«жылқының қырық атауы болғанымен, тіл байымайды.
тілдің дамығанын көрсететін бір-ақ нәрсе - тілдің кеңістікті игеруі»

білмеймін, айналаның бәрі құдды бір махаббатқа тіреліп қалғандай.
жүрген жер, жазған ән, неге бәрі бір сезім үшін?
қынжылдататыны - сол баяғы екі адам арасындағы сезім туралы.
неге ата-анаңа, өзіңе, айналаңа деген кіршіксіз махаббат жайлы сөз жоқ?
үнсіз…

мүмкін, адамдар махаббатты тым тар шеңберге сыйғызып қойған болар?
екі жүректің байланысын ғана емес, әрбір демнің, әрбір күннің құндылығын көруді ұмытқан шығар.
анаңның еркелеткен сәті, досыңның қалжыңы, кешкі аспандағы жұлдыздардың жарығы - бұлар да махаббаттың көрінісі емес пе?
жоқ, біз оны байқамаймыз. адамдардың көздері тек «ерекше біреуді» іздеумен шаршаған.

бірақ менің ойымша, махаббат ол - әрбір тыныс.
анаңның кешке: «шаршап қалмадың ба» деген сұрағы,
досыңның «саған мына жер ұнайтын шығар» деп көңіліңді табуға тырысуы,
тіпті өз-өзіңе сыйлаған жалғыз уақыт - бұл махаббат емес пе?

адамдар үнсіз, өйткені мұндай махаббат туралы сөз айтуға «мәдениет» жоқ секілді.
ал шын мәнінде, сол махаббат - ең шынайысы, ең нәзігі.
құндылығы түсініксіз болса да, жүректі мәңгі жылытып тұратын бір сезім.

finals week:

did i finish the exam?
or did the exam finish me?

It’s always 'someone', but never 'you'.

а солнце светит всем одинаково, и зря ты, моя девочка, плакала✨**

*бергеніңде бір хайыр, бермегеніңде мың хайыр бар…

бұйырмады деп мойымаңыздар, алдыңыздан әлі мың есік ашылады.*

ризық - тек ақша мен табыс емес.

айналаңда жақсы жандардың болуы, олардың риясыз пейілі мен саған деген шексіз мейірімі.

бүгін құрбым айтқандай:
«сен өз ортаңда жүрсің ғой дәл»
және оның да менің айналамдағылардың маған деген ілтипатын көріп қуануы - ♥️

білмеймін уақыт өте айналам өзгерер, біреу кетіп, біреу келер.
бірақ білетінім: керек орта мен жерде менің көзім алаулап жанатыны және оны өзгелердің көре алатыны.

«лишь бы связь с Аллахом не потерять, остальное терпимо и не так уж важно»

берілу жайлы ой келгенде, жүріп өткен жолымды еске алам.