انتشار ویدیو بازداشت ؛
عباس لسانی با عدم تمکین به حکم اقامت اجباری به اردبیل بازگشته است

عباس لسانی فعال حرکت ملی آذربایجان بعد از ظهر ۱۱ شهریور ۱۴۰۳ تنها ساعاتی پس از انتقال به شهر یزد با عدم تمکین به محکومیت اقامت اجباری شهر یزد را ترک و به زادگاه خویش شهر اردبیل بازگشته است.

ویدیو لحظه مراجعه مامورین انتظامی_امنیتی به منزل این فعال سیاسی سرشناس آذربایجانی جهت بازداشت منتشر شده است.

طی ویدیویی که در هنگام بازداشت آقای لسانی از طریق گوشی یکی از اعضای خانواده که از طریق اینترنت به دوربین های مدار بسته منزل وصل بوده ضبط گردیده، سربازی پس از مراجعه به منزل ایشان و باز شدن درب با اشاره خویش مامورین امنیتی را به جلوی درب منزل فرا میخواند و پس از ورود مامورین به منزل، کنتور برق قطع می گردد تا از ضبط وقایع جلوگیری شده و پس از آن لحظه دیگر خودروهای نیروهای امنیتی و انتظامی در جلوی منزل عباس لسانی حاضر و وارد خانه شده و تلاش برای بالا رفتن از پله ها می کنند که با اعتراض و ممانعت عباس لسانی مواجه می شوند که بدون ارائه حکم ورود و تفتیش منزل به هیچ عنوان اجازه ورود نخواهم داد، بعد از چند دقیقه توقف در پله ها یکی از مامورین لباس شخصی برگه ای را به عنوان حکم دادستانی جهت ورود و تفتیس ارائه می دهند و آقای لسانی اجازه تفتیش منزل را به ایشان می‌دهد، از نوع رفتار و جستجوی مامورین و اقرار خود ایشان تنها دلیل اخذ مجوز ورود به منزل یافتن دی. وی .آر بوده است که بعد از یافتن آن نگران وجود دستگاه دی.وی.آر دوم بوده اند که در اقدامی کاملا غیر قانونی بدون حضور اعضای خانواده همزمان با تفتیش منزل وار پیلوت ساختمان شده و آن مکان را نیز مورد جستجو جهت کشف دستگاه احتمالی دوم قرار می دهند.

پیشتر این مبارز سیاسی سرشناس آذربایجانی طی دادنامه‌ای که روز ۱۲مهر ۱۴۰۲، از طریق سامانه الکترونیکی قوه قضاییه دریافت کرده، اطلاع یافته بود شعبه ۱دادگاه تجدیدنظر دادگستری استان اردبیل بعلت عدم تمکین از حکم محکومیت ۲سال اقامت اجباری در شهرستان یزد، حکم محکومیت وی را به میزان یک سوم افزایش داده است.آقای لسانی در این راستا گفته :  در صورت توان امکان به هیچ حکم ظالمانه‌ای تمکین نخواهم نمود.

عباس لسانی که ۲ اسفند ۱۴۰۱ پس از تحمل ۴سال و ۲ماه حبس و در جریان صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که بسیاری از زندانیان عقیدتی آزاد شدند از بند ۷ (امنیتی) زندان اردبیل آزاد و با مشایعت مامورین امنیتی جهت تحمل دوران محکومیت ۲سال اقامت اجباری به شهر یزد منتقل شده بود پس از رسیدن به شهر یزد و آزادی، طی تماس با خانواده از عدم تمکین به محکومیت اقامت اجباری خبر داده و در میان استقبال فعالین ملی آذربایجانی به منزل خویش در شهر اردبیل بازگشت.

عباس لسانی، روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۱، در جمع ده‌ها تن از نویسندگان، شعرا و کنشگران مدنی و سیاسی آذربایجانی که از شهرهای مختلف از جمله تبریز برای دیدار با این فعال سیاسی سرشناس تورک در خانه او گرد هم آمده بودند با اشاره به صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که در پی آن شماری از زندانیان سیاسی از زندان‌ها آزاد شدند، گفت: «این عفو نبود. این عقب‌نشینی در مقابل اراده ملت بود. کسی لایق صدور عفو است که اعتراضات و مطالبات به‌حق و منطقی فرزندان این مردم را در خیابان‌ها به خاک و خون نکشیده باشد. تو اگر آسفالت خیابان‌ها را به خون زنان و مردان به دلیل مطالبه حقوق اولیه انسانی گلگون کنی و بعد بگویی که عفو می‌کنم، این بزرگترین ریاکاری است، این عفو نیست. این سرخم کردن در مقابل اراده ملت است. امیدوارم این سرخم کردن‌ها [از سوی جمهوری اسلامی] ادامه پیدا کند؛ در غیر این صورت سری نخواهد ماند که بخواهند خمش نمایند.»

