‍ ♻️ملاقات پس از ۱۷ ربیع

✅به جد تصمیم گرفته بودم تا روز میلاد پیامبر رحمت، که آغاز هفته وحدت است، اگر همسرجان به مرخصی نیاید، برای رسیدن به حق اولیه و طبیعی او‌ و‌ خانواده، مقابل اوین تحصن کنم. به برخی دوستان پیام دادم که بدانند و بعد گله نکنند که اگر می‌دانستیم چنین بنایی داری چه و چه می‌کردیم. پیامی هم برای آقای اژه‌ای فرستادم که من اهل تهدید نیستم ولی در نهایت برای مصالح خانواده آن‌چه صلاح بدانم‌ می‌کنم. همسرجان که از این تصمیم مطلع شد با آن مخالفت کرد. امروز هم در ملاقات باز هم ما را به شکیبایی دعوت و خواهش کرد در این زمینه تأمل بیشتری نمایم.

✅من معمولا تابع آراء و نظرات او هستم اما در موارد این‌چنینی متأثر از شرایط روحی عزیزانم که بی‌جرم و گناه صرفا به دلیل کینه‌ورزی‌ها و‌لجاجت‌ها آزار می‌بینند، تصمیم‌می‌گیرم. با این همه این باز هم تسلیم‌ نظر مصطفی شدم که هیچگاه جز برای منافع و مصالح مردم و‌کشور خواسته‌ای نداشته و ندارد.

و اما چند پیام از یاردربند ستم:

✅مراتب تأسف و‌تسلیت خود را به مناسبت جان‌باختن جانگداز کارگران عزیز و بی‌پناه معدن ذغال‌سنگ طبس اعلام می‌کنم.
امیدوارم دولت پزشکیان علل و عوامل واقعی این فجایع اعم از بی‌کفایتی مدیریتی و مشکلات ناشی از تحریم‌ها را بدون سانسور به استحضار ملت برساند و سپس در جهت رفع اشکالات و کمبودهایی که مرتب فاجعه می‌آفریند، اقدام عاجل به عمل آورد.

✅به نظر می‌رسد سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات، هردو اطلاعات غلطی به رئیس‌جمهور می‌دهند. آقای پزشکیان در مصاحبه مطبوعاتی خود اعلام می‌کند مسئله حصر آقای کروبی حل شده است. اما مأموران امنیتی هم‌چنان در اطراف منزل ایشان حضور دارند و اجازه رفت‌ و آمد آزاد به دوستان و علاقمندان وی نمی‌دهند.

✅آقای کروبی نیز نمی‌تواند به هرکجا که مایل است برود. اگر به راستی تصمیم به رفع حصر ایشان گرفته شده، کافی است به مأمورانی که کنترل خانه را در اختیار دارند، ابلاغ شود محل را ترک کنند تا بازداشت خانگی عملا خاتمه یابد و آمد و شد به محل استقرار ایشان، مانند آیت‌الله منتظری پس از رفع حصر، آزاد شود. چنانچه رهبر مانع اجرای مصوبه مسئولان شده است، آن را نیز به آگاهی عموم برسانند. چون دکتر پزشکیان قول داده که به مردم دروغ نگوید.

✅خبر تعداد ۱۲ نفر همراه دکتر پزشکیان به سازمان ملل را شنیدم و‌خوشحال شدم.تعداد زیاد هیئت همراه رئیس‌جمهور به سازمان ملل بدعتی بود که در زمان ریاست جمهوری آقای خامنه‌ای گذاشته شد. در حالی که در اولین سفر مقامات رسمی به سازمان ملل در سال ۱۳۵۹، که من هم در آن سفر از همراهان شهید رجایی بودم، تنها ۱۱ نفر حضور داشتند.

