••حضوری_آنلاین••
کرونوتوپ در وضعیت‌های آستانه‌ای
با
نیما علوی
•••
هنگامی که استراگون در نمایشنامهٔ در انتظار گودو می‌گوید: «هیچ اتفاقی نمی‌افته، نه کسی میره، نه کسی میاد، خیلی وحشتناکه!»، در واقع تصویری از کیفیت زمان از زبان یکی از قهرمانهای بکت بیان می‌شود که به بهترین نحو ترسیم کنندهٔ مختصات چیزی است به نام ملال. کیفیتی که محصول یک تضاد درون خود زمان است. چون اگر بنا به نظر ارسطو زمان وابسته به تغییر باشد، فقدان دگرگونی و اتفاق درون زمان موقعیت متناقضی ایجاد می‌کند. پس استراگون و ولادیمیر درون وضعیت پیچیده‌ای گرفتار آمده‌اند، یعنی درون زمانی که از هر دگرگونی و اتفاق باز ایستاده.
حدود ۴۰۰ سال قبل از ساموئل بکت هم، شکسپیر صورتبندی دیگری از این توقف در زمان و ایستایی در نمایشنامهٔ هملت به دست می‌دهد، وقتی می‌نویسد «زمان از جا در رفته (out of joint)است». از آن به بعد، این تعبیر شکسپیر، برای بسیاری از فیلسوفانی که زمان را یک کیفیت به حساب می‌آوردند و نه یک کمیت، یکی از مهمترین ارکان بررسی این مفهوم شد.
کرونوتوپ، مفهومی که میخاییل باختین نظریه‌پرداز روس درت وضیح مفصل‌بندی‌های زمانی ـ مکانی برای تولید معنا در زبان و گفتار به کار برد، یکی از این برداشت‌هاست. این واژه مرکب از دو واژهٔ یونانی کرونوس و توپوس است، که اولی به معنای زمان است و دومی به معنای مکان؛ و هر دو به مقدار و کمیتهایی اشاره می‌کنند که بنا به تعریف تقسیم‌پذیرند. در عین حال، این تقسیم‌پذیریِ مقدار به اجزاء متصل، مستلزم وجود موقعیتهای آستانه‌ای است، یعنی موقعیتهایی که به عنوان حد مشترکی میان پایان یکی و آغاز دیگری عمل می‌کنند. این حد مشترک در زمان، همان «آن» (instant) است؛ آنی که لحظهٔ گذشته را از لحظهٔ آینده در توالی زمان جدا می‌کند. اما آنچه اهمیت دارد تفاوت اتصال این اجزا در امتداد (مکان) و آنات (زمان) است، چون برخلاف اجزاء امتداد (در خط و سطح و جسم) که مستلزم همبودگی‌اند (co-existence)، همبودی آنات محال است، چون با از راه رسیدن لحظهٔ آینده، آنِ موجود به گذشته می‌پیوندد و محو می‌شود.
در این دوره می‌کوشیم تا مفهوم کرونوتوپ را که باختین در بررسی صورتبندی‌های ادبی به کار برد تا ساختار تکوین رمان را بررسی کند، به همراه سایر مفاهیمی بخوانیم که تصویر ما را از زمان می‌سازند؛ مثل زمان به عنوان تصویر ابدیت در تیمائوس افلاطون، یا زمان مسحیایی نزد بنیامین، یا کایروس برای هایدگر. ابتدا به برداشت فلسفهٔ باستان از زمان خواهیم پرداخت و تکوین خاستگاه و ابدیت را در نسبت با آن بررسی خواهیم کرد. درهم‌تنیدگی توالی زمان و تغییر را با تصویر ایستا از زمان نشان خواهیم داد و سپس تلاشهایی را خواهیم دید که برای غلبه بر این تصویر صورت گرفت، تا منطق توالی زمانی را به نفع برداشتی از زمان کنار بزند که معرف یک کیفیت است تا یک کمیت. این برداشت کیفی از زمان ما را به مفهوم وقفه و گسست می‌رساند که بناست بدیلی برای تصویر خطی از زمان متوالی پیوسته باشد. بحث دربارهٔ این مفهوم از زمان به منزلهٔ وقفه، بخش اصلی جلسات این دوره را تشکیل خواهد داد. این گسست که بر خلاف باور فلسفهٔ سنتی همبودگی لحظه‌ها و آنات را ممکن می‌کند، منظر تازه‌ای برای مواجهه با تاریخ و تولید ادبی باز می‌کند؛ و بدین ترتیب در انتها می‌توانیم از طریق همین مواجهه، مفهوم کرونوتوپ را بازخوانی کنیم.
•••
طول دوره: ۵ جلسه
زمان: چهارشنبه‌ها، ۱۸ تا ۱۹:۳۰
تاریخ شروع دوره: ۹ آبان

⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است

••حضوری_آنلاین••

ژاک لکان در مقام فیلسوف
مفاهیم کلیدی لکان، از «مرحله‌ی آینه‌ای» تا «سکسوالیته»
با
مهرداد پارسا،
دانش‌آموخته‌ی دکترای فلسفه (فلسفه و روانکاوی) از دانشگاه باری
و پژوهشگر فلسفه‌ی قاره‌ای، پساساختارگرایی، پست‌مدرنیسم، روانکاوی، فمینیسم و سینما.
•••
ژاک لکان شاید پس از فروید، مهم‌ترین چهره‌ی جریان روان‌کاوی باشد، و با این همه، اهمیت او بیش از آن‌که صرفاً به واسطه‌ی مساعدت‌های روان‌کاوانه‌اش باشد، برآمده از فضایی است که برای فهم فلسفیِ روان‌کاوی گشوده است. این رویکرد را البته می‌توان برآمده از تأملات فراروان‌شناختیِ خودِ فروید دانست که در آثار او از جستار «امر غریب» (۱۹۱۹) به بعد مشهود است. بدین قرار، شعار «بازگشت به فرویدِ» لکان بیشتر با چیزی پیوند می‌خورد که می‌توانیم آن را تسامحاً «فروید متأخر» نام دهیم که به جای تمرکز بر رویکردهای بالینی، بر جنبه‌های نظری متمرکز است. لکان در نخستین متن رسمی خود با عنوان «مرحله‌ی آینه‌ای» گرچه صورت‌بندی نوینی از تکوین اگو در معنای روان‌کاوانه به دست می‌دهد، اما در عین حال در برابر هر تفکری که مبتنی بر کوگیتوی دکارتی باشد نیز موضع می‌گیرد و از این رو روشن می‌کند که قصدش در ترازی فلسفی-روان‌کاوانه، واسازی خودِ تفکر فلسفیِمدرن است. در عین حال، او ساختارگرایی سوسوری را برمی‌گیرد و آن را به شالوده‌ی ماتریالیستیِ فروید مجهز می‌کند و از این طریق پساساختارگرایی خود را صورت‌بندی می‌کند. از این رو، نزد متفکران پساساختارگرا و فلاسفه‌ی معاصری که کشف فرویدی ناخودآگاه را به یکی از مبانیِ تفکر خویش بدل ساخته‌اند، هیچ ارجاعی به فروید و روان‌کاوی نمی‌تواند بدون مواجهه‌ای مستقیم یا غیرمستقیم با لکان اتفاق بیافتد. او با بازنگری در بسیاری از مفاهیم روان‌کاوانه از منظر نظری امکانی را برای فهم دقیق‌تر ماهیت سوژه و تکوین اگو، زبان سوژه و پیوندش با ناخودآگاه، سکسوالیته و بسیاری چیزهای دیگر فراهم می‌کند. در این دوره تلاش می‌کنیم تا زمینه‌های فلسفیِ رویکرد لکان را ترسیم کنیم و با شرح مفاهیم اصلی روان‌کاوی او به درکی از جهان فکری وی دست یابیم.
•••
سرفصل جلسات:
جلسه‌ی اول: نخستین مساعدت‌های لکان (لکان و فروید، لکان و فلسفه، مرحله‌ی آینه‌ای، کوگیتو در برابرِ سوژه‌ی چندپاره، شکستِ سوبژکتیویته، نقطه‌ی کاپیتون و ...).
جلسه‌ی دوم: نظم‌های سوژه (امر تصویری، امر نمادین، امر واقعی، گره‌ی برومئی، ابژه‌ی میل و دیگری بزرگ و ...).
جلسه‌ی سوم: زبان، ناخودآگاه و سکسوالیته (ساختار دال و مدلولی ناخودآگاه، قانون پدر، میل جنسی، خسران و ماخولیا، مکان و اگزیستانس و ...).