در مورد صدور این دادنامه، سیدمحمدرضا فقیهی وکیل پرونده گفته بودند، ایراد و نکته قابل توجه در این حکم [اقامت اجباری] این است که؛ اگر آقای لسانی، سال گذشته همانند دهها هزار نفر از جمله زندانیان عقیدتی- سیاسی مشمول عفو عمومی قرار گرفته و از زندان آزاد شده اند و مجازات اصلی [حبس] ایشان شامل عفو شده است، باید به تبع آن، مجازات تَبعی و یا تکمیلی که همان اقامت اجباری در شهر یزد می باشد نیز مورد عفو قرار میگرفت و انتقال ایشان بعد از آزادی به شهر یزد و همچنین صدور دادنامه اخیر برای تشدید مجازات مبنای قانونی نداشته و فاقد وجاهت قانونی می باشد.

عباس لسانی جهت حکم محکومیت اقامت اجباری به شهر یزد منتقل شد

عباس لسانی فعال حرکت ملی آذربایجان بعد از ظهر امروز ۱۱ شهریور ۱۴۰۳ طی تماسی کی با خانواده داشته از انتقالش به شهر یزد خبر داده است.

آقای لسانی همچنین خبر داده‌اند پس از انتقال به شهر یزد توسط نیروهای امنیتی به اداره اطلاعات شهر برده شده و با تاکید بر اینکه طبق قانون و حکم صادره باید مدت محکومیت اقامت اجباری خود را در شهر یزد بگذراند در غیر این اینصورت و عدم تمکین به حکم صادره باز با تشدید مجازات روبرو خواهد شد که آقای لسانی در جواب گفته است: در صورت توان امکان به هیچ حکم ظالمانه‌ای تمکین نخواهم نمود.
طبق گفته خانواده وی ایشان بعد از خروج از ستاد مرکزی اداره اطلاعات شهر یزد بلافاصله راهی ترمینال مسافربری جهت عزیمت به وطن شده است.

عباس لسانی که دیروز ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ در‌منزل شخصی خویش بازداشت و به شهر یزد منتقل شده، خاطرنشان کرده اند که به حکم صادره ۲سال اقامت اجباری در شهر یزد تمکین نکرده و به شهر اردبیل بازخواهند گشت.

پیشتر این مبارز سیاسی سرشناس آذربایجانی طی دادنامه‌ای که روز ۱۲مهر ۱۴۰۲، از طریق سامانه الکترونیکی قوه قضاییه دریافت کرده، اطلاع یافته بود شعبه ۱دادگاه تجدیدنظر دادگستری استان اردبیل بعلت عدم تمکین از حکم محکومیت ۲سال اقامت اجباری در شهرستان یزد، حکم محکومیت وی را به میزان یک سوم افزایش داده است.

عباس لسانی که ۲ اسفند ۱۴۰۱ پس از تحمل ۴سال و ۲ماه حبس و در جریان صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که بسیاری از زندانیان عقیدتی آزاد شدند از بند ۷ (امنیتی) زندان اردبیل آزاد و با مشایعت مامورین امنیتی جهت تحمل دوران محکومیت ۲سال اقامت اجباری به شهر یزد منتقل شده بود پس از رسیدن به شهر یزد و آزادی، طی تماس با خانواده از عدم تمکین به محکومیت اقامت اجباری خبر داده و در میان استقبال فعالین ملی آذربایجانی به منزل خویش در شهر اردبیل بازگشت.

عباس لسانی، روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۱، در جمع ده‌ها تن از نویسندگان، شعرا و کنشگران مدنی و سیاسی آذربایجانی که از شهرهای مختلف از جمله تبریز برای دیدار با این فعال سیاسی سرشناس تورک در خانه او گرد هم آمده بودند با اشاره به صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که در پی آن شماری از زندانیان سیاسی از زندان‌ها آزاد شدند، گفت: «این عفو نبود. این عقب‌نشینی در مقابل اراده ملت بود. کسی لایق صدور عفو است که اعتراضات و مطالبات به‌حق و منطقی فرزندان این مردم را در خیابان‌ها به خاک و خون نکشیده باشد. تو اگر آسفالت خیابان‌ها را به خون زنان و مردان به دلیل مطالبه حقوق اولیه انسانی گلگون کنی و بعد بگویی که عفو می‌کنم، این بزرگترین ریاکاری است، این عفو نیست. این سرخم کردن در مقابل اراده ملت است. امیدوارم این سرخم کردن‌ها [از سوی جمهوری اسلامی] ادامه پیدا کند؛ در غیر این صورت سری نخواهد ماند که بخواهند خمش نمایند.»

در مورد صدور این دادنامه، سیدمحمدرضا فقیهی وکیل پرونده گفته بودند، ایراد و نکته قابل توجه در این حکم [اقامت اجباری] این است که؛ اگر آقای لسانی، سال گذشته همانند دهها هزار نفر از جمله زندانیان عقیدتی- سیاسی مشمول عفو عمومی قرار گرفته و از زندان آزاد شده اند و مجازات اصلی [حبس] ایشان شامل عفو شده است، باید به تبع آن، مجازات تَبعی و یا تکمیلی که همان اقامت اجباری در شهر یزد می باشد نیز مورد عفو قرار میگرفت و انتقال ایشان بعد از آزادی به شهر یزد و همچنین صدور دادنامه اخیر برای تشدید مجازات مبنای قانونی نداشته و فاقد وجاهت قانونی می باشد.