✍️فخرالسادات محتشمی‌پور
https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️ تفاوت کشورهای جهان اول و جهان سوم

? در متونِ تخصصی علمِ روابط بین‌الملل، یک نوع تفکیک بنیادی در تقسیم‌بندی میان کشورها وجود دارد: کشورهایی که بر اساس منافع ملی عمل می‌کنند، و آن‌هایی که مبتنی بر منافع حکمرانان اداره می‌شوند. هردو در پی امنیت هستند اما... این کجا و آن کجا

در زیر، فقط به یک تفاوت‌ بنیادی بین دو نوع حکمرانی با مثالی از روسیه و آمریکا، پرداخته می‌شود:

اولین و مهمترین تفاوت این دو سیستم در اصل تفکیک قوا است. شاید با اطمینان بسیار بتوان گفت هیچ علم و معرفتی به اندازه علم حقوق در حکمرانی کارآمد و موفق، سرنوشت‌ساز نیست. حکمرانی کارآمد ریشه در «قاعده‌مندی» دارد و ضامن قاعده‌پذیری، علم حقوق است که سرآمد علوم انسانی است. تفکیک قوا یعنی هر قوه، تابع قوانین خود عمل می‌کند، مستقل است و در عین حال، ناظر بر قوای دیگر است. وقتی تفکیک قوا نباشد، منافع و مصلحت عامه مردم بی‌معناست.
در روسیه، بلاروس و کره شمالی، هرچند در ظاهر سه قوه وجود دارد، اما هر سه قوه یک‌جا جمع شده است. حتی این تجمیع در مصلحت، سلیقه و خواسته‌های یک فرد در راس قوۀ مجریه است.
به فاصله یک هفته پس از ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷، ترامپ اعلام کرد شهروندان هفت کشور نمی‌توانند وارد آمریکا شوند (قوه مجریه). اما یک قاضی محلی ( و نه فدرال)، دستور او را با استناد به قانون اساسی آمریکا ملغی کرد. از این رو، اقتدار حقوقی یک قاضی در آمریکا کمتر از رئیس جمهور کشور نیست. در عین حال، کنگرۀ آمریکا نهاد قدرتمندی است که بر عملکرد قوۀ مجریه عقاب‌گونه سایه افکنده است. اما در روسیه، مصلحت قوۀ مجریه، جهتِ عملکرد دو قوۀ دیگر را هدایت می‌کند. این مصلحت در نهایت، منافع، سلیقه و حتی مزاج فرد است. وقتی علم حقوق بر تمامی ابعاد حکمرانی سیطره داشته باشد، مردم خود به‌خود به یک نظام سیاسی «اعتماد» خواهند کرد. در روسیه، هر قاعده‌ای بنا به تشخیص افراد، تبصره پیدا می‌کند ولی در آمریکا، وقتی دو خبرنگار با Fact اثبات کنند رئیس جمهور کار خلاف قانون انجام داده است، او را می توانند مجبور به استعفا کنند (ریچارد نیکسون در سال ۱۹۷۴). در روسیه، قوه قضائیه یا مقنّنه، مواردی را پیگیری می‌کنند که به مصلحت قوه مجریه باشد. اما در آمریکا، شهروند موردی را علیه یک شرکت گاز و برق به خاطر آلوده کردن آب یک منطقه پیگیری می‌کند و در دادگاه، علی‌رغم منافع عظیم مالی یک شرکت در نظام سرمایه داری، پیروز می‌شود (این مورد واقعی به صورت یک فیلم با عنوان Erin Brockovich (2000) به نمایش در آمده است).
بنابراین، اولین و مهمترین و حیاتی‌ترین شاقول (Benchmark) فهمِ وضعیتِ حکمرانی یک کشور، بررسی وضعیت تفکیک قوای آن است؛

✍ متن بالا اقتباس از یادداشت دکتر ⁨محمود سریع‌القلم می‌باشد

چاره‌اندیشی برای ایران
تفکیک قوا یک اصل مهم کشورداری است که میرات آقای منتسکیو است. اگرچه اجرای این اصل در کشورهای جهان اول ، نتایج خوبی را به همراه داشته است ، اما بنابر اصول مدیریت انتقال تکنولوژی ، کپی ، پیست آن در ایران که یک کشور جهان سومی است ، لزوماً منجر به همان نتایج در کشورهای جهان اول نخواهد شد و فقط کمی وضعیت کنونی جامعه ما را نسبت به شرایط فعلی ، بهتر خواهد کرد.
بنابراین چاره‌اندیشی برای ایران این است که اصل تفکیک قوای آقای منتسکیو را بروز رسانی کرده و آن به اصل تفکیک مسئولیت‌ها ارتقاء پیدا کند!
زیرا صدها سال‌ است که ویروس‌های گوناگونی به فرهنگ ما وارد شده است و به منافع ملی کشور ضربه زده است و جامعه بشدت از آن رنج می‌برد. مانند :
۱) دروغگویی مسئولان که سکه مرسوم فرهنگ ماست. دروغگویی مادر تمامی فسادها در جامعه است.
۲) خودمحوری مسئولان که می‌کوشند زیرمجموعه تحت مدیریت خود را به سمت اهداف گروهی خود منحرف کنند.