شرکت در این دوره به دانشجویان و علاقه‌مندان فلسفه، روان‌کاوی، نظریه‌ی هنر، زبان‌شناسی پیشنهاد می‌شود.

? طول دوره: ۳ جلسه
زمان: یکشنبه‌ها، ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۶ آبان
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است

••حضوری••
جستار: از مبانی تا نگارش
با
نوید پورمحمدرضا
•••
طول دوره: ۱۰ جلسه
زمان: شنبه‌ها، ۱۸ تا ۲۲
تاریخ مصاحبه: ۱۴ مهر
تاریخ شروع دوره: ۲۸ مهر
•••
اسکات سَندِرز، منتقد ادبی و جستارنویسِ امریکایی، از جستار در عصر تفکراتِ بسته‌بندی‌شده دفاع می‌کند و آن را فرمی آزاد و رهایی‌بخش می‌خواند و می‌نویسد: «جستارْ یورشِ یک آماتور به جهانِ متخصصان است... جستارْ مأمنی‌ست برای صداهای متمایزِ شخصی در عصر وراجی‌های بی‌امضاء‌ونشان». جستار برای سَندِرز با فردیت و تشخصِ فردی، با زبانِ فرد، با روایت او، با مود و مزاجِ او، با شهامت او، و با شانس‌ها و احتمالاتِ او معنا پیدا می‌کند و دفاعیه‌ای‌ست در برابر همگون‌سازی‌های ایدئولوژیکِ از بالا به پایین. جستار برای سَندِرز یک پروژه‌ی شخصیِ عمیقاً جمعی‌ـ‌سیاسی است. اما جُستاری که سَندِرز از آن حرف می‌زند چگونه فرم نوشتاری‌ای است؟ چطور متولد می‌شود و چطور به دوام خود، به شنیده شدن خود، به اتصال خود به دیگر صداها و جهان‌ها، اُمید می‌بندد؟ تا کجا این فرم نوشتاریْ شخصی است و از کجا از خلوتِ شخص فاصله می‌گیرد و دستش را رو به سوی جهان بیرون دراز می‌کند؟ چطور نوشته می‌شود و قوام می‌یابد؟ آیا قواعدی در کار است، مثلاً ساختاری هر چند منعطف و گشوده؟ این صدای شخصی چطور کیفیتی روایی به خود می‌گیرد، در یک خط روایی حل می‌شود، و ذیل «ناداستان روایی» خود را تعریف می‌کند؟
دوره‌ی پیش‌رو در پی پاسخ به چنین سوالاتی است و از آن‌جا که در امتداد دوره‌‌ی قبل که مختص «روایت غیرداستانی» بود، قرار می‌گیرد، لذا دانسته‌ها و آگاهی‌هایی را پیش‌فرض می‌گیرد و مسیر خود را آغاز می‌کند. البته این دوره، برخلاف دوره‌ی قبل، صرفاً خود را به سطح مبانی و مباحثِ نظری محدود نمی‌کند، بلکه در کنار مرور مبانیِ جستار، نگارشِ جستار و قدم‌ها و مسیرها و موانع پیش‌روی آن را هم مدنظر قرار می‌دهد. بنابراین، دوره‌ی آتیْ قالبی کارگاهی دارد و نیمی از زمان جلسات، یکسر، به بررسیِ تمرین‌ها و تجربه‌های جستارانه‌ی حاضران اختصاص پیدا می‌کند. جستار یک گونه‌ی نوشتاریِ سیال، گریزپا و بسیار متلون است، و مرورِ مصادیق آن بر این تلون و گریزپایی صحه می‌گذارند. گاه رختِ داستان به تن می‌کند و جلوه‌ای فیکشنال می‌یابد و گاه ظاهرِ یک رساله یا مقاله را به خود می‌گیرد و وجهی علمی‌ـ‌دانشگاهی می‌یابد. جستار به این گشودگی و تلونِ مزاجش زنده است. شناخت این فرم و مهارت در نگارش آن نیازمند مواجهه با جستار در گونه‌گونی‌اش است.
? این کارگاه نظر به تکالیفی که دانشجویان در هر جلسه خواهند داشت،
یک‌ هفته ‌در ‌میان برگزار خواهد شد.

⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است

مدرسه ناداستان
دورهٔ پنجم، ترم دوم

• جستار فارسی؛ چند روایت از جستار در زمانهٔ ما
محسن آزرم

• جستار: از مبانی تا نگارش
نوید پورمحمدرضا

• دندانه‌های رودخانه (نوشتن از خاطرات دور)
مینا حسنی

• کارگاه نوشتن مموآر (خاطره‌پردازی)
سینا دادخواه

• ناداستان و روایت‌های فرهنگی
شیوا علی‌نقیان

شروع از مرداد ۱۴۰۳
اطلاعات تکمیلی به‌زودی منتشر خواهد شد.

••آنلاین••
هومو نَرانس
با
اشکان شریعت

طول دوره: ۶ جلسه
زمان: یکشنبه، ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۳۱ تیر

•••
قصه‌هایی که شنیده‌ایم، قصه‌هایی که گفته‌ایم و حتی قصه‌هایی که نگفته‌ایم، زندگی و هویت ما را ساخته‌اند. این‌چنین است که انسان‌ را حیوانی قصه‌گو نامیده‌ و غیابِ قصه را با غیابِ زندگی در پیوند دانسته‌اند. ما در این دوره برآنیم تا در قدم اول به سراغ همین پیوند برویم: این‌که چگونه قصه به انسان حیات‌ بخشیده است. سپس می‌بینیم که چگونه در دل قصه‌های پریان، با بخش تعلیمی قصه‌ها مواجه مي‌شویم و این‌چنین به بررسی نقش اساسی این قصه‌ها در تعلیم هنجارهای اجتماعی مشغول مي‌شویم. در قدم سوم و چهارم به مسئله روایت‌درمانی اشاره خواهیم داشت، مسئله‌ای بسیار قابل‌توجه که در فرآیند بهبود زندگی تاثیر شگفت‌انگیزی دارد، زیرا به باور محققان این حوزه، ما از طریق شنیدن، گفتن یا نگفتنِ همین قصه‌ها هویت یافته‌ایم و برای تحول و تغییر نیاز به بازخوانی قصه‌/روایت خود و دیگران داریم. هم‌چنین در این جلسه علاوه بر تأکید بر پیوند قصه و درمان، به برخی از تمرین‌های مهم این حوزه نیز نگاهی خواهیم داشت. در جلسه پنجم نگاهی به وضعیت خواب در اسطوره و باورهای عام خواهیم داشت تا از این طریق به نقش قصه‌های شب توجه کنیم و در نهایت، در آخرین قدم، به این مي‌پردازیم که چگونه برای مقاومت مدنی و کنش‌های جمعی‌، به قصه‌ها نیاز داریم. هدف این دوره تأکید بر اهمیت قصه و قصه‌گویی است، برای همین تلاش مي‌کنیم تا با تکیه‌ بر ساده‌ترین و آشناترین ایده‌ها، اولین قدم‌ها برای قصه خواندن، قصه شنیدن و قصه‌ گفتن را برداریم.