عباس لسانی توسط مامورین امنیتی انتظامی شهر اردبیل بازداشت شد

مامورین امنیتی-انتظامی شهر اردبیل صبح امروز ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ با مراجعه به منزل عباس لسانی فعال حرکت ملی آذربایجان، ایشان را بازداشت کرده اند.

پس از بازداشت این فعال سیاسی سرشناس آذربایجانی مامورین امنیتی منزل ایشان را تفتیش و برخی از وسایل شخصی از جمله دی وی آر دوربین منزل را ضبط کرده اند.

از دلایل بازداشت این فعال مدنی آذربایجانی اطلاع دقیقی در دست نمی باشد اما احتمال میرود بازداشت وی مرتبط با حکم محکومیت ۲ سال اقامت اجباری شان باشد که آقای لسانی به حکم محکومیت تمکین نکرده بودند.

روز ۱۴ مرداد ۱۴۰۳، به دستور قاضی شعبه اجرای احکام شهرستان اردبیل آقای لسانی با دریافت احضاریه ای جهت تحمل دوران محکومیت ۲ سال اقامت اجباری در شهرستان یزد،بایستی ساعت ۹:۰۰ روز دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ به اداره خدمات قضایی واقع در چهارراه ژاندارمری جنب شرکت نفت(اتاق شماره ۳۰) حضور یابند که آقای لسانی از حضور در‌محل امتناع کرده بودند.

پیشتر این مبارز سیاسی سرشناس آذربایجانی طی دادنامه‌ای که روز ۱۲مهر ۱۴۰۲، از طریق سامانه الکترونیکی قوه قضاییه دریافت کرده، اطلاع یافته بود شعبه ۱دادگاه تجدیدنظر دادگستری استان اردبیل بعلت عدم تمکین از حکم محکومیت ۲سال اقامت اجباری در شهرستان یزد، حکم محکومیت وی را به میزان یک سوم افزایش داده است.

عباس لسانی که ۲ اسفند ۱۴۰۱ پس از تحمل ۴سال و ۲ماه حبس و در جریان صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که بسیاری از زندانیان عقیدتی آزاد شدند از بند ۷ (امنیتی) زندان اردبیل آزاد و با مشایعت مامورین امنیتی جهت تحمل دوران محکومیت ۲سال اقامت اجباری به شهر یزد منتقل شده بود پس از رسیدن به شهر یزد و آزادی، طی تماس با خانواده از عدم تمکین به محکومیت اقامت اجباری خبر داده و در میان استقبال فعالین ملی آذربایجانی به منزل خویش در شهر اردبیل بازگشت.

عباس لسانی، روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۱، در جمع ده‌ها تن از نویسندگان، شعرا و کنشگران مدنی و سیاسی آذربایجانی که از شهرهای مختلف از جمله تبریز برای دیدار با این فعال سیاسی سرشناس تورک در خانه او گرد هم آمده بودند با اشاره به صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که در پی آن شماری از زندانیان سیاسی از زندان‌ها آزاد شدند، گفت: «این عفو نبود. این عقب‌نشینی در مقابل اراده ملت بود. کسی لایق صدور عفو است که اعتراضات و مطالبات به‌حق و منطقی فرزندان این مردم را در خیابان‌ها به خاک و خون نکشیده باشد. تو اگر آسفالت خیابان‌ها را به خون زنان و مردان به دلیل مطالبه حقوق اولیه انسانی گلگون کنی و بعد بگویی که عفو می‌کنم، این بزرگترین ریاکاری است، این عفو نیست. این سرخم کردن در مقابل اراده ملت است. امیدوارم این سرخم کردن‌ها [از سوی جمهوری اسلامی] ادامه پیدا کند؛ در غیر این صورت سری نخواهد ماند که بخواهند خمش نمایند.»

در مورد صدور این دادنامه، سیدمحمدرضا فقیهی وکیل پرونده گفته بودند، ایراد و نکته قابل توجه در این حکم [اقامت اجباری] این است که؛ اگر آقای لسانی، سال گذشته همانند دهها هزار نفر از جمله زندانیان عقیدتی- سیاسی مشمول عفو عمومی قرار گرفته و از زندان آزاد شده اند و مجازات اصلی [حبس] ایشان شامل عفو شده است، باید به تبع آن، مجازات تَبعی و یا تکمیلی که همان اقامت اجباری در شهر یزد می باشد نیز مورد عفو قرار میگرفت و انتقال ایشان بعد از آزادی به شهر یزد و همچنین صدور دادنامه اخیر برای تشدید مجازات مبنای قانونی نداشته و فاقد وجاهت قانونی می باشد.

صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی فعال کارگری تورک

شریفه محمدی، فعال کارگری تورک محبوس در زندان لاکان رشت، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت از بابت اتهام “بغی” به اعدام محکوم شد.

