سلام بر شبکه هوشمندی
که وصلم به نیت آگاهی
به پیام های مکررش

سلام بر تداوم  قدم های
روح سالکان
در مسیر کمال

سپاس از نیروی حامی ام
که اگر من غافلم
او هشیار است
اگر من خوابم
او بیدار

الهی سیمای دوست را بر ما
آشنا کن و سیمای دشمن را بر ما
دوست ....

محبت/ روزی و برکت دلهای ما
که هر چه می آید و می رود
فانی است
جز آن دمی که
با دوست بسر شد

#هله_پتگر

@barran_e_eshgh

🌿 پرسش :

درود استاد کیو

مشاهده ی درد بی قضاوت  درد رو از بین میبره
یا اثر معکوس میذاره و پای قانون توجه رو وسط میکشه ؟
مثل اینکه میگن به هر چیزی توجه کنی جذبش میکنی

🌸 پاسخ :

درود ، توجهِ بی قضاوت درد را کاهش نمی‌دهد بلکه رنجی را که از درد میکشی مفقود میکند . و هنگامی که رنجِ روانی غایب باشد به نظر می‌رسد که درد قابل تحمل‌تر می‌شود . چون تابشِ توجه بدونِ قضاوتِ ذهن ، با درد همراه است و درد را تیمار میکند . اما چیزی که موجبِ دستکاری ، جذب یا رشدِ پدیده ای می‌شود توجهِِ بیمنظور نیست بلکه تمرکزِ با منظور و قصد و غرض است . هنگامی که بر چیزی تمرکز کنی موجبِ اثربخشی بر آن میشوی و هنگامی که به چیزی توجه کنی ناظرِ طبیعتِ آن میشوی . اگر میخواهی بر چیزی تاثیر بگذاری اما از آن تاثیری نپذیری باید توجهت را بر تمرکزت بدوزی . ولی اگر میخواهی نه تو دخالتی در چیزی داشته باشی و نه چیزی در تو دخالتی داشته باشد باید تمرکزت را بر توجهت بدوزی . میتوانی توجه و تمرکز را با آینه تمرین کنی .

#کیومرث

☀️توضیح :

توجه بر تمرکز ( مقام ناظر )

تمرکز بر توجه ( نگاه ناظر )
@sokute_sabz

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

راستی عزیزان حواستون باشه اگر هدفتان جذب پارتنر
یا عشق بخصوصی بود ، به هیچ عنوان نباید
وارد رابطه های موازی بشید

یعنی اگر الان در رابطه با کسی هستید ، که علاقه ای بهش ندارید
و یا فرد مورد نظرتان در رابطه دیگری هست ، که
او هم علاقه ای به همسرش ندارد ،

بخود اجازه خلق جذب را ندهید تا موقعی که
تکلیف روابط مشخص شود وگرنه کارماها در
هم پیچ میخورد 😊

@barran_e_eshgh

#نیایش_با_پروردگار

#عشق_و_زندگی 

@barran_e_eshgh

??????

#چشمه_سکوت_من

#یوگاناندا_جی  ??

#عشق_و_زندگی 

@barran_e_eshgh

??????

مانترای قدرتمند حقیقت درون

"من نور هستم " ☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️

#عشق

#مانترا
@barran_e_eshgh

توقع از افراد نزدیک

نوع دیگری از توقعات بسیار رایج، انواع توقعات خودآگاه و ناخودآگاه  از افراد نزدیک و کسانی که شخص معمولا ارتباط خانوادگی و دوستی و کاری نزدیکی با آنها دارد  و این افراد شامل همسر ، پارتنر عاطفی ، فرزند، والدین، خواهر و برادر ، اقوام ، همسایه ، دوستان ، همکار ، رئیس و امثال این افراد می باشد. این نوع از توقعات بر مبنای نقشهای از پیش تعریف شده اجتماعی که از ابتدای کودکی به انسانها یاد داده شده‌اند و در هر فرهنگ و جامعه‌ای متفاوت می باشد ، ساخته شده اند. تا زمانی که رفتار انسانها  با یکدیگر بر مبنای گفتگو و توافقات واضح و شفاف بین افراد می باشد ، توقع محسوب نمیشود و چارچوب همکاری میان افراد می باشد ولی زمانی که انسانها در ذهنشان از هر نقش اجتماعی خاص و هر فردی که این نقش اجتماعی را بر عهده بگیرد انواع توقع را داشته باشد و یا اینکه نگران برآورده کردن توقعاتشان باشد ، ایجاد و تداوم انواع عواطف منفی اجتناب ناپذیر است. بخش کوچکی از توقعات خودآگاه و واضح هستند و بخش بزرگتر آنها بصورت ناخودآگاه می باشند و فقط در زمانهای خاص که شخص رنجش و خشم و ناراحتی و نگرانی و ترس نسبت به کسی پیدا می کند ، خود را بروز می دهند و اگر شخص در این لحظات به اندازه کافی به افکار خود آگاه باشد ، می تواند این نوع از توقعات شامل باید های ذهنی را در افکار خودش مشاهده نماید و ببیند که چطور افراد دیگر را بر مبنای رعایت نکردن این باید ها قضاوت و سرزنش می کند و ممکن است در زبان بدن  و گفتار و رفتار خود ، این ناراحتی و رنجش را نشان دهد و بطور غیر مستقیم به آنها بابت رعایت نکردن این توقعات احساس شرم و گناه و عذاب وجدان تحمیل کند. همچنین زمانی که شخصی توقعات اطرافیان خودش را به اندازه‌ای که خواسته آنها می باشد برآورده نکند ، ممکن است در درون خودش انواع عواطف منفی شامل شرم و احساس گناه و سرزنش و عذاب وجدان و بی ارزشی را تجربه کند و نوعی ترس دائمی در شخص بابت نگرانی از برآورده نکردن توقعات دیگران وجود خواهد داشت.