سرفصل جلسات:
هومو نَرانس
- حیوان قصه‌گو (چگونه قصه‌ و قصه‌گویی به انسان حیات بخشید؟)
- قصه‌های پریان (چگونه قصه‌ها به ما زیستن را آموختند؟)
- قصه‌هایی که نگفته‌ام (روایت‌درمانی ـ بخش اول)
- قصه‌‌هایی که نگفته‌ایم (روایت‌درمانی- بخش دوم)
- قصه‌ی شب (جاگیر شدن در قلمرو خواب)
- قصه‌گویی مقاومت است (چرا برای مقاومت مدنی به قصه‌‌گویی نیاز داریم؟)
•••
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است

.
آرس مموریا
(نمایش و تحلیل)

«پیش‌آمدهای بی‌سروتَه» نقطۀ عطفی‌ست در تاریخ سینمای مراکش که پس از اولین اکران خود توسط دولت این کشور ممنوع شد و سال‌های سال دور از دسترس همه قرار گرفت. فیلمی فراموش‌شده و از دست‌ رفته که تا نیم‌قرن نگاتیوهاش را گم‌شده می‌پنداشتند، اما ناگهان از آرشیو بارسلون سر بر آورد و نام سازنده‌اش را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت: مصطفی درقاوی... فیلم که ترکیب جسورانه‌ای از درام، مستند و بداهه است، قصۀ گروهی از فیلمسازان مراکشی را در حاشیهٔ بندر و بارهای کازابلانکا روایت می‌کند. آن‌ها در گفتگو با شهروندان اقشار مختلف از وظیفۀ سینما می‌پرسند و انتظار و مطالبۀ جامعه را از سینمای ملیِ در حال ظهورشان جویا می‌شوند. بی‌خبر از این‌که یک قتلِ نامنتظر و پیش‌بینی‌ناشده بر سر راه‌شان، قرار است مسیر فیلم را به جایی بکشاند که هرگز انتظارش را نداشته‌اند... موزهٔ هنر مدرن (MOMA) فیلم را یکی از مظاهر رادیکال مواجهه با هنر، سیاست و اجتماع می‌داند و نیویورکر با عنوانِ «شاهکار سرکوب‌شدۀ سینمای سیاسی مراکش» به استقبال‌ آن رفته است.

پنج‌شنبه، ۱۴ تیرماه، از ساعت ۱۸
بهای بلیت: ۷۰ هزار تومان
ظرفیت: محدود
با زیرنویس فارسی

برای ثبت‌نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ موسسهٔ خوانش پیام بدهید.

شمارهٔ تماس: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷

سلسله‌نشست‌های «درباره وضعیت»
دبیر نشست: ژوبین عبدیانی

نشست پنجم: نقد و بررسی کتاب «زمینه‌ هنرشناسی، درآمدی برجهان‌نگری هنری» نوشته‌ی جواد مهدی‌زاده
باحضور نویسنده‌ی‌کتاب و آقایان، فرشید رحیمی، محمد ابراهیم باسط، زروان روح‌بخشان.

پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ الی ۱۸
.
هدف اصلی این کتاب نه بررسی تاریخ هنر و نه شرح و تفسیر انواع هنرها یا مکتب‌های هنری است، بلکه تلاش برای به دست آوردن یک تصویر یکپارچه و همه جانبه از جایگاه و نقش هنر در جامعه کنونی است. هم‌چنین این بررسی یک پژوهش دانشگاهی و رسمی نیست، بلکه حاصل سال‌ها جست‌وجوی نگارنده برای یافتن پاسخ‌هایی، هر چند ساده و ناتمام، برای پرسش‌ها و دغدغه‌های ذهنی خود در این زمینه بسیار پیچیده، اما پر جاذبه و سازنده، به منظور فهم زندگی و غنی‌تر کردن آن است. اگرچه گام نهادن در این راه بسیار دشوار و پرمخاطره است، اما بسیار آموزنده و لذت‌بخش است. روشن است که هیچ پاسخ کامل و نهایی برای مسائل پیچیده انسانی، به ویژه پدیده‌های کیفی و ذهنی مانند هنر، وجود ندارد، اما نمی‌توان به این بهانه دست از پرسشگری و کنجکاوی برداشت و جلوی پرواز ذهن بی‌قرار و تخیل خلاق آدمی را گرفت. باید پذیرفت که برای آگاهی یافتن از ناآگاهی‌های انسانی و کاستن از دامنه آن راهی جز کندوکاو و جست‌وجوی بیشتر، با استفاده از دستاوردهای دانش انسانی، نداریم.
.
جواد مهدی‌زاده، فارغ‌التحصیل دکتری جامعه‌شناسی از انگلستان، پژوهشگر و مولف علوم انسانی است.
.
زروان روح بخشان، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد پژوهش هنر از دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران، مدرس، کیوریتور و منتقد هنر است.
.
محمد ابراهیم باسط، فارغ‌التحصیل دکتری فلسفه از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مدرس، پژوهشگر و مترجم آثار فلسفی است.
.
فرشید رحیمی، مترجم، ویراستار و پژوهشگر حیطه‌ی هنر و علوم انسانی است.
.
این نشست در روز پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ساعت ۱۶ الی ۱۸ در موسسه خوانش برگزار می‌شود و ورود برای علاقه‌مندان آزاد است.
آدرس: تهران، خیابان بهار شمالی، کوچه بهشت، پلاک ۱۳ واحد ۱

