قضیه توهم فردی، وقتی به درستی درک بشه، خیلی از مسائل رو به راحتی تو ذهن ما حل می‌کنه.
باعث میشه کمتر به خودمون به عنوان مرکز جهان نگاه کنیم. ترس از تغییر و قضاوت از بین میره وقتی که میفهمیم من چیزی ثابت و جدا از جریان زندگی نیست. وقتی با خودمون تکرار کنیم که همه من هستند و من همه نه به خودمون آسیب می‌زنیم نه دیگران.
درک توهم فردی کمک میکنه که به جای جنگیدن با واقعیت‌ها، زندگی را همان‌طور که هست بپذیریم. وقتی میدونیم که ما و جهان یکی هستیم، کمتر به دنبال کنترل همه چیز خواهیم بود.
و مهم تر از هرچیزی تعصب ها جای خودشون رو به باور هایی میدن که آماده تغییر و بهبود هستند. چون هویت فردی ما بستگی به زمانی داره که در اون زندگی می‌کنیم. اگر در دوره‌ای دیگر، در مکانی دیگر، یا در فرهنگی متفاوت متولد می‌شدیم، افکار، باورها و حتی شخصیت ما کاملاً متفاوت بود. وقتی کسی از من می‌پرسه به فلان موضوع اعتقاد داری نمی‌دونم چی بگم چون فردا ممکنه دیگه بهش اعتقادی نداشته باشم. چند وقتی هست به توهم فردی فکر میکنم و زندگی آسون تر شده.

آلن واتس تو کتاب the book درباره خود، هویت و واقعیت صحبت میکنه. میگه ما درگیر موضوعی به اسم توهم فردی هستیم. یعنی ما خود را به‌عنوان یک موجود جدا از دیگران تصور می‌کنیم، اما این توهم است، همه چیز در جهان به هم متصل هست و ما بخشی از این شبکه هستیم.

آلن واتس توضیح می‌ده که این هویت فردی، تنها ساختاری ذهنی و انتزاعی است. در واقع، ما بخشی از یک سیستم بزرگ‌تر (جهان، طبیعت، هستی) هستیم و هیچ مرزی واقعی بین "ما" و "دیگران" وجود ندارد. چند تا مثال این مفهوم رو ملموس تر میکنه

1. تنفس: ما اکسیژن را از جهان بیرون می‌گیریم و دی‌اکسیدکربن تولید می‌کنیم، که آن هم بخشی از چرخه طبیعی است. بنابراین، مرزی واقعی بین "من" و هوا وجود ندارد.

2. حافظه و تجربیات گذشته

هویت ما وابسته به تجربیات گذشته است، اما این تجربیات اغلب با دیگران و محیط پیرامون ما در ارتباط بوده‌اند. بدون این روابط و تعاملات، هویتی وجود نخواهد داشت.

1. جهانی بودن مولکول‌های بدن ما

اتم‌هایی که بدن ما را تشکیل می‌دهند، میلیاردها سال پیش در قلب ستارگان به وجود آمده‌اند. این اتم‌ها در طول زمان از میان کهکشان‌ها سفر کرده‌اند تا اکنون بخشی از بدن ما باشند. بنابراین، «ما» محصولی از کیهان هستیم.

1. میلیاردها میکروب در بدن ما

بدن ما شامل تعداد زیادی میکروب و باکتری است که به بقای ما کمک می‌کنند. مثلاً میکروبیوم روده برای هضم غذا ضروری است.

در واقع، تعداد سلول‌های میکروبی در بدن انسان بیشتر از تعداد سلول‌های خود ماست. این نشان می‌دهد که حتی بدن ما از یک سیستم زیستی گسترده‌تر جداناپذیر است.

1. پیوند انرژی و ماده (فیزیک کوانتومی)

در فیزیک کوانتومی، اصل درهم‌تنیدگی کوانتومی نشان می‌دهد که ذرات بنیادی حتی در فاصله‌های بسیار دور به‌طور عجیبی به هم مرتبط هستند. این اصل به‌طور مستقیم نشان میده که در سطح بنیادی، مرزهای میان چیزها توهمی بیش نیست.

حتی بدن ما از موادی تشکیل شده که زمانی بخشی از زمین و حیوانات و گیاهان بوده. پس "من" جدا از جهان وجود نداره؛ ما خود جهان هستیم.

