_معذرت می‌خوام.
+اشکال نداره، می‌بخشمت.
_ماشین ندارم.
+پیاده می‌ریم.
_خسته‌ام.
+هوات رو دارم.
_این فقط یه هدیه‌ی کوچیکه.
+ارزشش برام بیشتر از هزار تا جواهره.
_به اندازه‌ی کافی خوب نیستم.
+تو خیلی ماهی. :)
_وقت ندارم.
+صبر می‌کنم.
_حس می‌کنم یه بازنده‌ام.
+بهت افتخار می‌کنم.
_احساس می‌کنم گم شدم.
+هیچ‌وقت تنهات نمی‌ذارم.

نبايد يادت بره زندگى تو ديدنِ داشته ها و كوچيك ترين شادى ها جاريه.

بیا بدویم تا غم به گرد پامون نرسه.

‏یه جا نوشته بود که:
می‌دونید چرا کودکی شیرینه؟
چون گذشته‌ای وجود نداره، یادی وجود نداره آینده ای وجود نداره.
این سنگینی بار گذشته‌ و آیندست که زندگی‌رو سخت می‌کنه

کسایی که به وقتش توی سنگرِ تو می‌جنگن، آدمای واقعی زندگیتن؛ وگرنه بوسیدن و بغل‌کردن و توی روت لبخندزدن رو همه بلدن.

«افسوس می‌خورد که در زندگی‌اش از چه دیوهایی در خیالات خود فرشته ساخته بود و چه فرشتگانی را به دلیل خیال‌‌انگیز نبودن کم‌بها شمرده بود.»

شانس مجدد دادن به آدمی که بهت صدمه زده
ظلم مجدد در حق خودته

دنیا گذران و کار دنیا گذران?

هیچ آدمی کامل نیست و همه‌ی ما باید تو یه زمینه‌هایی کم و بیش، بیشتر روی خودمون کار کنیم و دونستن این موضوع شاید باعث بشه بخاطر بلد نبودن یه کار به ظاهر کوچیک و ساده از نظر بقیه، کمتر احساس شرم کنیم.

همونم همون ... که با دست تنگ تو مُشتم برات صدف داشتم