوز هم در اعتقادات عامه مردم سخن از باطل شدن طلسم توسط ادرار بچه زیر هفت سال وجود دارد.
ممکن است که واقعا ادرار گاو و یا فرزند خردسال همانگونه که در کتبی نظیر اوستا (بخش وندیداد آن) و یا کتب علوم غریبه آمده است، دارای خواص راندن شیاطین و یا باطل کننده طلسم باشد.
اما روش‌های بهتری برای باطل نمودن طلسمات و راندن شیاطین توسط علمای علوم غریبه جهان اسلام با کمک آیات قرآن و ادعیه های مأثور یا غیر مأثور بوجود آمده است.

نکته دوم :در فقه اسلامی نیز ادرار حیوانات حلال گوشت نظیر گاو و گوسفند و شتر پاک است. همچنین برای ادرار شتر در روایات اسلامی خواص درمانی نقل شده است.

ادامه دارد...

Telegram

تذکرة العّشاق

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها (۳) فصلی از کتاب #تاریخ\_جادوگری، ترجمه‌ی: #ایرج\_گلسرخی: (راندن دیو مگس‌ها) اکنون همه می‌دانیم که مگس‌ها جانداران ناقصی هستند که از پلیدی به وجود می‌آیند و پلیدی و بیماری را منتشر می‌کنند و خوراکی‌ها را آلوده می‌نمایند. هر کس…

‍ به یادبود
گورنوشته‌ی سیکیلوس گوش می‌دهید، به قولی کامل‌ترین اثر موسیقایی اروپا که از قرن نخست میلادی در شهر ترالس به جا مانده است.
این قطعه‌ي باستانی با عبارت
Ὅσον ζῇς
آغاز می‌شود که یعنی «تا آن‌وقت که زنده‌ای» و سپس علاوه می‌کند:
"φαίνου"
که یعنی "بدرخش".

بعد ادامه می‌دهد: "اندوهی به دل راه نده، زندگی بس کوتاه است."
این قطعه اینطور به پایان می‌رسد:
tò télos ho khrónos apaiteî
که تقریبا به این معناست:
«زندگی باج‌اش را می‌ستاند»

Telegram

attach 📎

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها (۳)

فصلی از کتاب #تاریخ_جادوگری، ترجمه‌ی: #ایرج_گلسرخی:

(راندن دیو مگس‌ها)

اکنون همه می‌دانیم که مگس‌ها جانداران ناقصی هستند که از پلیدی به وجود می‌آیند و پلیدی و بیماری را منتشر می‌کنند و خوراکی‌ها را آلوده می‌نمایند. هر کس به مشرق زمین سفر کرده باشد، از بلای واقعی مگس ها آگاهی دارد. مگس در دیو شناسی آیین زرتشتی به صورت «نسو» (Nasu)دیو مونث در آمده است که مظهر هر نوع ناپاکی ، تعفن و تباهی است و از لاشه و مرده تغذیه می کند.

«سگان و مرغان مُردارخوار» که‌مخلوقات سودمند اهورا مزدایند، و نگاهشان دیو را می‌گریزاند ، قادرند نسو را هم از پای در آورند. اما دیوی که از نگاه آنان پنهان مانده به هیئت مگس مکروهی در می‌آید و لاشه را ترک می‌کند.آداب و مراسم سگدید (sag _did )هم مبتنی بر همین عقیده است که پیش از آنکه کسی بر مرده نزدیک شود و به آن دست بزند باید آن را اجرا نمود و تخطی از این منهیات احتیاج به مراسم بسیار پیچیده تطهیر دارد که برشنوم (barashnum) نامیده می‌شود و شخص آلوده به مدت نه روز باید مراسم آن را انجام دهد.