بنابراین رعایت اصل تفکیک مسئولیت‌ها به ایرانیان که سهام‌داران اصلی کشور هستند ، کمک می‌کند که از یک سو امور قوا را تخصصی کرده و از سوی دیگر تمامی مسئولان را بطور آنلاین پاسخگو نگه دارند.
بطور مثال ، مجلس شورای فعلی دو ماموریت اصلی دارد :
۱) ماموریت قانون گذاری
۲) ماموریت نظارت بر اجرای قوانین

بنابراین اصل تفکیک مسئولیت‌ها بر اینکه امر تاکید دارد که در کشور جهان سومی ایران ، تمامی امور تخصصی شده و مسئولیت‌ها از همدیگر تفکیک گردند تا توزیع نظارت بر کار همدیگر ، گسترده گردد و احتمال خطا به صفر نزدیک‌تر شود!

برای دستیابی به چنین سیستم پویا هوشمند نیاز به اتحاد داریم و اولین قدم در طراحی پروژه اتحاد این است که درباره چهار پرسش کلید زیر بیاندیشیم!/ توافق اجتماعی

https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️ما مرد جنگیم اما...

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۷/۳

آیا همه چی با #جنگ به دست می‌آید یا می‌توان با #صلح‌خواهی به خیلی چیزها رسید؟

مقدمه: فرض کنیم که رئیس‌جمهور محترم نتوانست در مجمع سازمان ملل و در گفتگوهای خود با سران کشورها یا اصحاب رسانه و اندیشمندان و تجار، موضع ایران در خصوص صلح و امنیت برای همه را جا بیندازد و فرض کنیم که رژیم غاصب، کودک کش و جنایت پیشه صهیونیستی بعد از غزه و باقی سرزمین‌های فلسطینیان، با وحشیانه‌ترین شکل ممکن لبنان و حزب‌الله را نابود کند و بعد برود سراغ سوریه و عراق و یمن و بالاخره ایران.
یکم: وقتی به ناچار یا به عمد وارد جنگ شدیم، دیگر نمی‌شود از صلح دم زد و به دنیا گفت که ما به دنبال صلح و #امنیت_جهانی هستیم؛
دوم: اسم هایی چون عملیات پیشگیرانه، همراهی با جبهه‌ی مقاومت، دفاع از حرمین شریفین، دفاع از مردم محروم و مظلوم منطقه، حفاظت از تمامیت ارضی و دفاع مشروع همه یک معنی می دهند و آن جنگ است؛
سوم: سخن‌گفتن از #صبر_راهبردی یا #انتقام_سخت، دیگر فاقد وجاهت است؛
چهارم: مانع زدایی از انتخاب دکتر پزشکیان، عدم سخت گیری در مورد پوشش اختیاری، سخن گفتن از رفع حصر، آزادی پاره ای از زندانیان سیاسی، مطبوعاتی، دانشگاهی و هنری، رفع تعلیق یا اخراج برخی از دانشجویان و اساتید و معلمان برای اثبات این پیام به دنیا که کشور در حال تغییر یا حتی زایش نظام حکمرانی جدید است نیز بی‌ثمر خواهد بود؛
پنجم: انتصاب آقای مخبر یا ایجاد انشقاق در بیت رهبری (احتمال جدایی آقا مجتبی از پدر) و حتی پایان دوره ی رهبری و انتخاب رهبر جدید توسط خبرگان رهبری نیز به چشم نخواهد آمد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

