تست

‌

این روزها ، خیلی از ما
مبتلا به بیماری عجیبی شده ایم
به نام "میلِ به اشتباه کردن "
یعنی اگر تمام دنیا جمع شوند و بگویند ،
فلانی! این راهی که میروی آخرش
به "نا کجاست"
یا این کاری که می کنی پایانش
"خانه خرابی ست"
باز هم دلمان می‌خواهد انجامش دهیم
باز هم هم میلِ به ارتکابش درونمان
غوغا می کند

کاش دارویی می آمد که میزان منطق مان را بالا میبرد
یا مثلا قرصی بود به اسم
"از اشتباه دیگران پند بگیر"
هر روز می‌خوردیم

و خیلی اتفاق ها ،نمی افتاد …!
‌

#تيکه

بعضی از آدما خودشون نیستن
نمایشی هستن از عقده‌ها و ادعاهاشون :)

دکترم حال مرا دید و چنین نسخه نوشت،
اندکی شانه، کمی بوسه، شبی هم آغوش...

@man_tannham

#‌‌تیکه

قبلا عشق دو نفره بود ، الان شده دورهمی دوستانه :)

بعضی وقتا تلخ ترین خداحافظی ها اونایی هستن که هنوز توش دوست داشتن وجود داره ولی اونقدر قوی نیست که بتونه دو تا ادمو کنار هم نگه داره .

‏هیچکس بلد نیست‌ کجا نمک بپاشه، بجز همون زخمی که خودت بهشون نشون دادی.

جاموندم ،ذره ذره ی خودمو جا گذاشتم تو وجود همون آدمایی که اومدن و رفتن؛دوست داشتن بعضی آدما مثل اشتباه بستن دکمه های پیراهنه به آخرش که میرسی میفهمی از همون اول اشتباه بوده.

میدونی من هیچوقت واسه کسی مهم نبودم، هیچوقت اولویت کسی نبودم، هیچوقت اون آدم مهم زندگی کسی نبودم، هیچوقت اون آدمی که باید درک میشد نبودم، کلا همیشه اون آدمی بودم که بودنش با نبودنش فرقی نداشت.