چشم بدوز
تا ببینی گل سرخ چگونه در سیاهی سیاه دیده می شود
رویا بورز
تا نور دیده آیدت، در انتهای ظلمت انبوه

#محمود_درویش
#حسین_برهمت

_-_-_-_

حدِّقْ تَرَ الوردَ
أسوَد في الضوء. واُحلُمْ تَرَ الضوءَ
في العتمة الوارفةْ...

https://t.me/darvishiat

آنان که دوستشان داشتم مرده اند، کنون-اما هنوز بادام هر ساله شکوفه می دهد-
مردند ولی هنوز تخم کبکها بر سنگهایی است که سایه قهوه ای خود را ز من دریغ میکنند
بیراهه راه همینجا است

اینجا افق و آوازی که خواستمش ولی مرا در هم شکسته است
من فریاد خویش را تکرار می کنم
باز گردید و پژواک من شوید
اینک از من به من بیا

ای شعر من از تو چه ماند بجا
جز نام کشتگان و پلاکهای نام

#محمود_درویش
#حسین_برهمت

]_-_-_-_

مات الذين أُحبُّهُم، واللوزُ يُزهر كلَّ عامٍ بانتظامْ
ماتوا، ولكنَّ الصخور تبيضُ لي حجلاً وتسحب ظلَّها البُني عني
طُرق بلا طُرق هناكَ,
وههنا أفقٌ، وأغنية تمنَّتني ولكن حطمتني
وحدي أُجدِّد صرختي: عودوا لأسمع صرختي . عودوا إلىَّ الآن مني.
ماذا تبقَّى منك، يا شعري، سوى أسماء قتلانا، ووشمٍ في الهويّهْ؟

https://t.me/darvishiat

شعری از مجموعه «أرى ما أريد» (می‌بینم آنچه می‌خواهم)
سروده محمود درویش

در چشم‌های تو
من نوشته گشته‌ام
باد و کشتی و بندر تویی فقط
در چشم‌های تو تمام آرزوی من نهفته است
در چشم‌های تو است که شعرهای من نوشته می‌شوند
از چشم‌های تو
می‌زدایم آنچه که دلخواه من نبوده است

#محمود_درویش
#حسین_برهمت

-_-_-_-

في عَيْنَيْكِ عُنواني
حينَ تَكونينَ الرّيحَ وَالقاربَ وَالمَيْناءْ
أَرى ما أُريدُ مِنَ الأَيّامِ في عَيْنَيْكِ
وَأَكْتُبُ فيهما قَصِيدَتي
وَأَمْحُو مِنْهُمَا ما لا أُريدْ

https://t.me/darvishiat

و چشمه را رازی است
و نور را چشمه‌ای است
در اعماق غصه‌های من

و من
در اعماق تنهایی خویش انبوه می کنم
عذاب را

بی گرمنای دستهای تو
و بی
چشمهای بهاریت

#محمود_درویش
#حسین_برهمت
ـ-ـ-ـ-ـ
وسرّ النبع.. نبع الضوء في أعماق مأساتي ....
و أختزن العذاب لأنني وحدي....
بدون حنان كفيك.....
بدون ربيع عينيك ..

https://t.me/darvishiat

شادی اگر که آمد دوباره به خانه ‌ات
از خیانت و رفتنش هرگز
مگو مگو

با او بگو، بخند... آکنده شو از او

#محمود_درويش

سيري ببطءٍ يا حياةُ لكي أَراك بِكامل النقصان حولي
كم نسيتُكِ في خضمّكِ باحثاً عنّي وعنكِ
وكُلّما أدركتُك سرّاً منك قُلتِ بقسوةٍ: ما أَجهلك....
درويش

وأنتَ تُعِدُّ فطورک، فکِّر بغیرکَ لا تَنْسَ قوتَ الحمام وأنتَ تخوضُ حروبکَ، فکِّر بغیرکَ لا تنس مَنْ یطلبون السلام وأنتَ تسدد فاتورةَ الماء، فکِّر بغیرکَ مَنْ یرضَعُون الغمامٍ وأنتَ تعودُ إلى البیت، بیتکَ، فکِّر بغیرکَ لا تنس شعب الخیامْ وأنت تنام وتُحصی…

وأنتَ تُعِدُّ فطورک، فکِّر بغیرکَ
لا تَنْسَ قوتَ الحمام

وأنتَ تخوضُ حروبکَ، فکِّر بغیرکَ
لا تنس مَنْ یطلبون السلام

وأنتَ تسدد فاتورةَ الماء، فکِّر بغیرکَ
مَنْ یرضَعُون الغمامٍ

وأنتَ تعودُ إلى البیت، بیتکَ، فکِّر بغیرکَ
لا تنس شعب الخیامْ

وأنت تنام وتُحصی الکواکبَ، فکِّر بغیرکَ
ثمّةَ مَنْ لم یجد حیّزاً للمنام

وأنت تحرّر نفسک بالاستعارات، فکِّر بغیرکَ
مَنْ فقدوا حقَّهم فی الکلام

وأنت تفکر بالآخرین البعیدین، فکِّر بنفسک
قُلْ: لیتنی شمعةُ فی الظلام.

#محمود_درویش