1. به نظر می‌رسد که با فرضیات ذکر شده در مقدمه و پنج نشانه‌ی بعدی، جنگ حتمی و صلح محتمل خواهد بود؛
2. اگرچه صلح طلبیم و هنوز هم راه‌های دیپلماتیک، عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورها و پایان دادن به حاتم بخشی را راه رسیدن به صلح پایدار می‌دانیم و اگر جنگ شد، ما مرد جنگیم اما این بار کاملاً متفاوت؛ ۳. ما مرد جنگیم اما باید اول مشخص شود که دشمن کیست و علت جنگ چیست و با چه نوع جنگ‌ و جنگ افزارهایی مواجهیم و قدرت نظامی خودمان چقدر است؛
3. ما مرد جنگیم اما باید اول مراسم عزاداری تمامی مسئولین شهادت طلب را برگزار کنیم و بعد ببینیم نیاز است که بجنگیم یا با شهادت جنگ طلبان، می‌شود به صلح رسید؛
   5: ما مرد جنگیم اما از قبل باید مشخص شود که چقدر منابع انسانی، مادی، زیر ساختی، انرژی، مالی و فرصت‌های #رشد و #توسعه را از دست خواهیم داد و صرفه و صلاح در جنگ است یا صلح؛ ۶. ما مرد جنگیم اما این بار به انسانیت و انسان‌ها بخصوص هم وطنان اهمیت می‌دهیم و نه تصرف سرزمین‌های دیگران؛
4. ما مرد جنگیم اما این بار اجازه نخواهیم داد که صلح به مسلخ جنگ افروزان، مقدس سازان، نوحه خوانان و شعار دهندگان جنگ برای زمینه سازی ظهور برود؛
5. ما مرد جنگیم اما اینقدر هشیار شده‌ایم که اجازه ندهیم آوارگی و کشته و زخمی شدن سهم مردم و پول، بورسیه، ثروت، پست، مقام و منصب سهم دیگران شود.
   طرفه آن که گرچه ما صلح را به قیمت ذلت و خاری و ازدست‌دادن شأن و منزلت و خاک، معاوضه نمی‌کنیم؛ ولی تا آنجا که عقل سلیم و منافع ملی ایجاب می‌کند، شروع‌کننده‌ی هیچ جنگی نخواهیم بود.
   چکیده کلام آن که برای مام وطن اگر مورد تهدید و تعرض قرار گیرد، می جنگیم لیک برای حکومت‌هایی که می‌آیند و می‌روند، مدارا می کنیم.

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️فقط یک پیش بینی است !

جمع آرای مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری حدود ۲۷ تا ۲۹میلیون خواهد بود .

و به احتمال قوی #پزشکیان با ۱۶تا ۱۷ میلیون رای به پاستور راه پیدا خواهد کرد .

ح-درویشی ✍️.    ۱۴۰۳/۰۴/۱۳

https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️ما بازی خود را می کنیم .

ما نمی توانیم بایستیم و نظاره گر رفتارها و گفتارهای خود حق پندارانه عده ای متوهم باشیم .
دیدید که آیت الله خامنه ای پیام تحریم کنندگان انتخابات را نمی خواهد بشنود .

این بی محلی ها. این مواضع دور از حقیقت و این مردم را به حساب نیاوردن مرا جری می کند تا زمین بازی را از کف ندهم .

او خوب می داند که #نه اکثریت مردم به جمهوری اسلامی در دور اول انتخابات با از میدان بدر شدن جبهه انقلاب در دور دوم انتخابات ، صدمه زیادی به وجاهت نظام خواهد بود.
بگذاریم او راه خودش را برود. ما راه خود را می رویم . سیاست مداران رفتنی اند و این ایران است که می ماند .
پیشتر نیز گفتم ، پزشکیان آرمان ما نیست اما انتخاب او نه بزرگ دیگری است بر سیاست های نادرست حاکمیت ؛
تقابل نظام با مردم و مردم با نظام در ماه ها و سالهای آینده شدت خواهد گرفت.
چه پزشکیان در تحقق تعهدات خود موفق بشود و چه در نیمه راه رای ما را پس بدهد .
فریاد مردم رساتر ، نظام درمانده تر و حلول تحولات شگفت را به انتظار خواهیم ایستاد .

