منتسب کردن عضدالدوله دیلمی، شاه بزرگ آل‌بویه به بهرام گور
#ایران_در_قرون_نخستین_اسلامی
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی
وی(=فناخسرو عضدالدوله)پس از تصرف بغداد فرمان نگارش کتابی با عنوان التاجی فی اخبار الدولة الدیلمیه درباره‌ی تاریخ دودمان بویه را داد و خود همه‌ی نوشته‌های این کتاب را با دقت بازبینی کرد. به باور پژوهشگران، در این کتاب برای نخستین بار و به خواست عضدالدوله تبارنامه‌ی آل‌بویه آورده شد که تبار آنان را به بهرام پنجم(گور)می‌رساند.

📕 جعفری. محسن، نخستین دولت‌های ایرانی پس از اسلام: طاهریان تا آل‌بویه، تهران، ققنوس، چاپ اول ۱۴۰۲، برگ ۸۹
@atorabanorg

✍عنوان: مهرداد ششم پدر سم شناسی تجربی[در جهان]
#پونتوس
#مهردادیان
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی

◻️ گروه پزشکی هسته ای، مؤسسه علمیHome for the Relief of Sufferenza در سن جووانی روتوندو، ایتالیا
◻️گروه تاریخ پزشکی"سنت جان باپتیست" انگلستان 
◻️دانشگاه پزشکی تورْوِرگاتا، رم، ایتالیا
◻️ماریو استانیسلائو و آنتونیو فاچیروسو
گروه قلب و عروق، موسسه علمی  "Home for the Relief of Sufferenza" در سن جووانی روتوندو
◻️گروه فارماکولوژی، دانشگاه اکویلا در ایتالیا.

@atorabanorg

از نظر طرف توجه بودن، فردوسی مقام نخست را داراست و نظامی در مرتبهٔ بعد. – ۱۳۳۷ ه.ق.
#فردوسی
#قاجار
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی
ملت ایران شیفتهٔ شعر و شاعری است و بسیاری از اشعار و سروده‌های ملی و ممتاز آنان غربیان را مجذوب می‌کند. هنگامی که در ایران به سر می‌برید در می‌یابید عمر خیام چندان جذبه و افسونی برای هموطنانش ندارد. به احتمال زیاد از نظر طرف توجه بودن، فردوسی، حماسه سرای بزرگ که در سال ۱۰۲۳ دار فانی را وداع گفت، مقام نخست را داراست و نظامی در مرتبهٔ بعد قرار دارد. (ص ۲۱۲)

مأخذ: رایس، کلارا کولیور. زنان ایرانی و راه و رسم زندگی آنان. ترجمۀ اسدالله آزاد. تهران: کتابدار. سال ۱۳۸۳
@atorabanorg

به شما می‌گویم: بروید و مثل برادر با هم زندگی کنید!
#سفرنامه
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی
بعد از آنکه شاہ شد دستور داد چهار روز جارچی در شهر جار بزند:
روز اول : بدانید و آگاه باشید که: شاه «چاریاری» (سنی) است!
روز دوم: شاه قزلباش است!
روز سوم: شاه ارمنی است!
روز چهارم: شاہ یهودی است!
روز پنجم همهٔ طبقات مردم اصفهان را خواست و انجمن کرد و گفت: چهار روز بود که جارچی من جار می‌زد، شنیدید؟ می‌دانید برای چه بود؟ آنها گفتند: بلی، شاها، شنیدیم اما نفهمیدیم که برای چه بود. طهماسبقلی گفت: منظورم این بود که مبادا چاریاریها به تصور اینکه شاه چاریاری است، مال قزلباشان را غارت کنند، یا اینکه قزلباشان به خیال اینکه شاه قزلباش است، مال دیگران را غارت کنند، یا ارمنیان به اسم اینکه شاه از ماست مال دیگری را ببرند، یا یهودی به اسم اینکه شاه از ماست مال دیگری را بخورد. و مبادا که قزلباش به چاریاری و ارمنی و یهودی آزاری برساند، یا چاریاری به قزلباش و ارمنی و یهودی آسیبی بزند. خلاصه، [یک کلمه فحش حذف شده است] به شما می‌گویم: بروید و مثل برادر با هم زندگی کنید، وگرنه می‌دهم سرتان را مثل گوشت قصابی ببرند و زیر پایتان بیندازند. بعد از این بیانات با قیافهٔ رعب‌انگیزی حاضران را از نزد خود راند. (ص ۱۵۷ (از سفرنامه آرتین طنبوری ۱۱۵۰_۱۱۵۱ هجری)

مأخذ: ریاحی، محمدامین. سفارتنامه‌های ایران: گزارشهای مسافرت و مأموریت سفیران عثمانی در ایران. تدوین و تحقیق و تالیف محمدامین ریاحی. تهران: توس. سال ۱۳۶۸
@atorabanorg

جشن اَنهار
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی

جشن اَنهار،نیز جشن دیگری بود که در روز نوزدهم فروردین برگزار می شد،زیرا آب ها در نهرها روان می شد.این مراسم با پاشیدن عطر و گلاب همراه بود.در دوره ی دیلمیان نیز جشنی به نام"جشن فنا خسرو"به مناسبت رساندن آب نهری به شهر کوچک"فنا خسرو"که به وسیله ی عضدالدوله دیلمی در یک فرهنگی شیراز بنا شده بود،برگزار می شد(آثارالباقیه،ص ۳۵۷).

بن مایه:میراحمدی.مریم،تاریخ تحولات ایران شناسی،ج۱،تهران،طهوری،۱۳۸۹ ، برگ ۵۰۷_۵۰۶
@atorabanorg