به گزارش "صفحه اطلاع رسانی عباس لسانی"،
به نقل از اتحادیه آزاد کارگران ایران، خانم محمدی طی حکمی توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار، از بابت اتهام بغی از طریق ارتباط با یک سازمان سیاسی به اعدام محکوم شده است که امروز پنجشنبه ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ به سیروس فتحی همسر این فعال کارگری ابلاغ شده است.

جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات شریفه محمدی در تاریخ ۱۹ خردادماه، در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، اقدام علیه امنیتی ملی و بغی از طریق ارتباط با یک سازمان سیاسی برگزار شده بود.

پیشتر مادر شریفه محمدی، فعال کارگری درباره وضعیت دخترش و عدم پاسخگویی مسئولین قضایی و ‌فشار نهادهای امنیتی علیه فرزند خود گفته است: «نزدیک به هفت ماه است که دخترم را بازداشت کردند و به من خبری از او نمی‌دهند. من چندین بار به رشت آمدم و از مسئولان خواستم به من جوابی بدهند. هر چقدر التماسشان کردم، جوابی به من ندادند که گناه دخترم چیست؟

دخترم زندگی و شغلش را از دست داده و فرزندش آواره شده است.»

سیروس فتحی همسر شریفه محمدی نیز پس از برگزاری دادگاه شریفه، در ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ بازداشت و روز ۳۱ خرداد سال جاری با تامین قرار کیفری، به‌طور موقت آزاد شده بود.

شریفه محمدی در تاریخ ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت شد. خانم محمدی در تاریخ ۹ دی ماه همان سال از زندان لاکان رشت به زندان سنندج منتقل شد. وی نهایتا پس از مدتی به این زندان بازگردانده شد.

خانم محمدی پیشتر در شعبه ۴ بازپرسی دادسرای رشت به ریاست بازپرس آقای رجبی از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیتی ملی و بغی از طریق ارتباط با یک سازمان سیاسی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته بود.

صدور قرار منع تعقیب برای مریم، فرهاد و سجاد پاک‌روح

شعبه یک بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز با بررسی محتویات پرونده برای اتهام تشویش اذهان عمومی علیه فرهاد پاک روح و مریم و سجاد پاک روح قرار منع تعقیب صادر کرد

به گزارش "صفحه اطلاع رسانی عباس لسانی"،
آقای فرهاد پاک روح مزرعه فعال حرکت ملی آذربایجان روز ۱۲ تیرماه ۱۴۰۲ با انتشار تصویری از قرار نهایی صادره از سوی شعبه یک بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز از صدور قرار منع تعقیب علیه خویش و خانم مریم پاک روح و آقای سجاد پاک روح خبرداده است.
در قرار نهایی صادره آمده است:
"در خصوص گزارش اداره مبارزه با جرایم سایبری پلیس فتا علیه خانم مریم پاک روح و آقای سجاد پاک روح فرزند جبرائیل و فرهاد پاک روح فرزند جبرئیل مبنی بر تشویش اذهان عمومی از طریق انتشار ویدئو در فضای مجازی باتوجه به جمیع اوراق و محتویات پرونده نظر بر اینکه برای اثبات ارتکاب جرم توسط نامبردگان دلیل کافی ارائه نشده است لذا به لحاظ عدم کفایت ادله اثباتی و حاکمیت اصل برائت مستندا به مواد ۴ و ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قرار منع تعقیب صادر و اعلام میگردد قرار صادره در صورت تایید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ از طرف شاکی خصوصی قابل اعتراض در محاکم کیفری دو شهرستان تبریز می باشد."

پیشتر آقای جبرئیل پاک روح، پدر فرهاد پاک روح در ویدئویی که در اختیار صفحه مذکور قرار گرفته بود از ضرب و شتم خود به همراه برادر و فرزندش توسط ماموران پایگاه یکم آگاهی تبریز خبرداده و گفته بود:

«به دلیل آسیب‌های ناشی از ضرب‌وجرح توسط ماموران و ضربات به سر، سه بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است و پس از این حادثه بارها در بخش مغز و اعصاب بیمارستان رازی تبریز بستری شده و اکنون به رغم گذشت مدت‌ها از این حادثه کماکان دچار تاری دید، عدم تعادل در ایستادن و راه رفتن، آسیب‌دیدگی و اختلال در شنوایی، افتادگی پلک چشم راست و سستی عضلات بدن شده و عملا سلامتی و زندگی عادی این شهروند تحت تاثیر این رفتار بی‌رحمانه دچار اختلال شده است.»

آقای جبرئیل پاک روح به همراه برادرش اسد پاک روح و فرزندش فرهاد پاک روح  پس از ضرب‌وجرح توسط ماموران پایگاه یکم آگاهی تبریز بازداشت و به کلانتری ۱۴ تبریز منتقل شده بودند و بدون دسترسی به خدمات درمانی به مدت یک روز مورد بازداشت قرار گرفته بودند.

آقای جبرئیل پاک روح روز ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ نیز پس از یک روز بازداشت با تودیع قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان مرکزی تبریز آزاد شده بود.