همانگونه که پیشتر نوشتم پزشکیان یک برگ برنده پیشکش مردم به نظام خواهد بود امیدوارم نظام از این برگ برنده برای باز کردن گوشها و تن دادن به خواست عموم مردم غافل نشود که دیگر این خشم قابل کنترل نخواهد بود .
ما در صحنه می مانیم. بازی می کنیم و تا اراده خود را به حاکمیت تحمیل نکنیم عقب نمی نشینیم .
عقب نشینی ، و‌خود تحریمی طرف را گستاخ می کند . این یک قاعده طبیعی است .

پس می مانیم ، رای می دهیم و فردی راست قامت و راست کردار را بر می گزینیم تا فریاد بغض های در گلو مانده ما باشد تا پله پله جبهه از دست رفته را بازستانیم. و باریکه ای باز کنیم در افق مدنیت و تحقق توسعه همه‌جانبه ؛

ح-درویشی ✍️
https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️برتولت برشت؛ نویسنده، شاعر و اندیشمند آلمانی می‌گوید:
«کسانی که خودشان را از سیاست به دور نگه‌ می‌دارند، توسط احمق‌ها اداره می‌شوند»

سواد سیاسی بعداز سواد زندگی، از ضروریات زندگی امروزی است و منجربه انتخاب سیاست‌مداران حرفه‌ای برای اداره حکومت توسط شهروندان می‌شود.

در صورت نا آشنایی شهروندان با دانش سیاسی، پوپولیست‌ها بر عرصه قدرت رسوب می‌کنند و فقر و فساد را در جامعه حاکم می‌نمایند.

بدترین بی‌سواد، بی‌سواد سیاسی است:
بی‌سواد سیاسی کور و کر است، درک زندگی ندارد و نمی‌داند که هزینه‌های زندگی از قبیل قیمت نان، آزادی، مسکن، دارو و درمان همگی وابسته به تصمیمات سیاسی هستند. او حتی به جهالت سیاسی خود افتخار کرده، سینه جلو می‌اندازد و می‌گوید:
«از سیاست بی‌زارم، من سیاسی نیستم!»

چنین آدم عوام و بی‌مسئولیتی نمی‌فهمد که بی‌توجهی به سیاست است که زنان فاحشه و کودکان خیابانی می‌سازد، قتل و غارت را زیاد می‌کند و از همه بدتر بر فساد صاحبان قدرت می‌افزاید و استبداد را دامن‌گیر می‌کند!

برتولت برشت، می‌گوید:
این نوع از بی‌سوادی نه سن می‌شناسد، نه جنس، نه تحصیلات. می‌توان تحصیلکرده‌های بی‌شماری یافت که دچار مشکل حاد بی‌سوادی سیاسی هستند و فقدان داده‌های سیاسی در ذهن‌شان تمام قوای آنان را متمرکز بر "رجحان منافع فردی" کرده و آنا‌ن‌را بیگانه با منفعت جمعی می‌نماید.
شعور سیاسی، حس مصالخ اجتماعی می‌آفریند و نبودش فرد را محصور در دایره تنگ منافع شخصی می‌کند.

سواد و شعور سیاسی، مدیریت کلان را برای دولت‌مردان و حاکمان پوپولیست سخت می‌نماید. از این‌رو حکومت‌های مستبد از رشد سواد سیاسی در جامعه جلوگیری می‌کنند و دشمن آزادی بیان و شفافیت سیاسی هستند. ولی بی‌شعوری سیاسی کار دولت‌مردان را سهل و بالطبع زندگی شهروندان را مشکل و طاقت‌فرسا می‌نماید.

شعور سیاسی در دنیای امروز نه اطلاعاتی فانتزی، بلکه یک نیاز اساسی است. برای راحت نفس‌کشیدن، در رفاه زندگی‌کردن و احساس شهروند مطالبه‌گر شدن، قدم‌گذاشتن به میدان سیاست عاری از دغل‌بازی، فریب و کاسبکاری معمولاً  کار انسان‌های از خودگذشته و بزرگ است که تنها به منافع و به‌روزی جمع و به مردم و وطن خود می‌اندیشند.

