من در موردش حرف نمی‌زنم، خیلی وقته درموردش حرف نزدم، چون دیگه نتونستم قبول کنم هنوز هم این مشکل وجود داره.

‏کاش دو نفر بودم، یکی می‌موند پیش مامان و یکی می‌رفت پی زندگیش :)))

چگونه می‌توان رنجی ناشناختنی را که مانند ابر هر لحظه تغییر رنگ می‌دهد و همچون باد می‌چرخد، با کسی در میان نهاد؟

سلام دوستان وقتتون بخیر ممنون میشم این پرسشنامه رو جواب بدین وقت زیادی نمیگیره ممنون از تایمی که میزارین🙏✨ https://survey.porsline.ir/s/FoonIYzs

"این روزا دنیا واسه من از خونمون کوچیک‌تره"

اندوه را كه نمی‌نويسند
‏وقتی كه زندگی می‌كنند آن را.
_هرمز علی‌پور.

به اندازه میزان شایستگی والدینت، زندگی راحته.
و بالعکس، به اندازه عدم‌شایستگی والدین، زندگی شما در رنجه!
معتقدم والدین مثل کیفیت یک جاده‌اند و زندگی شما هم مثل رانندگی روی آن جاده‌ست.

زیرِ بارِ منت‌هایِ بزرگ بودن کینه‌توز می‌کند نه سپاس‌گزار.

رک بگویم از همه رنجیده‌ام
از غریب و آشنا ترسیده‌ام
بی خیالِ سردیِ آغوشها
من به آغوشِ خودم چسبیده‌ام

انسان مراسم دینی را به خصایل اخلاقی ترجیح می‌دهد زیرا خصایل اخلاقی دشوار و پر زحمت‌اند و انسان پیوسته و هر لحظه باید مراقب آنها باشد، به این جهت انسان در زندگی خود نظامی از مراسم به وجود می‌آورد. تاثیر این مراسم این است که انسان از دین به عنوان تسکین دهنده‌ی احساسات خود استفاده می‌کند یعنی این مراسم را جبران گناهانی تلقی می‌کند که در مقابل خداوند مرتکب شده است. پس مراسم دینی از ابداعات انسان است. انسان هر قدر از لحاظ اخلاق فاقد دقت است در عوض در اجرای مراسم دینی دقیق است زیرا می‌خواهد از طریق این مراسم، اخلاق خود را تثبیت کند.