خیلی حس خوبی داره آدم دوست هایی داشته باشه که وقتی میره ترمینال یا فرودگاه برای بدرقه‌اش بیان و باهم گریه کنید و بخندید و بهم به امید دیدار بگید. این ترم هنوز تموم نشده ولی بهترین اتفاق این ترم دوست هام بودن. لحظه لحظه‌ای که کنارشون بودم یه بخش عظیم من داشت به این واقعیت فکر میکرد که چقدر در آینده، مثلاً وقتی شصت سالم بشه و تنها روی مبل مشغول کتاب خوندنم دلتنگ این لحظات و خاطراتی که کنارشون داشتم میشم؛ هیجوقت فکر نمیکردم توی یک شهر دیگه و دور از خونه بتونم همچین ارتباط قوی و صمیمی رو با کسی برقرار کنم که موقع خداحافظی ازشون اشک بریزم و بی نهایت دلتنگشون بشم. تمام چیزی که توی تخیلات از یک ارتباط دوستانه واقعی داشتم رو توی دنیای واقعی کنار شما تجربه کردم. هرچقدر هم که زندگی سخت و ترسناک بشه آشنا شدن و گذروندن وقت کنار شماها ارزش یک بار به دنیا اومدن و تحمل تمام سختی ها رو داشت.

هیچوقت نفهمیدم شرایط سخته یا من ضعیفم.

موقع امتحانات حتی میترسم آهنگ گوش بدم چون حس میکنم درس رو فراموش میکنم...

I've been hurting to find, someone to make it right
I learn so much but lost it all
And when I'm stuck with you I fall
Bleed with me this time, till we bleed out.

مناسبت ها برام مثل یه اقیانوس مواج میمونند و منم شنا بلد نیستم؛ بهترین کاری که میتونم در مواجهه با این روزها انجام بدم اینکه نفسمو حبس کنم و برم تو عمقش و تا روز تموم بشه و بعد سرم رو بیارم بیرون و بتونم دوباره نفس بکشم تا مناسب بعدی بیاد.

وقت نمیکنم کتاب بخونم پس بجاش آهنگ آلبرت کامو رو گوش میدم.
So Did you ever read Albert Camus?

بعد از تصادف کنار جاده دوست هام رو بغل کردم و مثل یه سرباز شجاع بهشون گفتم اگر میمردم، مردن در کنار شما باعث افتخارم بود.

اتفاقا ۲۴ ساعت اخیرم شامل: زلزله، سیل و تصادف بود.

درد و دل کردن با آدم ها یکم ریسکیه و گاهی دیگه کارساز نیست‌. آدم دلش میخواد تو تنهایی با خودش خلوت کنه و یه طوری غم از بین ببره و در حد یک ذره هم شده امید بدست بیاره؛ این جور مواقع آهنگ‌ها و ادبیات بهترینند. این آهنگ هم خیلی بامزه و دلگرم کننده است نوآ هی از حال بد و سردرگمیش توی زندگی میگه و پدرش از اون طرف هی دلداریش میده:
when you don't know where you're going
Just stand still, soon enough you will.

بعضی وقت ها اینطوریه که تو آماده‌ای از همه چی گذر کنی و فصل جدیدی از زندگیت رو شروع کنی و وارد مرحله جدیدی بشی، اما زندگی ورق نمیخوره و مجبوری حالا حالاها توی یک وضعیت ثابت بمونه و با همون مشکلات همیشگی و تکراری سروکله بزنی و به اصطلاح بسوزی و بسازی.