°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگان

انسان نیمه اول عمرش را سر غرورش می‌جنگد و نیمه دوم عمرش به دنبال چیزهایی می‌افتد که بخاطر غرورش از دست داده.

#آلبر_کامو
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°

°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگانحقیقت ندارد زمانی که انسان پیر می‌شود از رویاهایش دست می‌کشد، بلکه انسان زمانی که از رویاهایش دست می‌کشد پیر می‌شود.#گابریل_گارسیا_مارکز
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°

#اخبار‌دریچه

این جایزه ادبی به گردآوری و ارزیابی داستان‌های کوتاه حوزه دفاع مقدس می‌پردازد و برترین داستان‌ها را در دو بخش داستان کوتاه و داستانک (فلش فیکشن) معرفی می‌کند.

موضوع اصلی داستان‌های ارسالی باید در حوزه دفاع مقدس، مقاومت و پایداری باشد.
با توجه به ثبت آثار در دبیرخانه مرکزی، نویسندگان فقط می‌توانند در یک استان شرکت کنند و در صورت شرکت در استان‌های مختلف، از داوری کنار گذاشته می‌شوند.

علاقه‌مندان برای شرکت در جایزه ادبی یوسف استان تهران می‌توانند تا پایان مهرماه سال جاری آثار خود را در قالب فایل word به همراه مشخصات و شماره تماس به دبیرخانه استان تهران به نشانی تهران، میدان ونک، بزرگراه شهیدحقانی، انتهای خیابان سرو، روبروی پارک طالقانی، موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، ساختمان شهدا، معاونت فرهنگی و هنری یا از طریق پیام رسان ایتا و بله به شماره ۰۹۳۵۶۲۶۶۴۷۲ ارسال کنند.

ibna.ir/x6qGP

@daricheh93
dariche93.ir

°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگان

بزرگ‌ترین اشتباه در زندگی، جدی گرفتن نفرت یک زن است. زن‌ها حافظه بسیار عمیقی دارند. اما حس نفرت را خیلی زود فراموش می‌کنند.

#جنس_دوم
#سیمون_دوبوار
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°

#دریچه_داستان
#داستان_کوتاه
#مه_دود
نویسنده
#ایتالو_کالوینو
مترجم
#شهریار_وقفی‌پور
تعداد صفحات ۵
@daricheh93
http://Dariche93.ir

#ایتالو_کالوینو

(زادهٔ ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ – درگذشتهٔ ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵ )

نویسنده‌ی رمان و داستان کوتاه ایتالیائی

فعالیت: وی سبک ادبی خاص خود را داشت که می‌توان آن را سورئال یا پست‌مدرن توصیف کرد. سه‌گانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت دونیم‌شده و بارون درخت‌نشین)، مجموعه داستان‌های کوتاه شهرهای نامرئی، شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی و اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری از تحسین‌شده‌ترین آثار او هستند. وی را یکی از مهم‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم می‌دانند. او بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۷ عضو حزب کمونیست ایتالیا بود.
کالوینو در سانتیاگو دِلاس وگاس در کوبا به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو گیاه‌شناس بودند و تأثیر آن‌ها در طبیعت‌گرایی آثار وی و شناخت دقیقش از گیاهان و محیط زیست مشهود است. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند، سپس به ایتالیا رفت و بیشتر زندگی خود را همان‌جا سپری کرد.
کالوینو تا هجده سالگی در سان‌رمو ماند، سپس، در سال ۱۹۴۱ به تورین رفت. در سال ۱۹۴۳ به نهضت مقاومت ایتالیا در جنگ جهانی دوم و بریگادگاریبالدی، و پس از آن به حزب کمونیست ایتالیا پیوست،
کالوینو در سال ۱۹۴۷ با نوشتن پایان‌نامه‌ای دربارهٔ جوزف کنراد در رشتهٔ ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد، و سپس به همکاری با روزنامهٔ محلی حزب کمونیست لونیتا پرداخت. در همین سال، پس از انتشار کتاب راه لانهٔ عنکبوت با مضمون نهضت مقاومت که برای او جایزهٔ ریچنه را به ارمغان آورد، با برخی مشاهیر ادبی ایتالیا از قبیل ناتالیا گینزبرگ و الیو ویتورینی آشنا شد. او در این سال‌ها با مجلات کمونیستی مختلفی همکاری می‌کرد.
کالوینو در سال ۱۹۵۰ به اتحاد شوروی سفر کرد. یادداشت‌های این سفر در روزنامهٔ لونیتا چاپ شد و برای او جایزه به ارمغان آورد. در دههٔ پنجاه کالوینو به نوعی تخیل ادبی‌تر نزدیک به حکایت‌های پندآمیز گرایش پیدا کرد که در آن هجو اجتماعی و سیاسی با تفننی طنزآمیز همراه است. چند کتاب از جمله شوالیهٔ ناموجود و مورچهٔ آرژانتینی را منتشر کرد و با نشریات کمونیستی و مارکسیستی همکاری کرد، تا این که در سال ۱۹۵۷ به شکل غیرمنتظره‌ای از حزب کمونیست کناره‌گیری کرد و نامهٔ استعفایش در نشریهٔ «لونیتا» چاپ شد. کتاب بارون درخت‌نشین هم در همین سال منتشر شد.
به رغم سخت‌گیری‌های موجود در آن دوران برای ورود بیگانگان متمایل به دیدگاه‌های کمونیست، توانست با دعوت بنیاد فورد به آمریکا سفر کند و شش ماه آنجا بماند. کالوینو چهار ماه از این شش ماه را در نیویورک گذراند و به گفتهٔ خودش کاملاً تحت تأثیر دنیای جدید قرار گرفت. در این مدت با ایستر جودیت سینگر هم آشنا شد، که چند سال بعد در سفری به کوبا، در هاوانا با او ازدواج کرد. کالوینو در این سفر به زادگاهش کوبا نیز رفت و با ارنستو چه گوارا هم دیدار کرد.
کالوینو در طول دههٔ ۱۹۶۰ به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر کرد. از این دوره به بعد، کالوینو بی آن که از طنز دور شود یا خوانش بسیار شخصی خود را از کلاسیک‌ها را منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی-تخیلی با ترکیب بندی شکل‌گرایانه روی آورد. در این زمینه می‌توان از «مارکو والدو»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» نام برد. مرگ ویتورینی در سال ۱۹۶۶، روی کالوینو که یکی از معدود دوستان زندگیش را از دست داده بود تأثیر عمیقی گذاشت. پس از آن بود که سفرهای زیادی به پاریس داشت و با رولان بارت ملاقات کرد، و فعالیت‌هایی در زمینهٔ ادبیات کلاسیک در دانشگاه سوربن و دیگر دانشگاه‌های فرانسه انجام داد. به این ترتیب آثار چاپ شده از او در طول دههٔ هفتاد (از جمله «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری») چاشنی یا درون‌مایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارند.
ایتالو کالوینو در دهه ۱۹۶۰ به زادگاهش کوبا برگشت و در هاوانا با ارنستو چه‌گوارا دیدار کرد. در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ به‌همراه ویتورینی نشریهٔ معتبر منابو را منتشر کرد و عضویت در کارگاه داستان‌نویسی (اولیپو) را پذیرفت و از این طریق با (رمون کنو) نیز آشنا شد.
کالوینو از پایان همین دهه با حفظ سبک اصلی و طنز خاص خود روی به ادبیات «علمی‌تخیلی» و فانتزی آورد و داستان‌هایی چون مارکووالدو، کمدی‌های کیهانی و شهرهای نامرئی را نوشت. در سال ۱۹۸۱ نشان افتخار فرانسه به او اعطا شد و چهار سال بعد بر اثر خونریزی مغزی در سیه‌نا درگذشت.

برخی آثار: کوره راه لانه های عنکبوت، شوالیه ناموجود، ویکنت دوشقه یا «ویکنت دونیم‌شده»، مورچه آرژانتینی، افسانه‌های ایتالیایی، بارون درخت‌نشین، چه کسی در دریا مین کاشت؟ و...

@daricheh93
http://Dariche93.ir

°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگان

اگر هنر وجود نداشت، به چه چیز دیگر می‌شد اندکی دلخوش بود؟

#نامه_به_برادر
#ونسان_ونگوگ
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°

#خورخه_لوئیس_بورخس (زادهٔ ۲۴ اوت ۱۸۹۹ – درگذشتهٔ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۶ ) نویسنده، شاعر‌ و مترجم آرژانتینی و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان آمریکای لاتین بود. شهرت او بیشتر به خاطر نوشتن داستان کوتاه است. یکی از مشهورترین کتاب‌های او، «داستان»، گلچینی از داستان‌های…

°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگان

مـن ناراحت نمی‌شوم، تـو هـم لازم نیست ناراحت شوی، داشتن اعتقاد متفاوت نباید موجب جدایی آدم‌‌های باشعور بشود.

#فرانتیس_کافکا
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°

°❀°?°❀°
‌ ?°❀°
°❀°
#دریچه_بزرگان

راست است که صاحبانِ دل‌های حساس نمی‌میرند، بلکه بی‌هنگام ناپدید می‌شوند.

#احمد_شاملو
@daricheh93
http://Dariche93.ir                 
°❀°
‌ ?°❀°
°❀°?°❀°