برگزاری جلسه دادگاه چهارتن از فعالین محبوس حرکت ملی آذربایجان در دادگاه انقلاب تهران؛
انتقال طاهر نقوی به بند ۶زندان اوین

چهار تن از فعالین بازداشتی محبوس در زندان اوین به نامهای: مرتضی پروین جدا، باقر حاجی زاده، آیاز سیف خواه و کمال نوری امروز چهارشنبه‌ ۱۳ تیرماه‌ ۱۴۰۳ به شعبه‌ی ۱۵ دادگاه‌ انقلاب تهران منتقل شده و دفاعیات خویش را ارائه کرده اند.

به‌ گزارش "صفحه‌ اطلاع رسانی عباس لسانی"،
در این جلسه دادگاه قاضی صلواتی با لحن توهین آمیز با فعالین ملی برخورد کرده و در جواب فعالین بازداشتی که گفته اند توسط نیروهای امنیتی در زمان بازداشت شکنجه شده ایم گفته است:«بازجویی میدادید و همکاری می کردید تا شکنجه نشوید».

طاهر نقوی دیگر فعال حرکت ملی آذربایجان که پیشتر اعتصاب غذا کرده بود از قرنطینه زندان اوین به بند ۶ زندان اوین منتقل شده است.همچنین برای زندانی سیاسی آذربایجانی بعلت درگیری یکی از مامورین زندان با وی پرونده جدیدی با اتهامات «اخلال در نظم عمومی زندان» و «توهین به مامورین زندان» گشوده شده است.

طی روزهای۱۶، ۱۷ و ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، آیدا صدیقی خراسانلو، فاطمه آتشی خیاوی، کرامت روحنواز، علیرضا شیرزاد کوچنقی، امیرعلی برادران، یاشار حسین زاده، لطفعلی جباری، سهیلا اصغری، مرتضی پروین جدا، ودود اسدی، سالار طاهر افشار، سعید جمال زاده، باقر حاجی زاده، آیاز سیف خواه، سعید مینایی، کمال نوری، آراز امان، طاهر نقوی، سعید دوستان، سلیمان «آیدین» محمدی، کرم مردانه مستعلی بیگلو و عبدالله واحدی در شهرهای اردبیل، خیاو «مشگین‌ شهر»، رشت، اورمیه، تبریز، اسلامشهر تهران، کرج و آستارا، توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت شده بودند. که تا لحظه تنظیم خبر تعدادی از این فعالین با تودیع قرار وثیقه به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شده اند.

تبریز؛
"سئلین" دختر نوزاد آذربایجانی همچنان بدون شناسنامه

سئلین دختر نوزاد آذربایجانی علی رغم سپری شدن ۱ ماه ۲۴ روز از تولد، به‌ دلیل‌ مخالفت اداره ثبت احوال شهرستان تبریز همچنان‌ بدون‌ شناسنامه‌ ‌و‌ محروم‌ از خدمات‌ درمانی است.

به‌ گزارش "صفحه‌ اطلاع‌ رسانی عباس لسانی"،
صابر(شهریار) آهنی پدر سئلین دیروز پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳با انتشار مطلبی به زبان تورکی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «گؤزل قیزیم، سئلین قیزیم بیر هفته سورا ایکی آیلیق اولورسان هله شناسنامه آلانمامیشام سنه. اما هرحالدا سن ائلیمین سئلینی‌سن»

بیشتر والدین «سئلین» از مخالفت اداره ثبت و احوال شهرستان تبریز با صدور شناسنامه به دلیل تورکی بودن اسم انتخابی خبرداده بودند و مسئولین اداره مذکور به پدر این نوزاد آذربایجانی گفته بودند اکثر نامهای تورکی ممنوع می باشد شما هم برای نوزادتان اسم نجیب‌ی انتخاب کنید و آقای صابر آهنی علیه اداره ثبت و احوال شهرستان تبریز به دلیل مخالفت با صدور شناسنامه برای فرزندش سئلین اقدام کرد.

در ایران فرزند بدون شناسنامه یعنی محروم از کلیه خدمات اجتماعی، آموزشی و درمانی حتی از ابتدایی ترین درمانها یعنی واکسیناسیون که کودک باید در همان ماه های نخست بنا به تشخیص پزشک واکسینه شود.

حق داشتن نام کودک در بدو تولد از بندهای میثاق حقوق کودکان می‌باشد که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از امضاء کنندگانش از پذیرش آن سرباز می‌زند.

بر اساس اصل ۳۴ قانون اساسی و قوانین جاری سازمان ثبت احوال، حق دادخواهی والدین در مواجهه با چنین محدودیت و ممنوعیت هایی در محاکم عمومی دادگستری محفوظ است‌.

