به من از آن خطوطِ اضطراب
به من از نقطه های بی کسی
به من از بوی تو چو دایـــره
به من از عشق های هندسی
به من از غرفه های تو به تو
به من از خواب های رو به رو
به من از فتحِ بامِ آرزو
به من از دوست دارمت بگو

دوست دارمت از دور
دوست دارمت با درد
دوست دارمت اما
معجزه نخواهد کرد

به تو از انتحارِ آفتاب
به تو از سایه های بی حساب
به تو از انفجارِ این حباب
به تو از جمله های بی جواب
به تو از رفتنِ تو تا ابد
به تو از خاطراتِ خواب سوز
به تو از شرحِ روزهای بد
به تو از دوست دارمت هنوز

دوست دارمت از دور
دوست دارمت با درد
دوست دارمت اما
معجزه نخواهد کرد

برگزاری مراسم سوگواری برای امام حسین ع از زمانِ حکومتِ آل بویه رسمیتِ حکومتی یافت. یعنی پادشاه دستور به اقامه ی عزا داد و زنان را فرمودند تا به صحرا روند و آب بر سر ریزند و فریادِ یا عطشان سر دهند. آل بویه دیلمیانی گرویده از شیعه ی زیدی به اثنی عشری بودند که پنهانک دل در گرو آیین های باستانیِ اجدادِ ساسانی خویش داشتند و بدین نمط عزای سید الشهدا ع را با سوگ سیاوش پیوستند و مراسمی سیاسی ساختند که مرزِ روشنی میانِ دیانت ایشان و دیانت خلفای سنی مذهب ِ بغداد باشد. بعد ها همین امر در سیاستِ صفوی امتداد یافت با این تفاوت که تحت سیطره ی آرای شیوخِ جبل عاملی شاخ و برگِ فرا تاریخی گرفت و بیش از پیش با طعن و لعنِ شخصیت های مورد احترامِ اهل سنت در آمیخت و بود و هست تا هم امروز.
وحدتِ مذاهب، غایتِ لا تدرک است و محال چرا که مستلزم ِ استحاله ی یکی در دگری است و این نمی شود. اما تقریبِ مذاهبْ امری است شایسته و بایسته و امید که روزی و حداقل در درجاتی محقق شود.
لذا، اگر رای بنده را، به عنوان کسی که هزاران صفحه تاریخ خوانده و به اندیشه و تامل هم خوانده، بپذیرید، به شما می گویم: کوچک ترین اشاره ی موهن به هر یک از شخصیت های محترمِ مذاهب ، از هر سو، نه شایسته است نه عقلانی و نه جایز!، سال ها بنی امیه و گاهی بنی عباس، علی و آل علی را بر منابر لعن کردند! و سال ها هم صفویه به همان طریق به ایشان پاسخ گفتند! نتیجه چه شد؟؟؟. نکنید!. گذشتگانْ نیک و بد، راست و کژ، در هدایت و غوایتْ در گذشته اند. شما خودتان را دریابید!. آیا حرفِ بهتر و زیباتری نمی توان زد؟. گریبانِ رفتگان را رها کنید و آیندگان را دریابید و مابقی را به خدا وانهید!. و اگر مسلمانید، بدانید که این طعن و لعن ها هرگز مقبولِ طبع ِ رسول ص نبود و نیست که انما المومنون اخوه و رحما بینهم و.....