••حضوری••
«اختراع بیل: دوره تعاملی تولید فیلم»

علی نجاریان
با همراهی
علی‌یار راستی
محمد نجاریان
سهند کبیری
سروش علیزاده
پوریا اخوان
و رضا باستانی
•••
دوره‌ی حاضر در پاسخ به این سؤال که «چرا همه‌ی توليدات به تهيه‌كننده نياز دارد؟» يـا «چگونه تهیه‌کنندهٔ بهتری برای پروژهٔ خود باشيم؟» شکل گرفته است.
در سـينمای كوتاه، مسـتقل و مستند، فیلمسازان در كنار وظـايف هنری خود به عنوان كارگردان، يك وظيفهٔ مهم به عنوان تهيه‌كننـده در پروژه‌شان دارند كــه كسی عهده‌دار آن نيسـت و نمی‌‌توان آن را رهـا كرد يـا بــه شخصی ماننـد مدير توليد واگذار كرد.
مــا در این دوره سعی می‌کنیم این جایگاه و وظایف آن در پروژه‌های خودمان را بهتر بشناسیم و بتوانيم مسـير توليـدات آينـدهٔ حاضـرين در ايـن دوره را دربخـش مـديريت پـروژه تـا حد قابل‌لمسی هموارتر كنيم.
انتظار می‌رود شرکت‌کنندگان در پایان دوره، بتوانند مسـير طراحـی و توليـدی امن را بـرای ایده خود فعال کنند و دریابند که برای انجام آن
به چه امكانات و افرادی نياز دارند.
•••
اين دوره شامل ۴ جلسـهٔ ۵ ساعته اسـت که در هـر جلسـه از حضور یک يـا چنـد مهمـان بهـره خواهيم بـرد.
در هر جلسه بــا پخش یک يا دو فيلم کوتاه متناسب بــا مبحث آن جلسه، از آن آثار و تجربهٔ تولیدشان در جهت بررسی موردی اسـتفاده خواهيم كرد.

شرح مختصر جلسات
جلسه اول: كاشت (برخورد اول)
موضوع: چگونه در مرحلهٔ ایده‌پردازی و نقطـهٔ صـفر بتوانیم پــروژهٔ سـهل‌تر و
ارزان‌تری طراحی كنيم.
در این جلسه بــا تمرکز بــر نقطـه‌های اولیه، مسیرهایی را که می‌توان به‌تنهایی و در همان چند گام اول طراحی نمـود بررسـی می‌کنیم.
مهمان جلسه: سهند كبيری
فیلم مورد بررسی: یکی از فیلم‌های تولید‌شده توسط مهمان

جلسه دوم: آبياري (سير ايجاد)
موضوع: چگونـه بـه زبـان مشـترک بـا عوامـل خـود برسـيم و بـا دانـش و هنـر آنـان اثـر خـود را يك گام پخته‌تر كنيم.
در اين جلسه با حضـور طـراح صـحنه و مـدير فيلمبـرداری بـه بررسـی امكانـاتی كـه می‌توان بـا مشـورت و جلسـات مـنظم بـرای خـود ايجـاد كـرد می‌پردازیم تـا بـدانيم چگونـه مفـاهيم و ایده‌های خـود را روی كاغـذ بيـاوريم و قابـل بيـان كنـيم و بـه نـوعی از منظـر هنـری و آرتيسـتيک، فـيلم خـود را آمـادهٔ توليد كنـيم. بخشی از ايـن جلسه به چالش‌های سـر صحنه اختصاص داده خواهد شد.
مهمانان جلسه: سروش عليزاده و پوريا اخوان
فیلم مورد بررسی: یکی از فیلم‌های تولید‌شده توسط مهمان