مرحله اولیه اش غم هست. غم سنگینی که قابل بیان نیست. یک عده ای از افراد معتاد این غم میشن و اصلا به مرحله بعدی نمیرن. اما اگر آدم بتونه بپذیرتش و خودش رو جمع و جور کنه خوبه. مرحله بعدی واکاوی و درون نگری هست. اینطوری که آدم از خودش ایراد میگیره و دنبال مقصر درون خودش میگرده. چطور باید باهاش برخورد بشه؟ من میگم خودتون روانشناس خودتون بشید. کاغذ و خودکار بردارید بنویسید. چه افکاری من رو اذیت میکنه ؟ چه اشتباهاتی کردم که مدام دارم مرورشون میکنم؟ چرا این کارها رو کردم؟ چه چیزی برای من مهمه؟ چه ارزش ها و باور هایی دارم؟ از کجا نشات گرفتن؟ بنویسید. سوال بپرسید و جواب بدید. کسی قضاوتتون نمیکنه و حواستون باشه خودتون هم خودتون رو قضاوت نکنید. بدون مکث هرچیزی که تو ذهن میگذره. کم کم به یه نتیجه هایی میرسید من کی هستم و چی برای من ارزش داره. من یک جاهایی تفاوت هام رو مینوشتم. یک شب اومدم و از خیلی گذشته ها به زندگی و خاطراتم نگاه کردم. جاهایی که از یک جمع خارج شدم، حالا یا من رو طرد کردند یا خودم رها کردم. سعی کردم ببینم تفاوت من با اون افراد چی بود؟ دنبال تفاوت ها بگردید تا ببینید واقعا کی هستید. تفاوت ها رو که پیدا کنید مثل اینه که ستاره های یک صورت فلکی رو پیدا کردید. اون ستاره ها هستن که صورت فلکی شما رو میسازند. همون ها رو پیدا کنید، از قضاوت ها و ترس ها رها میشید، محدودیت ها از تو ذهنتون مثل پرده کنار میره. ارزش های واقعی تون رو پیدا میکنید. زمان میبره و سخت هست اما قدم به قدم آروم آروم پیدا میشه. فقط وقتی سرنخ رو گرفتی نباید ولش کنی. همین.

تو ویدیوهایی که برام در مورد زبان آلمانی میفرستن میبینم که گاهی زیاده روی میکنن و اصرار دارن که سختی آلمانی رو اثبات کنن.
اما واقعیت اینه که درسته آلمانی از انگلیسی سخت تر هست و ما برعکس انگلیسی از بچگی با این زبان سر و کار نداشتیم، اما آلمانی یک زبان کامل و ساختار‌مند هست. وقتی شما ساختار ها رو یاد میگیرید ساختن جمله آسون میشه.
واژه ها هم توی این زبان گسترده هستن و گاهی اوقات مفهوم یک واژه رو فقط باید درک کرد، با تجربه کردن و ارتباط برقرار کردن. مثلا واژه‌های فلسفی مانند "Zeitgeist" (روح زمانه)، "Übermensch" (ابر انسان)، و "Weltschmerz" (اندوه جهان) فقط در آلمانی وجود دارند و معنای خیلی عمیق‌تری از ترجمه های خودشون دارند.
و نکته آخر هم اینه که گاهی لغت های طولانی رو تو این زبان میبینیم. این لغت ها در واقع ترکیب چند لغت دیگه هستن که باهم یک لغت طولانی رو میسازن و آدم از دور فکر میکنه چقدر سخت هست این لغت. اما اتفاقا اینکه لغات رو در آلمانی میتونیم ترکیب کنیم و یک لغت جدید بسازیم خودش خلاقیت این زبان رو نشون میده. مثلا Kummerspeck: به معنای اضافه‌وزنی که به دلیل خوردن بیش از حد ناشی از غم و اندوه به دست می‌آید. ترکیب شده از دو کلمه ساده "Kummer" (غم) و "Speck" (چربی).
یا کلمه Weltschmerz: به معنای اندوه عمیق درباره وضعیت جهان یا بی‌عدالتی‌ها. "Welt" (جهان) و "Schmerz" (درد).
وقتی دقیق تر نگاه میکنیم میبینیم چقدر ساده و جالب هست.
به محتوای اغراق شده و زرد خیلی توجه نکنید و اگر دوست دارید این زبان رو یاد بگیرید امتحانش کنید?