«مزدا پرستان باید سه گودال در زمین بکنند و کسی که به مرده نزدیک شده تن خود را ، نه با آب بلکه با گومز ( ادرار گاو نر ) تطهیر نماید،آنگاه سگ را از بیرون (گودال نه داخل گودال) بیاورند و مقابل او بایستانند.این کار سه بار انجام می شود. «نخست دست هایش شسته شود، اگر دست هایش شسته نشود ، همه بدنش را پلید خواهد کرد، و پس از آنکه دست‌هایش را شست، تو باید که بر فرق سر او آب بریزی»،این آب تطهیر باعث می‌شود که نسو از یک سو به سوی دیگر فرار کند. و آب همچنان او را از سر تا سینه دنبال می‌کند. آب مطهر به ترتیب بر یکایک اعضای بدن پاشیده می‌شود و این مناسک استادانه آنقدر تکرار می‌گردد ، تا دیو نجس سرانجام از بدن خارج و به زمین برسد.از شانه راست به شانه چپ ، از بغل راست به بغل چپ، روی سینه، بر پشت و به این ترتیب آب ریخته می‌شود تا نسو به کف پا برسد. «در اینجا چیزی شبیه بال مگس از او دیده می‌شود»
بالاخره «دروج_نسو» از کف پا به آخرین پایگاهش یعنی انگشتان پا رانده می شود.«او باید پاشنه هایش را بر زمین بفشارد و انگشتهای پای راست را بلند کند، باید بر انگشتان پای راست او آب ریخته شود ، آنگاه دروج _نسو به انگشتهای پای چپ حمله می کند. باید بر انگشتان پای چپ آب ریخته شود. آنگه
«دروج _نسو » در هیئت مگسی خشمگین و سراپا نجس، چون پلیدترین خرفستر با زانو و دم آلوده به گند به سوی شمال فرار می کند.»
«و تو باید با آوایی بلند این کلمات فاتح و شفا بخش را بخوانی:

اراده خداوند قانون تقدس است.
ای مزدا
برای نگهبانی من چه کسی را گمارده‌ای؟
نفرت دیو مرا احاطه کرده است...
این کیست که دیو را از پای می‌افکند تا مشیت تو بر آورده شود؟
نابود شو، ای دروج دیو آب، ای زاده دیو... ای دروج نابود شو
به سرزمین های شمال گم شو
تا دیگر هرگز جهان زنده روح مقدس را
به دست مرگ نسپاری.»

شباهت چشمگیری میان مناسک تطهیر دین زرتشتی و مراسم راندن ارواح پلید از جسم دیو زدگان در آیین کاتولیک دیده می‌شود. جروم منگو(jerom mengo) در سال ۱۵۸۲ میلادی، رساله « تازیانه برای دیوها» را درباره این موضوع دشوار منتشر کرد. و مدتی پس از آن ( یعنی از ۱۷۰۹) این کار عجیب و دقیق در فهرست امور پاپ ها در آمده.تا آن تاریخ، کشیش_جن گیر احتمالاً از همان آداب و رسومی که رساله منگو توصیه کرده استفاده می‌نموده، که در آن توصیه‌های بسیاری در مورد شستشوی مکرر بدن دیو زده، با آب مقدس وجود دارد. این توصیه‌ها بی شباهت به همان تشریفاتی نیست که زرتشت در آیین خود تجویز نموده است. در این مراسم نیز همچون مراسم برشنوم ، دیو با رعایت اصول و قواعد از یکایک اعضای بدن دیو زده رانده می‌شد ، و چون در زمان منگو کالبد شناسی شناخته‌تر از زمان پیامبر ایرانی بوده ، بر شمردن هر یک از قسمت های آناتومی بدن نیز بسیار پیچیده‌تر و آداب آن بغرنج‌تر بوده است. در پایان این مراسم، بدن دیو زده را با مخلوطی از آب مقدس و دیگر مایعات شستشو می‌دادند ،طلسمی که در موهای دیو زده مخفی می‌ماند، او را از نحوستی که بر آن هیچ شفایی تدبیر نشده تطهیر می نمود. سایر ملل مشرق زمین نیز برای محافظت از بلای مگس به نیروهای فوق الطبیعه متوسل می‌شدند. کنعانی ها بعل زبوب (beelzebub) را(که هرگز معبدش به این حشرات ناپاک آلوده نمی‌شد)می‌پرستیدند.بعل زبوب به معنای خدای مگس هاست، اما عبرانی ها بعل زبوب را شاهزاده دیوها می‌نامیدند.