یک ملت غیرسیاسی و ناآگاه را به آسانی می‌توان فریب داد و به‌هر راهی که سود طبقات ستمگر و مستبد در آن مثمر باشد، کشانید!
فرد غیرسیاسی قادر نیست که رویدادهای جامعه را تحلیل نموده، عوامل پنهان در پس تبلیغات جاری را دریابد.

https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی

♻️ تحریم نیم بند یا مشارکت موثر؟

✍ بهروز امامی

حکومت به زبان خوش، تن به اصلاحات نخواهد داد حتی اصلاحات روبنایی، چه رسد به اصلاحات ساختاری یعنی اینکه حتی برای انجام اصلاحات نیز به "قدرت" نیاز است.

هیچ حکومتی با روضه‌خواندن، ناله‌کردن، نصیحت‌کردن، حدیث و روایت خواندن، دادِ عدالت و آزادی زدن، و صحبتهای فانتزی اخلاقی ... تن به اصلاح نمیدهد

قدرت فقط زبان قدرت را میفهمد، و فقط تحت فشار نیروهای اجتماعی ناگزیر از اصلاح می‌شود، آنهم به همان میزانِ فشار و قدرت اجتماعی.

?بنابراین، در دنیای سیاست، این گزاره که:
"حکومت اصلاح پذیر نیست" اساسا یک گزاره‌ی نامفهوم و بی‌معناست.

بگمان من، بر اثر شرایط دو سه سال اخیر، و فشارهای اجتماعی، حکومت کم و بیش دریافته که اموراتش با این سطح از مشارکت نمی گذرد
ناکارآمدیِ شگفت‌انگیز دولتِ خالص‌ساز اما، مهمترین عامل در فهم این مطلب بود.

به همین دلیل، به ناگزیر مختصری فضا را گشوده، و با یک تدبیر هوشمندانه و کاملا محافظه‌کارانه، پیچ نظارت استصوابی را شل کرده است
این را از چیدمان استادانه‌ی صفحه‌ی شطرنج کاندیداهای ریاست جمهوری می توان بخوبی مشاهده کرد، که آرایش آنها به نحویست که ضمن حفظ تام و تمام پایگاه اجتماعی‌اش، در نهایت یک کاندید نزدیک به اصلاح‌طلبان، با آراء مرزی رییس‌جمهور گردد.

بدین‌ترتیب، سکان اداره‌ی کشور در بدترین شرایط اجتماعیِ داخلی و تحریم‌های خارجی، و وخیم‌ترین اوضاع ممکن اقتصادی، به دوش اصلاح‌طلبان بیفتد، تا هم اوضاع نابسامان فعلی مختصری بهبود یابد و علاوه بر آن، مسئولیت ناکامی‌ها بنام آنان شود و بدینوسیله هم از ریزش سهمگین هوادارانش جلوگیری کند و همچنین تفرقه‌ی آنان را به اتحاد تبدیل نموده، قدرت خود را استحکام بخشد.
در عین حالیکه همچنان در تمام گردنه‌های مهم تصمیم‌گیری در نظام، هیچ امکانِ قابل‌توجهی در اختیار رییس‌جمهور نبوده، و قدرت مانور رییس‌جمهور بمراتب محدودتر از دوره‌های مشابه در زمان خاتمی و روحانی قرار دارد.

نَه دلیل عقلانی وجود دارد که حاکمیت تصمیم به تغییر پایگاه اجتماعی‌اش گرفته باشد، و نه هیچ قرائن و شواهدی وجود دارد، فلذا کشتیبان را هیچ سیاست دیگری نیامده است، و گویا در بر همان پاشنه می‌چرخد، و  اصلاح‌طلبان همچنان نامحرمند

?ورود شتابزده و یا ناگزیر برخی عناصر مخالف حاکمیت در این انتخابات.

آنان شاید بدون توجه به آلام و رنج‌های جامعه‌ی زخم‌خورده از بی‌تدبیری‌هایِ تندروهایِ حاکم در سالهای اخیر، علی‌الخصوص فجایع سال ۱۴۰۱، و بدون آنکه مرهمی بر زخم‌های عمیق مردم نهاده باشند و شاید به ناگزیر، اجازه ندادند خون دل مردم به ثمر بنشیند، و بسرعت خود را مهیای چیدن میوه‌ی نارس مقاومتِ مردم و در آغوش گرفتن شاهد قدرت شدند و تمنای دنباله‌روی مردم از خود را دارند.

