آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله العالی)
ترید شاهین 💸 | 🕋𝐈𝐍 𝐆𝐎𝐃 𝐖𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐒𝐓
آموزش صفر تا 100 کریپتو 📊
❗️معرفی خفن ترین پروژه ها در بازار های مالی به صورت رایگان🐳
سیگنال فیوچرز و اسپات (هولد) رایگان🔥
با ما باشی💯 قدم جلویی رفیق🥂
𝐈𝐍𝐒𝐓𝐀𝐆𝐑𝐀𝐌 :
www.instagram.com/trade_shahin
Last updated 4 days, 18 hours ago
[ We are not the first, we try to be the best ]
Last updated 1 month, 1 week ago
FAST MTPROTO PROXIES FOR TELEGRAM
Ads : @IR_proxi_sale
Last updated 3 weeks, 1 day ago
? دینِ اسیر
? به مالک اشتر و همچنین به مردم مصر هشدار داد، فرمود: مالک! ما یک اسیری داشتیم، این را آزاد کردیم؛ باید بکوشیم که دیگران این را به اسارت نبرند. آن واسطه العقد، آن بیت الغزل این عهدنامه این است: مالک! (انّ هذا الدّین کان اسیراً فی ایدی الاشرار یُعمل فیه بالهوی و یُطلب به الدّنیا)*. فرمود: مالک! دین بود، اسلام بود، قرآن بود، نماز جماعت و نماز جمعه بود، لکن این دین زنجیری بود، اسیر دست حکومت سَقفی ها و امثال ذلک بود؛ اینها که غدیر را کنار گذاشتند، با سقیفه پیش آمدند؛ (انّ هذا الدّین کان اسیراً فی ایدی الاشرار).
قرآنِ اسیر کاری از پیش نمی برد، نمازِ اسیر کاری از پیش نمی برد؛ این قرآن و آن نماز را برابر میل هیات حاکم عمل می کند. فرمود: (انّ هذا الدّین کان اسیراً فی ایدی الاشرار یُعمل فیه بالهوی و یُطلب به الدّنیا). ما قیام کردیم، دست و پای قرآن را آزاد کردیم، دست و پای نماز و عبادت و حج و عمره و زکات و خمس را آزاد کردیم؛ الآن این دین آزاد شد. دین آزاد شده رهبری آزاد دارد، سخنان آزاد دارد، هدایت های آزاد شده دارد.
-------------------------------------------------
? نهج البلاغه / نامه ۵۳ _ (... کتبه للاشتر النّخعی لما ولاه علی مصر ...)
? درس اخلاق
? قم ؛ ۱۳۹۱/۱۲/۰۳
? دانایی یا دارایی؟
? این از ظریف ترین مناجات جناب #خواجه_عبد_الله_انصاری در الهی نامه است که ( دانایی ) مهم نیست، دانا در عالم کم نیست! ما کمبود علم نداریم؛ علم در مملکت، چه در حوزه، چه در دانشگاه _ ما شآء الله_ فراوان است! ما " دارا " نداریم نه " دانا "! آن مناجات خواجه عبد الله انصاری این است که خدایا! ما را دارا کن نه دانا! دانا (علم) دارد، دانش دارد؛ خُب همین است! دارا (معلوم) دارد، لذا قلبش مطمئن است.
الآن مشکلات ما در دانشگاه و حوزه و مملکت دانایی است؟ علم که فراوان است! علمی که کشور را اداره بکند، فراوان است؛ ولی کارآمد نیست! دانا در مملکت الی ما شآء الله، دارا کم است؛ یعنی آنکه معلوم را داشته باشد، یعنی کسی که باور بکند گناه سمّ است.
وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود که من بنایم بر این نیست که به علم غیب بین شما عمل بکنم، علم غیب در قیامت ظهور می کند؛ گاهی البته برای اعجاز این کار را می کنیم، ولی (انّما اقضی بینکم بالاَیمان و البیّنات). بدانید اگر کسی بیّنه زوری، شاهد زوری، حرف خلافی در محکمه من گفته، و من برابر حرف خلاف او پرده پوشی کردم، اسرار را بازگو نکردم، و به سود او حکم کردم، و مالی را از محکمه برد؛ (فکانّما قطعه من النّار) را می برد. کسی این را باور بکند، (دارا) می شود! یعنی معلوم را در جانش دارد، دستش پاک است. و اگر کسی درسش را بگوید، کتاب بنویسد، مقاله بنویسد، رساله بنویسد؛ دانا می شود نه دارا! این است که آن آقا با گریه و مناجات می گوید: خدایا! ما را دارا کن، نه دانا!!
-----------------------------------------------------
? الکافی / جلد ۷ / صفحه ۴۱۴
? همان
? درس خارج تفسیر قرآن کریم
? قم ؛ ۱۳۸۱/۰۹/۲۳
? وطنِ انسان مسافر
? بهترین توشه راه، تقواست. #تقوا نه تنها زاد راه آخرت است، زاد راه دنیا هم هست؛ تقوا " زاد المسافر " است، هر مسافری توشه می خواهد. اینچنین نیست که سفر انسان هنگام مرگ شروع بشود! انسان اصولاً مسافراً خلق شده است، وطنش جای دیگر است. این (حبّ الوطن من الایمان) به آن وطن اصلی بر می گردد که از آنجا آمدیم و به آنجا بر می گردیم. البته این میهن ها و وطن ها هم در شعاع آن وطن اصلی محترم و محبوب است.
و اگر مرحوم شیخ بهایی و سائر حکماء از این قبیل فرمودند: (این وطن مصر و عراق و شام نیست)، چند قرن قبل از مرحوم شیخ بهایی، بزرگان دیگری نظیر جناب شیخ اشراق رساله هایی در این زمینه نوشتند که این #وطن همان جایی است که ما آمدیم. وطن در ملکوت است، چون از آنجا آمدیم؛ اگر (خلق الله الارواح قبل الاجساد) است، اگر (نفخت فیه من روحی) است، از جای دیگر آمدیم.
بعدها یعنی بعد از گذشت چند قرن، مرحوم شیخ بهایی فرمود: (این وطن مصر و عراق و شام نیست). و وجود نورانی #سید_الشهداء (صلوات الله و سلامه علیه) که فرمود: (من کان باذلاً فینا مهجته و موطّناً علی لقاء الله نفسه)، کسی بر لقای خدا خود را توطین کند، یعنی بفهمد وطن او #لقاء_الله است، تا به وطن نرسید نمی آرمد؛ این در #کربلا بیاید، شرایط شهادت را داراست؛ وطن اصلی آنجاست.
بنابراین ما مسافراً خلق شدیم، و مسافر هم توشه می خواهد. توشه دنیا تقواست، توشه انتقال از دنیا به آخرت تقواست، توشه آخرت هم تقواست. (تزوّدوا فانّ خیر الزّاد التّقوی)* نه یعنی این تقوا به درد آخرت تان می خورد. به درد دنیا هم می خورد.
------------------------------------------------
? شیخ بهایی / نان و حلوا / بخش ۹
? بحار الانوار / جلد ۴۷ / صفحه ۳۵۷
? سوره حجر / آیه ۲۹ و سوره جن / آیه ۷۲
? اللّهوف / صفحه ۶۱
? سوره بقره / آیه ۱۹۷
? نماز جمعه قم
? مصلّی قدس ؛ ۱۳۸۲/۰۹/۱۴
? مشیت حکیمانه خدا
? تعذیب الهی به مشیت الهی وابسته است. مشیت الهی هم برابر آن حکمت او برنامه ریزی می شود. این از بیانات نورانی #امام_سجاد (سلام الله علیه) در #صحیفه_سجادیه است که (یا من لا تبدّل حکمته الوسائل)؛ خدایی که تمام کارهایش حکیمانه است، انسان هر چه هم که #توسل بکند، بخواهد با توسل مسیر حکمت خدا را عوض بکند، نمی تواند. (و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم و عسی ان تحبّوا شیئاً و هو شر لکم).