سلام بچه ها
الان که فصل اپلای برای ترم سامر هست
چند تا نکته رو بگم اگر قصد اپلای دارید، خیلی به دردتون میخوره

1. اگر اول مسیر برنامه ریزی برای اپلای هستید از همین الان سایت دانشگاه ها رو زیر و رو کنید. قسمت requirements رشته ای که میخواید اپلای کنید رو کامل چک کنید و ببینید که چه مدارکی باید آماده کنید. اماده کردن بعضی مدارک گاهی وقتا چند ماه طول میکشه و اگر دیر متوجه بشید اون ترم رو کلا از دست میدید مثلا بعضی دانشگاه ها vpd میخوان ( برای آلمان ) که فرایند دریافتش زمان بره واقعا.
2. دوم اینکه حواستون به ددلاین ها باشه همه رو توی گوگل کلندر وارد کنید. خیلی ددلاین ها براشون مهم هست و عملا شما وقتی یک دقیقه هم دیرتر کار رو انجام بدید کار از کار گذشته. و یادتون باشه که ددلاین دانشجوهای اینترنشنال متفاوت از دانشجوهای دیگه هست و معمولا زودتر تموم میشه.
3. همه چیز رو خودتون سرچ کنید و پیدا کنید. خوبه که تو گروه های مهاجرتی عضو باشید و از بقیه سوال کنید اما اول خودتون تو سایت های معتبر بگردید و جواب سوال هاتون رو پیدا کنید. اینکه برای جمع آوری اطلاعات به خودتون متکی باشید، نه فقط برای مهاجرت بلکه همیشه بهتون کمک میکنه. و یادتون نره که منبع معتبر برای مدارک لازم و اطلاعات مهم همیشه سایت سفارت هست نه کانال های تلگرام.
4. برای اپلای کردن به شرکت های مهاجرتی پول ندید. اون ها با شما قرارداد میبندن که براتون مثلا یک پذیرش بگیرند اما آیا واقعا اون بهترین پذیرشی هست که شما میتونستید بگیرید؟ احتمالا نه. پس واقعا وقت بگذارید و در مورد کشور ها و شهر ها تحقیق کنید. در مورد رشته ای که میخواید برید تحقیق کنید و زیر و بم هرچیزی رو در بیارید.
5. نذارید دو روز مونده به ددلاین اپلای کنید. بعضی از دانشگاه ها قبل از اتمام مهلت نتیجه رو میگن و زودتر تکلیف تون مشخص میشه و طبیعتا زودتر برای ویزا درخواست میدید
6. برای آلمان همیشه وقتی برای یک دانشگاه اپلای میکنید برای خوابگاه تو اون شهر هم اپلای کنید. چون خوابگاه ها و دانشگاه ها مثل ایران وابسته به هم نیستند و تضمینی وجود نداره که حتما خوابگاه گیرتون بیاد چون متقاضی خیلی زیاده پس هرچی زودتر درخواست بدید شانس تون بهتره

باز هم هست که در ادامه به همین پیام اضافه میکنم

Hallo ??

اینو داشتم برای چند تا از دوستام توضیح میدادم گفتم اینجا برای شما هم بنویسم.

چند وقت پیش یه آزمون داشتم و تو این مدت انقدر استرس کشیدم که متوجه نبودم استرس داره با من چکار میکنه و تازه متوجه اثراتش شدم با اینکه الان آزمون تموم شده و منم استرسم خیلی کمتر شده اما متاسفانه بعضی از اثرات استرس بلندمدت هست که البته با کنترل کردن درست میشه مگر اینکه خیلی جدی باشه.

ما چه بخوایم چه نخوایم مدام در معرض اخبار جدید و امتحان و مشکلات کاری و... هستیم؛ اما واقعا چیزی که مهمه اینه که کنترلش کنیم چون میتونم بگم منشا خیلی از بیماری های روحی و جسمی ما همین استرس هست.
به نظرم هر چقدر که سرتون شلوغ هست یکم وقت بگذارید ببینید چطور میتونید استرس خودتون رو کنترل کنید هرکس روش خودش رو داره، چون منشا استرس ها متفاوته.
حالا کاری که من میکنم و واقعا استرسم رو کم میکنه ایناست
یک اینکه کلا اینستا رو حذف کردم. اینستا اینطوریه که حجم زیااادی از موضوعات مختلف و کاملا به درد نخور و زرد رو به خورد ما میده و مغز ما مدام میخواد این اطلاعات رو بگیره تجزیه تحلیل کنه و خسته میشه همینطور قدرت حافظه رو کم میکنه و من رو به شخصه افسرده و بی حال میکنه.
دوم اینکه خودمراقبتی انجام میدم خیلی ساده و کوتاه در حد روتین پوستی و آب و مکمل خوردن و با اینکه وقتی نمیگیره تاثیرش خداااست.
سه یه منبع معنوی پیدا کنید مثلا شکرگزاری کنید یا برای بقیه دعا کنید ولی سعی کنید شبیه یه مراسم مهم انجام بدید مثلا هر شب چند دقیقه بنشینید روی زمین و روی تنفستون تمرکز کنید و به چیزی فکر نکنید البته اگر فکری اومد تو ذهنتون به زور خارجش نکنید و آخرش هم برای بقیه دعا کنید. یک مدیتیشن ساده و کوتاه.
چهارم هم اینکه اگر تونستید یه ورزش مثل یوگا یا باراوسل انجام بدید که تاثیرش فوق العاده اس. حتی با یکبار انجام دادن میبینید چقدر حالتون بهتر میشه. ویدیو آموزشی فارسی و انگلیسی هم تو یوتوب زیاد داره?