محمود اوجاقلو، علی رضی زاده، اصغر فرجی و علی رضایی همچنان محروم از مرخصی در زندان اوین

محمود اوجاقلو،علی رضی زاده نادارلی و اصغر فرجی فعالین محبوس حرکت ملی آذربایجان کماکان محروم از مرخصی در زندان اوین بسر می برند و با دخالت نهادهای امنیتی امکان آزادی مشروط و مرخصی این فعالین سلب گردیده است

به گزارش "صفحه اطلاع رسانی عباس لسانی"،
محمود اوجاقلو با گذشت نزدیک به ۱۷ ماه از دوران حبس خود کماکان محروم از مرخصی در بند ۴ زندان اوین به سر میبرد و طی هفته های اخیر با تهدید به پرونده سازی از سوی نیروهای امنیتی مواجه گردیده است.

محمود اوجاقلو ، ۱شهریور ۱۴۰۲ تنها پس از ۲روز از ارسال پرونده‌اش به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ۱۱ سال حبس تعزیری و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد
بنا به اطلاع نزدیکان آقای اوجاقلو، پرونده این فعال مدنی ۲۹ مرداد ۱۴۰۲، به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارسال گردیده بود و شعبه مذکور تنها ۲روز پس از دریافت پرونده و بدون آنکه آقای اوجاقلو را جهت دفاع از اتهام انتسابی احضار کند اقدام به صدور رای ۱۱سال حبس تعزیری و مجازات‌های تکمیلی کرده بود.

آقای اوجاقلو در دوران بازداشت و مراحل رسیدگی به پرونده اش در بازپرسی و دادگاه از امکان دسترسی به وکیل و ملاقات باخانواده محروم بود.

علی رضی زاده نادارلی فعال حرکت ملی آذربایجان که دوران محکومیت خود را در بند ۸ زندان اوین (تهران) سپری میکند، تا کنون امکان مرخصی نیافته و دخالت نهادهای امنیتی در پرونده سبب محرومیت وی از آزادی مشروط و مرخصی گردیده است.

این فعال مدنی ساکن تهران روز ۷ آبان ۱۴۰۲، جهت تحمل محکومیت یکسال حبس خویش توسط تعدادی از فعالین ملی آذربایجانی بدرقه و راهی زندان اوین شده و به قرنطینه اندرزگاه یک زندان اوین منتقل گردیده بود.

شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم محکومیت ۲سال حبس تعزیری و منع عضویت در گروه‌ و خروج از کشور، آقای رضی زاده نادارلی را تایید و یکسال از حکم مذکور را به مدت ۵سال به حالت تعلیق درآورده بود.

اصغر فرجی دیگر فعال حرکت ملی آذربایجان که در بند ۸ زندان اوین تهران محکومیت ۵ ساله خود را سپری می‌کند با گذشت نزدیک به یک سوم از دوران حبس خود کماکان محروم از مرخصی درمانی است.
آقای فرجی که از درد شدید در ناحیه کمر رنج می‌ برد، علی‌رغم مراجعه متعدد خانواده و درخواست ایشان مبنی بر اعزام به مراکز درمانی جهت درمان همچنان محروم از مرخصی به سر میبرد.

در زمستان سال ۱۴۰۱، در جریان صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» که بسیاری زندانیان عقیدتی آزاد شده بودند این فعال مدنی آذربایجانی امکان آزادی نیافته بود.

علی رضایی هاواستان فعال مدنی آذربایجانی محبوس در زندان اوین که هم اکنون دوران محکومیت شش ساله خود را در این زندان سپری می کند تاکنون تنها به مدت پنج روز در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ در پی فوت پدرش به مرخصی اعزام گردیده است.

این فعال مدنی آذربایجانی به دلیل مخالفت مسئولان با اعزام به مرخصی، از حضور در مراسم خاکسپاری پدر خویش که روز دوشنبه ۱۳ شهریورماه سال گذشته درگلزار روستای هاواستان برگزار شد، باز مانده بود.

رضایی که هم اکنون دوران محکومیت شش ساله خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در زمان بازداشت و در دادگاه از دسترسی به وکیل محروم بوده است و قاضی صلواتی بارها  از حضور خانواده وی در دفترش خودداری کرده و آنها را تهدید به بازداشت کرده بود.

نزدیکان دیگر بازداشت شدگان محبوس در بند ۴ زندان اوین از جمله آقایان مرتضی پروین‌جدا، سعید جمالزاده، باقر حاجی زاده، آیاز سیف خواه، کمال نوری، آراز امان، طاهر نقوی، کرم مردانه و ...نیز علی رغم سپری شدن بیش از ۸۰ روز امکان تودیع قرار وثیقه و آزادی موقت نیافته‌اند.

احضار جبرائیل پاک روح به دادسرای انقلاب تبریز

جبرائیل پاک روح پدر فرهاد پاکروح فعال حرکت ملی آذربایجان طی ابلاغیه‌ای که از طریق سامانه ابلاغ الکترونیکی قوه قضاییه ثنا دریافت کرده، مقرر شده است طی پنج روز آتی جهت دفاع از اتهام انتسابی در شعبه اول دادسرای عمومی و انقلاب تبریز حاضر گردد.

