.

✦این پیامو اخرین نقاشیمو فور کنید
ازتون فور کنم{مشخص کنید}

ترکی تمومش کن بره

ارتای ایشونم جذابن البته

این پیامم به همراه یکی از این دوتا رو فور کن،
یه مجموعه چهارتایی از هنرت درست کن و بهمون نشون بده?
بذارم اینجا زیبایی ببینیم :)

" در حقشان لطفی کردیم بعدها لطفمان وظیفه ی ما شد. "

ادما باید توی شرایط سخت بهتر بنویسن نه؟ ولی نمیدونم چرا ذهنم از کلمات خالیه و تنها احساسات تو خالی، فضای ذهنم رو اِشغال کرده.

کلمات زندانی چشم هاش بود.
خیال‌پردازی تغذیه ی روحش و حقیقت دلیل جاری شدن خونش.
اون کی بود؟ روحی آزار دیده یا مسافری که گم شده، شایدم روحی معلق بین دو دنیا، دنیا هایی که هیچکدوم واقعیت نامیده نمیشدن. حقیقتی که دیگران در اون زندگی میکردن برای اون توهمی بیش نبود و دنیایی که اون دائما اونجا به سر میبرد حقیقتِ ساختگی بود.
شخصی ناشناخته، که با همه غریبه بود. نه واقعا وجود داشت نه زندگی میکرد.
هیچوقت حس راحتی یا آشنایی نداشت، به دوری عادت داشت.
وقتی توی عمق چشم هاش برای اولین بار احساسات عمیقی رو میخوندم، لبخند حقیقیش رو دیدم.
اینبار هم با نگاهش حرف زد، آخرین کلمات تشکری بود که با لبخندش ابراز کرد.
باد خنک موهاش رو از توی چهره اش کنار زد.
همیشه میگفت عاشق صدای باد لحظه ی سقوطه.
ولی هیچوقت از خداحافظی خوشش نمیومد، اینبار هم بدونه خداحافظی رفت.
فقط چند لحظه طول کشید تا مسافر گم شده بالاخره راهش رو پیدا کرد.
اون رفت هرچند دردناک و پر از خون، اما اون زنجیر بالهاش رو شکست.

نویسنده : dina
#متن_کوتاه
Ԟᵃˡᵒᵖˢⁱᵃ'ˢ ˡᵒᵛᵉ