Catharsis.

To appreciate this sleepyhead!

قسمتی از مغز که مسئول کنترل توانایی انسان برای دستکاری اشیا و ساخت و استفاده‌ی ابزار است بسیار نزدیک به قسمت دیگری از مغز است که صحبت‌کردن را کنترل میکند. هردو در نیم‌کره‌ی‌ چپ مغز قرار گرفته‌اند. احتمال اینکه ارتباطی میان این دو توانایی انسان وجود داشته‌باشد، قابل‌توجه‌است.
نکته اینجاست که شاید انسانها شروع به نامگذاری اشیای اطرافشان با تولید تنها یک صدا پرداختند اما همه‌ی زبانها نیاز به یک ساختار دارند تا این صداها را در یک آرایش خاص قرار دهد.
میتوان حدس زد که انسان همانطور که با دستکاری یک شیء بکمک اشیای دیگر، ابزار میسازد، این‌توانایی را برای تولید یک پیام پیچیده نیز بکار برده‌است.
تکه‌سنگی را بوسیله‌ی تکه‌‌سنگ دیگری تیز میکرده، بهمین ‌ترتیب دو صدای گوناگون را کنار یکدیگر قرار میداده و پیام واضح‌تری را انتقال میداده‌است.
قابل توجه‌است که زبان تنها برای نامگذاری موجودات و اشیای اطراف انسان طراحی‌نشده‌است. ما همین اشیا را توصیف نیز میکنیم. "سگ سیاه بزرگ" هرچند ساده‌بنظر میرسد اما نتیجه‌ی هزاران‌سال پیشرفت مغز انسان بهدف تولید این پیام است.

The suspicion does not appear improbable that the progenitors of man, either males or females, or both sexes, before they had acquired the power of expressing their mutual love in articulate language, endeavoured to charm each other with musical notes and rhythm.
Darwin (1871)

گفتم که مژده‌بخش دل‌خرم است این
مست از درم در آمد و دیدم غم است این

گر چشم باغ گریه‌ی تاریک من ندید
ای گل ز بی‌ستارگی شبنم است این

پروانه بال و پر زد و و در دام خویش خفت
پایان شام پیله‌ی ابریشم است این

باز این چه ابر بود که مارا فرو گرفت
تنها نه من گرفتگی عالم است این

ای دست برده در دل و دینم چه میکنی
جانم بسوختی و هنوزت کم است این

آه از غمت که زخمه‌ی بی‌راه میزنی
ای چنگی زمانه چه زیر و بم است این

یک دم نگاه کن که چه بر باد میدهی
چندین هزار امید بنی‌آدم است این

گفتی که شعر سایه دگر رنگ غم گرفت
آری سیاه‌جامه‌ی صد ماتم است این

سایه، سیاه مشق

“All of Creation’s a farce.
Man was born as a joke.
In his head his reason is buffeted
Like wind-blown smoke.
Life is a game.
Everyone ridicules everyone else.
But he who has the last laugh
Laughs longest.”

“O,come,be buried
A second time within these arms (They embrace)” - Pericles

Catharsis.

We're forced through the gauntlet, gauntlet
Like mice in a maze, we're running
We know we go under, under
Like moths to the flames we're falling
We know, we know
It is cruel

It's here, you wear the mark of shame
It's here, just like the mark of Cain

Catharsis.