اولین باره که تقریبا ۱۰ روز به ژوژمان مونده و کارم تکمیله. هر لحظه احساس میکنم ممکنه همش خراب شه:)

از وقتی فهمیده‌ام
در دورترین جای زندگی کسانی هست
که فکر می‌کردم قلبا به من نزدیکند
بسیار غمگینم.
انگار که راه رفته‌ام
راه رفته‌ام
ولی نرسیده‌ام.

‌‌
منسوب به عایشه گل گنچ
از اینستاگرامِ نامه‌ها
@nabayad_mikhandim

اولین باره که تقریبا ۱۰ روز به ژوژمان مونده و کارم تکمیله. هر لحظه احساس میکنم ممکنه همش خراب شه:)

«دست‌ها بلندترین شعر‌ های جهانند.»

من هنوز با این واقعیت که یک انسان بزرگسال محسوب میشم کنار نیومدم.

من عاشق انجام کارهایی‌ام که باعث میشن فراموش کنم گوشی دارم.

آیا کسی هست که تباه نشده باشد؟

«هرکسی ممکن است سخت عاشق بشود. بعد یک طوری زندگی بگیرد. زندگی به مرور تنها دندان‌ها، پوست چهره، سوی‌ چشم، قوتِ زانوان و رنگ موی شما را نمی‌گیرد، زندگی به مرور همه‌چیز شما را میگیرد.»
-علی‌مراد فدایی‌نیا

این قسمت: فرودی سخت از همه‌ی صندلی های شکسته که قسمت منه