مردم را ناخواسته وارد معامله‌ای کرده‌اند که هزینه‌های آن، قبل از انجام معامله، به تمامی از جیب ملت، و بدون رضایت آنان پرداخت شده.

از نظر من، رای دادن، مثل یک معامله است
و وقتی معامله سر می‌گیرد که برای دو طرف سود داشته باشد

? بنابراین این گزاره‌ها که:
"به کسی اعتماد نداریم، اصلاح‌طلبان قابل اعتماد نیستند، یا حکومت فاقد ابزار اعتمادسازیست یا ..."
در سپهر سیاسی جملگی بی‌معنا هستند
فقط و فقط توازن قواست که در امر سیاست معنی بخشند.

"مشروعیت‌بخشی"، تنها ابزار مردم در این معامله است و این ما هستیم که باید ببینیم به نفع ما هست در این معامله وارد شویم یا نه؟

اکنون اما، واقعیت اینست که چه بخواهیم و چه نخواهیم، و چه درست بدانیم یا ندانیم، آن شکاف، در دیوارِ مقاومت مردم ایجاد شده، و عملا جیب ملت توسط بی‌تدبیری اصلاح‌طلبان خالی شده، و حاکمیت به مراد خود رسیده است
و در صفحه‌ی کنونی شطرنج سیاست، و حتی بدون توجه به نتایج انتخابات، حاکمیت تاکنون بازی را برده‌ است (دقیقا در همان زمانی که اصلاح‌طلبان نامزدهای سه گانه‌ی خود را معرفی کردند، سهم حاکمیت پرداخت شد).

?بنابراین به دوستانی که نگرانند حاکمیت از رأی آنان به نفع مشروعیت خود، سوءاستفاده کند عرض میکنم که آن صورتحساب قبلا پرداخت شده، و آنان فقط و فقط بر سر قبری گریه می‌کنند که اساسا در آن مرده‌ای نیست.

برای حاکمیت که اکنون حساب خود را نقد شده می بیند، و مشروعیت حداقلی خود را بازیافته، دیگر تفاوتی نمیکند که چه کسی در این صحنه برنده است و لاجرم آنچه که باقیمانده مردم‌اند و جماعتی اقلیت از تندروها.

? ادامه‌ی کنش تحریم، در شرایط کنونی، هیچ خللی به مشروعیت حاکمیت نمیرساند، اما یک ضرر بزرگ دارد: "یاری رساندن به جماعت اقلیت"

ادامه متن را اینجا بخوانید.

https://t.me/darvishane49

Telegram

پرسش و پاسخ و گفتگو

و این یعنی حداقل چهار سال دیگر با رنج و محنت، بین مرگ و زندگی دست و پا زدن. بر این اساس، تنها راه غلبه بر این جماعت، و نشاندن آنان در حد و مرزِ خودشان، آنست که کاندیدای رقیب با یک پیروزی چشمگیر آنان را به گوشه‌ی رینگ براند. حتی یک پیروزی ضعیف پزشکیان، دولت…

♻️سندروم هوبریس?طبق مطالعات دانشگاه مک مستر انتاریو، اغلب مدیران بعد از این‌که به هدف خود رسیدند، دچار کوته‌فکری و تحکم بی‌منطق می‌شوند؛ چراکه اِعمال قدرت مداوم و توانایی حکمرانی (چه به لحاظ تجاری و چه به لحاظ سیاسی) آسیب قابل‌ توجهی به مغز می‌زند که علم پزشکی و بیولوژی آن را نگران‌کننده می‌خواند.

?سوکویندر اوشی، دانشمند عصب‌شناس، در مقاله‌ خود نوشته است که آن‌ها تعداد زیادی مدیر، رئیس و مقامات بالای اجرایی را با دستگاه‌های تحریک مغناطیسی مغز مورد مطالعه قرار داده‌اند و متوجه شده‌اند که قدرت، یک سری از پروسه‌های سلول‌های عصبی مغز را متوقف و پس از مدتی معکوس می‌کند. به‌همین دلیل این افراد زیربناهای اخلاقی خود را از دست می‌دهند.