وظیفه ما دعا و رضاست؛ اگر چیزی را نداشتیم، حاجتی داشتیم، دعا می کنیم. بهترین #دعا هم طلب خیر است؛ پیشنهاد ندهیم که خدایا ما فلان چیز را می خواهیم، فلان چیز را می خواهیم! اگر فلان چیز را خواستیم، شد شکر می کنیم، نشد راضی هستیم؛ چون و عسی ان تحبّوا شیئاً و هو شرّ لکم)! این از غرر فرمایشات امام سجاد (سلام الله علیه) است که (یا من لا تبدّل حکمته الوسائل).
در عین حال که خدای سبحان ما را به توسل ترغیب کرده، فرمود: (و ابتغوا الیه الوسیله)*؛ نماز وسیله است، روزه وسیله است. ولایت اهل بیت (علیهم السّلام) از بهترین وسائل است، و هر کار خیری وسیله است؛ (و ابتغوا الیه الوسیله)؛ امّا هرگز وسیله توان آن را ندارد که _ معاذ الله _ خدا یک کار غیر حکیمانه بکند، (یا من لا تبدّل حکمته الوسائل). لذا همیشه بر اساس مشیت حکیمانه کار می کند.
---------------------------------------------------------
? الصحیفه السّجادیّه / دعای ۱۳ / بند ۹
? سوره بقره / آیه ۲۱۶
? سوره مائده / آیه ۳۵
? درس خارج تفسیر قرآن کریم
? قم ؛ ۱۳۸۲/۱۲/۲۰
☑️ بیست و پنجم محرّم الحرام . سالروز شهادت حضرت امام زین العابدین (علیه افضل صلوات المصلّین)
? پویایی با یاد مرگ
? حق این است که آن جریان مرگی را که قرآن ذکر می کند، می فرماید: شما می میرید، فانی می شوید هم آموزنده است. برای اینکه انسان در فرهنگ قرآن اینجور نیست که با مردن نابود بشود، این #مرگ یک هجرت است. می فرماید به اینکه این دنیا رهزن شما نباشد، مسافرخانه است.
شما هرگز نمی میرید، شما خلیفه خدا هستید و خلیفه خدا از حیّ ابدی نشانه ای دارد و آن این است که برای همیشه زنده است. اگر قرآن دستور مرگ را ذکر می کند، می فرماید به یاد مرگ باشید و انسان می میرد؛ این برای آن است که بگوید شما یک حیات ابدی دارید، یک؛ یک حیات موقت و عاریه ای دارید، دو؛ این عاریه را با آن اصل مخلوط نکنید و اشتباه نکنید، سه؛ آنچه را که برای این عاریه لازم است، برای آن اصل فراهم نکنید، چهار؛ آنچه را که برای اصل لازم است به عاریه ندهید، پنج.
تذکره مرگ نه برای آن است که انسان را تخدیر کند؛ تذکره مرگ، تذکر مرگ، یادآوری مرگ برای اینکه انسان را فعال کند. آن کسی به یاد مرگ است که تا زنده است تلاش کند! اگر کسی به فکر مرگ بود، و کم کار شد یا خود را بازنشست کرد، یا راکد بود، یا منزوی شد؛ این معلوم می شود مرگ را نشناخت! برای اینکه انسان که می میرد، اوّلین چیزی که از او سئوال می کنند، می گویند: (عمرک فی ما افنیت)*؛ چه کار کردی، چه آوردی؟! اگر مرگ یک همچنین صحنه ای است، و اوّلین چیزی که بعد از مرگ از انسان سئوال می کنند چه کار کردی، چه آوردی؛ انسان تا زنده است باید کار کند. اگر کار فرهنگی مقدورش بود آن را می کند، نه خدمات دیگر! پس " مرگ " در فرهنگ قرآن جزء بهترین محرّک ها و عوامل آموزنده است.