جلسه سوم: داشت (طراحی توليد)
موضوع: چگونه بتوانیم تمام وجوه مسیر طراحی‌شدهٔ خــود را در ابتدا بــرآورد و در اجرا محقق كنيم.
در اين جلسه بـا حضـور يـك برنامـه‌ريـز، بـه بررسـی انحاء مختلـف بـرآورد زمـانی و مـالی و ابعاد مختلف پــروژه می‌پردازیم، پــيش‌تولید نهایی و منتهی بــه فيلمبرداری را بررسی می‌کنیم و مسير رسيدن به پروژه‌ای امن و منطقی را پيدا می‌کنیم.
مهمان جلسه: رضا باستانی
فیلم مورد بررسی: یکی از فیلم‌های تولید‌شده توسط مهمان

جلسه چهارم: برداشت (توليد و پس‌توليد، تجربه مسير)
موضـوع: بررسـی مسير فيلمسازی و موانـع و تلـه‌های پرتكـرار مسـير‌ كـارگردانی در سـر صـحنه و پـس از توليـد.
در اين جلسـه بـا دعـوت از يـك فيلمسـاز، تجربـهٔ مسـير‌ فيلمسـاز از اولـين فـيلم كوتـاه تـا اولـين فـيلم سینمایی را بررسی می‌کنیم و در کنار آن بــه بررسی پیچیدگی‌های حضور در صــحنه می‌پردازیم و با دعوت از يـك تـدوينگـر، بـه بررسـی رابطـهٔ مهـم و حيـاتی كـارگردان و تـدوين‌گـر می‌پردازیم و بـا تدوين‌گر مـدعو، بـه بررسـی مسـائل موجـود در پـس‌توليـد پرداخته و نگـاهی بـه نقـش عوامـل پس‌تولید در پروسه‌های پيش‌توليد و توليد داريم.
مهمانان جلسه: علی‌یار راستی، محمد نجاريان
فیلم مورد بررسی: یکی از فیلم‌های تولید‌شده توسط مهمان
•••
زمان: جمعه‌ها، ۱۵ تا ۲۰
تاریخ شروع: ۲۱ اردی‌بهشت

⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام موسسه پیام بدهید.
شماره‌ی تلگرام: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است

••آنلاین••

روش‌های خوانش و تحلیل عکس
با تأکید بر عکس‌های خانوادگی و یادگاری
با
افسانه کامران،
دانش‌آموخته دکترای پژوهش‌هنر، استادیار و پژوهشگر حوزه‌های نشانه‌شناسی تصویر، مطالعات فرهنگ دیداری ایرانیان و روش‌های تحلیل تصویر.
•••
عکس به عنوان فرمی بصری در روزگار ما نه‌تنها در زندگی شخصی، بلکه در عرصه عمومی نیز مصرف نامحدود دارد. لازم نیست حتما عکاس باشیم تا این مسئله را بفهمیم؛ «زندگی معاصر با تصاویر عکاسی القاء می‌شود و عکاسی راهی برای زندگی شده است.» عکاسی مردم را راهنمایی می‌کند تا چگونه ببینند، چه چیزی را ببینند و چه چیزهایی را به یاد آورند، چه چیزی را به عنوان دیدن ارزشمند در نظر گیرند، چگونه ظاهر اشیاء و چیزها را تصور کنند؛ و چگونه درباره هویت خویش و دیگران و حتی نیاکان خود بیندیشند؛ در واقع عکس‌ها به تجربیات ما شکل می‌دهند. امروزه عکاسی جزء رمزگان مرکزی فرهنگ ماست و وقتی رمزگانی در فرهنگی مرکزی ‌شود، به مدلی برای دیگر انواع مصنوعات بدل می‌شود. از این رو، می‌توان عکاسی را به عنوان تکنولوژی اطلاعاتی چارچوب‌بندی کرد که بیشتر رسانه‌هایی که امروزه از آنها استفاده می‌کنیم را شکل می‌دهد. به همین دلیل خوانش عکس و شناخت ابعاد آن تنها به متخصصان این حوزه مرتبط نیست، و به بخش مهمی از مطالعه فرهنگ و مناسبات آن بدل شده است. این کارگاه ضمن آشنایی بیشتر شرکت‌کنندگان با تعریف چارچوب‌های فرهنگ دیداری درصدد است تا بر شیوه‌های تحلیل عکس تمرکز یابد. هدف اصلی این کارگاه معرفی روش‌های کیفی، و چگونگی کاربست آنها در تحلیل عکس‌ها؛ به ویژه عکس‌های یادگاری و خانوادگی است. در هر جلسه ابتدا یک مسئله پژوهشی در حوزه فرهنگ دیداری مطرح و بر اساس آن مسئله شیوه تحلیل عکس معرفی می‌شود و یک عکس یا یک مجموعه‌عکس با روش معرفی‌شده تحلیل خواهد شد.
•••