به گزارش "صفحه اطلاع رسانی عباس لسانی"،
در متن ابلاغیه صادره توسط بازپرس باقری آمده است:
«در خصوص گزارش مرجع انتظامی علیه شما مبنی بر نشر اکاذیب مقرر است ظرف مهلت تعیین شده جهت دفاع از اتهام انتسابی در شعبه حضور پیدا نماییدمهلت تعیین شده برای حضور در شعبه پنج روز بوده و نتیجه عدم حضور جلب میباشد در صورتی که عذر موجهی برای عدم حضور داشته باشید پیش از اتمام مهلت به شعبه اعلام نمایید. شما میتوانید یک نفر وکیل دادگستری همراه داشته باشید.در زمان حضور تمامی مدارک و مستندات و دلایل خود را که موثر در رفع اتهام از شما می باشد همراه داشته باشید.در صورت امکان پیش از حضور در شعبه دفاعیات خود را در قالب لایحه ای یادداشت و در زمان حضور تقديم شعبه نمایید.تا حد امکان قبل از ساعت دوازده به شعبه مراجعه نمایید تا در صورت تفهیم اتهام و صدور قرار تامین فرصت کافی برای تدارک وثیقه یا کفیل داشته باشید.»

پیشتر آقای جبرائیل پاکروح پدر فرهاد پاکروح  فعال حرکت ملی آذربایجان طی ویدئویی به زبان فارسی به تشریح وضعیت خود و برادر و فرزندش پرداخته و گفته بود:
«متاسفانه به دلیل بی عدالتی قوه قضائیه و ناکارآمدی نظام جمهوری اسلامی تاکنون دادخواهی ما به جایی نرسیده است و در کمال تعجب به جرم تمرد به مامورین، برادرم اسد و پسرم فرهاد هرکدام به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده اند که برادرم هم اکنون در زندان است و فرهاد نیز جهت اجرای حکم احضار شده است و بیست میلیون تومان نیز از بابت حکم خودم جریمه نقدی پرداخت کرده ام،
در جستجوی عدالت هستیم و انشاالله روزی محقق خواهد شد.»

پیش از این نیز آقای جبرائیل پاکروح در ویدئویی که در اختیار صفحه مذکور قرار گرفته بود از ضرب و شتم خود به همراه برادر و فرزندش خبرداده و گفته بود:
«به دلیل آسیب‌های ناشی از ضرب‌وجرح توسط ماموران و ضربات به سر، سه بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است و پس از این حادثه بارها در بخش مغز و اعصاب بیمارستان رازی تبریز بستری شده و اکنون به رغم گذشت مدت‌ها از این حادثه کماکان دچار تاری دید، عدم تعادل در ایستادن و راه رفتن، آسیب‌دیدگی و اختلال در شنوایی، افتادگی پلک چشم راست و سستی عضلات بدن شده و عملا سلامتی و زندگی عادی این شهروند تحت تاثیر این رفتار بی‌رحمانه دچار اختلال شده است.»

آقای جبرائیل پاکروح به همراه برادرش اسد پاکروح و فرزندش فرهاد پاکروح  پس از ضرب‌وجرح توسط ماموران پایگاه یکم آگاهی تبریز بازداشت و به کلانتری ۱۴ تبریز منتقل شده بودند و بدون دسترسی به خدمات درمانی به مدت یک روز مورد بازداشت قرار گرفته بودند.

آخرین پرفورمنس؛
مرتضی‌ پروین‌ در تماس کوتاه با خانواده: از‌ فردا‌ دست به‌ اعتصاب‌ غذا‌ خواهم‌ زد

مرتضی‌ پروین‌ جدا فعال حرکت ملی آذربایجان بعد از ظهر امروز‌ جمعه ۴ اسفند‌ ماه‌ ۱۴۰۲ طی تماس کوتاهی که‌ از‌ بازداشتگاه‌ اوین‌ با خانواده داشته‌ از وخامت وضعیت جسمانی و تشدید درد ناشی از بیماری دیسک کمرش خبر‌ داده‌ و اعلام کرده است از فردا در اعتراض به بازداشت غیرقانونی‌اش دست به اعتصاب غذا خواهد زد‌.

به‌ گزارش‌ "صفحه‌ اطلاع‌ رسانی‌ عباس لسانی"،
مرتضی‌ پروین‌ جدا‌ هنرمند‌ و‌ فعال‌ حرکت‌ ملی‌ آذربایجان‌ طی‌ تماس کوتاهی‌ که‌ با‌ خانواده‌ خود‌ داشته‌ از‌ درد‌ شدید‌ در‌ کمر و وخامت وضعیت جسمانی خبر‌ داده‌ و گفته است:
«با‌ عنوان اتهامی اجتماع‌ و‌ تبانی‌ تفهیم‌ اتهام‌ شده‌ ام، نمی دانم چرا این‌ها تلاش و اصرار دارند مرا به افرادی وصل کنند که نه ارتباطی با آنها داشته ام و نه هیچ سنخیتی بین ما وجود دارد، تاکنون‌ بازجویی نداده‌ ام‌ و‌ از‌ این‌ به‌ بعد‌ نیز‌ نخواهم‌ داد بازجو‌ها‌ گفته‌ اند برگه‌ ها‌ را‌ امضا‌ کن‌ و‌ من‌ فقط‌ در‌ حضور‌ قاضی‌ سخن‌ خواهم‌ گفت، تا‌ مشخص‌ شدن‌ وضعیتم‌ و در اعتراض‌ به‌ وضعیت‌ غیر قانونی موجود‌ از‌ فردا‌ دست‌ به‌ اعتصاب‌ غذا‌ خواهم‌ زد‌ و‌ این‌ آخرین‌ پرفورمنس‌ من‌ خواهد‌ بود» که‌ بلافاصله‌ تماس تلفنی‌ آقای‌ پروین قطع‌ شده است.