مرگ به معنی سکون که نیست، مرگ به معنی سکوت که نیست، مرگ به معنی افسردگی که نیست، مرگ به معنی پژمردگی که نیست، مرگ که به معنی نابودی نیست! مرگ، میلاد جدید است. اگر یک حیات ابدی بعد از مرگ هست، چه اینکه هست؛ همین که انسان نفسش تمام شد، بدنش سرد شد، سئوالات برزخ شروع می شود. و اوّلین چیزی که از او سئوال می کنند، می گویند چه کردی، عمر را در چه راه صرف کردی! خُب یک کسی بگوید من بیکار شدم، خودم را بازنشست کردم، یا دوران پیری ام رسید؛ این معلوم می شود مرگ را فراموش کرده! این خیال می کند مرگ یعنی نابودی، این نیست! لذا قرآن نام مرگ را زیاد مطرح می کند.
? تحف العقول / صفحه ۲۴۹
? تفسیر موضوعی قرآن کریم در جمع مدیران و کارکنان صنایع دفاعی کشور
? دماوند ؛ ۱۳۷۷/۰۵/۲۶
? انسان، همسان فرشته یا حیوان
? وقتی که صحبت از علم و معارف است، علماء و موحدان عالم را کنار ملائکه ذکر می کند. یک بیان نورانی #امام_سجاد (سلام الله علیه) دارد، می فرماید: در فضل علم همین بس که ذات اقدس اله علماء را با ملائکه یکجا ذکر می کند. (شهد الله انّه لا اله الّا هو و الملائکه و اولوا العلم). مصداق کامل این (اولوا العلم) اهل بیت و انبیاء و اولیاء (علیهم السّلام) اند، بعد در سایه آنها شاگردان آنها که تربیت شده آنها هستند. این عالمان توحیدی که شاگردان اهل بیت و اولیای الهی هستند، در ردیف ملائکه شاهد بر توحیدند؛ (شهد الله انّه لا اله الا هو و الملائکه و اولوا العلم).
در موارد کمال انسانها را با ملائکه ذکر می کند، امّا در موارد نقص می بینید در خیلی از جاهای قرآن وقتی سخن از صرف خوردن و صرف آشامیدن و امثال ذلک است، می فرماید: ما این باران را فرستادیم، میوه جات و امثال ذلک رشد بکند؛ (متاعاً لکم و لانعامکم)، یک قدری خودتان بخورید، یک قدری به انعامتان بدهید. اینکه انسان را در مسائل مادی کنار انعام ذکر می کند، معلوم می شود اینها در یک ردیف اند؛ یک تفاوت مختصری هست. امّا وقتی سخن از علم و معرفت توحیدی بشود، انسانهای دانشمند را کنار ملائکه ذکر می کند.
این قِران در تعبیر پیام دارد. اگر چنانچه می فرماید: ملائکه و علماء شاهد وحدانیت تو هستند، این پیام دارد. از آنجا وقتی که سخن از مسائل مادی و خوردن است، فرمود: این میوه هایی که از درخت چیده می شود، این مزرعه هایی که از زمین به برکت باران به شما می رسد؛ (متاعاً لکم و لانعامکم)، اینها مشترک بین شما و دام است. این قِران بی پیام نیست! دیگر در مساله عادی که انسان را همراه با فرشته قرار نمی دهد!!
