بعضی آدم‌ها انقدر شریف و نجیبند که آدم فقط می‌خواد به احترامشون پاشه از روی صندلی و یک ساعت تمام به افتخارشون دست بزنه.

«این همه فشار خسته‌کننده‌ست...
دمم گرم.»

من می‌دونم کارت گرافیکم مناسب خیلی از بازی‌ها نیست و نمی‌تونم عوضش کنم. ولی تا می‌تونم هارد و رم سیستمم رو ارتقا می‌دم و من در مورد لپ‌تاپ حرف نمی‌زنم.

دلت رفیق جدید خواست بلافاصله اقدام نکن. بهاش عمرته. خوب بررسی کن. گاهی قبلی‌ها رو بدی تعمیر به‌صرفه‌تره.

امروز یه لحظه دلم خواست برگردم خونه، کیف مدرسه رو پرت کنم یه طرف و بشینم گوشه‌ی آشپزخونه، همه‌چیز رو به مامان بگم.

دلم می‌خواد یه روز وقتی کارفرمام تکست میده Call me please، جواب بدم:
I don't want to.
Ghani am.
Ghani az tamame Donya.

باس‌فایت‌ها که شروع می‌شه میاد می‌شینه کنارم می‌گه این‌جاش رو بزن، اون‌ور رو بپا، ضربدر رو بزن، داری می‌کشیش. چیزی نمونده!
زنِ زندگی.

نمی‌شه. راهش همین بوده و هست. هرچقدر بچرخی باز برمی‌گردی به همین نقطه. همه‌ی راه‌ها به رم ختم می‌شه. نترس. قورباغه‌ت رو بخور، یه برکه هم روش‌.

بدو بدو. بزن جلو از همه. زودتر لیسانس بگیر. زودتر ارشد بگیر. زودتر ماشین بخر. زودتر... زودتر... زودتر... زودتر برو تو گور!

پختگیِ سی‌سالگی یه جوریه که فقط می‌شه خودخوری کرد.