ادامه دارد...

Telegram

تذکرة العّشاق

تا ذوقِ دیدن است به دیدن نمی‌رسی این‌جا نظر به قطعِ‌نظرکرده می‌رسد! (قاضی سعید قمی @Baghe\_bi\_bar\_gi

بعل ذبوب یا خداوند مگس ها؟ ( ۲)

14: عیسی(ع) دیوی را که لال بود،دفع کرد. باری، چنین روی داد که چون دیو برون شد ،مرد لال زبان به سخن گشود و مردمان در شگفت شدند.
15: لیک پاره ای از ایشان گفتند:« به مدد بعل زبوب که سالار دیوهاست ، دیوها را دفع می کند.»
16: دیگران بهر آزمودنش، از او آیتی آسمانی خواستند.
17 : لیک او که اندیشه‌های ایشان را دریافت، آنان را گفت:«هر مملکتی که در آن تفرقه افتد ، رو به ویرانی رود و خانه های آن بر هم فرو ریزد.
18: پس اگر در شیطان نیز تفرقه افتاده باشد ، مملکتش چه سان خواهد پایید؟
چرا که می گویید به مدد بعل زبوب دیوها را دفع می‌کنم؟
19: لیک اگر من به مدد بعل زبوب دیوها را دفع می‌کنم، پسران شما به مدد چه کس آنها را دفع می کنند؟از این روی ایشان خود داوران شما خواهند بود.
20 : لیک اگر به مدد انگشت خدا دیوها را دفع می‌کنم ، پس ملکوت خدا تا به شما رسیده است.
21 : چون مردی نیرومند و سلاح بر کف سرای خویش را پاس دارد، اموال او در امان ماند.
22: لیک اگر کسی زورمندتر از او در رسد و بر وی غالب آید ، سلاحی را که بر آن اتکا می کرد از کفش بگیرد و غنائم وی را قسمت کند.

?انجیل لوقا 11: 14الی 22

و همچنین در عهد عتیق کتاب دوم پادشاهان آمده:

1: و بعد از وفات اخاب( پادشاه هفتم بنی اسرائیل) ، موآب بر اسرائیل عاصی شدند.
2 : و اخزیا(پسر اخاب پادشاه هشتم بنی اسرائیل ) از پنجره بالاخانه خود که در سامره بود افتاده، بیمار شد. پس رسولان را روانه نموده ، به ایشان گفت: « نزد بعل زبوب ،خدای عقرون رفته ، بپرسید که آیا از این مرض شفا خواهم یافت؟»
3 :و فرشته خداوند به ایلیای تشبی گفت: « برخیز و به ملاقات رسولان پادشاه سامره برآمده ، به ایشان بگو که آیا از این جهت که خدایی در اسرائیل نیست ، شما برای سوال نمودن از بعل زبوب ، خدای عقرون می‌روید؟
4 : پس خداوند چنین می‌گوید: از بستری که بر آن بر آمدی، فرود نخواهی شد بلکه البته خواهی مرد.»
5: و ایلیا رفت و رسولان نزد وی برگشتند و او به ایشان گفت : « چرا برگشتید؟»
6:ایشان در جواب وی گفتند:«شخصی به ملاقات ما برآمده ، ما را گفت: بروید و نزد پادشاهی که شما را فرستاده است، مراجعت کرده، او را گویید: خداوند چنین می‌فرماید: آیا از این جهت که خدایی در اسرائیل نیست ، تو برای سوال نمودن از بعل زبوب خدای عقرون می‌فرستی؟ بنابراین از بستری که به آن برآمدی ، فرود نخواهی شد، بلکه البته خواهی مرد.»
7:او به ایشان گفت: «هیأت شخصی که به ملاقات شما بر آمد و این سخنان را به شما گفت چگونه بود؟»
8: ایشان او را جواب دادند: « مرد موی‌دار بود و کمربند چرمی به کمرش بسته بود.» او گفت:ایلیای تشبی است.