--------------------------------------------------------
? سوره آل عمران / آیه ۱۸ _ ر.ک تفسیر المنسوب الی الامام الحسن العسکری (ع) / صفحه ۶۲۵
? سوره نازعات / آیه ۳۳ و سوره عبس / آیه ۳۲
? درس خارج علوم القرآن
? قم ؛ ۱۴۰۱/۱۲/۰۳
? انسان، در گرو اعمال خود
? مستحضرید انسان کمی خلاف بکند، کج روی کند؛ بدهکار است. انسان بدهکار باید گرو بدهد. در جریان حقوقی و عُرفی انسان بدهکار اگر زمین را، خانه را، فرش را گرو بدهد می پذیرند؛ امّا در برابر مسائل اخلاقی خود آدم را گرو می گیرند. این که در آیه (کلّ نفس بما کسبت رهینه)، یا (کلّ امرئ بما کسب رهین) فرمود، ناظر همین است. خود شخص را به بند می کشند، می شود عین مرهونه! این که می بینید بعضی ها می گویند ما هر چه می خواهیم جلوی زبان مان را نگه داریم، جلوی چشم مان را نگه داریم نامحرم نگاه نکنیم (نمی توانیم)؛ بیچاره ها راست می گویند! برای اینکه اینها بند کشیده هستند، اینها به گرو گرفته شده هستند؛ مواظب زبان نیستند، مواظب چشم نیستند، مواظب گوش نیستند؛ (کلّ امرئ بما کسب رهین)، اِی مرهون!
انسان در گرو است؛ بعد هم که مُرد، زمین او را گرو می گیرد. این که در بیانات نورانی #امام_سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه دارد که از اموات به (رهائن القبور)* تعبیر می کنند، یعنی این قبرها گروهایشان را گرفته اند. هر انسانی در گرو قبر است، قبر گرو خودش را می گیرد. حالا تا زنده است، رهینه روزگار است؛ وقتی هم که مُرد، رهینه (قبر) است؛ آن زمان، این هم زمین، رهینه زمین است.
---------------------------------------------------------
? سوره مدّثر / آیه ۳۸
? سوره طور / آیه ۲۱
? ر.ک الصحیفه السّجادیه / دعای ۳ / بند سوّم
? درس اخلاق
? قم ؛ ۱۳۹۰/۰۸/۱۹
? هماهنگی توحید با توسل و شفاعت
? #توحید با #توسل هماهنگ است، توحید با استشفاء هماهنگ است؛ آنجا که اینها را شفیع قرار می دهیم، موحدانه #شفاعت می کنند و ما موحدانه اینها را شفیع قرار می دهیم. آنجا که به اینها متوسل می شویم و اینها وسیله مایند، موحدانه وسیله اند و ما هم موحدانه متوسل می شویم.
از باب تشبیه معقول به محسوس یک مثالی ذکر بکنیم تا روشن بشود معنای " توسل " و " شفاعت " چیست؛ همه ما در هنگام نیازمندی به حرارت یا نور، به سراغ آفتاب می رویم. اگر کسی گرما می خواهد، از آفتاب مدد می گیرد؛ اگر نور می طلبد، از آفتاب کمک می گیرد و مانند آن؛ این مطلب اوّل. مطلب دوّم آن است که ما یقین داریم آفتاب در گرما بخشی یا در افاضه نور بالذّات و مستقل نیست؛ اینچنین نیست که آفتاب خود به خود، بالذّات یک موجودی مستقل باشد، و بخواهد گرم بکند یا نور افاضه کند.
برای اینکه آفتاب مخلوقی از مخلوقات الهی است، در تحت تدبیرات الهی است و ذات اقدس اله طلوع و غروب را تنظیم کرده است، آنطوری که خلیل حق فرمود: (انّ الله یاتی بالشّمس من المشرق فات بها من المغرب)* و مانند آن. پس آفتاب مخلوق خداست، یک؛ تمام کارها در تحت تدبیر و اراده الهی است، دو. نه نور بخشی آفتاب بالذّات است، نه حرارت بخشی او بالذّات؛ ولی ما مرتباً از آفتاب کمک می گیرم، این جز " توسل " چیز دیگر نیست! " انسان کامل " یعنی پیغمبر و امام که به مراتب از شمس و قمر بالاترند!! اینها از هر ماهی بالاترند، از هر آفتابی بالاترند. انسان به اینها مراجعه می کند و از اینها نور می خواهد، حرارت ایمان می طلبد؛ امّا می داند که همه این ذوات مقدّس، همه انبیاء، همه اولیاء که شمس آسمان معرفتند، قمر آسمان ولایتند؛ هر چه دارند از ناحیه ذات اقدس اله است.
