بزرگسالی یعنی ۴ روزه میخوام گریه کنم
اما وقت نمیکنم...

یکهو به قدری ناراحت میشم
و پرت میشم
تو گودال غم و ناراحتی، انگار من نبودم که همین چندساعت پیش میخندیدم و
میو.

جدی من نیاز دارم یکی پیدا شه که نجاتم بده، نمیدونم از کجا و چه وضعیتی، فقط نجاتم بده چون خودم دیگه نمیتونم.

لئوناردو

از یه چیز خیلی مطمئنم
و اون اینکه به اندازه‌ای که خودمو ناراحت کردم
تو زندگی کسی رو ناراحت نکردم.
‌  

از این همه افسرده که هستم، متنفرم. همه رو خسته کردم، خودمو بیشتر. ببخشید که شما هم مجبورید اینا رو بخونید. واقعاً ببخشید.

زَیتون

تراپیستم بهم یه جمله خوب گفت، منم به شما میگم

هیچ آدمی کامل نیست، تلاش آدما اونارو کامل میکنه.
تو لایق کسی هستی که تمام تلاششو بکنه تا هیچکدوم از رفتاراش باعث نشه از دستت بده.

»shirini

شما ممکنه از هر جهت ادم خوب و موجه و باسواد و با شخصیتی باشید ولی باور کنین فقط یک شوخی جنسی بی‌جا تا کنسل شدن و مهر هَوَل خوردن فاصله دارین

»دیکتاتور حانیه«

افسردگی من اینجوریه که یهو ۶ روز از خونه بیرون نمیرم، یهو دیگه هیچ عکسی از خودم نمیگیرم، یهو باشگاه نمیرم، یهو از تختم نمیتونم پاشم، یهو حوصله حرف زدن با هیچ کسو ندارم، یهو پرخاشگر میشم نسبت به همه چی و این هرچندماه داره برام تکرار میشه.

》baaahhaaariiii《

‏اتفاقاً بزرگ میشی یادت نمیره.
بزرگ‌ میشی می‌بینی تروما شده.
قایمش می‌کنی زیر فرش.