کلاسی که با بزرگسالان دارم، فوق العاده است.
حالا درسته که سعی می‌کنن کلاس رو بپیچونن و با دانشگاه و مشغله های زندگیشون بهونه بیارن که غیبت کنن اما وقتی یه گوشزد میکنی که بابت اینجا بودن پول و از همه مهمتر زمانشون رو سرمایه گذاشتن انگار بهشون یادآوری میشه که چیزی که بخاطرش دارن از زندگی و درسشون می‌زنن ارزشش رو داره و دو دستی حروم کردنش واقعا حیفه.
از طرفی پیشرفت سلیس و روان حرف زدنشون با ساختار درست از بچه ها پایین تره اما وقتی براشون مطلب جا میوفته با اِرور کمتری انجامش میدن.

درسته که دیشب با درحالِ مرگ ترین حالت ممکن درآمدی بر ادبیات رو می‌خوندم و چشمام و سرم داشتن از درد منفجر می‌شدن اما انقدر ازش یاد گرفتم و این پروسه لذت بخش بود که اصلا فدای سر استاد اگه اشکال الکی بگیره از جوابام.

(Already dead inside👍🏻✨)

طبق تجربه‌م واقعا این کار، جوابه. خصوصا وقت هایی که می‌خوام برای کانال یه پست بلند بالا بنویسم با تکیه صداهای مختلف می‌خونمش تا اشکالش پیدا بشه.

فرضیهٔ نسبیت زبانی/ساپیر-وورف✍?****

زبان هایی که تو دنیا صحبت میشه به نحوهٔ تفکر و درکی که از جهان داریم، تاثیر میذاره. در واقع زبان اثرش رو روی زاویه دید (point of view) انسان میذاره و انگار براش الگویی تعیین می‌کنه که اطرافش رو چطوری ببینه. تاثیراتی که زبان میذاره به دو دسته تقسیم میشه:

1_Linguistic Relativity:
زبان، نحوهٔ درک ما از واقعیت رو شکل میده. مثلا بعضی زبان ها، زمان رو به شکل متفاوتی بیان می‌کنن. تو فیلم arrival دیدیم که زمان در زبانی خطی مثل انگلیسی به یه شکل بود اما مفاهیمِ زبانِ خطی در زبانِ چرخه ای قابل بسط نبودن.

شاید بگین خب اون یه فیلمِ علمی-تخیلیه و چنین چیزی در واقعیت وجود نداره؛ اما باید بگم که زبانِ مردم هوپی در ایالت آریزونای آمریکا که هوپی (Hopi) هست، ساختار زمانی متفاوتی نسبت به زبان های هندو-اروپایی داره.
مفهوم زمان در زبان هوپی، متوالی (گذشته، حال، آینده) نیست. اونها بر اساس چرخه های طبیعی و اتفاقاتِ مربوط به روزمره و تغییرات فصلی، زمان رو درک می‌کنن و صریحاً از کلماتی که مربوط به تقسیماتِ زمانی میشه استفاده نمی‌کنن.

2_Linguistic Determinism:
شدیدتر از نسبت زبانیه و میگه زبان بطور کامل، تفکر و ادراک انسان رو تعیین می‌کنه. یعنی زبان نه تنها به تفکر تاثیر میذاره بلکه می‌تونه اون رو هم محدود کنه؛ مثلا کم یا زیاد بودنِ واژه هایی که برای رنگ‌ها در فرهنگ های مختلف وجود داره، روی درکِ رنگ توسط گوینده های اون زبان تاثیر میذاره. مثالِ قابل لمس‌تَرش اینه که تو فارسی، اسامی‌ای که برای اقوامِ مختلف وجود داره بیشتره؛ مثل پسرخاله، دخترعمو، پسردایی و... درحالیکه به همهٔ اینها در انگلیسی، 'cousin' گفته میشه و نشون میده تا چه حد یه زبان می‌تونه دست و بالمون رو برای بیانِ تفکراتمون باز یا بسته نگه داره.

خلاصه تا حدی این جمله که میگه: اگه خودت رو در زبان خارجی غرق کنی می‌تونی مغزت رو بازنویسی کنی، درسته.

@Lilymrosey ✨

سلام ممنونم.

دانشگاه اراک در اصل دوتاست که یکیشون دانشگاه بزرگتریه و مخصوص پزشکی، مهندسی، ریاضی، شیمی و رشته های علوم پایه ست و بهش میگن دانشگاه سردشت؛ یه دانشگاه هم مخصوص رشته های علوم انسانی و ادبیات، حقوق و کشاورزیه که این از دانشگاه سردشت کوچیک‌تره و اسمش دانشگاه مرکزیه.(در کل هردوشون دانشگاه اراکن)

همون انتظاری که از لحاظ سطح علمی از دانشگاه های ایران میره، همون انتظار رو از دانشگاه اراک هم باید داشت. درمورد همه اساتید دانشگاه، اطلاعی ندارم ولی اساتید سه گرایش زبان، واقعا باسواد و پیگیرن. این یکی از دلایلی بود که پارسال با کلی پرس‌وجو فهمیدم و تصمیم گرفتم که تو لیست انتخاب رشتم بذارمش. انجمن های فعالی هم به لطف اساتید و دانشجوها داریم. تنها انتقادی که به هیئت علمی وارده اینه که تعداد اساتیدی که تخصصشون آموزشه بیشتر از ادبیاته.

حراست دانشگاه اراک بشدت گیر میدن و بنظرم این برخورد های بدی که دارن تنها چیزیه که هیچ وقت بهش عادت نمی‌کنم.

‌
سلام ملیکا جان خوبی
میخواستم ازت در مورد دانشگاه اراک بپرسم که دانشگاه خوبیه یا نه
استاید ادبیاتش چطورن

بله شدنیه.

‌
میشه موقع مهاجرت گرایش رو به کل تغییر داد؟
مثلا کارشناسی آموزش باشه
ارشد ادبیات انگلیسی باشه
بعد با دکتری مهاجرت کنیم برای ادبیات

باعث خوشحالیمه پرنیان عزیز?✨

الا ای آهوی وحشی کجایی؟

@lilymrosey