نمی شود به کسی گفت شما کاری به آفتاب نداشته باش، از خدا بخواه! بله، ما همه چیز را از خدا می خواهیم، ولی خدا آفتاب را برای نور وسیله قرار داد، خدا آفتاب را برای حرارت وسیله قرار داد. اگر کسی بگوید من موحدانه از خدا چیز می طلبم، کاری به آفتاب و قمر ندارم، اصلاً نمی تواند در نظام عالم زندگی کند! برای اینگه اگر بخواهد آب بنوشد، مگر آب ذاتاً مستقل است تا عطش ما را بر طرف کند؟! اگر گرسنه است، به غذا متوسل می شود، اگر تشنه است به آب متوسل می شود؛ خُب این آب که رفع عطش می کند مگر یک همچنین سِمَتی را بالذّات دارد؟! انسان کامل که از هر آبی کوثرتر است، خُب چرا عطش معرفت ما را با ولای آنها حل نکنیم؟!
? سوره بقره / آیه ۲۵۸
? سخنرانی در جمع خواهران دانشجو
? مشهد مقدس ؛ تابستان ۱۳۷۸
? شناسنامه انسان، (فقر) است
? ذات اقدس اله در قرآن، انسان را به عنوان ( #فقیر ) معرفی کرده است. کسی حق تنظیم شناسنامه برای انسان دارد که او را بیافریند؛ شناسنامه ما با " #فقر " تدوین شده است. فرمود: (یا ایّها النّاس انتم الفقراء الی الله)*. " فقیر " به معنای ندار نیست، آنکه مال ندارد، به او " فاقد " می گویند؛ و ما در تعبیرات فارسی می گوئیم (گدا). عربی آن قدرت عمیق را دارد که در برخی از موارد معادل فارسی ندارد. فقیر به معنای گدا نیست؛ آنکه فاقد است، فقدان دامنگیر اوست، ندارد، به او (گدا) می گویند، (فاقد) نه فقیر! فقیر به کسی می گویند که ستون فقراتش شکسته است و قدرت قیام ندارد! تا کسی دست او را نگیرد، او نمی تواند برخیزد؛ چنین کسی را (فقیر) می گویند.
اگر کسی خیال کرد که نه، با تلاش و کوشش خود عالم شد، یا غنی شد، یا به کمال رسید؛ این شناسنامه اش را گم کرد، چون آنکه این را آفرید، فرمود: ستون فقرات تو شکسته است، کسی باید دست تو را بگیرد؛ و اگر به اینجا رسیدی، چهار مطلب می دانی، چهار کتاب خوانده ای، یا چهار کار بلدی؛ کسی دستت را گرفت به اینجا آورد. اگر کسی _ معاذ الله _ خیال بکند که من خودم زحمت کشیدم، عالم شدم، به اینجا رسیدم؛ این خودش را گم کرد، این شناسنامه اش را پاره کرد.
این که به ما گفتند: همیشه نماز بخوان، و به ما گفتند: در تمام نمازها بگوئید: (بحول الله تعالی و قوّته اقوم و اقعد)، یعنی این! منظور این نیست که فقط در نماز من قیام و قعودم به حول و قوّه خداست! در نماز به ما یاد می دهند که نماز و غیر نماز اینچنین است. یعنی انسان هر کاری که انجام می دهد، بحول خدا و بقوه خدا بر می خیزد و می نشیند. خوابیدنش اینطور است، غذا خوردنش اینطور است، درس خواندنش اینطور است، عالم شدنش اینطور است. چنین کسی فقر خودش را حفظ کرده، شناسنامه اش را حفظ کرده. امّا اگر کسی فقط نماز می خواند، برای اینکه در نماز هنگام بلند شدن بگوید (بحول الله ...)، این اصلاً نماز نخوانده! برای اینکه نماز برای تامین بیرون نماز است. تنها در حال نماز اینچنین نیست که ما قیام و قعود مان به قدرت حق باشد؛ آنوقت در خارج نماز به خود متکی باشیم!