?همکاری با اجتماعات کوچک از صفاتی است که روی DNA انسان دیده‌ شده است و برعکسِ آن، اعمال قدرت بر گروه‌های بزرگ مردم از ویژگی‌های ژنتیکی انسان‌ها نیست. به‌همین دلیل جای تعجب نیست که این شغل اثرات مخربی روی مغز داشته باشد.

?مطالعات اوشی، ادامه و بسط ۲۰ سال تحقیقات آزمایشگاهی دکتر داشر کلتنر در دانشگاه برکلی آمریکا است. دکتر کلتنر پیش‌ از این گفته بود مغز افرادی که قدرت تحکم بر دیگر انسان‌ها را دارند، مثل مغز افرادی که دچار جراحات فیزیکی مغزی شده‌اند دچار نقصان و آسیب می‌شود. آن‌ها بدون فکر و از روی انگیزه‌های آنی رفتار می‌کنند، قدرت تشخیص ریسک خود را از دست می‌دهند و مهم‌تر از همه، قادر نیستند مسائل را از دریچه دید دیگری ببینند و نمی‌توانند خودشان را با اجتماعات انسانی تطبیق بدهند.

?همان‌طور که انتظار می‌رود، هنگامی‌که فردِ صاحب قدرت، توسط افراد چاپلوس احاطه‌ شده باشد، یعنی افرادی که به احساس توانایی حاکمیت آن‌ها بال‌وپر می‌دهند، این آسیب‌های مغزی (و متعاقب آن رفتارهای غریب و غیرمأنوس) هم افزایش می‌یابند.
مجله‌ علوم اعصاب Brain، در یک مقاله با رفرنس‌های مستند نشان داده است که آسیب‌های مغزی به وضعیتی می‌انجامند که سندروم هوبریس (Hubris) نام دارد و خود را با این علائم رفتاری نشان می‌دهد:

▪️می‌خواهند با استفاده از قدرت، تکریم شخصی به‌دست بیاورند و فکر می‌کنند دنیا موظف است به این خواسته‌ آن‌ها تن بدهد.
▪️حاضر هستند به‌ هر کاری که بتواند تصویر بزرگ‌تر وبرتری از آن‌ها بدهد، دست بزنند.
▪️ادعا می‌کنند که با ملت، کشور یا سازمان‌شان گره‌ خورده‌اند.
▪️بیش‌ازحد اعتمادبه‌نفس دارند.
▪️به‌صورت آشکار دیگران را تحقیر می‌کنند.
▪️ارتباط با واقعیات را از دست می‌دهند.
▪️همیشه احساس بی‌قراری می‌کنند، بدون فکر و با انگیزه‌های آنی و لحظه‌ای دست به عمل می‌زنند و توانایی تشخیص خطر را از دست می‌دهند.
▪️با بی‌کفایتی، بی‌اعتنایی و بی‌خیالی سیاست‌گذاری می‌کنند.

?قدرت‌مندانی که نمی‌خواهند آسیب‌های مغزی را تجربه کنند و به عوارض ناشی از سندروم هوبریس دچار شوند، باید گام‌های مثبتی برای اجتناب از این مشکل بردارند. کارشناسان راه‌های زیر را برای کمک به این افراد توصیه می‌کنند:

1️⃣ افرادی که پیش از رسیدن به قدرت هم شما را می‌شناختند در اطراف خود نگه‌دارید. آن‌ها می‌توانند حباب خود بزرگ‌بینی و ظلم شما را بترکانند.

2️⃣ مشاوران و کارمندان خود را به صداقت و ‌راست‌گویی تشویق کنید و تا جای ممکن خودتان را از تملق و مدیحه‌گویی زیردستان‌تان دور ‌کنید.

3️⃣ از هرگونه امتیازاتی که قدرت به شما می‌دهد و باعث می‌شود از اجتماعات و تعاملات عادی انسانی دور شوید پرهیز کنید.

4️⃣ در آخر، اگر تعریف شما از مدیریت شرکت یا سازمان، موفقیت در زندگی انسانی است، باید ریشه‌های خود را حفظ کنید!

https://t.me/darvishane49

Telegram

قلم بیداری

باریکه ای بسوی مدنیت ح-درویشی