با‌ توجه‌ به‌ وضعیت جسمانی مرتضی‌ پروین و سابقه بیماری‌های وی، این‌ موضوع‌ باعث‌ تشدید‌ نگرانی‌ خانواده‌ این‌ هنرمند و فعال‌ مدنی شده‌ است. مرتضی‌ پروین‌ از بیماری شدید‌ دیسک در مهره‌های‌ پایینی‌ کمر رنج می برد که با‌ توجه‌ به‌ وضعیت وخیم جسمانی و بی‌ حالی، اعتصاب‌ غذای‌ وی‌ می‌ تواند‌ سلامتی‌اش را با مخاطره جدی مواجه سازد.

مرتضی‌ پروین‌ در حالی وارد‌ هجدهمین روز‌ از بازداشت غیر قانونی خود‌ توسط‌ نیروهای‌ امنیتی‌ در شهر اردبیل می‌ شود که‌ تاکنون‌ از‌ حق‌ داشتن‌ وکیل‌ محروم بوده و‌ فقط‌ در‌ چهارمین‌ روز‌ از‌ بازداشتش تماس‌ ۳۵ ثانیه‌ ای‌ با‌ خانوداه‌ خود‌ داشته‌ و گفته‌ بود:
«بازجویی‌ نداده‌ ام‌ و‌ نخواهم داد، مسئول‌ سلامتی‌ام نیروهای امنیتی هستند».

شاهدان‌ عینی‌ در زمان بازداشت‌ مرتضی‌ پروین‌ جدا‌ به منابع صفحه مذکور خبر داده بودند که نیروهای‌ امنیتی‌ با‌ ۴ خودرو‌ شخصی‌، ساعت‌ ۶:۳۰ صبح‌ روز سه‌ شنبه‌ ۱۷ بهمن‌ ماه ۱۴۰۲ به‌ منزل‌ پدری‌ مرتضی‌ پروین‌ مراجعه کرده و بدون ارائه حکم با بالا رفتن از دیوار وارد منزل شده و آقای‌ پروین‌ را‌ با‌ لباس‌ خواب‌ بازداشت کرده‌ بودند. همچنین در اقدامی غیر معمول مامورین امنیتی برای ترساندن همسایه ها و جلوگیری از فیلمبرداری احتمالی از هلی‌شات در زمان بازداشت وی استفاده کرده بودند.

مامورین‌ امنیتی‌ پس‌ از‌ تفتیش و جستجوی‌ منزل‌، وسایل‌ شخصی‌ وی‌ از‌ جمله: گوشی‌ همراه، فلش، هارد و چند جلد کتابهای‌ این‌ فعال‌ حرکت‌ ملی‌ را‌ ضبط‌ کرده و با خود برده اند. از دلایل بازداشت و عنوان اتهام احتمالی این فعال مدنی اطلاع دقیقی در دست نمی باشد و سابقه بیماری این فعال مدنی از جمله‌ دیسک کمر شدید نگرانی خانواده و نزدیکان از سلامتی این هنرند و فعال‌ مدنی را افزایش داده است.

مرتضی‌ پروین‌جدا‌ هنرمند حوزه تجسمی «نقاش، کالیگراف»، پرفورمر و فعال‌ حرکت ملی آذربایجانی ساکن‌ شهرستان اردبیل است که پیش‌ از این‌ نیز‌ بارها‌ سابقه‌ بازداشت، زندان، احضار‌ و‌ تهدید‌ تلفنی‌ را در سابقه‌ی خود دارد‌ که از آن جمله میتوان به بازداشت این هنرمند آذربایجانی در زمان اعتراضات به خشک شدن دریاچه اورمیه در سال ۱۳۹۰، توهین‌ برنامه‌ فیتیله‌ در آبان‌ ماه سال ۱۳۹۴، مراسم سالانه قلعه بابک در سال ۱۳۹۷، تجمع حمایت از آزادسازی قره باغ اشغالی در‌ پارک جیرال اردبیل در سال ۱۳۹۹ و در آخرین مورد در جریان اعتراضات آبان سال ۱۴۰۱ بازداشت و پس از مدتی باو تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود.
این فعال ملی همچنین در یک اقدام اعتراضی نسبت به حکم شلاق صادره علیه خود در سال ۱۳۹۷ مقاومت کرده و به دلیل غیرانسانی بودن حکم شلاق مانع اجرای حکم شده بود که پس از درگیری و مجروح شدن وی مامورین امنیتی از اجرای حکم منصرف شده بودند.