?عهد عتیق کتاب دوم پادشاهان 1: 1الی 8

نکته: موآب یا موآبیان از اقوام سامی هستند و بنا به نقل راویان عهد عتیق (نعوذ بالله) از زنای لوط (ع) با دختر خویش پدید آمده‌اند. (علمای شیعه چنین نظراتی را ساخته علمای بنی اسرائیل برای از بین بردن تقدس انبیا (ع) می‌دانند.)

ادامه دارد...

Telegram

تذکرة العّشاق

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها؟ #الهام\_صالحی واژه بعل « בעל» در ادبیات عبری و آرامی، به معنای صاحب و مالک و آقا و سرور بکار می‌رود. و واژه زبوب «זבוב» در ادبیات عبرانی به معنای مگس است. چنانچه در ادبیات عرب «ذباب » به معنای مگس است. بعل ذبوب یا خدای مگسها…

بعل ذبوب یا خداوند مگس‌ها؟#الهام_صالحی

واژه بعل « בעל» در ادبیات عبری و آرامی، به معنای صاحب و مالک و آقا و سرور بکار می‌رود.
و واژه زبوب «זבוב» در ادبیات عبرانی به معنای مگس است. چنانچه در ادبیات عرب «ذباب » به معنای مگس است.

بعل ذبوب یا خدای مگسها از خدایان مردمان منطقه خاورمیانه بوده.که متاسفانه حداقل در منابع فارسی اطلاعات چندانی از وی در دست نیست. بدرستی مشخص نیست که از چه زمانی عبرانیان با این خدای فرومایه برخورد نمودند و سپس اسرار آیین پرستش وی را آموخته اند. اما این نکته را می دانیم که با وجود اطلاعات کم درباره‌اش،در دوران رسالت حضرت عیسی مسیح (ع) وی از خدایان معروفی بوده است که عیسی(ع) توسط دشمنان به ارتباط با وی متهم شد. و دشمنان عیسی (ع) می گفتند که عیسی (ع) با کمک وی می تواند ارواح خبیثه را اخراج و بیماران را شفا دهد. عده ای از شیطان پرستان عصر جدید و بعضی از اعضای انجمن‌های مخفی که به جادوی سیاه می‌پردازند هنوز بر این اعتقاد پابرجا هستند که عیسی (ع) با وی مرتبط بوده است.
قبالیست های جحود وارث ارتباط با این خدای فرومایه می باشند. و در جادوی سیاه آیینی در انجمن های مخفی (فراماسونری و ایلومیناتی و شیطن پرستی ) وی (بعل ذبوب) مورد ستایش و پرستش قرار می‌گیرد.

در کتاب قاموس کتاب مقدس در باره بعل ذبوب اینگونه نوشته شده:بعل ذبوب که در عهد جدید بعل زبول خوانده شده است، اصلش همان بعل ذبوب است، لیکن یهود بواسطه‌ی اینکه خدایان بت پرستان را تحقیر می‌نمودند و ناچیز بلکه شیطان می‌دانستند مختصر تغییری در آن داده بعل زبول گفتند و این تغییر لفظی سبب تغییر معنوی نیز گردید. زیرا در اول مراد خدای مگس‌ها بود و بعد از آن به معنی خدای نجاسات گردید.اما بعل زبوب خدای طب عقرونیان( عقرون: شهرشمالی از شهرهای پنج گانه فلسطینیان) (2پادشاهان 1:3) و بزرگترین خدایان ایشان بود چنانکه رئیس الشیاطین خوانده شده است. بعضی گمان برده‌اند که قصد از این لفظ خدای مساکن می باشد. زیرا که او رئیس ارواح نجسه ایست که در بعضی از اشخاص داخل می شود و سبب جنون می گردد، مثل روح نجسی که مسیح از آن شخص دیوانه اخراج کرد و فریسیان وی را رئیس الشیاطین خواندند.

