از خودم معذرت می‌خوام برای تمام لحظاتی که باید می‌رفتم اما ماندم.

و من جهانِ دیگری دارم به نام تو!

‏تا یه جايی که خیلی حوصله داری كوتاه ميای، كنار ميای، بعد ديگه فقط قطع ارتباط ،قطع ارتباط ،قطع ارتباط

فرار کنید ، از واقعیت‌ها از فکرو خیالها و از آدم‌ها...

‏یه روزی آدمی که میترسیدی از دست بدی رو خودت حذفش میکنی‌.

هر گه به یاد خویش رسم ، گریه میکنم...

كليد را در جمجمه‌ام بچرخان و داخل شو،به آغوشِ اعصابم بيا،در تاريكىِ سرم بنشين،اتاق را بگرد و هرچه را كه سال هاست پنهان كرده ‌ام از دهانم بيرون بريز...

مثل باده سرده پاییز غمِ لعنتی به من زد