برای کسی که در مسیر آگاه شدن است این نوع از توقعات  منبع بزرگی از انواع عواطف منفی خواهند شد و چنین شخصی ناچاراست با مشاهده افکار و احساسات خود از انواع توقعاتی که از دیگران دارد و یا توقعاتی که بقیه انسانها از او دارند و او خودش را موظف به اجرای آنها به شکلی که مطلوب و مد نظران آنان است می بیند آگاه شود و ساختگی بودن آنها را درک کند و علاوه بر آنکه سعی کند افکار مرتبط با این نوع توقعات را در ذهنش ادامه ندهد ،  در مورد همه آنها بر حسب شرایط تصمیم بگیرد و مستقل از انواع عواطف منفی ناشی از توقعات که در او تحریک می شود ، تشخیص دهد بهتر است در هر شرایط خاصی چگونه رفتار کند و نحوه رفتارش با دیگران را نه بر مبنای عواطف منفی برخاسته از انواع توقعات ، بلکه بر مبنای درک ناشی از شناخت صحیح شرایط موجود تنظیم کند تا بدین ترتیب عواطف منفی برخاسته از توقعات در او بتدریج ضعیف شوند.

#زندگی_آگاهانه ??

@barran_e_eshgh

??????

پرسش : درود استاد جان
جف فوستر از پذیرشِ تام حرف می‌زند، حرف هایش بسیار دلنشین است و آدم را تسکین میکند.
ولی با خواندنش یک کشمکشی در ذهنم پدید می‌آید: اگر ما بپذیریم که مثلا فلان طور (فرضا خجالتی) هستیم، پس انگار راهی برای بیرون رفت از آن نداریم . چون این باور ممکن است بر ناخودآگاه تاثیر بگذارد و قضیه از بد هم بدتر شود.
میشه این موضوع پذیرش را برایم واضح کنید؟
سپاسگزارم

پاسخ : درود ، پذیرشی که تو از آن حرف میزنی ، نوعی تکنیک برای تحملِ دردیست که وقتی به سراغت میاید ، تو تسخیرش میشوی  ، و چون دست و پا زدن در چنین موقعیتی را قبلا امتحان کرده ای و پاسخی نگرفتی ، ناچارا به آخرین چیزی که دستِ ذهنت به آن میرسد چنگ میزنی ، و آن پذیرشِ زوری و تحملِ دردی آگاهانه است که در آن ابدا از صلح و استراحت ، خبری نیست . این نوع پذیرش در زیرلایه سرکوبی پنهان را حمل میکند و در بطنِ هر لحظه اش ،  وسوسه ی فرار و آرزوی پایان دادن به موضوع نهفته است . این نوع پذیرش ، پذیرشِ بی قید و شرطی که مد نظرِ ماست نیست . پذیرشِ ذهنی ، عملی از روی ناچاریست ، که رضایتمندی در آن غایب است . نهایتش این است که آن یک انتخابِ آگاهانه است و نه از روی ناآگاهی . و کشیدنِ رنجی آگاهانه یک قدم خردمندانه تر از کشیدنِ رنجی ناآگاهانه است . اما هنوز هم یک قدم با آگاهیِ بی انتخاب فاصله دارد . آگاهیِ بی انتخاب ، پذیرشیست که پس از عجز به سراغت میاید . عجزی که پیش از آن کشیدنِ رنجی آگاهانه تجربه شده است . و این کیفیت زمانی بر وجودت خیمه میزند ، که تخم و نطفه ی تمنای نجات و رهایی ، در تسلیم به آنچه هست، سوخته باشد . در این نوع پذیرش ، ترس و شرم و باقیِ احوالات ، نه استقبال میشوند ، نه موردِ هجمه قرار میگیرند . نه ارزوی آمدنِ چیزی غیر از آنچه هست ، برمیخیزد ، نه آرزوی رفتنش . و این تنها زمانیست که پذیرنده غایب باشد . و تنها پذیرش باقی مانده باشد . آنگاه آنچه هست ، رقصِ رهاییست . رقصی که با هیچ جزئی از خودش غریبه نیست . همه ی احوالات و اشکال ، تکه هایی از پیش پذیرفته شده ، در پازلِ زندگی اند . پذیرش یک انتخاب نیست . آن در غیبتِ پذیرنده اتفاق میفتد . زمانی که دستت از دخالت در رهاییِ آنچه هست کوتاه شود و تنها شاهد باشی .

#کیو ??

@barran_e_eshgh

??????

#روپرت_اسپایرا

هدیه یکی از همراهان کانال

@barran_e_eshgh