سریال بازی مرگ
مطمئن نبودم که این سریال رو به کسی معرفی کنم چون نمیتونم بگم کاملا با محتواش موافقم. اما فکر میکنم برای کسی که ناامید شده و با زندگیش قهره یا ملال رو تجربه میکنه بهترین انتخاب میتونه باشه.
پس پیشنهاد میکنم ببینه شاید بعد از این کمی بیشتر زندگی رو دوست بداره.
اگر شما هم این سریال رو دیدید دوست دارم نظرتون رو بدونم.

میگن که اون زمان شهر پمپئی، شهر حاصل خیز و ثروتمندی بوده. ویلاهای مردم ثروتمند هم اونجا بوده اکثرا .
ثروتمندان خیلی خوش گذرون بودند و فاحشه خانه و میخانه و ... خیلی رایج بوده. برده داشتند و کارهای غیراخلاقی انجام میدادند.
و البته تو معماری و هنر پیشتاز بودند.
به خدایان و جادوی سیاه و طلسم اعتقاد داشتند و توی حفاری ها این نشانه ها مشخص شده.
اما چند هفته ای زلزله میومده و اتفاقات عجیب میفتاده و خیلی از ثروتمند ها شهر رو ترک کرده بودند.
دلیل این اتفاقات آتشفشان وزوو بوده که بهش میگن آتش فشان مرگ بار.
با چند تا انفجار بزرگ توی این آتشفشان روز موعود فرا میرسه.
کسی فکر نمیکرده که قراره همه چیز نابود بشه، حتی افراد ثروتمند برده هاشون رو زنجیر میکردن تا فرار نکنن. حتی جسد سنگ شده بعضی ها تو بار ها و میخانه ها پیدا شده.
میگن علت مرگ اکثر مردم ابرهای آتشین بوده. موج آخری که به این شهر میرسه متشکل از ابری بوده که ۳۵۰ درجه سانتی گراد گرما و ۱۰۰ کیلومتر سرعت داشته.
و مردمی که زنده بودند در عرض یک ثانیه میمیرن. برای همین اجساد کشف شده در حالت های مختلفی پیدا شدن که در حال انجام کارهای روزمره شون بودن.
دلیل وجود اطلاعات دقیق از این حادثه این هست که میگن یک شاهد زنده میمونه
بیلینوس و عموش وقتی متوجه اتفاقات پمپئی میشن میرن به این شهر و همه اتفاقات رو یادداشت میکنن. و فکر میکنم ۲۵ سال بعد اتفاقات رو بازگو میکنن
اما چطور این شهر که زیر خاکستر مدفون شده بوده کشف میشه. سال ۱۵۹۲ وقتی کارگرها داشتن قنات حفر میکردن دیوارهای باستانی این شهر رو پیدا میکنن ولی توجه زیادی بهش نشد و ۲۰۰ سال بعد توی حفاری های بعدی این شهر پیدا شد.
اما دلیل اینکه اجساد پیدا شده به صورت سنگ شده هستن اینه که تو دهه ۱۸۰۰ توی حفاری ها برای اینکه موقعیت اجساد پیدا شده ، که گفتم توی حالت های مختلفی مثل غذا خوردن و..، پیدا شدن ، حفظ بشه میان و از اجساد قالب های گچی تهیه میکنن برای همین این سنگ شدگی طبیعی نیست.
این اتفاق باعث شد که خاکسترهای آتشفشان این شهر رو بپوشونن و الان پمپئی به دست نخورده ترین شهر باستانی تبدیل شده و جز میراث جهانی یونسکو هست.
اما نظر شخصی من این هست که دلیل این اتفاقات یک حادثه طبیعی بوده و هیچ مجازاتی از طرف خدا در کار نبوده. خیلی از افراد کشته شده خدمتکاران و برده ها و بچه ها بودند و خیلی از افراد ثروتمند شهر در حالی که برده هاشون رو زنجیر کرده بودند شهر رو ترک کرده بودند.

تو ادیان ابراهیمی، می‌گن مردم پمپئی همون قوم لوط بودن.
آتش از آسمان فرو ریخت و همشون بخاطر گناهانشون کشته شدن.