اول دورخیز کن
@branch16

فازشو بگیر
@branch16

میوت،
میوت،
عوض می‌شه

بی‌نعناع،بی‌نعناع!
@branch16

تا داشت در این جهان شماری
جز با غم تو نداشت کاری

لیلی و مجنون
صفت رسیدن خزان و درگذشتن لیلی

@branch16
شب بخیر.

اپیزود منفیِ یک

یک نیمه‌شبی، در میانۀ گفت‌وگوهایمان با محمدرضا، شعری از «رامیز روشن» -شاعر اهل جمهوری آذربایجان- را برایش خواندم. بعد مطابق عادت معمول با حوصله و وسواس نشستم و کلمه به کلمه‌اش را برای محمدرضا ترجمه کردم. هر کلمه که پیش می‌رفت، دوباره شعر را از ابتدا یک بار به تُرکی و یک بار به فارسی می‌خواندم و مطمئن می‌شدم محمدرضا جانِ کلام را گرفته است. در واقع در جریان این وسواس و صبوری، تنها چیزی که به آن توجه نمی‌کردم این بود که اصلا محمدرضا حوصله این کار را دارد یا نه؟ راستش جنس رابطه من و مَمَزی از همین نوع است. ما دوتا، حوصله همدیگر را داریم.

شعر که تمام شد، میکروفن را روشن کردم که بخوانم و درباره شعر حرف زدیم. ماحصلش، شد این صدای ضبط‌شده که هنوز مطمئن نیستم رویش اسم پادکست بگذارم یا نه؛ یا اصلا می‌شود این کار را ادامه داد یا نه. برای همین نه اپیزود یک است و نه حتی اپیزود صفر. شما فعلا «منفیِ یک» صدایش کنید و اگر حوصله‌تان کشید، اگر گوشش دادید، اگر دلتان خواست به من پیام بدهید و از تجربه خودتان در شنیدن اپیزودِ منفیِ یکِ پادکستی که هنوز اسم هم ندارد برایم بگویید.

اپیزود منفیِ یک، 16 دقیقه است و صدای من و محمدرضا شیخ‌حسنی در آن شنیده می‌شود.

https://t.me/roshanlightroom

Telegram

اتاق روشن | Lightroom

@roshannorouzi

پساصحبت