(? کتاب قاموس ،کتاب مقدس، چاپ انتشارات اساطیر، صفحه ۱۸۳)

همچنین آیات کتاب مقدس که در آن به بعل ذبوب اشاره شده:

24:شاگرد نه برتر از استاد است و بنده نه برتر از ارباب خویش.
25: شاگرد را همان بس که چون استاد خویش گردد و بنده چون ارباب خویش. آنگاه که ارباب(بعل) خانه را (یعنی شخص عیسی مسیح «ع» را ) بعل زبول خوانند، اهل خانه او را چه ها که نخواهند خواند.(انجیل متی 25:10 )
و
22: آنگاه دیو زده‌ای نابینا و لال را نزدش آوردند؛ و عیسی (ع) او را شفا بخشید ، بدان سان که آن لال توانست سخن بگوید و ببیند.
23: جمله مردمان که به شگفت آمده بودند ، می‌گفتند: « آیا این پسر داود نیست؟»
24: لیک فریسیان چون این را بشنیدند گفتند: «این جز به مدد بعل زبول که سالار دیوها است ، دیوها را دفع نمی کند.»
25: نیات ایشان را دریافت و آنان را گفت:«هر مملکتی که در آن تفرقه افتد ، رو به ویرانی رود؛ و هر شهر و خانه ای که در آن اتفاق افتد ، پایستن نتواند.
26: باری، اگر شیطان را شیطان دفع کند ، در او تفرقه افتاده است، زان پس مملکتش چه سان خواهد پایید؟
27: و اگر من به مدد بعل زبول دیوها را دفع می کنم ، پیروان شما آنها را به مدد چه کسی دفع می‌کنند؟ ازاین روی ایشان خود داواران شما خواهند بود.لیک اگر به مدد روح خدا دیوها را دفع می‌کنند از این روی ایشان خود داوران شما خواهند بود.
28: لیک اگر به مدد روح خدا دیوها را دفع می کنم ،پس این نشانه آن است که ملکوت خدا تا به شما رسیده است.

?انجیل متی 12: 22الی 28

نکته : دقت در روایت انجیلی نشان می‌دهد که عیسی (ع) رد نمی‌نماید که بعل زبوب سالار دیوهاست. و از روسای شیاطین است.حضرتش می‌گوید: کار بعل زبوب و شیاطین خرابی است. و اگر با کمک ریاست بر یکی از رئوس شیاطین (بعل زبوب) شیاطین کوچک‌تر را که کارشان خرابی است دفع نمایم، در کار بعل زبوب و شیاطین تفرقه می افتد.
از شیاطین جز شیطنت کاری بر نمی‌آید .
چنانچه سلیمان (ع) هم با تسخیر موکل یا الله بادها توانست بر کل ۷۲ نژاد دیو مسلط شود و آنان را به بند بکشد. همچنین وی بر سایر شیاطین مسلط شد و همه را مجبور نمود برایش کار نمایند. در واقع سلیمان (ع) هم نتوانست بدون به بند کشیدن شیاطین از تخریب و شیطنت آنان خودداری نماید.

ادامه دارد...

Telegram

تذکرة العّشاق

تا ذوقِ دیدن است به دیدن نمی‌رسی این‌جا نظر به قطعِ‌نظرکرده می‌رسد! (قاضی سعید قمی @Baghe\_bi\_bar\_gi

‍ Kangling:

در زبان تبتی متشکل از دو واژه است؛ کانگ به معنای ساق پا و لینگ به معنای فلوت.
کانگ‌لینگ سازی آئینی و باستانی‌ست که در میان بودیست‌های تبتی و پیروان آیین‌های #شمنی "بون" مرسوم است. این ساز از استخوان درشت نی انسان ساخته می‌شود و تنها در آیین chod حق استفاده از آن را دارند. طبق این آیین، نوازنده‌ با دمیدن در کانگ‌لینگ و ایجاد اصوات به نوعی به گرسنگی ارواح خاتمه میدهد و آنها را از رنج رهایی می‌بخشد. این ساز عموماً از ساق پای افراد مقدس ساخته می‌شود و در ساخت آن هرگز نباید از استخوان مقتولین یا بزهکاران استفاده کرد. طبق باورهای تبتی‌ها کانگ‌لینگ افراد را از "ایگو" رهایی می‌بخشد تا بتوانند زایش، پالایش و در نهایت تشرف را تجربه کنند.

Telegram

attach 📎

‍ تمام سازهای به کار رفته در این قطعه از استخوان انسان ساخته شده است.

Telegram

attach 📎