سرفصل جلسات:
- جلسه اول:
پدیدارشناسی عکس؛ (رولان بارت در اتاق روشن)
- جلسه دوم:
تحلیل روایت در آلبوم عکسهای خانوادگی
- جلسه سوم:
نشانه‌شناسی عکس؛ (کرس و ون لیوون در نشانه‌شناسی اجتماعی تصویر)
- جلسه چهارم:
تحلیل گفتمان انتقادی تصویر؛ (نورمن فرکلاف و ون لیوون و گیلیان رز)
•••
زمان: سه‌شنبه‌ها، ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۱۸ اردی‌بهشت

⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام موسسه پیام بدهید.

شماره‌ی تلگرام: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷

پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰

#خوانش_مدرسه_روایت_است

آرس مموریا
نمایش ۶

به‌کوشش رئوف عاشوری | آیدین خلیلی

Fragment
“The Image Book”
Jean-Luc Godard
2018

چهارشنبه، نهم اسفندماه، از ساعت ۱۹:۳۰
بهای بلیط: ۵۰ هزار تومان
•
سینما برای گدار همیشه با ایدۀ بازگشت پیوند خورده بود، با تصویرِ نخستین. پس عجیب هم نیست اگر از میان همۀ تاریخ‌های ممکن، تاریخِ سینما را برای خود برگزید. برای او، این، یگانه تاریخی بود که می‌توانست به واقعیتِ تکین وفادار بماند. که تجربۀ زمان را بی‌کم‌وکاست ضبط، و از آن حراست کند. چه سینما، در نظر او، پیش از هرچیز با «زمانِ بازیافته» محقق می‌شد، درست برعکسِ ادبیات و «زمان از دست‌رفته»‌اش. او در این راه تا آن‌جا پیش رفت که حافظه‌ی سینمایی‌اش را، جایی ورای حافظه‌های شخصی و جمعی ما، تا سرحدات تاریخِ سینما میل داد. همان‌جا که دیگر می‌شد «همه‌چیز» را با سینما به یاد آورد... کتابِ تصویر، آخرین فیلم بلندِ او، سرهم‌بندیِ قطعه‌واری است از انواع تصویرها و صداها، موزیک‌ها‌ و نقش‌ها، نقل‌قول‌ها و افکت‌ها، و هر مادّه‌ای که سیاستِ ارجاع و بازنمایی‌ را در این تقاطعات تاریخی‌‌ گسترش دهد. با این‌همه اما، همه‌چیز مهیّا شده تا او یک‌بارِ دیگر به خاطرۀ سینما برگردد. یک‌بار دیگر، تا مثل گذشته به‌یادمان بیاورد: سینما همیشه در مراجعه است.

⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌ا‌پ موسسه پیام بدهید، در دایرکت اینستاگرام پاسخ‌گوی شما نخواهیم بود.
شماره‌ی تماس: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
#خوانش_مدرسه_روایت_است