--------------------------------------------------------
? سوره فاطر / آیه ۱۵
? تفسیر موضوعی قرآن کریم در جمع مدیران بنیاد مستضعفان و جانبازان
? دماوند ؛ ۱۳۷۷/۰۴/۲۹
? مسئولیت دفن پدر
? وجود مبارک #امام_سجاد (سلام الله علیه) از زندان کوفه به کربلا تشریف آوردند. وقتی بنی اسد آمدند، خواستند ابدان طیّب و طاهر را دفن کنند، نمی شناختند که بدن مطهر امام کدام است؛ بالاخره کشته یا با سر شناخته می شود، یا با لباس شناخته می شود، آن هم اینها شبانه آمدند؛ ولی ذات مقدّس امام سجاد (سلام الله علیه) خودشان را رساندند و به اینها معرفی کردند و فرمودند: این بدن مطهر #حسین_بن_علی است؛ سائر شهداء را جمع کردند، پائین پای ابی عبدالله قبر کندند، آنها را دفن کردند.
نوبت به سالار شهیدان حسین بن علی بن ابیطالب که رسید؛ چون این فرات در شمال شرقی کربلا می ریزد؛ از دجله منشعب می شود. جایی که نهر هست، نِی ها هم روئیده می شود، حصیر هم در آن منطقه فراوان است، بافندگی حصیر از آن نِی ها کم نیست. فرمود: حصیری در این منطقه فراهم کنید که من این بدن مطهر را در این حصیر بپیچم؛ حصیر تهیه کردند، و این بدن مطهر را در این حصیر پیچیدند*.
هنگام دفن سائر شهداء بنی اسد کمک می کردند، امّا هنگام دفن سالار شهیدان حسین بن علی بن ابیطالب دیدند وجود مبارک " امام سجاد " فرمود: من شخصاً باید این بدن را دفن کنم. اگر به حضرت عرض می کردند شما به تنهایی چگونه این بدن را دفن می کنید، می فرمود: (انّ معی من یعیننی)، با من کسانی هستند که مرا کمک بکنند. همین کار را در جریان #قمر_بنی_هاشم هم کردند.
بنی اسد شاهد بودند که وقتی بدن مطهر سالار شهیدان را در بوریا پیچید و به قبر سپرد، مستحضرید که جزء آداب قبر است که کفن را از روی صورت می گیرند، این صورت را به خاک می گذارند، به خدا عرض می کنند: (عفوک . عفوک . عفوک)، یعنی نطلب عفوک؛ خدایا! این کسی که صورت به خاک است، بنده توست؛ ما عفو و بخشش را می طلبیم. حالا وجود مبارک امام سجاد، سالار شهیدان را به خاک سپرده؛ اگر بخواهد این سنت و این ادب را اجراء کند، چکونه صورت مطهر ابی عبدالله را روی خاک بگذارد، در حالی که این سر مطهر یا در تنور است، یا بر بالای نِی مشغول تلاوت قرآن!!
---------------------------------------------------------
? ر.ک الامالی للطوسی / صفحه ۳۲۶
? سخنرانی در جمع لشکر پیاده کربلا
? حسینیه ثارالله ساری ؛ بهمن ۱۳۸۵
ترید شاهین 💸 | 🕋𝐈𝐍 𝐆𝐎𝐃 𝐖𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐒𝐓
آموزش صفر تا 100 کریپتو 📊
❗️معرفی خفن ترین پروژه ها در بازار های مالی به صورت رایگان🐳
سیگنال فیوچرز و اسپات (هولد) رایگان🔥
با ما باشی💯 قدم جلویی رفیق🥂
𝐈𝐍𝐒𝐓𝐀𝐆𝐑𝐀𝐌 :
www.instagram.com/trade_shahin
Last updated 4 days, 18 hours ago
[ We are not the first, we try to be the best ]
Last updated 1 month, 1 week ago
FAST MTPROTO PROXIES FOR TELEGRAM
Ads : @IR_proxi_sale
Last updated 3 weeks, 1 day ago